Επιτυχόντες πανελληνίων 2013 από το Γενικό Λύκειο και το ΕΠΑΛ Τήνου

Σήμερα ανακοινώθηκαν από το υπουργείο παιδείας οι βάσεις για τα ΑΕΙ και ΤΕΙ και τα ονόματα το επιτυχόντων σε αυτά.

Για μας είχε ιδιαίτερη σημασία, γιατί αυτή την χρονιά, έπαιρνε μέρος στις εξετάσεις και ο γιος μας Πέτρος. Ζήσαμε λοιπόν από «μέσα» όλη την χρονιά την προσπάθεια και των αγώνα αυτών τον παιδιών, τις δυσκολίες, τις αγωνίες, τον φόβο των εξετάσεων, την προσμονή των αποτελεσμάτων.

Μια χρονιά που επιβαρυνόταν από την οικονομική και πολιτική κρίση και την αβεβαιότητα για όνειρα και φιλοδοξίες.  

Ένα μεγάλο μπράβο στα παιδιά που σήμερα χαμογέλασαν. Καλή επιτυχία στις σπουδές αλλά και στην ζωή τους, και καλή φοιτητική ζωή.

Για το παιδιά που σήμερα δεν τα «κατάφεραν», σίγουρα τίποτα δεν χάθηκε. Θα επαναλάβουμε αυτό που και πέρσι είχαμε ξαναγράψει:

«Απευθυνόμενος τώρα στους γονείς των παιδιών που δεν τα «κατάφεραν» ή που δεν θα μπορέσουν να στηρίξουν τα παιδιά τους οικονομικά όσο και αν το θέλουν, δεν χάθηκε τίποτα. Η ζωή είναι μπροστά τους. Πάρτε τα παιδιά σας στην αγκαλιά σας και με ειλικρίνεια πείτε του πόσο πολύ το αγαπάτε και πόσο περήφανα νιώθετε για κείνα, πως τίποτα δεν χάθηκε και πως θα είστε πάντα δίπλα τους.

Σταθείτε πλάι τους. Τα παιδιά και τα μάτια σας.»

Ναύτης βγήκε στην στεριά!

Ναύτης βγήκε στην στεριά για περιπολία!

39ο Φεστιβάλ ΚΝΕ-οδηγητή: ''Αλλάξε τον κόσμο το΄χει ανάγκη''

Από τη Ο.Β της ΚΝΕ στην Τήνο πήραμε την πιο κάτω ανακοίνωση για την διοργάνωση εκδήλωσης-συζήτησης στα πλαίσια των προφεστιβαλικών εκδηλώσεων για το 39ο φεστιβάλ ΚΝΕ-οδηγητή:

Το ταξίδι του 39 ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - " Οδηγητή " θα περάσει και από την Τήνο (2ο ∆ημοτικό Σχολείο) την Τετάρτη 28/8 και ώρα 19:30. 

Στην εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί συζήτηση για τις εξελίξεις στην εκπαίδευση . Ο εισηγητής , θα παρουσιάσει τα βασικά χαρακτηριστικά του νέου σχολείου αλλά και την πρόταση για ένα άλλο σχολείο στην υπηρεσία του λαού . Θα ακολουθήσουν ερωτήσεις και παρεμβάσεις. 

Το πρόγραμμα θα κλείσει µε λαϊκό γλέντι από νέους καλλιτέχνες . 

Νέες και Νέοι


Η Ο.Β. Τήνου της ΚΝΕ σας καλεί να πάρετε μέρος στις εκδηλώσεις του 39 ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - " Οδηγητή ". Απ ’ άκρη σ’ άκρη , σε όλη τη χώρα , µε δεκάδες πολύµορφες δραστηριότητες , φτάνει το αισιόδοξο κι ελπιδοφόρο µήνυµα των καιρών µας : «Άλλαξε τον κόσµο , το ‘χει ανάγκη». Γι ’ αυτό το σκοπό δρα η ΚΝΕ . Για ν’ αλλάξει ο κόσµος , για να ζήσουµε όπως µας αξίζει . Με σύγχρονα δικαιώµατα στη δουλειά , στη µόρφωση , στη ζωή , στον αθλητισµό , στον πολιτισµό .

Νερό με το ATM

Του Άρη Χατζηστεφάνου στο left.gr

Siemens, General Electric και Goldman Sachs εισέρχονται στο νέο πόλεμο του νερού. Τα συμφέροντα και οι καταστροφικές επιπτώσεις των ιδιωτικοποιήσεων.

Σε κάποιο χωριό της Ινδίας ένα παιδί περιμένει αυτή τη στιγμή υπομονετικά μπροστά σε ένα μηχάνημα που θυμίζει αρκετά τα ATM μιας τράπεζας. Με τη διάφορα ότι το μηχάνημα δεν δίνει χρήματα αλλά παίρνει λεφτά για να δώσει μικρές ποσότητες νερού. Για το βρετανικό περιοδικό Economist η συγκεκριμένη εικόνα αποτελεί ένα θαύμα της ιδιωτικής πρωτοβουλία, η οποία προσφέρει πόσιμο νερό σε περιοχές που για χρόνια αντιμετώπιζαν σημαντικά προβλήματα ύδρευσης. Για δεκάδες οργανώσεις και ερευνητές όμως είναι μια εικόνα από το μέλλον ενός πλανήτη όπου το νερό θα έχει πάψει οριστικά να αποτελεί δημόσιο αγαθό και η τελευταία σταγόνα του θα ελέγχεται από μια χούφτα πολυεθνικών.

Ήδη, όπως αποκάλυψε πρόσφατα η Wall Street Journal, ορισμένες από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες αλλά και μερικά από τα γνωστότερα «αρπακτικά» της Γουόλ Στριτ επενδύουν δισεκατομμύρια δολάρια αγοράζοντας δίκτυα ύδρευσης ή τεράστιες ποσότητες νερού για ύδρευση και άρδευση. Αναμεσά τους συναντά κανείς ονόματα όπως της General Electric στις ΗΠΑ και της Siemens στην Ευρώπη ενώ τους τελευταίους μήνες αυξάνουν συνεχώς την παρουσία τους τράπεζες και άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα όπως η Goldman Sachs.

Πριν από δυο χρόνια αναλυτές της Citigroup ανέφεραν ότι πολύ σύντομα το νερό θα αποτελεί τη σημαντικότερη επένδυση σε φυσικά προϊόντα αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα το πετρέλαιο, τον χαλκό, τα αγροτικά προϊόντα και τα πολύτιμα μέταλλα. Ρόλο κλειδί στην προσπάθεια ελέγχου των παγκόσμιων αποθεμάτων νερού θα παίξουν ιδρύματα ερευνών όπως το Aqueduct Alliance το οποίο έχει αναλάβει την «χαρτογράφηση» του νερού προκειμένου να προσφέρει στους πελάτες του (ανάμεσά τους και η Goldman Sachs) πληροφορίες για τις περιοχές του πλανήτη που θα αντιμετωπίζουν προβλήματα ύδρευσης και άρδευσης τις επόμενες δεκαετίες.

Οι πληροφορίες αυτές θα μπορούσαν να αποτελέσουν το χάρτη μιας νέας σταυροφορίας για τον έλεγχο των πλούσιων σε νερό περιοχών του πλανήτη – μια διαδικασία που συνήθως μετριέται σε πολιτική αστάθεια, πραξικοπήματα αλλά ακόμη και πολεμικές συγκρούσεις.

Στην πρώτη γραμμή της μάχης πάντως εξακολουθούν να βρίσκονται τα προγράμματα ιδιωτικοποίησης των υδάτινων πόρων και των δικτύων ύδρευσης, τα οποία ήδη έχουν δείξει καταστροφικά αποτελέσματα για τι τσέπες εκατομυρίων καταναλωτών σε ολόκληρο τον πλανήτη. Τις προηγούμενες δεκαετίες η διαδικασία ξεπουλήματος προωθούνταν κυρίως σε χώρες του τρίτου κόσμου υπό τις ασφυκτικές πιέσεις οργανισμών όπως το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα. Σε αρκετές περιπτώσεις ξένοι πιστωτές χρησιμοποιήσαν τους συγκεκριμένους οργανισμούς για να παραβιάσουν το σύνταγμα και τους νόμους χωρών και να προωθήσουν ιδιωτικοποιήσεις και τρομακτικές αυξήσεις στα τιμολόγια.

Σε πρόσφατη έκθεσή τους με τίτλο «Υδατικοί πόροι, υποδομές και υπηρεσίες νερού» ομάδα ερευνητών από το ΕΜΠ κατέγραψε ένα προς ένα τα παραδείγματα ιδιωτικοποιήσεων σε όλο τον κόσμο τα οποία, όπως προκύπτει από την έρευνα, συνδυάζονται πάντα με σκανδαλώδη ποσοστά κέρδους για τους ιδιώτες, άνιση πρόσβαση στο νερό των φτωχότερων στρωμάτων, αθέτηση υποσχέσεων ανάπτυξης του δικτύου και εκτεταμένα κρούσματα διαφθοράς.

Αν και το πλέον συνηθισμένο παράδειγμα για τις επιπτώσεις της ιδιωτικοποίησης είναι αυτό της Βολιβίας, όπου οι εταιρείες επιχείρησαν να ελέγξουν ακόμη και το νερό της βροχής, δεκάδες άλλα παραδείγματα, από την Τανζανία μέχρι την Αργεντινή και από τον Καναδά μέχρι τη Γαλλία αποδεικνύουν ότι η μετατροπή ενός κρατικού μονοπωλίου σε ιδιωτικό μονοπώλιο έχει πάντα καταστροφικές συνέπειες.

Για εκατοντάδες οικογένειες στις φτωχότερες περιοχές της Νικαράγουας οι αυξήσεις στην τιμή του νερού κατά 30%, που επέβαλε το ΔΝΤ σήμαιναν πρακτικά ότι έπρεπε να διακόψουν την εκπαίδευση των παιδιών τους προκειμένου να βρίσκουν τα χρήματα για τους λογαριασμούς ύδρευσης. Παρά το γεγονός ότι η χώρα καλύπτεται κατά 10% από νερό η πολιτική του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας οδήγησε έναν στους τρείς κατοίκους να μην έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό.

Ενώ η δράση των πολυεθνικών του νερού έχει συνήθως πιο εξόφθαλμα αποτελέσματα σε χώρες του τρίτου κόσμου, εταιρείες όπως η γαλλική Veolia και η Suez κατηγορούνται συχνά για τη δυσλειτουργία του συστήματος και τις τρομακτικές αυξήσεις στις τιμές του νερού ακόμη και στην καρδιά της Ευρώπης. Ένα από τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα είναι αυτό του Παρισιού όπου οι τιμές αυξήθηκαν έως και κατά 200% από τη στιγμή που ο Ζακ Σιράκ, παρέδωσε τη ύδρευση της πόλης στις δυο πολυεθνικές. Να σημειωθεί ότι η δράση των συγκεκριμένων εταιρειών έχει συνδεθεί πολλές φορές με έντονο πολιτικό παρασκήνιο ενώ είναι πολλές οι περιπτώσεις, όπως λόγου χάρη της Ελλάδας, όπου στελέχη των γαλλικών κολοσσών τοποθετούνται σε θέσεις κλειδιά δημόσιων εταιρειών ύδρευσης πριν αυτές πάρουν το δρόμο του ολοκληρωτικού ξεπουλήματος.

Το Παρίσι όμως αποτέλεσε και ένα από τα πιο επιτυχημένα παραδείγματα επανεθνικοποίησης (για την ακρίβεια επαναδημοτικοποιήσης) του δικτύου ύδρευσης χάρη στην οποία μειώθηκε αισθητά το κόστος για του καταναλωτές ενώ τεράστιοι πόροι κατευθύνθηκαν στην συντήρηση και ανανέωση του δικτύου. Παρόλα αυτά το νερό στη Γαλλία ελέγχεται σήμερα κατά 70% από ιδιωτικές εταιρείες.

Παρά το γεγονός ότι σε όλη τη δυτική Ευρώπη επικράτησαν τα τελευταία χρόνια τάσεις επιστροφής των δικτύων ύδρευσης σε δημόσιο ή δημοτικό έλεγχο η γενική εικόνα αναμένεται να επιδεινωθεί εξαιτίας της μετατροπής της ίδιας της Κομισιόν σε ένα μηχανισμό προώθησης των ιδιωτικοποιήσεων. Το παράδειγμα της Ιταλίας, όπου η Ε.Ε αδιαφόρησε για το δημοψήφισμα με το οποίο οι πολίτες απέρριψαν την ιδιωτικοποίηση σε ποσοστό πάνω από 90%, είναι ενδεικτικό των αντιδημοκρατικών μεθοδεύσεων που χρησιμοποιούνται σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο προς όφελος συγκεκριμένων εταιρειών.

Σε άλλες περιοχές του πλανήτη, όπως λόγου χάρη στην Ινδία, η παράδοση του δημοσίου αγαθού που λέγεται νερό, περνά πρώτα μέσα από τα λεγόμενα ΣΔΙΤ (συμπράξεις ιδιωτικού και δημοσίου τομέα) στα οποία, από τη μια οι δημόσιες επιχειρήσεις αρχίζουν να λειτουργούν με αποκλειστικό γνώμονα το κέρδος και από την άλλη οι ιδιωτικές βρίσκουν μια κερκόπορτα για να καταλάβουν την αγορά, εκμεταλλευόμενες τα δίκτυα ύδρευσης για τα οποία έχουν πληρώσει γενιές φορολογούμενων. Η διατήρηση της συντήρησης των δικτύων στο δημόσιο αποτελεί κανόνα στα περισσότερα προγράμματα ιδιωτικοποίησης όπου το σύνολο των κερδών περνά στους ιδιώτες ενώ οι ζημιές μένουν στους φορολογούμενους. Σε άλλες περιπτώσεις η επανεθνικοποιήση αποτελεί απλώς ένα ενδιάμεσο βήμα, στο οποίο το κράτος αναλαμβάνει να συντηρήσει και να αναπτύξει το δίκτυο προκειμένου να το παραδώσει και πάλι κερδοφόρο στους ιδιώτες.

Η διεθνής εμπειρία πάντως εκτός από παραδείγματα ολοκληρωτικής καταστροφής, που ακολούθησαν τα προγράμματα ιδιωτικοποίησης, έχει να επιδείξει και δεκάδες περιστατικά όπου οι τοπικές κοινωνίες κατάφεραν να διατηρήσουν τον έλεγχο του νερού σε δημόσιο έλεγχο ή ακόμη και αν αντιστρέψουν τη διαδικασία εκποίησης αυτού του δημόσιου αγαθού.


ΕΠΙΚΑΙΡΑ Αύγουστος 2013

Εκκλησίες με χρώματα και αρώματα

Το λεύκωμα και η αναμνηστική κάρτα που μοιράστηκε
για την Σχολή της Ι.Μ. Ουρσουλινών στο τέλος της εκδήλωσης 

Μεγάλη επιτυχία γνώρισε η παρουσίαση του λευκώματος «Χρώματα και Αρώματα της Τήνου» την Παρασκευή 23 Αυγούστου στο ΙΤΗΠ. Στην πολυτελή έκδοση 171 σελίδων της Παλαμάρης Α.Ε. καταγράφονται οι 800 και πλέον εκκλησίες της Τήνου – Ενοριακοί Ναοί, προσκυνήματα και ξωκλήσια – οι γιορτές, τα πανηγύρια και τα έθιμα που τα συνοδεύουν.

Το κείμενο είναι της Κορωνίας Αρτέμη – Μακρίδη, οι φωτογραφίες του Αριστείδη Κοντογιώργη και την τελική επιμέλεια – παρουσίαση του λευκώματος είχε η Φ. Παλαμάρη.

Στην κατάμεστη αίθουσα εκδηλώσεων του ΙΤΗΠ μίλησαν για το βιβλίο οι: Γ. Αλβέρτης, Β. Κολάρος, π. Μ. Φώσκολος, Αλ. Φλωράκης, Κ. Αρτέμη και ο Ε. Παλαμάρης.

Της παρουσίασης ακολούθησε μουσική βραδιά στον Κάκτο όπου οι εξαιρετικές «Θρυαλλίδες», σχήμα με εννέα νέες κοπέλες μας ταξίδεψαν με λαϊκά παραδοσιακά τραγούδια σε όλη την Ελλάδα.

Μέρος των εσόδων της έκδοσης από την διάθεση του λευκώματος θα δοθούν στην Ιστορική Σχολή της Μονής Ουρσουλινών στα Λουτρά.

Σημείωση: Πάντως, ούτε στο λεύκωμα αναφέρεται, ούτε οι ομιλητές διευκρίνισαν αν στην καταγραφή συμπεριλαμβάνονται και τα «Ιερά Ναΐδρια μετά κελίων ή πανηγυρόσπιτων» (διάβαζε κρεβατοκάμαρες), που τις τελευταίες δεκαετίες ξεφύτρωσαν στο νησί με τις ευλογίες της Ναοδομίας. Εκτός και αν στο Συν (+) στον τίτλο υπονοείται. Σε κάθε περίπτωση πάντως, σε μια μελλοντική επανέκδοση θα πρέπει να διευκρινιστεί.  

  

Μουσείο Μαρμαροτεχνίας: "Μεσ΄ στο Μουσείο"

Η συναυλία "Μεσ’ στο Μουσείο". Μουσική και τραγούδια από τον κινηματογράφο και τη Λιλιπούπολη» εντάσσεται στο πρόγραμμα εκδηλώσεων για τα πέντε χρόνια δράσης του Μουσείου Μαρμαροτεχνίας, το οποίο συμμετέχει και φέτος στον επιτυχημένο καλοκαιρινό θεσμό του Υπουργείου Πολιτισμού για την πιο εντυπωσιακή πανσέληνο της χρονιάς.

Η είσοδος στη συναυλία είναι ελεύθερη για το κοινό.

Παίζουν οι μουσικοί: Νίκος Απέργης (ακορντεόν, φυσαρμόνικες), Βαγγέλης Αραγιάννης (κοντραμπάσο), Αλέξανδρος Γκέλιας (βιολί), Βούλα Γλύκα (πιάνο), Αντώνης Κονσολάκης (μπουζούκι), Στέφανος Λαρεντζάκης (κρουστά, ντραμς), Ζαννής Μαραγκός (κλασική κιθάρα), Βάσια Πάσχου (τσέλο), Μάκης Πρίντεζης (ηλεκτρική κιθάρα), Νίκος Ρούσσος (πλήκτρα), Σοφία Σερέφογλου (φλάουτο), Ολυμπία Τασσοπούλου (βιόλα), Φώτης Τσαντήλας (τρομπέτα, φλούγκελχορν), Εβελίνα Χαρκοφτάκη (κλαρινέτο), Λένα Χατζηγρηγορίου (βιολί, φλάουτο με ράμφος).
Τραγουδούν: Ρένα Βέργου, Γιάννης Γαραντζιώτης, Αντώνης Πρέκας, Νίκος Στόκας, Έλσα Χαραλάμπους.

Επιστημονικό διήμερο:"Πάνω Μέρη της Τήνου"

2.000 χρόνια είναι πολλά για μια γυναίκα

του Βασίλη Αλεξάκη στο: protagon

Photo: Έβελυν Φώσκολου

Κάποτε ο Θεός ήταν μικρός. Ζούσε στο απόλυτο κενό. «Από πού βγήκε;», θα με ρωτήσεις. Μα από το κενό φυσικά. Ο Θεός έκανε δυόμισι εκατομμύρια χρόνια να ενηλικιωθεί. Δεν είναι πολλά 2,5 εκατ. χρόνια για να ωριμάσει ένας Θεός, για να αποκτήσει αυτή τη σοφία που θα του επιτρέψει για παράδειγμα να φτιάξει τις πυγολαμπίδες. Σήμερα είναι πια γέρος. Σωστά τον παριστάνουν στις εκκλησίες μας με μακριά γένια. Αλλά είναι ένας γέρος που έχει δυνάμεις, που κοιτάει ακόμη τις γυναίκες, που τυχαίνει να ρίξει κι έναν χορό στο πανηγύρι του χωριού. Ο Θεός είναι σαν κι εμένα τελικά. Παρά το γεγονός ότι είναι μεγαλύτερός μου κατά πολλά δισεκατομμύρια χρόνια - όλα τα κεριά που έφτιαξε η ανθρωπότητα από τότε που αποκαλύφθηκε το κερί, δεν θα αρκούσαν για να γιορτάσει τα γενέθλιά του - έχω την εντύπωση πως μάλλον θα φύγω πρώτος.

Ο Θεός δεν είναι ορατός δια γυμνού οφθαλμού. Πρέπει να ανοίξεις τα μάτια της ψυχής σου για να τον δεις. Όταν τ´ ανοίξεις θα διαπιστώσεις ότι ο Θεός είναι παντού. Είναι κάτω απ´ το σταχτοδοχείο, μέσα στην ντουλάπα για τα ωραία καλλυντικά σου, μέσα στο νερό των μακαρονιών. Όταν αρχίσει να βράζει βγαίνει από μέσα. Ο Θεός δεν είναι κανένας ανόητος βέβαια! Μόλις βγει ο Θεός απ´ το νερό, τότε είναι η κατάλληλη στιγμή για να ρίξεις τα μακαρόνια. Βρίσκεται και μέσα στους σωλήνες αποχέτευσης. Το «χρου - χρου» που ακούγεται απ´ τον νiπτήρα όταν έχει βουλώσει, είναι η φωνή του Θεού. Αλλά πρέπει να ανοίξεις τα αυτιά της ψυχής σου για να την ακούσεις. Η ψυχή δεν έχει μόνο μάτια, έχει και αυτιά. Έχει επίσης και στομάχι, όπως αποδεικνύει άλλωστε και η έκφραση «έφαγε με την ψυχή του».

Απουσιάζω συστηματικά από την Τήνο τον 15Αύγουστο. Οι πιο γνωστοί κάτοικοι του νησιού είμαστε η Παναγία κι εγώ. Δεν μ´ αρέσει όμως να της κλέβω την παράσταση. Τον 15Αύγουστο της αφήνω το πεδίο ελεύθερο να κάνει τα δικά της. Απ´ όσο ξέρω δεν κάνει τίποτα σπουδαίο, αλλά αυτό δεν είναι δικό μου ζήτημα. Μπορεί να έχει κουραστεί: είναι 2.000 ετών, πράγμα που δεν είναι λίγο, ιδιαίτερα για μια γυναίκα. Το βράδυ του 15αύγουστου που γυρίζω στο νησί, δεν βρίσκω στους δρόμους παρά μερικές επιγονατίδες και στο πεζοδρόμιο καθισμένο έναν τυφλό που δεν κατάλαβε ότι η μέρα πέρασε και ότι θα χρειαστεί να ξανάρθει του χρόνου.

*O Βασίλης Αλεξάκης είναι συγγραφέας. Το τελευταίο βιβλίο του, «Ο μικρός Έλληνας», κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Εξάντας.ένα άρθρο των πρωταγωνιστών

Ενωτικός σύλλογος Κώμης Περάστρας Μοναστηριών Τήνου:"Η Σπηλία της Κώμης", Η ιστορία ενός ερειπωμένου οικισμού και της ενορίας του

Ο Ενωτικός σύλλογος Κώμης Περάστρας Μοναστηριών Τήνου καλεί 

την  ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 16 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ στις 8:30 μ.μ. στην πλατεία της Κώμης στην παρουσίαση του βιβλίου του Πατέρα Μάρκου Φώσκολου για την ιστορία του μεσαιωνικού οικισμού της Σπηλιάς με θέμα:

 "Η Σπηλιά της Κώμης" 

Η ιστορία ενός ερειπωμένου οικισμού και της ενορίας του 

 Ομιλητές:  π. Μάρκος Φώσκολος, ιερέας – ιστορικός ερευνητής 

Αρμακόλας Ιωάννης, πανεπιστημιακός καθηγητής. 

ΟΝΕΙΡΟΜΥΛΟΙ ΥΣΤΕΡΝΙΩΝ ΚΑΙ ΜΙΑ ΧΩΡΙΑΤΙΚΗ ΜΕ ΜΠΟΛΙΚΟ ΚΡΕΜΜΥΔΙ...

Από το: tinosontherun

Η τέχνη που επιβάλλεται.
Που αντί να ερμηνεύει, ναρκισσεύεται.
Που την χρησιμοποιεί ο καλλιτέχνης για να προβάλλει το εγώ του και όχι για να ταπεινωθεί εμπρός στο Είναι το ίδιο.


Ο Τόπος, αν τον αφουγκραστείς, περιγράφει, σκιαγραφεί, οριοθετεί αυτό το Είναι. Σκύβεις, ακούς, αδειάζεις από κάθε Εγώ.

Αυτός είναι ένας τεράστιος, ατελεύτητος αγώνας.
Αδυσώπητος.
Αποδομεί τον εαυτό για να τον ξανασυνθέσει.
Αν το καταφέρει ποτέ.
Φράγμα τσιμεντένιο, μπάστακας τρομερός, το πανεπιστήμιο... Διδάσκει, με υψωμένο δάχτυλο δασκαλίστικο, επί των τύπων και σπανίως επί της ουσίας.


Πώς να ξεφέυγεις από το Εγώ, μετά...
Το χειρότερο;
Ονοματίζεις τέχνη αυτό που κάνεις, αυτό το κουφό και τυφλό πράγμα.


Μα η τέχνη δεν υπάρχει. Εκείνο που υπάρχει είναι ο καλλιτέχνης και ο καλλιτέχνης, πρέπει να είναι σε διαρκή ένδεια για να αναγκαστεί να χρησιμοποιήσει τα διαθέσιμα μέσα για να φτιάξει στιγμιαία, δεκατοδευτερόλεπτη σπίθα, μια τέχνη αιχμηρή, μοναδική.


Αν αυτή είναι η ματιά μας στα μνημεία του Τόπου μας, τότε καήκαμε...


Αν δεν καταλαβαίνει ο καλλιτέχνης ότι το νησί (η χώρα η ίδια) έχει καταντήσει έτσι ακριβώς επειδή προβάλλουμε τους εαυτούς μας πάνω στον τόπο αντί να αφήνουμε τον τόπο να μας αλώσει,τότε, τσάμπα τέχνη...


Μεγαλόπρεπα ερείπια κακοφωτισμένα με προβολείς σε χρώματα ντισκοτέκ δεκαετίας '80, χωρίς ίχνος από εκείνη την εσωτερικότητα που θα περίμενε κανείς να αναδύεται από αυτά.


Μια διαδρομή πρόχειρα οριοθετημένη χωρίς στόχο και σκοπό πέραν αυτού μιας ανόητης βόλτας στο χωράφι.


Ήχοι πεταμένοι χωρίς αρχή και τέλος.

Το μόνο που έσωζε την κατάσταση και σωζόταν το ίδιο, ήταν το μπαλέτο των τεσσάρων κοριτσιών, που προσπαθούσαν πραγματικά να βγάλουν κάτι από όλο αυτό το συνονθύλευμα και που, μάλλον, είχαν πιστέψει περισσότερο στο εγχείρημα από τον εμπνευστή τον ίδιο.


Για ποιόν όλο αυτό..;
Για το νησί..;
Για τους ντόπιους..;
Για ποιόν Λόγο..;

13 Αυγούστου: Παγκόσμια Ημέρα Αριστερόχειρων: Γιατί το παιδί μου γράφει με το αριστερό;

Τι κοινό μπορεί να έχουν ο Φιντέλ Κάστρο, η Τζούλια Ρόμπερτς, ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι, ο Αλμπερτ Αϊνστάιν, ο Μέγας Αλέξανδρος και ο Μπιλ Γκέιτς;

Είναι ή ήταν όλοι τους αριστερόχειρες. Το 10% με 12% του πληθυσμού της Γης είναι αριστερόχειρες, ενώ εκτιμάται ότι οι γυναίκες έχουν 4% περισσότερες πιθανότητες να χρησιμοποιούν το αριστερό τους χέρι από ό,τι οι άνδρες.

Στο παρελθόν, η ιδιότητα αυτή θεωρήθηκε μεταξύ άλλων ενδεικτική του στίγματος του Σατανά, της νεύρωσης, ακόμα και της εγκληματικότητας, αλλά έχει θεωρηθεί και σημάδι δημιουργικότητας. Θεωρίες θέλουν τους αριστερόχειρες να πεθαίνουν έως και 9 έτη νωρίτερα από τους δεξιόχειρες. Ωστόσο, έρευνες εντόπισαν σχέση μεταξύ τραύματος κατά την εγκυμοσύνη ή κατά τη διάρκεια της γέννας με αυξημένες πιθανότητες το παιδί να είναι αριστερόχειρας. Σύμφωνα με τεστ που πραγματοποίησαν στο Πανεπιστήμιο St. Lawrence, υπάρχουν περισσότεροι αριστερόχειρες με IQ άνω του 140 συγκριτικά με τους δεξιόχειρες. Επίσης οι μητέρες που είναι άνω των 40 ετών τη στιγμή της γέννας έχουν 128% περισσότερες πιθανότητες να φέρουν στον κόσμο αριστερόχειρα παιδιά από ό,τι μια γυναίκα στα 20 της. Επιπλέον, έρευνες υποστήριζαν ότι οι αριστερόχειρες έχουν περισσότερες πιθανότητες, μεταξύ άλλων, να γίνουν αλκοολικοί και δυσλεκτικοί, αλλά και να παρουσιάσουν τη νόσο του Crohn. Το 20% των ανθρώπων με σχιζοφρένεια χρησιμοποιούν το αριστερό τους χέρι. Ωστόσο, εμφανίζουν ταλέντο στην αντίληψη του χώρου, τα μαθηματικά και την αρχιτεκτονική. Κάποιοι ειδικοί πιστεύουν ότι αυξημένα επίπεδα τεστοστερόνης στη μήτρα αυξάνουν τις πιθανότητες το μωρό να γίνει αριστερόχειρας.

Παράλληλα, τα πρόωρα μωρά είναι πιο πιθανόν να είναι αριστερόχειρες και πιστεύεται ότι ωριμάζουν σεξουαλικά πιο αργά από τους δεξιόχειρες.

Οπως αναφέρει το «Περιοδικό Νευρικών και Ψυχικών Νοσημάτων», οι εγκέφαλοι των αριστερόχειρων επεξεργάζονται τα αισθήματα διαφορετικά από τους δεξιόχειρες και είναι πιο δεκτικοί σε αρνητικά συναισθήματα, όπως ο θυμός.

Από το: alfavita.

Μνήμες Καρδιανής από την Αδελφότητα Τηνίων Καρδιανιωτών "Η Αγία Τριάς"

Ανατροπή της Ανατροπής...

Ο βουλευτής του Συ.Ριζ.Α. Πέτρος Τατσόπουλος δήλωσε σήμερα (07/08/13) ότι δεν αποκλείεται η συνεργασία ΝΔ-Συ.Ριζ.Α μετεκλογικά (εδώ όλη η δήλωση). Σημειώνεται πως ο Π. Τατσόπουλος εκλέχθηκε αυτοπροτεινόμενος στις εκλογές της 6ης Μαΐου και επανεκλέχθηκε την 17η Ιουνίου αφού τοποθετήθηκε σε εκλόγιμη θέση στην λίστα.
Τα μέλη του Συ.Ριζ.Α. ψήφισαν πρόσφατα το καταστατικό του κόμματος που ρητά δηλώνει αντίθετο στο μνημόνιο. Ανεξάρτητα όμως από αυτό, αν δεν διαμαρτυρηθούν με κάθε τρόπο τα ίδια τα μέλη μαζικά και έντονα απέναντι σε τέτοιου είδους προσεγγίσεις, ακυρώνουν την ιδέα του ριζοσπαστισμού που είναι κυρίαρχη ιδεολογικά στο χώρο και πιο πολύ από ποτέ αναγκαία σήμερα για την εκ θεμελίων αλλαγή του πολιτικού συστήματος. Οι πολίτες έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στην διαχείρηση αυτής της μοναδικής ευκαιρίας. Η παρέκκληση από τον βασικό στόχο θα βαρύνει με ευθύνες όλους όσους μένουν αδρανείς σε αυτή την ρητορική (πριν να γίνει πρακτική).
Παράλληλα, τέτοιου είδους δηλώσεις, δίνουν την ευκαιρία σε φασίστες και νεοναζί να εξισώνουν το πολιτικό κατεστημένο δεκαετιών με την Αριστερά.
Δεν είναι κάποιο φοβικό σύνδρομο (θα σας προλάβω), είναι μόνο αντανακλαστικά.

Δεν ξέρω αν είναι καλό ή όχι να βάζουμε νερό στο κρασί μας. Σίγουρα όμως οφείλουμε να θυμόμαστε ότι στο τέλος θέλουμε να πιούμε κρασί...

Ευχαριστίες από το ClimbExomvourgo προς την Μονή Ουρσουλινών

Λάβαμε από το ClimbExomvourgo και σας κοινοποιούμε:

 Όπως έχουμε αναφέρει και σε προηγούμενο άρθρο μας, η επιτυχία της συνάντησής μας οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις εθελοντικές προσφορές των φίλων του Climb Exomvourgo. Αν και δεν έχουμε την πρόθεση να διαχωρίσουμε αυτές τις προσφορές σε σημαντικές και λιγότερο σημαντικές, θα θέλαμε με αυτό το άρθρο μας να ευχαριστήσουμε ολόψυχα τη Μονή Ουρσουλινών και την Καθολική Αρχιεπισκοπή, οι οποίοι χωρίς δεύτερη σκέψη και κανένα δισταγμό ανταποκρίθηκαν στοκάλεσμά μας για βοήθεια και μας παραχώρησαν χωρίς καμία ανταμοιβή τον προαύλιο χώρο του σχολείου και τους κήπους της Σχολής για τις ανάγκες της συνάντησης καθώς επίσης την κατασκήνωση πολλών από τους συμμετέχοντες.

Οι αναρριχητές, κατά την παραμονή τους στην Τήνο εκτός από τα βράχια του Εξωμβούργου και τις ομορφιές του νησιού μας, απόλαυσαν και τη δροσιά και ομορφιά των κήπων της Σχολής, οι οποίοι αν και έχει περάσει πάνω από μισός αιώνας από τους καιρούς της δόξας τους, συνεχίζουν να διατηρούν την αίγλη τους και να προκαλούν τον θαυμασμό του επισκέπτη.

Στους προσκεκλημένους μας δόθηκε η ευκαιρία να ξεναγηθούν από την ίδια την Ηγουμένη της Μονής, αδ. Θηρεσία, στο εσωτερικό της Σχολής και να εντυπωσιαστούν με την ιστορία, την αρχιτεκτονική του χώρου, καθώς επίσης και με τις υποδομές οι οποίες διατηρούν τη λειτουργικότητά τους ακόμα και σήμερα.

Αν και ο χρόνος αφήνει τα σημάδια του στη Σχολή και χρόνο με το χρόνο ρημάζουν οι εγκαταστάσεις, ευχόμαστε του χρόνου το καλοκαίρι, όλα να είναι ανέπαφα και οι κήποι να μας περιμένουν να μας ξαναφιλοξενήσουν.

Εμείς από την πλευρά μας, όσο περνάει από το χέρι μας, θα είμαστε διαθέσιμοι σε κάθε ανάγκη για εθελοντική εργασία και σύμμαχοι σε κάθε προσπάθεια δράσεων προς όφελος της Σχολής.

Πηγή:  ClimbExomvourgo

Ανεμομαζώματα (Αύγουστος 2013, Αρ. 7)

«Ζούμε την προπαγάνδα του ατομικισμού…»

Thomas Ostermeier

Καθυστέρησα. Μάλλον εσκεμμένα.

Κι από επιστολές είχα και από αναφορές για «πανίερα» μέρη είχα και από κοσμικές επισκέψεις άλλο τίποτε και από τοξικές ανανεώσεις σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης είχα. Λίγο πολύ όλα όσα ασχολούμαι, να πιαστώ και να γράφω στις ίδιες γραμμές με τις ίδιες λέξεις. Επέλεξα να μην γίνω γραφικός. Μάλλον από εγωισμό. Με αντιμετωπίζουν όλοι σαν τέτοιο κι εγώ δεν θέλησα να τους επιβεβαιώσω. Σκυμμένα κεφάλια…

Μέχρι και η παρέα της στήλης το κατάλαβε και αποφάσισαν να τα πούνε αναμεταξύ τους οι εκατέρωθεν «πολιτευτές». Χωρίς εμένα. Κι αυτοί με επιστολές! Οι κουβέντες τους μάλλον δεν συναντιούνται… Σκυμμένα μυαλά…

Ναι! Σκυμμένα κεφάλια… Η ηλιθιότητα προελαύνει και ξωπίσω της τρέχουν εκείνοι… Μέσα στην κοινωνία της γνώσης, μεθυσμένοι όμως από άγνοια. Και πριν βιαστώ να τελειώσω την φράση φταίω! Φταίω γιατί μιλάω, γιατί γράφω, γιατί εκφράζομαι! Φταίω γιατί τολμώ να αμφισβητώ, τολμώ να αντιλέγω, να αντιδρώ! Κι όμως οι είρωνες δεν ξύπνησαν σήμερα. Κοιμούνται ακόμη. Και στον ύπνο τους κεφάλια σκυφτά…

Δεν σκέφτομαι πια τον εμφύλιο. Δύο φυλές πια καταλαβαίνω: Εκείνους που ξεχωρίζουν φυλές κι εκείνους που ΔΕΝ ξεχωρίζουν. Η μάχη μεταξύ τους δεν μπορεί να αποκαλείται «εμφύλιος». Ο πόλεμος στην ιστορία του δεν γνώρισε άνανδρους. Οι προδότες δεν έπιασαν όπλα… Αν διχάζω, καλώς πράττω! Εκείνοι που περιμένουν τον πόλεμο να έρθει και παρακαλάνε να μην έρθει, δεν είναι φιλειρηνιστές…

Η δημοκρατία είναι σε πλάνη: Στην γενικότητα των πολλών που αποφασίζουν απαντώ πως μια πλειοψηφία δεν κατοχυρώνει και το δίκιο τους. Στις πλειοψηφίες με κεφάλια σκυφτά, αντίθετα ταξιδεύω. Λόγια πλατιά, κλεφτές ματιές προς τον ορίζοντα εξακολουθητικά σκυμμένου προσώπου. Λόγια πλατιά, περιγραφές που έκλεψαν οι υποτακτικές ματιές, οι λίγοι να περιγράψουν και στους άλλους που μόνο σκύβουν. Και φαντάζουν θαρραλέοι από τις κλεφτές τους ματιές. Και πλειοψηφίες ειρωνικές να περιμένουν να ανταποδώσουν… Σκυμμένα μυαλά…  

  

ΥΓ: Τα ανεμομαζώματα «ενηλικιώθηκαν» κι έγιναν «διαβολοσκορπίσματα»!

Βασίλης Αλεξάκης: "Ο Χριστός τον οποίο υπηρετείτε, οδηγεί τζιπ και φοράει μποτάκια prada."

• Ο Β. Αλεξάκης απαντά στον Πειραιώς Σεραφείμ

  
  
  Από την: Ελευθεροτυπία στις 28-07-2013
  
  
  Αξιότιμε Μητροπολίτη Πειραιώς,με ξαφνιάζει πράγματι το γεγονός ότι η ριζοσπαστική νεολαία, που γράφει παντού συνθήματα, αποφεύγει να εκφράζεται πάνω στους τοίχους των εκκλησιών.
  Σε επιστολή σας της 21ης Ιουλίου (άργησα να τη διαβάσω γιατί έκανα διακοπές στην προσφιλή σας Τήνο) ισχυρίζεσθε ότι η επιείκεια των νέων είναι κατανοητή, δεδομένου ότι η Εκκλησία είναι μια φιλανθρωπική οργάνωση που μοιράζει γεύματα στους φτωχούς, φτωχή κι αυτή, εφόσον έχει δώσει το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας της στο κράτος, και ότι έχει χύσει αίμα για την ελευθερία των Ελλήνων. Αλλά το Κατάρ, το οποίο επισκέφθηκε πρόσφατα ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, δεν συνηθίζει να διαπραγματεύεται με φτωχούς. Τι συζήτησε εκεί ο κύριος αυτός; Μήπως την εκμετάλλευση των εκτάσεων που διαθέτετε στη Βουλιαγμένη; Αμφιβάλλω αν θα αρκούσε μια σελίδα αυτής της εφημερίδας για να δημοσιευθεί ο πλήρης κατάλογος των περιουσιακών στοιχείων της Εκκλησίας, ανοικοδόμητων εκτάσεων και κτηρίων σ' όλες τις μεγάλες πόλεις, γραφείων, ξενοδοχείων, βενζινάδικων, πάρκινγκ. Ακόμη και οι πλέον θεοσεβείς Ελληνες θα έμεναν άναυδοι ανακαλύπτονας τις διαστάσεις της επιχείρησής σας, διότι τα πράγματα πρέπει να λέγονται με το όνομά τους. Παρά το γεγονός ότι εδώ και λίγο καιρό το κράτος φορολογεί τα κέρδη σας, εξακολουθεί να συμπεριφέρεται με άκρα ελαστικότητα απέναντί σας: δεν απαιτεί να κόβετε αποδείξεις για τα διόλου ευκαταφρόνητα ποσά που εισπράττετε, όταν για παράδειγμα δίνετε μια ευλογία στο νεκροταφείο και τα οποία φυσικά δεν φορολογούνται, δεν σας έχει επιβάλει φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας και επιπλέον μισθοδοτεί τους κληρικούς! Είσθε η μόνη μεγάλη εταιρεία που δεν πληρώνει καν το προσωπικό της! Οσο για τα γεύματα που μοιράζετε και που δεν κοστίζουν παρά 80 λεπτά το ένα, αυτά μάλλον οι σπόνσορές σας τα πληρώνουν παρά εσείς. Δεν αγνοώ ότι μερικοί παπάδες πήραν μέρος στον αγώνα του '21, όμως η ηγεσία της Εκκλησίας δεν είδε με καθόλου καλό μάτι την εξέγερση των Ελλήνων. Υπήρξατε πάντα με το μέρος της εξουσίας, όποια κι αν ήταν αυτή. Δεν λησμονείτε ελπίζω ότι ευλογήσατε όλα τα δικτατορικά καθεστώτα που επιβλήθηκαν στον τόπο. Η σημερινή κρίση θα ήταν μια ευκαιρία να εξιλεωθείτε για τα αμαρτήματά σας. Αλλά δυστυχώς δεν έχετε μάθει να δίνετε, μόνο να παίρνετε.
  Ο Χριστός τον οποίο υπηρετείτε, οδηγεί τζιπ και φοράει μποτάκια prada.
  Μετά τιμής,
  Βασίλης Αλεξάκης
  συγγραφέας
  
  

Λαογραφικό Μουσείο Τριποτάμου Τήνου:Πινακωτή! Πινακωτή!

Άρχισαν χθες Σάββατο 3 Αυγούστου και θα διαρκέσουν ως τις 13 Αυγούστου, για παιδιά 5-12 ετών επιμορφωτικά σεμινάρια με θέμα την παρασκευή του ψωμιού. 

03 -13 Αυγούστου 2013

Ανεζίνα Μπλαζογιαννάκη

Ώρα έναρξης 19:00 (διάρκεια 50')

Για παιδιά 5 έως 12 ετών

Τα παιδιά εξερευνούν τα εργαλεία- αντικείμενα που χρησίμευαν  στην παρασκευή του ψωμιού, 

ανακαλύπτουν τη διατροφική αξία του σιταριού στη διατροφή μας και 

παρασκευάζουν το δικό τους καρβέλι. 

Σχεδιασμός- ερμηνεία: Ελισάβετ Σιώτου

Πηγή:  Λαογραφικό μουσείο Τριποτάμου

Μαρτυρία για την επίθεση χρυσαυγιτών στο «Συνεργείο» από αξιωματικό του Ελληνικού Στρατού

Επιστολή από αξιωματικό του Ελληνικού Στρατού για την φασιστική επίθεση στον κοινωνικό χώρο «Συνεργείο» της Ηλιούπολης - καταγγέλλει ότι οι χρυσαυγίτες επιτέθηκαν ακόμη και κατά δεκαπεντάχρονων παιδιών 

Απο την Ημερησία μέσο left.gr

«Nιώθω την ανάγκη να μοιραστώ με όλους σας κάποια γεγονότα που διαδραματίστηκαν μπροστά στα μάτια μου την Tετάρτη 10 Iουλίου στην κεντρική πλατεία της Hλιούπολης. Πέρα από τα γεγονότα, θα ήθελα να σας πω και για τα αισθήματα που ένιωσα εκείνη τη στιγμή, αλλά και όλες τις επόμενες ημέρες μέχρι και σήμερα που γράφω αυτήν την επιστολή. Kαταρχήν να ξεκαθαρίσω ότι δεν είμαι ούτε ακροαριστερός, ούτε ακροδεξιός. Δεν μπαίνω ούτε στο καλούπι του δεξιού, ούτε του αριστερού. Γενικά δεν μπαίνω σε κανένα καλούπι και το κυριότερο: δεν με βάζει κανένας σε κανένα καλούπι. Ωστόσο θα ήθελα να αναφέρω το επάγγελμα μου, γιατί αυτό αποτελεί μία αρκετά σημαντική λεπτομέρεια στην υπόθεση. Eίμαι αξιωματικός του Eλληνικού Στρατού.



Aυτό που έζησα στην πλατεία της Hλιούπολης ήταν τραγικό και συνάμα τρομακτικό. Περίπου 30-40 μηχανάκια με δύο άτομα το καθένα (60-80 άτομα), φορώντας κράνη και μπλούζες της Xρυσής Aυγής, εξοπλισμένοι με καδρόνια και ξεφτιλίζοντας την ελληνική σημαία που κρατούσαν στα χέρια τους (είτε δεμένη στα καδρόνια τους), εμφανίστηκαν στην πλατεία και φώναζαν τα συνθήματά τους, πετώντας ταυτόχρονα διάφορα φυλλάδια. Eγώ έτυχε να πίνω τον καφέ μου με παρέα σε μία καφετέρια της πλατείας. Όταν τους είδα, είπα: ''Eχει καταντήσει πόλεμος συμμοριών, οι μεν κοπανάνε τους δε και... τούμπαλιν''. Mέχρι εκείνη την ώρα δεν φανταζόμουν το τι θα ακολουθήσει και ήμουν σχετικά ήρεμος, ψύχραιμος και ατάραχος.

Tα μηχανάκια σταμάτησαν έξω από έναν χώρο (που ούτε καν ήξερα τι ήταν) στα 70-80 μέτρα μακριά μου. Ξαφνικά ξεκίνησαν να σπάνε τα πάντα σε αυτόν τον χώρο. Eκείνο όμως που με εξόργισε και με έβγαλε εκτός εαυτού ήταν όταν τρία παιδάκια (15 χρονών το πολύ) πέρασαν τρέχοντας μπροστά από την καφετέρια. Διαπίστωσα ότι αυτοί οι ψευτόμαγκες με τα κράνη και τα καδρόνια κυνηγούσαν αυτά τα πιτσιρίκια! Δεν άντεξα και προφανώς σηκώθηκα και έφυγα από την καφετέρια και έτρεξα αμέσως προς τα εκεί. Tότε διαπίστωσα ότι έξω από τον χώρο που κατέστρεψαν, είχαν ρίξει έναν μεσήλικα στο έδαφος και ένα ένα τα ''πρόβατα'' περνούσαν και έδειχναν τη μαγκιά τους και τον βαρούσαν, ενώ ήταν ήδη πεσμένος και μέσα στα αίματα. Πήγα λοιπόν να τον σώσω φωνάζοντας, να τον προστατεύσω από τα χειρότερα και μετά να τον ηρεμήσω καθώς είχε πάθει σοκ. Tα μηχανάκια συνέχισαν επιδεικτικά να κάνουν τον ''γύρο του θριάμβου'', όταν ένα από αυτά ξανασταμάτησε και ο ψευτόμαγκας συνοδηγός με ρώτησε ''Eσύ τι κοιτάς;''. «Eσένα» του απάντησα ορμώμενος από τον θυμό μου και την υπερένταση. Bέβαια αυτό παρ' ολίγον θα προκαλούσε και τον δικό μου ξυλοδαρμό. Λογικά θα είχα την τιμή να είμαι ο πρώτος Eλληνας αξιωματικός του Στρατού που θα έτρωγε ξύλο από χρυσαυγίτες. H ειρωνεία θα ήταν ότι θα με ξάπλωνε η σημαία που υπηρετώ εδώ και 15 χρόνια ως Eλληνας αξιωματικός. Eυτυχώς για μένα (και τη μανούλα μου) εκείνη τη στιγμή ο ''τσοπάνος'' τους, έδωσε το σήμα της υποχώρησης και της εξόρμησης σε άλλη περιοχή. Kάπως έτσι τη γλίτωσα. Kαθαρά από θέμα τύχης και συγκυρίας.

Eυχαριστώ τους γονείς μου που με μεγάλωσαν με αυτές τις αρχές ώστε να σηκωθώ και να προσπαθήσω να σταματήσω αυτήν την ψευτομαγκιά, σε αντίθεση με όλους τους υπολοίπους που καθόντουσαν και κοιτούσαν, συνεχίζοντας να πίνουν τον «φραπέ του Nεοέλληνα''. Λογικό βέβαια αρκετοί να φοβήθηκαν και να προτίμησαν να μην εμπλακούν, αλλά αν εκείνη τη στιγμή σηκωνόμασταν όλοι από τις καφετέριες και τα φαγάδικα της πλατείας (δόξα τω Θεώ ήταν όλα γεμάτα), και απλά τους γιουχάραμε, δεν θα γινόταν αυτό το κακό. Aλλη λεπτομέρεια είναι ότι εγώ δεν είμαι καν δημότης Hλιούπολης, αλλά μένω λίγα χρόνια εκεί και σύντομα θα ξαναφύγω. Πώς ανέχτηκαν αυτούς τους ψευτόμαγκες στην περιοχή τους; Πώς ανέχτηκαν να κυνηγηθούν από αυτούς τους τραμπούκους τα δικά τους παιδιά;

Δεν με νοιάζει αν είναι χρυσαυγίτες, αναρχικοί, KNίτες, ONNEΔίτες, Aρειανοί, ΠAOKτσήδες, Oλυμπιακοί, αστυνομικοί κ.ο.κ. Δεν διαλέγω στρατόπεδο. Aυτές οι ψευτομαγκιές του τύπου ''φοράω κράνος, παίρνω καδρόνια και μαχαίρια και 100 άτομα ορμάμε σε έναν (και μάλιστα 15χρονο ή 60χρονο)'' είναι η κατάντια της ελληνικής κοινωνίας. Aυτή η λογική ότι θα επιβάλλω εγώ τον νόμο ή αυτό που θεωρώ εγώ σωστό, θα μας οδηγήσει σε πολύ δύσκολες καταστάσεις για όλους μας.

Eνα πράγμα, όμως, μου έδωσε κουράγιο και ελπίδα για το μέλλον αυτής της πατρίδας, χώρας, κοινωνίας (πείτε την ο καθένα σας όπως γουστάρει). Tην επόμενη ημέρα περιέγραψα τα γεγονότα περιληπτικά σε μια δημοσίευση που έκανα στο facebook. Δεν είναι μόνο τα σχόλια που έγιναν από τους φίλους μου (η συντριπτική πλειονότητα των οποίων καταδίκαζε τον τραμπουκισμό και ταυτόχρονα μου έδιναν συγχαρητήρια για την πράξη μου), αλλά και τα δεκάδες τηλεφωνήματα που δέχτηκα από γνωστούς και άγνωστους(!). Oι συγγενείς ανησύχησαν πρωτίστως για την υγεία μου και στη συνέχεια εξήραν τη στάση μου. Aυτοί, όμως, είναι υποκειμενικοί κριτές. Tο πρωτοφανές της υπόθεσης είναι ότι με θυμήθηκαν και μου έδωσαν συγχαρητήρια συνάδελφοι αξιωματικοί που είχαμε να μιλήσουμε μερικά χρόνια, συμμαθητές από το λύκειο με τους οποίους είχα να μιλήσω πάρα πολύ καιρό, παλιοί μου στρατιώτες, κάποιοι από τους καθηγητές που είχα σε σχολές και πανεπιστήμια και πολλοί πολλοί άλλοι. Mίλησα ακόμα και με άτομα που είχαν ψηφίσει Xρυσή Aυγή στις τελευταίες εκλογές, οι οποίοι άρχισαν να συνειδητοποιούν πόσο έχει ξεφύγει η κατάσταση και πόσο λάθος είναι όλο αυτό που γίνεται στις μέρες μας.

Oπλισμένος λοιπόν, όχι με κάποιο όπλο ή με κάποια τάση εκδίκησης, αλλά με όλα αυτά τα αισιόδοξα μηνύματα που δέχτηκα από τους δικούς μου ανθρώπους, ελπίζω πως όλοι μας θα συνειδητοποιήσουμε τη σοβαρότητα της κατάστασης που πάει να παγιωθεί και να γίνει μόδα, ώστε να κάνουμε κάτι πριν είναι πολύ αργά. Kαι επειδή πολλοί από εσάς θα μου πείτε αυτό που μου λένε εδώ και αρκετά χρόνια όσοι ξέρουν εμένα και την κοσμοθεωρία μου «ε και τι θα κάνεις; Eπανάσταση; Θα αλλάξεις όλο τον κόσμο;», θα σας πω με πλήρη αυτογνωσία και απόλυτη ειλικρίνεια ''δεν ξέρω αν θα αλλάξω όλον τον κόσμο, αλλά τουλάχιστον θα προσπαθήσω. Δεν θα συμβιβαστώ''.

YΓ: Eσύ ψευτόμαγκα που με ρώτησες ''Eσύ τι κοιτάς;'' έχοντας στα χέρια σου ένα ματωμένο καδρόνι με την ελληνική σημαία πάνω, αφού δεν όρμηξες τώρα με τις «πλάτες» των υπολοίπων 80 ομο''ιδεα''τών σου (η θέση των εισαγωγικών δεν είναι τυχαία), φρόντισε να ξυπνήσεις, γιατί την επόμενη φορά θα πρέπει να έχεις άλλους 200 ώστε να είσαι σίγουρος ότι θα εκτελέσεις την αποστολή που σου αναθέτουν».

Πολιτιστικός σύλλογος Καρυάς: Θρύλοι και παραδόσεις της Τήνου

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Καρυάς Τήνου, συνεπής κάθε χρόνο , να διοργανώνει μια ποιοτική πολιτιστική βραδιά, μας καλεί την Κυριακή 4 Αυγούστου στις 20.00 μ.μ στην πλατεία του Αγίου Ελευθερίου στην Καρυά σε εκδήλωση με θέμα: 

"Θρύλοι και παραδόσεις της Τήνου".

Ομιλητές θα είναι οι Κύριοι Σάββας Απέργης συνταξιούχος εκπαιδευτικός, ο Αλέκος Φλωράκης δρας  εθνολόγος -λαογράφος και ο ποιητής και εκδότης Ντίνος Σιώτης. 

Την εκδήλωση συντονίζει ο ιστορικός ερευνητής Κώστας Δανούσης και ο ηθοποιός Δημήτρης Καλλιβωκάς διαβάζει τηνιακά διηγήματα. 

Θα προηγηθεί χαιρετισμός και καλωσόρισμα από τον πρόεδρο του συλλόγου Κύριο Μάνθο Ποτίρη και θα ακολουθήσει απονομή τιμητικής διάκρισης από το σύλλογο στην Αδελφότητα Τηνίων.