Δεν ήμουν εκεί... βρέθηκα κι εγώ από νωρίς στο Σύνταγμα! Κινδυνεύω πλέον να χαρακτηρίζομαι Αθηναίος... Έχω κλείσει εφτά μήνες πια εδώ και είχα αρχίσει να αγχώνομαι να μην χάσω το δικαίωμα της καταγωγής μου: Το δικαίωμα που μου έδωσαν έξι χρόνια σε μονοθέσιο δημοτικό. Το δικαίωμα που μου έδωσαν οι πολυήμεροι χειμωνιάτικοι αποκλεισμοί. Το δικαίωμα που μου έδωσαν οι διακοπές του ηλεκτρικού τις νύχτες χωρίς φεγγάρι. Το δικαίωμα που μου έδωσε η ζωή σε παραγγεριές πίσω από τις οποίες κρύβαμε τα σκουπίδια μας και σε χωράφια ή παραλίες που ρίχναμε τα απόβλητά μας... Το δικαίωμα σε ένα αγροτικό γιατρό μία φορά την εβδομάδα. Το δικαίωμα στον θαυμασμό των τριώροφων παραθεριστικών κατοικιών. Το δικαίωμα στο πόσιμο νερό. Το δικαίωμα - μερίδιο στην Δημοκρατία τους. Τίποτε από αυτά δεν ήταν δύσκολο τελικά να υπομείνεις. Μόνο με την ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ να τους ανέχομαι δεν τα πήγα ποτέ καλά και εξακολουθώ...
Σας ευχαριστώ παιδιά... αναθάρρησα! Τι κι αν βρέθηκα μαζί με 200.000 συμπολίτες. Εκεί ήθελα να 'μαι!
Εξαιρετικο! Παντως, την Κυριακη στην " πλατεια" προτεινω να διαβαστει,ως χαιρετισμος, η δηλωση του ΓΑΠ στο υπουργικο συμβουλιο για τους αγανακτισμενους:"Εμαι συμμαχος τους.Εχουμε κοινους στοχους και μαζι θα προχωρισουμε για να αλλαξουμε ολα αυτα που 35 χρονια μας καθηλωνουν!" Οχι, δεν βρεθηκε κανεις να του πει: " Μα προεδρε, η εξεγερση της μουτζας κυριο στοχο εχει εσενα!"
ΑπάντησηΔιαγραφή