Ο πανηγυρικός να περιμένει την κοινωνία!

                        "Η ελπίδα δεν πρόσφερε τίποτε σε ‘κείνους που ελπίζουν, μόνο αδράνεια… και άφθονο χρόνο σε όσους χειραγωγούν εκείνους που ελπίζουν."

Απεχθάνομαι κάθε ελπίδα. Από αυτή που γεννήθηκε πρώτη μέχρι εκείνη που πεθαίνει τελευταία… Με εξοργίζει η παθητική συμπεριφορά. Αποστρέφομαι τους ανθρώπους που σαν από εξάρτηση κατασκευάζουν άλλοθι για τις τύψεις της αδράνειάς τους.
Τα ζώα δεν ελπίζουν! Λειτουργούν με το ένστικτο. Ασυνείδητα. Και οι άνθρωποι κουβαλάνε ένστικτα. Στους ανθρώπους όμως εμφανίζεται και συνείδηση. Η συνείδηση, υπό προϋποθέσεις, μπορεί να είναι η κινούσα δύναμη της βελτίωσης θέσης κάθε ανθρώπου.

Η μοίρα συμπερασματικά θα πρέπει να εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το ίδιο το υποκείμενο ενώ η στατιστική επιβεβαιώνει πως στην περίπτωση της αδράνειας του υποκειμένου, η μοίρα θα επηρεάζεται τελικώς περισσότερο από τους εξωγενής παράγοντες (αποδοχή του πεπρωμένου).

Στις επόμενες μέρες ορκίζεται το νέο δημοτικό συμβούλιο. Η παρουσία του Κοινού Τηνίων σε αυτό με την Μαρούλα είναι εκείνη η μικρή νίκη των συνειδητών πράξεων έναντι της αποδοχής της ήττας. Η Μαρούλα μετά από είκοσι μήνες θα αντικατασταθεί από τον Πέτρο και ο Πέτρος με την σειρά του από τον Γιάννη. Άλλη μια συνειδητή πράξη στην κατεύθυνση της απόδειξης του προφανούς: σημασία για το δημοτικό συμβούλιο έχει η στάση του συμβούλου στα θέματα και όχι τα πρόσωπα. Η προσωποπαγής εξουσία, δημιούργημα ή κεκτημένο της ιστορίας, ωφέλησε πάντα του λίγους που επιθυμούσαν να διατηρούν στους εαυτούς τους προνόμια και στους πολλούς μόνο την ελπίδα. Οι τελευταίοι αρκούνται στο να αποδέχονται ότι ο ρόλος της οποιασδήποτε εξουσίας μοιράζεται σε μια μικρή ομάδα ανθρώπων. Η εξουσία σαν έννοια άλλωστε αυτοκαταργείται στην σύγχρονη ετυμολογία της όταν περάσει στο σύνολο. Τότε μετουσιώνεται σε συνδιαχείριση. 

Το στοίχημα για το Κοινό Τηνίων δεν είναι να διατηρηθεί η ελπίδα ότι κάτι μπορεί να αλλάξει. Το στοίχημα είναι να περάσει το μήνυμα ότι μόνο η συνείδηση μπορεί να επηρεάσει την αλληλουχία της ιστορίας.
Το Κοινό Τηνίων από σκοπιάς δημοφιλίας, μάλλον εκπροσωπεί σήμερα λίγους. Συνειδητά ακόμη λιγότερους. Δεν μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι η παρουσία του ως τώρα είναι επιτυχημένη όταν ο πρώτος στόχος ήταν και παραμένει η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ.

Η ιστορία δεν έχει ανάγκη άλλους ηγέτες. Ο πανηγυρικός αυτός θα γραφτεί και θα εκφωνηθεί από την ίδια την κοινωνία.  

ΥΓ: Ενίοτε κι εγώ ελπίζω… Ελπίζω συχνά στην συνείδηση των ανθρώπων!
ΥΓ2: Καλή παρουσία στο Δ.Σ. προς το Κοινό Τηνίων! Να τους ταράξουμε στην νομιμότητα! Καλή δύναμη σε όλους!