Ο μεταδημοκρατικός ΣΥΡΙΖΑ

Η όρος μεταδημοκρατία περιγράφει μια δημοκρατία η οποία έχει υποστεί ριζικές αλλαγές και έχει πλέον διατηρήσει μόνο μερικές επιφανειακές δημοκρατικές διαδικασίες. Περιγράφει εύστοχα και την πολιτειακή κατάσταση στην Ελλάδα ίσως τα τελευταία 30 χρόνια, ειδικότερα όμως τα 5 τελευταία χρόνια κανένας άλλος όρος δεν θεωρείται ευστοχότερος.

Αυτά τα τελευταία 5 χρόνια, όλα τα χαρακτηριστικά της μεταδημοκρατίας έγιναν αντιληπτά από ένα ευρύ φάσμα του λαού και όχι μόνο από τους πολιτικούς αναλυτές της Ελλάδας.

Η λήψη των αποφάσεων δεν γίνεται από τις εκλεγμένες κυβερνήσεις αλλά μετά από διαπραγμάτευση των εκλεγμένων κυβερνήσεων με εξωκυβερνητικούς "θεσμούς", τρόικες και κυρίως μεγάλες εταιρίες. Οι επαφές των πολιτικών με τις εταιρίες είναι πλέον φανερές και κάποιες φορές θεωρούνται ενδεδειγμένες! (Siemens, Ποτάμι κλπ.)

Οι εκλογές έχουν γίνει ένα επικοινωνιακό σόου και τα κόμματα βασίζονται σε επαγγελματίες διαφημιστές και μαρκετίστες για να κερδίσουν την ψήφο του λαού. Η διαδικασία μοιάζει περίπου σαν την προώθηση ενός προϊόντος στην αγορά. Δεν έχει σημασία τόσο η ποιότητά του ή αν ανταποκρίνεται στα χαρακτηριστικά που προβάλλονται στη διαφήμιση, αρκεί να πειστεί ο πελάτης.

Βλέπουμε κυβερνήσεις να αλλάζουν με την συμμετοχή αριστερών, δεξιών και κεντρώων κομμάτων χωρίς όμως να αλλάζουν οι πολιτικές. Ανάμεσά τους πλέον συχνά διορίζονται μη εκλεγμένοι τεχνοκράτες. Ο ιδιωτικός τομέας, με πρότυπο τους παγκόσμιους κολοσσούς, προβάλλεται πάντοτε ως μοντέλο ιδανικής λειτουργίας και ανάπτυξης ενώ ο δημόσιος τομέας ως εμπόδιο, ως βάρος. Αυτές οι νεοφιλελεύθερες απόψεις κυριαρχούν σε ευρύ φάσμα της πολιτικής, τόσο στην δεξιά όσο στο κέντρο και στην αριστερά.

Τα ΜΜΕ, εδώ και χρόνια ιδιωτικά, ανήκουν όλα σε λίγα χέρια. Κύριος ρόλος τους είναι η προπαγάνδα και η παραπλάνηση της κοινής γνώμης προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα των καναλαρχών. Υπάρχει σαφέστατη εμπλοκή τους στην πολιτική και η χρήση αντιδεοντολογικών μεθόδων και ψεμμάτων κυριαρχεί.

Η καταστολή απέναντι στους αντιφρονούντες έχει φτάσει σε σημείο να γίνονται βασανιστήρια, μαζικές επιθέσεις βίας ακόμη και δολοφονίες. Οι μεγάλες πόλεις μετατράπηκαν σε φρούρια και βασική μέριμνα όλων των μεταδημοκρατικών κυβερνήσεων είναι η αντιμετώπιση του "εσωτερικού εχθρού".

Μετά την ανατροπή του παλαιού δικομματισμού και την ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ σαν κυρίαρχη πολιτική δύναμη υπήρξε μια πολύ μεγάλη ελπίδα ότι η χώρα θα επανέλθει σε δημοκρατικότερες οδούς. Τι είδαμε όμως αντί αυτού;

Στην αρχή είδαμε μη εκλεγμένους υπουργούς. Στην συνέχεια είδαμε αποκλίσεις από τις αποφάσεις των συνεδρίων. Έπειτα, ένα εικονικό δημοψήφισμα και μια εξόφθαλμη παρερμηνεία του αποτελέσματός του. Είδαμε "εθνική συνεννόηση" με πολιτικές δυνάμεις του παρελθόντος και με κόμματα του 3% και του 5%. Φτάσαμε και στην συμφωνία με τους αντιδημοκρατικούς "θεσμούς" (το Eurogroup δεν είναι θεσμικό όργανο της ΕΕ και δεν ελέγχεται από κανέναν, σύμφωνα με τον κ. Χουντή). Τέλος σήμερα, λίγες ώρες πριν την ψήφιση του τρίτου μνημονίου στην βουλή, 109 από τα 201 μέλη της κεντρικής επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ υπογράφουν κείμενο διαφωνίας. Είναι σχεδόν προφανές ότι και αυτό το γεγονός δεν θα συγκινήσει την μεταδημοκρατική ηγεσία.

Λίγες μέρες πριν τις εκλογές του 2012, ο βουλευτής Κυκλάδων του ΣΥΡΙΖΑ κ. Νίκος Συρμαλένιος σε ερώτηση σχετικά με την άμεση δημοκρατία απάντησε ότι πρέπει πρώτα να λειτουργήσει σωστά η κοινοβουλευτική δημοκρατία. Τι θα ψηφίσει απόψε το βράδυ ο κύριος Συρμαλένιος;