Fast and "φουργιόζος"…

Φουργιόζος: (από το λεξικό του Δώριζα ακριβώς όπως παραθέτει την λέξη) ταχύς, ορμητικός

κατά το Fast and furious: γρήγορα και με μανία, γρήγορα και εξαγριωμένα

Πολλές από τις λέξεις της τοπικής διαλέκτου (όχι αποκλειστικά τοπικές) τις έμαθα από μικρός σε τέτοιο βαθμό, ώστε όταν έφυγα για σπουδές, να τις χρησιμοποιώ στην καθημερινότητά μου με ανθρώπους που πιθανώς να μην τις είχαν ακούσει ποτέ. (Αν έχω πει «γκουντλιάστηκα» κι αν έχω πει…) Πρόσεχα βέβαια πάντα τις συντμήσεις φωνηέντων ώστε να μην ακούγομαι «περίεργα». 

Κάθε που έβγαινα από το σπίτι και κατέβαινα την σκάλα με μεγάλες δρασκελιές μικρό παιδί, ο παππούς μου από την αυλή του παρατηρούσε επικριτικά: «που πας έτσι φουριόζος;». Για ‘κείνον, έναν υπερήλικα, η βιασύνη ήταν σίγουρα κάτι που απέφευγε. Είτε γιατί δεν μπορούσε να βιαστεί(!), είτε γιατί δεν είχε κανένα απολύτως λόγο! Απεναντίας! Πέραν όμως από το «τεχνικό» του θέματος, η εμπειρία της ζωής του έδινε και το προνόμιο μιας γνώσης άγραφης σε πανεπιστημιακά συγγράμματα: Η βιασύνη δεν είναι σοφή επιλογή.

Οι άνθρωποι βιαζόμαστε. Είναι κατάλοιπο της εξέλιξης. Είναι παράλληλα κατάσταση της εποχής. Αλλά περισσότερο κατάλοιπο της εξέλιξης που σίγουρα δεν βγήκε στην επιφάνεια από καταπίεση. Στο δρόμο βιαζόμαστε: να πάμε στο επόμενο βήμα, στην ζωή βιαζόμαστε: να πάμε στο επόμενο βήμα. Δεν θα περίμενε κανείς την πολιτική ως φωτεινή εξαίρεση του παραπάνω «κανόνα».

Μόλις δέκα μέρες από την εκλογική συντριβή (δεν μπορεί να χαρακτηριστεί διαφορετικά τηρουμένων των αναλογιών) του νυν δημάρχου Τήνου κ. Κροντηρά από τον επόμενο κ. Ορφανό και το παραμιλητό δεν έχει κοπάσει. Κυρίως στο ανώνυμο διαδίκτυο αλλά και στα εξίσου «ανεπώνυμα» πηγαδάκια η συζήτηση επικεντρώνεται στην συμπεριφορά των ψηφοφόρων των δύο συνδυασμών που έμειναν εκτός του δεύτερου γύρου. Σχεδόν έχει ξεχαστεί το αποτέλεσμα και οι ευθύνες για μια ακόμη φορά βαραίνουν άλλους από τους ίδιους τους πρωταγωνιστές της ήττας! Δεν γράφεται και ούτε ακούγεται κάτι σχετικό με αυτοκριτική. Οι δε σχολιαστές (που ασφαλώς σκέφτονται και εκφράζονται όπως για χρόνια λειτουργούσαν) δεν κάνουν παρά το λογικό άλμα να αφαιρέσουν την διαφορά του δεύτερου γύρου των δύο υποψηφίων και να εξάγουν ως συμπέρασμα την αιτία της διαφοράς! (Αναλογικά βέβαια αν η διαφορά ήταν 3000 ψήφοι, θα έφταιγε η αποχή…). Ένα συμπέρασμα αποτέλεσμα «φούργιας».

Το ακόμη πιο εντυπωσιακό, πέραν και του παραλογισμού ότι οι ψηφοφόροι είναι κτήμα των υποψηφίων και κληρονομούνται, μεταφέρονται, μετακομίζονται ή οτιδήποτε άλλο συναφές, είναι η κριτική περί συμμαχιών! Δεν προκαταβάλω μια εξαιρετική παρουσία στο δημοτικό συμβούλιο για το ΚΟΙΝΟ ΤΗΝΙΩΝ, όμως και οι πιο δύσπιστοι μπορούν να καταλάβουν πως έχουν μπει οι βάσεις για μια παραγωγική παρουσία.  Ελπίζοντας ότι ο επόμενος δήμαρχος θα συνεχίσει την τακτική του προκατόχου του αναφορικά με τις τηλεμεταδόσεις των δημοτικών συμβουλίων, αν και έχει κάθε προσωπικό λόγο να μην το κάνει(…), θα είναι πολύ απλό, σε σύντομο χρονικό διάστημα να αποδειχθούν οποιεσδήποτε δήθεν «ανίερες» συμμαχίες. Και τότε βέβαια, όχι απλώς να γίνει κριτική, αλλά ΞΕΜΠΡΟΣΤΙΑΣΜΑ προς τους πολίτες.

Ασφαλώς, προτρέχοντας κι εγώ, θα τολμήσω μια πρόβλεψη: Το δημοτικό συμβούλιο διαφαίνεται να έχει πλέον και αντιπολίτευση. Από αυτή που ο κ. Ορφανός απέφυγε συστηματικά… Και η ουσιαστική αντιπολίτευση έχει παραγωγικό ρόλο παρά την «παράδοση» που είχε καθιερωθεί στην χώρα μας για δεκαετίες από την μεταπολίτευση: αυτή της στείρας αντιπαράθεσης. Λίγους μόλις μήνες «πολιτική» υπομονή λοιπόν, είτε για να επιβεβαιωθούν οι ευθυνόφοβοι «ψυχάκηδες», είτε για να δούμε στην Τήνο να λειτουργεί θεσμικά πια ένα ελεγκτικό όργανο απέναντι στην συμπολίτευση.

Κρίνοντας από την "πολιτική" τακτική που είχαν οι δύο του δεύτερου γύρου αμέσως πριν από την εκλογική διαδικασία δεν θα είναι δύσκολο να συμπεράνουμε ποιος θα κάνει παραγωγική αντιπολίτευση και ποιος γηπεδική αντιπαράθεση…  Στο μεταξύ, οι πολιτικές «σκιές», πίσω από τον μπερντέ, μπορούν να συνεχίσουν να καυγαδίζουν για κρεμασμένα και ξεκρέμαστα κάδρα…

Θα συνεχίσουμε να ζούμε στον ίδιο τόπο αλλά μάλλον σε παράλληλη χρονικά διάσταση με τους «προοδευτικούς» συντοπίτες μας. Με καθόλα μη εκπαιδευτικό ύφος τους υπενθυμίζω: Το να κάνεις κριτική είναι δικαίωμα και ηθική υποχρέωση. Το να δέχεσαι κριτική, ηθική υποχρέωση (ακόμη και δικαίωμα σε μια ουτοπική κοινωνία). Τεκμηριωμένη κριτική όμως. Κάθε άλλη περίπτωση απλώς καταδεικνύεται η ένδεια των επιχειρημάτων. Κοινώς γύμνια. Η τακτική αυτή δεν έχει παρά εκδικητική-οπαδική λογική και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να χρησιμοποιεί κανένα προκάλυμμα δημοκρατίας. Έτι περισσότερο ανώνυμα. Πρόκειται για ΦΑΣΙΣΜΟ!

ΥΓ: Αποφεύγω να μιλήσω για μη λογικά συμπεράσματα (που είναι και το προφανές) στα οποία διάφοροι καταλήγουν γιατί αυτό θα είχε αναπόφευκτα απολογητικό χαρακτήρα από πλευράς ΚΟΙΝΟΥ ΤΗΝΙΩΝ. Εμμένω στην επιλογή της βιασύνης. Έχουμε και έχουν άλλωστε 5 χρόνια μπροστά μας και μπροστά τους για να κρίνουν. Το να προτρέχεις, σε αυτή τη φάση, έχει μοναδικό στόχο την απαξίωση μιας ολόκληρης προσπάθειας από τώρα που είναι νωρίς, ώστε στο μέλλον να μην αποτελέσει «κίνδυνο». Ευτυχώς επιστρέφουμε σε μια εποχή με ολοένα και μεγαλύτερο ποσοστό ανθρώπων που διαβάζουν πίσω από την πληροφορία (όχι βέβαια ότι παράλληλα δεν αυξάνει και το ποσοστό εκείνων που αλόγιστα επιτρέπουν στον παραλογισμό να ενσαρκώσει ξανά «ιδεολογία»...).

ΥΓ2: Σε αντίθεση με την κοινή λογική που λέει ότι αυτά τα σχόλια προέρχονται από το προφανές: το περιβάλλον του κ. Κροντηρά, εγώ πιστεύω πως τουλάχιστον ορισμένα είναι «φίλια» και πιο «αριστερά».
«Vae victis = Ουαί τοις ηττημένοις» είπε ο Βρέννος όταν ρυθμίζονταν η φορολογία που επέβαλλαν οι Ρωμαίοι στους Γαλάτες… Και οι ηττημένοι στην παρούσα φάση είναι εκείνοι που δεν έχουν κανένα κοινωνικό έρεισμα παρά τον δήθεν θεσμικό ρόλο τους…