Aν ψήφιζαν οι μέλισσες

Σε έναν γαλαξία, μακριά από το κέντρο του νησιού, πέρα από τον Μαρλά και πιο πίσω από την Λυχναφτιά εκδόθηκε ένα προεδρικό διάταγμα που έδωσε δικαίωμα ψήφου στις μέλισσες!

Κυψέλες, νυψέλια και αγριομέλισσες που έχουν χτίσει τις «μάνες» μέσα σε κούφια δένδρα έμαθαν τα νέα που όσο να ‘ναι τους έφεραν μια μικρή αναστάτωση. Η ζωή εδώ κυλούσε αρμονικά μέχρι χθες με κάθε μέλος να έχει τον δικό του ρόλο αλλά όλα τα μέλη μαζί να πετυχαίνουν και να αποτυγχάνουν για όλους! Αν μας έμεινε μια ολοκληρωμένη κοινωνία από τότε που οι άνθρωποι αφοσιώθηκαν στην ιδιώτευση και καθένας στο δικό του πορτοφόλι, είναι αυτή των μελισσών. Μοιρασμένη δουλειά και ρόλοι, μα πιο σημαντικό η κοινή πορεία!

Ήρθε η ώρα να στηθούν οι κάλπες και οι μέλισσες, που ακόμη δεν μπορούσαν να θέσουν υποψηφιότητα, ελπίζοντας σε ένα επόμενο διάταγμα που θα τους έδινε και την δυνατότητα του «εκλέγεσθαι», κουβέντιαζαν μεταξύ τους ποιον να στηρίξουν! Οι συζητήσεις είχαν ανάψει με την ομάδα των φροντηστριών να ζητάει αλλαγή, την ομάδα των κηφήνων ευθύνη, την ομάδα ακολούθων της βασίλισσας δύναμη και την ομάδα των συλλεκτριών να ωριμάσουν οι συνθήκες. Ενώ αρκετοί σκόρπιοι να ψηφίσουν κάτι ξαδέρφια ανθρώπους που είχαν στο σόι. Ώσπου μια μικρή ομάδα από των τομέα των κεροχτιστών πήρε το λόγο και πρότεινε κάτι πέρα για πέρα πρωτοποριακό: να διαλέξουν με ένα κριτήριο! Ένα και μοναδικό κριτήριο που είναι και αδιαμφισβήτητα εκείνο που κάνει την κυψέλη μια πετυχημένη μικροκοινωνία: Να διαλέξουν εκείνον που κατανοεί ότι η συλλογική προσπάθεια μπορεί να φέρει το καλύτερο αποτέλεσμα. Εκείνον που δεν υπόσχεται θαύματα αλλά συμμετοχή κάθε μέρα. Εκείνον που δεν φαντάζεται θεωρητικές θεϊκές επεμβάσεις αλλά επενδύει στο σύνολο. Εκείνον που δεν θέλει να γίνει ακόμη ένας «Μανωλιός» που αλλάζει τα ίδια ρούχα με τα ίδια υλικά αλλά που αναζητά την ουσιαστική τομή της ενιαίας προσπάθειας. Εκείνον που αγαπά τα υλικά που έχει διαθέσιμα και θέλει να τα χρησιμοποιήσει όλα! Την γύρη, το κερί, το νέκταρ, την πρόπολη, τον βασιλικό πολτό, ακόμη και το πολύτιμο κεντρί!

Οι μέλισσες αγάπησαν πρώτα τον εαυτό τους, την καθημερινότητά τους και τον τόπο που μάζευαν το νέκταρ. Αγάπησαν την ευθύνη και δούλεψαν όλες μαζί! Οι μέλισσες μας δείχνουν τον δρόμο.