Δωρόθεος: "Γι' αυτό έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ στην Τήνο, γι' αυτό δεν εκλέχτηκε ο Ξυδάκης στην Αθήνα"

Πρωτοφανής παρέμβαση Δωρόθεου με επιστολή του στον Συρμαλένιο 

Από το documentonews.

Από τον βουλευτή Κυκλάδων Νίκο Συρμαλένιο, πήραμε, το πιο κάτω δελτίο τύπου, συνοδευόμενο από τις δυο επιστολές. Η επιστολή Δωρόθεου, έχει ημερομηνία 9 Ιουλίου 2019. (δυο μέρες μετά τις εκλογές).

ΔΕΛΤΙΟΥ ΤΥΠΟΥ

Λόγω της σπουδαιότητας του θέματος που αφορά το Πανελλήνιο Ιερό Ίδρυμα Ευαγγελιστρίας Τήνου (ΠΙΙΕΤ), σας αποστέλλουμε για ενημέρωση σας συνημμένες τις παρακάτω δύο επιστολές:

Α) Την επιστολή του Μητροπολίτη Σύρου, Τήνου, Άνδρου, Κέας, Μήλου κ. Δωροθέου Β΄, με αφορμή την επανεκλογή μου ως βουλευτή Κυκλάδων

Β) Την απάντηση μου στην ως άνω επιστολή

      25/7/2019

Συρμαλένιος Νίκος 

Βουλευτής Κυκλάδων ΣΥΡΙΖΑ

Η επιστολή του  Δωρόθεου:

Η επιστολή του Νίκου Συρμαλένιου:

Προς τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Σύρου, Τήνου, Άνδρου, Κέας, Μήλου κ. Δωρόθεο Β

Προς τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Σύρου, Τήνου, Άνδρου, Κέας, Μήλου κ. Δωρόθεο Β

Σεβασμιότατε,

Με ειλικρινή έκπληξη και λύπη έλαβα την επιστολή σας, που για το μέρος που με συγχαίρει σας ευχαριστώ ειλικρινά.

Θα ήθελα όμως παράλληλα να σας επισημάνω τα παρακάτω:

Ως Βουλευτής από το 2012 έπραξα πάντοτε το καθήκον μου στο πλαίσιο των προγραμματικών αρχών και αξιών μου υπηρετώντας το λαό των Κυκλάδων. Ιδιαίτερα για το ΠΙΙΕΤ, που είναι κοινωφελές ίδρυμα εκκλησιαστικού χαρακτήρα, το οποίο σέβομαι και υπολήπτομαι και το οποίο επί δύο αιώνες συνέβαλε στην ανάπτυξη του νησιού της Τήνου, επαναφέραμε την κανονικότητα, σύμφωνα με τη Διαθήκη των Κτητόρων, τις παραδόσεις του λαού μας και το Σύνταγμα. Αυτές οι θέσεις μας, υποστηρίχτηκαν από όλο το λαό της Τήνου, ανεξαρτήτως πολιτικής και κομματικής τοποθέτησης, άλλωστε τόσο ο αείμνηστος Δήμαρχος Τήνου Σίμος Ορφανός όσο και ο σημερινός Δήμαρχος Γιάννης Σιώτος, που πρωτοστάτησαν σε αυτή την επαναφορά, πολιτικά υποστηρίζονταν από τη Νέα Δημοκρατία.

Παράλληλα όμως θα ήθελα να σας απαντήσω και σε ορισμένα θέματα που θίγετε και που κατά την άποψη μου υπερβαίνουν σαφέστατα το ρόλοσας ωςανώτατου θρησκευτικού λειτουργού της περιοχής μας, αφού από το πνεύμα της επιστολής σας διαφαίνεται κατά πρώτον σαφήςδιάθεσηνουθεσίας και κατά δεύτερον ένα αίσθημα προσωπικής σας δικαίωσης, το οποίο υποτίθεται ότι εξάγεται από το εκλογικό αποτέλεσμα.

Σε ό,τι αφορά το εκλογικό αποτέλεσμα, παραθέτετε μάλιστα τα ποσοστά της Τήνου, επιχαίροντας ότι η ΝΔ κατέλαβε την πρώτη θέση με 40,47 %με δεύτερο το ΣΥΡΙΖΑ με 33,12%, με την εμφατική υπογράμμιση ότι αυτό αποτελεί αποδοκιμασία της παρέμβασης των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ το Μάρτιο του 2018 σεσχέση μετην επαναφορά του ΠΙΙΕΤ στην προτέρα του κατάσταση. Και επιπλέον εκφράζετε την προσωπική σας πικρία για την αφαίρεση της ψήφου σας.

Για να βάλουμε τα πράγματα σε μία σειρά: Πρώτον, οι εκλογές δεν διεξήχθησαν με επίδικο θέμα τις διατάξεις για το ΠΙΙΕΤ, αν αυτό επιθυμούσατε Σεβασμιότατε, ας ζητούσατε να διεξαχθεί τοπικό δημοψήφισμα στην Τήνο, έτσι ώστε να εκφραστεί η πραγματική θέληση του Τηνιακού λαού, κάτι το οποίο όχι μόνο δεν έγινε, αντίθετα υπήρξε πλήρης αγνόηση τόσο της κοινωνίας του νησιού όσο και των φορέων της, όταν τον Οκτώβριο του 2014 άλλαξε αιφνιδιαστικά το καθεστώς του ΠΙΙΕΤ κατά παράβαση της λειτουργίας και της μακρόχρονης ζωής του κατά 200 περίπου χρόνια. Δεύτερον, το εκλογικό αποτέλεσμα της Τήνου 33,12% αποτελεί για το ΣΥΡΙΖΑ το δεύτερο καλύτερο ποσοστό του στις Κυκλάδες και μάλιστα πάνω απότον μέσο όρο τουαποτελέσματός μας στον νομό (28,4%), ενώ να σημειωθεί ότιστην έδρα της Μητροπόλεώς σας στη Σύρο ο ΣΥΡΙΖΑ κατέλαβε την πρώτη θέση με ποσοστό 38,89%.Κατά συνέπεια,δεν νομίζω ότι ένας αντικειμενικός παρατηρητής μπορεί να εκλάβει ως αποδοκιμασία τα συγκεκριμένα αποτελέσματα.

Τρίτον, δεν κατανοώ την πικρία σας όταν το ΠΙΙΕΤ με την παρέμβασή μας επανήλθε στο καθεστώς και στον χαρακτήρα που σαφώς είχαν περιγράψει οι κτήτορες και υπό το οποίο το Ίδρυμα εργάστηκε επιτυχώς,υπηρετώντας τους θρησκευτικούς και κοινωφελείς στόχους του. Και επίσης δεν κατανοώ πολύ περισσότερο την πικρία σας για τη δήθεν απώλεια της ψήφου σας, αφού παραμένετε θεσμικά ως ισόβιος πρόεδρος του Ιδρύματος, κατά συνέπεια έχετε τον πρώτο λόγο σε όλες τις υποθέσεις του. Εκτός εάν διαμαρτύρεστε για την απώλεια του δικαιώματος της διπλής ψήφου που είχατε εξασφαλίσει με την τροπολογία της νύχτας του Οκτωβρίου του 2014. Αλλά αυτό θα το ονόμαζα τουλάχιστον πλεονεξία και καταχρηστική άσκηση εξουσίας που ένας ιεράρχης δεν θα έπρεπε να επιζητεί.

Εν κατακλείδι, Σεβασμιότατε, δεν αισθάνομαι ούτε αδικημένος από το αποτέλεσμα, ούτε πολύ περισσότερο αφελής ή θύμα κακοπροαίρετων, όπως εσείς διατείνεστε. Έχω και έχουμε όλοι στο ΣΥΡΙΖΑ και οι πρώην βουλευτές μας - που με την ευκαιρία δεν μπόρεσαν να εκλεγούν λόγω του εκτρωματικού εκλογικού συστήματος -πλήρη συνείδηση των γεγονότων και της ιστορίας του ΠΙΙΕΤ, που με την πράξη μας και τη νομοθέτηση του 2018, αποδείξαμε ότι σεβόμαστε, όπως άλλωστε σεβαστήκαμε και την πάνδημη επιθυμία του λαού της Τήνου, ανεξάρτητα από πολιτική και ιδεολογική τοποθέτηση.

Άλλωστε όπως τόνισε ο τέως Υπουργός Παιδείας κ. Γαβρόγλου, κατά τη συζήτηση της τροπολογίας για το ΠΙΙΕΤ στη Βουλή, η νομοθετική μας πρωτοβουλία συνέβαλε, εκτός από την επαναφορά στην κανονικότητα για το ΠΙΙΕΤ, στην αρμονική συνύπαρξη Εκκλησίας και λαού, που είναι υποδειγματική στην Τήνο, όπου συμβιώνουν ορθόδοξοι και καθολικοί, χωρίς καμία διάκριση και όλοι δέχονται και αναγνωρίζουν το κοινωφελές έργο του ΠΙΙΕΤ.

  23/7/2019                                                      Συρμαλένιος Νίκος

                                                                 Βουλευτής Κυκλάδων ΣΥΡΙΖΑ

Μουσείο Μαρμαροτεχνίας: «Από τον κόσμο του Ομήρου. Τήνος και Κυκλάδες στη Μυκηναϊκή εποχή»

Το σημαντικότερο πολιτιστικό γεγονός, όχι μόνο για το φετινό καλοκαίρι, την περιοδική έκθεση , «Από τον κόσμο του Ομήρου. Τήνος και Κυκλάδες στη Μυκηναϊκή εποχή»  εγκαινιάζετε την Παρασκευή 12 Ιουλίου στο Μουσείο Μαρμαροτεχνίας στο Πύργο 

στις  20:00. Την έκθεση διοργανώνει η Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων σε συνεργασία με το ΠΙΙΟΠ.

Η έκθεση φιλοδοξεί να καταδείξει τη συμβολή των Κυκλάδων στον Μυκηναϊκό πολιτισμό στο Αιγαίο παρουσιάζοντας, μεταξύ άλλων, άγνωστες στο ευρύ κοινό αρχαιότητες και συνθέτοντας ένα πανόραμα του Μυκηναϊκού πολιτισμού στις Κυκλάδες. Περισσότερα από 150 επιλεγμένα αντικείμενα, αντιπροσωπευτικά έργα κεραμικής, μεταλλοτεχνίας, μικροτεχνίας, ειδωλοπλαστικής, κοσμηματοποιίας, αποκαλύπτουν όψεις της θαυμαστής πολιτισμικής κληρονομιάς του Μυκηναϊκού κόσμου, πηγής έμπνευσης για τα κορυφαία έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, την Ιλιάδα και την Οδύσσεια.

Για πρώτη φορά εκτίθενται στο κοινό τα ευρήματα του μικρών διαστάσεων αλλά σπάνιου για ολόκληρο το Αιγαίο μυκηναϊκού θολωτού τάφου στην Αγία Θέκλα, στη βόρεια Τήνο. Το μνημείο αποκαλύφθηκε κατά τις εργασίες διάνοιξης δρόμου και τα υπολείμματά του ανασκάφηκαν από τον αείμνηστο τηνιακό αρχαιολόγο Γεώργιο Δεσπίνη, το 1979. Τόπος ταφής ενός γένους «αριστοκρατών», ο τάφος της Αγίας Θέκλας (13ος-12ος αι. π.Χ.) είχε χρησιμοποιηθεί για πολλαπλές ταφές. Είναι ένας από τους μόλις τρεις γνωστούς θολωτούς μυκηναϊκούς τάφους στις Κυκλάδες και αποτελεί τη μοναδική, προς το παρόν, επιβεβαιωμένη μυκηναϊκή θέση στο νησί. Τα πολύτιμα ευρήματά του αποκαλύπτουν το υψηλό πολιτισμικό επίπεδο της εποχής, αναδεικνύοντας πτυχές του Μυκηναϊκού πολιτισμού.

Ο θολωτός τάφος της Αγίας Θέκλας, στην Τήνο, σήμερα. © Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων, Κ. Ξενικάκης

Στην έκθεση περιλαμβάνονται αρχαία έργα και από άλλες σημαντικές προϊστορικές θέσεις στο Αιγαίο, και συγκεκριμένα από τη Νάξο, τη Δήλο, τη Μύκονο, την Πάρο, τη Μήλο, τη Σίφνο, τη Θήρα και την Κέα, δίνοντας για πρώτη φορά μια εικόνα της φυσιογνωμίας και της σπουδαιότητας του Μυκηναϊκού πολιτισμού στο Κυκλαδικό αρχιπέλαγος. Την αφήγηση, πλαισιωμένη από οπτικοακουστικές παραγωγές, συνθέτουν ενότητες μέσα από τις οποίες φωτίζονται βασικοί άξονες της ζωής των ανθρώπων της εποχής, όπως ο καθημερινός βίος, η λατρεία, τα ταφικά έθιμα, ο πόλεμος.

Χρυσές χάντρες από τον θολωτό τάφο της Αγίας Θέκλας, στην Τήνο (13ος αι. π.Χ.). © Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων, Κ. Ξενικάκης

	Πήλινο ειδώλιο ανδρικής μορφής από το Ιερό της Φυλακωπής,στη Μήλο (12ος αι. π.Χ.). © Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων, Κ. Ξενικάκης
Κεφαλή ακρόλιθου ειδωλίου ανδρικής μορφής από τη Γρόττα, στη Νάξο (14ος αι. π.Χ.). © Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων, Κ. Ξενικάκης

Η έκθεση συνοδεύεται από δίγλωσσο κατάλογο, έκδοση της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων, με τη συνδρομή του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς.

Διάρκεια έκθεσης: 13 Ιουλίου έως 14 Οκτωβρίου 2019Ώρες λειτουργίας: Καθημερινά, εκτός Τρίτης, 10:00-18:00Κλειστά: 15 Αυγούστου

Υπαρξιακό αποκάρωμα

Του Γιώργου Δημόπουλου

  Τις πρώτες μου καθημερινές βουτιές στην Τήνο τις έριχνα  στα νερά του Σταυρού, του παλιού λιμανιού, κατηφορίζοντας από τα αριστερά ένα απότομο μονοπάτι, και φτάνοντας σε μια μικρή απόμερη θεατρική ταπεινή παραλία, μια μικρή αχιβάδα βοτσαλωτή, μια σταλιά, κυκλωμένη από ένα κοίλωμα γκρεμού.  Όταν ξεθάρρεψα, ιδίως στις γιορτές και σχόλες, τράβαγα προς τα Κιόνια, και παίρνοντας το μονοπάτι δίπλα στο  σπίτι του Γερμανού,  κατηφόριζα από μια μικρή πλαγιά γεμάτη   με σκοίνα, συκιές, λυγαριές, δεντρολίβανα, σπάρτα, απούρανους, ακάριωνες, ασπάλαθους, ρίγανη και θυμάρι, και  προσπερνώντας  την  αμμουδιά της Πλατιάς Άμμου, βρισκόμουν στα Γαστριά, Εμπρός Διαλυσκάρι, εκεί που ο ήλιος κτυπά το καλοκαίρι  από το πρωί ως το βασίλεμά του. Τίποτα δεν μπορεί να περιγράψει τις περιοχές αυτές, την κάθε σπιθαμή τους. Πρέπει να σου έχουν χαριστεί, να τις έχεις πατήσει, να τις έχεις κολυμπήσει που έλεγε ο αγαθός Σαλισβουρής,  να έχεις λουστεί στα αζούρ νερά τους προκειμένου να καταλάβεις το μέτρο μιας τέτοιας δωρεάς. Ακατανίκητες αναλογίες, φως θησαυρός, πέρασμα από την φύση στην τέχνη, και από την τέχνη επιστροφή στην φύση.

  Εκεί άφηνα τα πράγματά μου και ξεκινούσα προς το Πίσω Διαλυσκάρι Μπάλλο, βλέποντας κάτω στον πάτο τον ίσκιο μου να σαλεύει  στην άμμο που σου απλώνεται απλόχερα, γαληνεύοντάς σε, χωρίς να μπορείς να ξεχωρίσεις πού  αρχίζει το νερό και πού τελειώνεις εσύ.  Ο ουρανός και η γη αντιζυγιάζονταν. Τα σπλάχνα μου αναγάλλιαζαν από τις πελαγίσιες ανάσες, και η περιοχή όλη έμοιαζε να ακούει την δέηση του παπά Κοσμά «υπέρ  ευκρασίας αέρων, ευφορίας των καρπών της γης, και καιρών ειρηνικών» ήδη ελθούσα.  

 Διαστάσεις υπερβατικές, ήλιος και θάλασσα. Συμμερίζομαι απόλυτα την φωνή του Rimbaud: « Ξαναβρέθηκε! Τι; Η αιωνιότητα. Είναι η θάλασσα ανακατεμένη με τον ήλιο». Το τοπίο συμπληρώνεται από μια βαθειά σπηλιά αθέατη από παντού,  ντυμένη  με τον απαραίτητο μύθο της,     το «σπέος γλαφυρόν» του Ομήρου. (ε 194). Μέχρι πρόσφατα, χρόνια τώρα, γινόταν το προσκύνημα σ’ αυτές τις περιοχές, της  αρχιτεκτονικής αρμονίας, της ανάδειξης της σιωπής.

  Ήταν η εποχή που το ζυμωτό καρβέλι, το λάδι, το κρασί, η φέτα, οι ελιές, τα χόρτα, τα γεμιστά, τα φασολάκια, η φρέσκια του κήπου μας ντομάτα,  με την ιδιαίτερη γεύση τους, ήταν καθοριστικά για την πνευματική φυσιογνωμία του τόπου, όσο και τα άλλα χαρακτηριστικά τα παράλληλα, το ερωτικό  βλέμμα, η φωνή, το σκασμένο πρόσωπο, η τοπική αρχιτεκτονική, τα ξωκλήσια, η παράδοση διαχείρισης του Ιδρύματος  μόνο από λαϊκούς, ολάκερος, ο κύκλος της τοπικής παράδοσης, γερά δεμένα το ένα με το άλλο, αλυσίδα ζωής. Δίχα το ένα, όλα κομματιάζονται, ατονούν απομένουν λειψά.

 Τώρα τι; Μια αόριστη κούραση, ανεπαίσθητη στην αρχή, που την καταλάβαινα και όχι, μου έκοψε την διάθεση για παρόμοιες ποιοτικές συνθήκες. Το συζήτησα με κάποιους φίλους, οι οποίοι προσπάθησαν να με καθησυχάσουν: Δημόπουλε και εμείς  βιώνουμε τις ίδιες συνθήκες. Αν και ακόμη τα βολεύουμε αρκετά καλά, έχουμε μια αίσθηση μεγάλης κακουχίας στο κορμί μας, τα εσωτερικά τοιχώματα παρουσιάζουν μικροραγίσματα και έχουν αρχίσει μάλιστα εδώ και εκεί να πέφτουν τα λιγοστά επιχρίσματα. Στο αίμα μας και βαθύτερα ακόμη στο μεδούλι μας κυκλοφορούν χιλιάδες αγκαθάκια φραγκόσυκου, που σταδιακά γίνονται σκληρά σαν ρινίσματα σιδήρου. Ανάμεσα στο νερό και το κορμί μας κάτι παρεμβάλλεται, μια αίσθηση ανυπόφορη, χάσαμε την άμεση επαφή, αισθανόμαστε μια δυσάρεστη παρεμβολή, στην ταύτιση με το υγρό στοιχείο. Η κούραση μοιάζει να μονιμοποιείται, δεν προχωράμε ελεύθερα, κάτι μας τραβάει προς τα κάτω σαν ασήκωτα βαρίδια, αλλά    εμείς «πέρα βρέχει». Ώρες ατελείωτες  αράζουμε στον καναπέ μπροστά στην τηλεόραση, με τα κεφάλια αναγερτά,  όπως ακριβώς  οι   άνθρωποι  του σπηλαίου του Πλάτωνα, καταβροχθίζοντας μαζί με τα έτοιμα καναπεδάκια και ό,τι μας πλασάρει  ο κάθε μίσθανδρος   δημοσιογράφος,  της Διεθνούς Χρηματαγοράς. Στην χρηματαποστολή και  η προπαγάνδα των νέων Βιβλικών Πατριαρχών, των κληρικών,  οι οποίοι οδηγούν καθημερινά τα κοπάδια τους εκεί που   συμφεροντολαγνικά  αυτοί θέλουν, στην σύγχρονη έρημο, με εμάς να κάνουμε καθημερινά μακάρια και μακάβρια τα ίδια λάθη, με μικρές ποικιλίες, ψάχνοντας το κουράγιο ακόμη  και να χαμογελάσουμε.

  Κύριοι Βρούτση,  Πολατσίδη, Διαμαντάκη και Πολυκανδριώτη, όλοι εσείς οι εμπλεκόμενοι στην βάναυση διαχείριση αυτού του τόπου,  μοιάζει να μην έχετε οργανική σχέση με την τοπική παράδοση, υλική και άυλη, για αυτό αδυνατείτε να επικοινωνήσετε  με την αλήθεια του. Λογικά δεν μπόρεσα ποτέ να κατανοήσω  γιατί αντί πινακίου φακής,  ακολουθείτε τον δικό σας δρόμο, ο  οποίος  και σάς χωρίζει από τον δρόμο της ενεργού παράδοσης, και πού μπορεί να βγάζει τελικά ένας τέτοιος δρόμος, αν βγάζει πουθενά. Αξεδιάλυτο το σημείο του χωρισμού, όταν η άβυσσος διχάζει.  

  Η ευθεία στον τόπο μας δεν είναι ο συντομότερος δρόμος ανάμεσα σε δύο σημεία, ποτέ. Η συνεννόηση γίνεται σε αυτή την συνθηματική γλώσσα όπου ο καθένας άλλα θέλει, άλλα ζητάει, άλλα κρύβει, άλλα φανερώνει, άλλα λέει και άλλα σκέφτεται, και φυσικά στο τέλος άλλα κάνει αναποφάσιστα και δύσπιστα.

  Προς Θεού λοιπόν, μην ψηφίσετε Άθεους στις  προσεχείς εκλογές. Θεομπαίχτες ναι, ψηφίστε όσους σάς ειδοποιούν για ψεκάσματα, ψηφίστε όσους σάς υποδεικνύουν οι παραδόπιστοι  μισθοφόροι της ιεροσύνης,   αυτοί που  μας διαβεβαιώνουν ότι  το Άγιο Φως ανάβει από μόνο του, ότι η Παναγία κόβει βόλτες στο καμπαναριό, ότι  η   Παναγία  στην τάδε εικόνα ανοιγοκλείνει τα μάτια της… Σας το λέω ανοιχτά και με γνώση: δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο.  Πιο Άθεοι από τους ιερείς μας,  δεν υπάρχουν. Μόνο με το στόμα πιστεύουν, με την καρδιά όχι. Αν είχα ένα μότο αυτό θα ήταν: ''Να πιστεύετε στον Θεό, να φοβάστε τους παπάδες". Η ιστορία έχει αναδείξει το παιχνίδι εξουσίας σε κάθε οργανωμένη θρησκεία. Και έπειτα οι άνθρωποι είναι εκείνοι που σε υποχρεώνουν να κάνεις πράγματα με τα οποία διαφωνείς και θέτουν τους κανόνες. Παρήγορο σημάδι τοπικά, ο καταποντισμός τους στις  Δημαρχιακές εκλογές.    

  Αφού αναγκαστικά υπάρχουν άρχοντες και αρχόμενοι ας άρχουν, ας διοικούν οι άριστοι, και όχι οι άχρηστοι.  Ο συμβιβασμός δεν είναι κακός φτάνει μα μην είναι πανάθλιος.

Ακαταμάχητο καλοκαίρι σε όλους.