η αυτοκαταστροφή σε όλο της το μεγαλείο

Απο το: island42  και τον lycourgus

Αφορμή για το άρθρο στάθηκαν οι αντιδράσεις κάποιων ντόπιων “έξυπνων” στο κλείσιμο της ΔΟΥ. Από τις ατάκες “καλά να πάθουν”, “τεμπέληδες” μέχρι το “να φύγουν να γλυτώσει έξοδα το κράτος” και “να φύγουν από δω να μην μας ταλαιπωρούν” μόνο ένα συμπέρασμα μπορεί να βγει: η αυτοκτονική βλακεία που κρύβεται είναι τεράστια.

Δεν σου ζητώ να λυπηθείς τη μάνα με το παιδί που θα πρέπει να ξεσπιτωθεί. Ούτε τον άνθρωπο που εντελώς ξαφνικά τον βάζουν να ζήσει σε διαφορετικό νησί από αυτό που επέλεξε όταν υπέγραφε εκείνη την υπεύθυνη δήλωση για “υποχρεωτική παραμονή για Χ χρόνια στον τόπο της υπηρεσίας”. Ούτε καν την οικογένεια που θα ξεσπιτωθεί, ή την άλλη που χωρίζεται στη μέση και αναγκάζεται να στήσει 2 σπίτια σε 2 διαφορετικά νησιά. Εδώ φαίνεται πως προκειμένου να υποστηρίξεις την αυτοκαταστροφική κακία σου, δεν λυπάσαι καν τον εαυτό σου.

Ας το δούμε με δύο στυγνά οικονομικά επιχειρήματα, χωρίς ανθρωπισμούς και συναισθήματα (άλλωστε ο ανθρωπισμός προϋποθέτει το να είσαι άνθρωπος, γεγονός για το οποίο αμφιβάλλω).

Επιχείρημα Α
Από το νησί φεύγουν περίπου 10 υπάλληλοι με μισθούς περίπου 1000€ ο καθένας το μήνα (κατά ΜΟ). Στυγνά λογιστικά δηλαδή, φεύγουν 10.000€ το μήνα ή αλλιώς 120.000€ το χρόνο. Ποσό, δηλαδή, που δεν θα καταναλώνεται πλέον στο νησί, αλλά κάπου αλλού. Το μήνα 10.000€ λιγότερα θα κυκλοφορούν σε οποιαδήποτε μορφή αγοράς του νησιού. Και αν έτυχε και δεν είχες εσύ άμεσα κάποιον εφοριακό πελάτη, κάποιοι πελάτες σου τους είχαν πελάτες και εισέπρατταν από αυτούς για να δώσουν και σε σένα. Μην παραξενευτείς λοιπόν όταν μόλις φύγουν “οι ακατανόμαστοι” δεις τον τζίρο σου πεσμένο.

Επιχείρημα Β
Για αρκετές δουλειές σου θα χρειαστεί κάποιος να τρέξει στη Σύρο. Είτε εσύ (βάζοντας τα έξοδα από την τσέπη σου), είτε κάποιος λογιστής που όπως είναι φυσικό τα επιπλέον έξοδα δεν θα τα βάλει από την τσέπη του, αλλά θα τα πληρώσεις εσύ. Μην παραξενευτείς λοιπόν την επόμενη φορά που θα σε χρεώσει παραπάνω γιατί θα πρέπει να σου κάνει μια δουλειά στη ΔΟΥ που πέρυσι στη χρέωνε λιγότερο ενώ τώρα θα σου φορτώσει το κόστος μετακίνησης. Ούτε να απορείς σαν τον βλάκα για το πως ακρίβυναν οι λογιστές.

Νομίζω είναι απλά πράγματα που ακόμα και ο πιο χαζός μπορεί να τα αντιληφθεί. Και θα ‘σαι υπερβολικά αφελής αν πιστεύεις πως με τα 2.000€/μήνα που θα γλυτώσει το κράτος σε έξοδα (που θα γλύτωνε αν παραχωρούσε στο Δήμο τη στέγαση της ΔΟΥ σε δημόσιο κτήριο του νησιού)  θα σημαίνουν λιγότερους φόρους για σένα, περισσότερη υγεία ή παιδεία για σένα και τα παιδιά σου, ή γενικότερα καλύτερη ζωή. Το επιχείρημα δε πως “έτσι θα σωθεί η χώρα” μπορείς να το εφαρμόσεις στα ζώα σου: να τους μειώνεις το φαΐ και να περιμένεις να σου κατεβάσουν περισσότερο γάλα.

Μπορεί να έχεις χίλια-δυο παράπονα για το πως λειτουργούσε η ΔΟΥ. Πολλά από αυτά μπορεί να είναι δικαιολογημένα. Το μόνο που έκανες τότε ήταν να κάθεσαι στο καφενείο να κουτσομπολεύεις και να γκρινιάζεις για το κράτος, τους τεμπέληδες κτλ. Και αν τύχαινε κανείς να σου πεί “κάντο θέμα ρε”, “διεκδίκησε τα δικαιώματά σου”, “πίεσέ το”, εσύ του απαντούσες “έλα μωρέ, και τι θα γίνει;” ή “που να μπλέκω τώρα”..

Τώρα νιώθεις πως παίρνεις εκδίκηση… Και κάπου ψηλά, σ’ ένα πολυτελές γραφείο κάποιος τύπος – παιδί αυτών που καλλιέργησαν το μπάχαλο στο δημόσιο – χαίρεται να σε βλέπει να ξεκατινιάζεσαι σαν κακίστρω με τους διπλανούς σου, ενώ αυτός σου κλέβει τη ζωή.. Το σχέδιό του πηγαίνει μια χαρά: όσο σε ταΐζει με μίσος και μικρότητες τόσο θα σε έχει του χεριού του..

Μου μένει μόνο μια απορία: Έχεις μυαλό για να ξυπνήσεις ή τζάμπα ελπίζω;

υγ: Για χάρη της απλότητας τα οικονομικά/λογιστικά επιχειρήματα δεν τα ανέλυσα πολύ. Αν τα αναλύσουμε πλήρως τότε τα στοιχεία είναι ακόμα χειρότερα.

υγ2 : Το ότι αύριο θα σου πουν να φύγει αντίστοιχα το x σχολείο, η y υπηρεσία, οι z γιατροί από το Κέντρο Υγείας, δεν νομίζω να σε απασχολεί. Το συμπεραίνω από την απουσία αντίδρασης στο γεγονός πως πρόθυμα πληρώνεις περισσότερα για τα φάρμακά σου ή για το γιατρό, χρήματα που ήδη έχεις πληρώσει για την ασφάλισή σου.