Δευτέρα 17 Ιουνίου 2013

Ιερά "απειλητική επιστολή"

Αναρτήθηκε από το: enas1983







Πριν πέντε μήνες ακριβώς, στο «Φήμες και μυθοπλασίες στην Τήνο…», προσπάθησα να μεταφέρω με λίγα λόγια την συμπεριφορά δύο ανθρώπων της εκκλησίας μέσα στη δικαστική αίθουσα. Αναφέρομαι φυσικά στους κυρίους Φανερό και Δωρόθεο. Εκφράζοντας την άποψή μου, μίλησα για μετάνοια, ταπεινοφροσύνη και δικαιολογημένη αμηχανία. Σκοπός μου ήταν να καταρρίψω τον μύθο περί ανίκητων και παντοδύναμων μαφιόζων. Κάποιοι το εξέλαβαν ως «οπισθοχώρηση», κάποιοι άλλοι ως αναγνώριση της «αλήθειας». Φαίνεται όμως πως έκανα τραγικό λάθος.


Η «Ιερά Μητρόπολη Σύρου» εξέδωσε στις 13 Ιουνίου 2013, δελτίο τύπου το οποίο φέρνει περισσότερο σε «απειλητική επιστολή» μπράβου της νύχτας παρά σε εκκλησιαστική ανακοίνωση. Τελικά οι εν λόγω κύριοι, μάλλον επιδιώκουν να εμφανίζονται ως μαφιόζοι. Το περιεχόμενο της ανακοίνωσης σε τρία σημεία, οι τίτλοι είναι προφανώς δικοί μου.


1. Ο Μαυρέλης δεν τη γλίτωσε
«Η Ιερά Μητρόπολη ανακοινώνει ότι την 12.06.2013, το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Σύρου, κατεδίκασε ομόφωνα τον εκδότη, ιδιοκτήτη και διευθυντή της εφημερίδος «TIMES IN KOLONAKI» κ. Αθανάσιο ή Σάκη Μαυρέλη, σε ποινή φυλάκισης 15 μηνών και βαρύ χρηματικό πρόστιμο, για συκοφαντική δυσφήμιση διά του τύπου και εξύβριση του Πρωτοπρ. Γεωργίου Φανερού, Αρχιερατικού παρ’ ημίν Επιτρόπου στην Τήνο»
2. Οι άλλοι δύο τη γλίτωσαν γιατί τους τη χαρίσαμε
(αυτοί που) «υπό το πρόσχημα του δήθεν ενδιαφέροντος για την Εκκλησία έσπευσαν να αναπαραγάγουν και να σχολιάσουν, προσθέτοντας και προσωπικές τους κρίσεις, μερικοί, αυτοαναγορευόμενοι σε τιμητές των πάντων, οι οποίοι δεν αντιμετώπισαν τις ίδιες συνέπειες, λόγω της μεγαλοψυχίας του συγκεκριμένου Κληρικού μας»
3. Στο εξής δεν θα δείξουμε έλεος, ακούτε;
«Ας μη πλανώνται, λοιπόν, και ας μη υπεραίρονται όσοι θεωρούν τη μεγαθυμία και την υπομονή μας ως αδυναμία!
Ακουέτωσαν ταύτα πάντες…»


Αν παρατηρήσουμε και την σχέση που έχουν οι κύριοι της μητρόπολής μας με διάφορους μεγαλοεπιχειρηματίες της Ελλάδας, όπως φαίνεται από τις «φιλανθρωπίες» τους, κερδίζουν επάξια τον τίτλο που οι ίδιοι επιδιώκουν να κατέχουν.



Η δύναμή τους όμως δεν πηγάζει τόσο από τις γνωριμίες και τις διασυνδέσεις τους όσο από τον κόσμο που τους ακολουθεί και τους προσκυνά. Αυτόν τον κόσμο τον ονομάζουν «ποίμνιό» τους, κοπάδι τους δηλαδή. Όμως, όπως το κοπάδι τους δίνει τη δύναμη, έτσι μπορεί και να τους την πάρει. Όσο περισσότεροι το καταλαβαίνουν αυτό, τόσο πιο αδύναμοι θα γίνονται. Αυτή τους η αδυναμία, δεν θα μπορεί τότε να παρουσιαστεί ως «μεγαθυμία» και «υπομονή».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου