Καταδικασμένοι να ζουν την ιστορία…

Από σήμερα εφαρμόζονται νέες τιμολογιακές πολιτικές στα ναύλα, με αυξήσεις 6%. Την ίδια ώρα παρατηρείται μείωση του χρόνου διεκπεραίωσης των δρομολογίων έως και κατά 20%... Κι όλα αυτά μαζί, στις μέρες που διανύουμε, τις μέρες που ο ενιαίος ΦΠΑ θα φέρει νέες αυξήσεις, τις μέρες που τα εισοδήματά μας συρρικνώνονται, τις μέρες που γίνονται νύχτες...
Ευφάνταστο σενάριο;  Ψέμα της ημέρας για να τιμήσουμε το έθιμο; Προβοκάτσια και υπερβολές απ’ αυτές που συνηθίζει «αυτός ο χώρος»; Εφιάλτης;
Τίποτε από τα παραπάνω: Μόνο πραγματικότητα! Πραγματικότητα ως τα χθες… Ιστορία από αύριο!
Στο μακελειό των κοινωνικών παροχών, στην λαίλαπα των μέτρων, στην αναλγησία των κυβερνώντων προστίθεται τώρα και η ασυδοσία των εφοπλιστών που απελπισμένα προσπαθούν να ισοσταθμίσουν την πτώση κίνησης με αυξήσεις. Και πως αλλιώς άλλωστε: στην αναμπουμπούλα οι λύκοι τρίβουν τα χέρια τους, τρανή απόδειξη ότι τα μέτρα της κρίσης δεν ήρθαν για να διορθώσουν τις στρεβλές πολιτικές του παρελθόντος αλλά για να ετοιμάσουν ένα ακόμη πιο κερδοφόρο μέλλον για την οικονομική ελίτ.
Από συνήθεια ή διαστροφή μάλλον, προσμένουμε εκστατικοί την καθιερωμένη επιστολή διαμαρτυρίας για ακόμη μια φορά. Πολλοστή επανάληψη του ίδιου έργου που με προσήλωση παρακολουθούμε για τετραετίες. Ασφαλώς δεν προσδοκούμε μεγάλες κινητοποιήσεις. Αυτές περιορίζονται στα όρια του φεστιβάλ. Ασφαλώς και πρόταση δεν μπορούμε να υλοποιήσουμε από μόνοι μας. Η δική μας πρόταση προϋποθέτει μαζική συλλογική δράση. (Κι ακόμη κι αν τα καταφέρουμε, πάλι κινδυνεύουμε να χαρακτηριστούμε υπερβολικοί, βαβουρτζήδες και ταραχοποιοί της κανονικότητας, μεμονωμένοι γραφικοί, τρομολάγνοι κοκ). Ασφαλώς περιμένουμε ένα ακόμη πιο δύσκολο αύριο. Μεγάλο μέρος της κοινωνίας αγνοεί την έννοια της αντίστασης.
Καταδικασμένοι να ζουν την ιστορία. Πεπεισμένοι ότι δεν μπορούν να την αλλάξουν. Σίγουροι για την διαπραγματευτική ικανότητά τους. Ανίκανοι να κινητοποιήσουν τους συμπολίτες μας παρά μόνο για καρναβάλια. Τέτοιες κοινωνίες όμως δημιούργησαν γιατί με αυτές μπορούν να επιβιώνουν. Ίσως διάβασαν την είδηση, ίσως και την προσπέρασαν την 1,3 ευρώ αύξηση περίπου που δεν τους επηρεάζει…
Προσπερνώντας την κριτική, που ίσως πλέον να μην έχει νόημα: Κάπως θα ελιχθούν, με κάποιο τρόπο θα απαντήσουν ή θα αδιαφορήσουν. Ας κάνουμε ένα βήμα παραπάνω και ας διαμαρτυρηθούμε με τον άμεσο τρόπο να προτιμούμε τις εταιρίες που δεν θα αυξήσουν την τιμή του εισιτηρίου (από πληροφορίες μαθαίνουμε πως μία εταιρία τουλάχιστον θα κρατήσει την ισχύουσα τιμολογιακή πολιτική). Μόνο με συνείδηση μπορούμε να αποτρέψουμε αυτή την κοινωνία από το να ξεπεράσει τα όρια της ζούγκλας.

ΥΓ: Αν στον αναγνώστη δημιουργήθηκε η εντύπωση μιας κομματικής ανακοίνωσης, διαβάζοντας τα παραπάνω και όχι μια νηφάλια  περιγραφή της πραγματικότητας που βιώνει, καλύτερα την ημέρα των εκλογών (όποτε και αν) να πάει για βρούβες – είναι καλή χρονιά φέτος…
ΥΓ2: Δεν απολογούμαι για τις «υπερβολικές» απαιτήσεις μου. Επιμένω (πόσο απαιτητικός)  πως αυτοί που εκτίθενται στα κοινά θα πρέπει να είναι χαρισματικοί, να προβλέπουν, να γράφουν και όχι να ζουν την ιστορία!