Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2011

Πίνουν νερό στο όνομά τους!


Πίνουν νερό στο όνομά μας!
Εισαγωγή: Μερικές μέρες πριν έπεσε στα χέρια μου το κείμενο -  παρέμβαση 10 +1 σημείων «για το ΠαΣοΚ των νέων προκλήσεων και των νέων ιδεών» που ανάμεσα στους άλλους 6 βουλευτές του συγκυβερνώντος (!) κόμματος υπογράφει και ο κ. Π. Ρήγας. Αν γράψω ότι το διάβασα προσεκτικά, μάλλον θα ψεύδομαι ή θα υπερβάλω. Κυρίως η εμπλοκή του βουλευτή του νομού ήταν ο λόγος που του πέρασα μια διαγώνια ανάγνωση! Ανάμεσα σε εκείνα όμως που διέκρινα είναι προσπάθεια αυτοκριτικής για την 2ετία διακυβέρνησης και της κομματικής ταυτότητας/ιδεολογίας. Ενδεικτικά: «Τα τελευταία χρόνια άλλωστε οι διαχωριστικές γραμμές με τη Νέα Δημοκρατία έγιναν σταδιακά δυσδιάκριτες ενώ με τη Αριστερά έντονα διακριτές» (Παραθέτω και όλο το κείμενο για τους πιο σχολαστικούς: http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=432809). Θα μπορούσα να αναπτύξω τις σκέψεις μου για πολλές σειρές, (λόγου χάρη: λες και περίμενε κανείς το αντίθετο, μα που ήσασταν 2 χρόνια τώρα, λες και δεν ψηφίζατε συστηματικά και συστημικά μνημόνια –μεσοπρόθεσμα χαράτσια, κ.ο.κ.) όμως θα προτιμήσω να κινηθώ σε πιο ρηχά νερά και να εστιάσω αποκλειστικά στον ανεπανάληπτο πρώην υφυπουργό ανάπτυξης (ή κάτι παρεμφερές – συγχωρέστε με αλλά δεν ήμουν καλεσμένος στα βαφτίσια του υπουργείου…).

Ο κ. Ρήγας δύο χρόνια τώρα στήριξε και υπήρξε μέλος της κυβέρνησης που σάρωσε τα εργασιακά και όχι μόνο. Ο κ. Ρήγας είχε την δυνατότητα (μαζί και την απόλυτη ελευθερία από το Σύνταγμα αλλά και την αμέριστη συμπαράσταση της πλειοψηφίας των πολιτών) να αρνηθεί την ψήφο του στα νομοσχέδια που πέρασαν. Προτίμησε όμως να ακολουθήσει πιστά την γραμμή του κόμματος του και του μονόδρομου που μας οδήγησαν. Στο δύσκολο πλέον (και ολοένα δυσκολότερο) παρόν δηλώνει ξεκάθαρα πως είναι διχασμένη προσωπικότητα! Με μοναδικό επιχείρημα το «δεν γινότανε αλλιώς», γιατί η παραίτηση από το αξίωμα για λόγους αξιοπρέπειας δεν του πέρασε από το μυαλό, υποστήριξε την πολιτική που μας οδήγησε από δόση σε δόση και τελικά στην εξάρτηση!

Την ίδια πολιτική στηρίζουν και πιο κοντινά μας πρόσωπα: Δήμαρχοι, εκπρόσωποι σε περιφέρειες, αντιδήμαρχοι απ΄ άκρη σ’ άκρη σε όλη την χώρα. (Ονόματα δεν μπορώ να αναφέρω, καθώς δεν γνωρίζω ακριβώς τα μέλη της τοπικής του ΠαΣοΚ αλλά μικρή κοινωνία είμαστε, Ε.. ξέρουμε ποιος, πού και πότε! Ανάλογη συμπεριφορά και στην «αντιπολιτευτική» ΝΔ που συνεργάζεται πλέον στην κυβέρνηση την πρώτη άνευ εκλογών μετά το 1974. Και εδώ ονόματα να μην γράψω, πάλι πρώην δήμαρχοι, πρώην πρόεδροι δημοτικών συμβουλίων κτλ απ’ άκρη σ’ άκρη σε όλη την χώρα). Είναι οι ίδιοι που πίνουν νερό στο όνομά τους (όχι από εκείνο που μας εξασφαλίζει η δημοτική αρχή… από εμφιαλωμένο καλύτερα!). 

Και εδώ αναρωτιέμαι ποιος πίνει νερό σε ποιανού όνομα: Οι τοπικές εξουσίες στο όνομα της κεντρικής ή η κεντρική εξουσία στο όνομα των τοπικών τσομπανόσκυλων; Σ’ αυτό δυσκολεύομαι να απαντήσω. Κάθε φορά όμως που εκδηλώνω εκνευρισμό προς συγκεκριμένο πρόσωπο, ακούω τις συζητήσεις με φίλους που επιμένουν πως το πρόβλημα είναι το σύστημα της διαφθοράς που ξεκινά από την κεντρική εξουσία και απλώνεται με «ρουσφετικούς» δεσμούς μέχρι και την πιο αποκεντρωμένη διοίκηση: Ας μην εστιάσουμε στο Χ Δήμαρχο λοιπόν για την παιδικά αντιμετώπιση των δύσκολων καταστάσεων (ας μην διατηρούμε τις εμμονές μας). Ας μην επικεντρώσουμε την ευθύνη στους Υ, Ζ αντιδημάρχους για την ρεβανσιστική συμπεριφορά. Ας μην ασχοληθούμε και με το Χ’ κομματόσκυλο. Ας καταλογίσουμε την ευθύνη στην κοντόφθαλμη μικροκομματική συνδιαλλαγή που όμως για να αλλάξει θα πρέπει να ανατρέψει τη βάση της πυραμίδας! Την επόμενη φορά που θα σας πουν οι τοπικοί μας άρχοντες και εγγεγραμμένα μέλη των κομμάτων της συγκυβέρνησης πως τα οικονομικά του Δήμου είναι δύσκολα, θυμηθείτε πως στο παρελθόν περιμένει μια αιτία. Εκείνοι μπορεί να μείνουν τσομπανόσκυλα – εμείς δεν πρέπει να είμαστε πια πρόβατα όμως… Τουλάχιστον ας μην πίνουν νερό στο όνομά μας!     

ΥΓ: Να δούμε ποιος θαρραλέος δημαρχοδημοτικοσύμβουλος θα πάει να εκλέξει τον επόμενο Γιώργο από την βάση…

ΥΓ2: Καθώς έγραφα το παραπάνω κείμενο, και προσπαθώντας να στηρίξω τα επιχειρήματά μου, μου ήρθε στο μυαλό το εξής παιχνίδι: Παραμονές εκλογών παίρνουμε 4 κομμάτια χαρτί και χωρίζουμε το καθένα στην μέση με μία γραμμή. Στη μία πλευρά του κομματιού γράφουμε ένα τόπο και στην άλλη ένα ή περισσότερα πολιτικά σχέδια. Εγώ πχ έφτιαξα το εξής:
1. Κάτω Μέρη – Βιολογικός / Προσοχή στα χωριά
2. Πάνω Μέρη – Σχολείο
3. Χώρα – Ανατροπή του πολύχρονου καθεστώτος
4. Έξω μέρη – Διατήρηση υπηρεσιών
Στην συνέχεια κόβουμε τα χαρτάκια πάνω στη γραμμή και τα χωρίζουμε σε δύο ομάδες. Τραβάμε από κάθε κατηγορία ένα. Πχ:
1. Κάτω Μέρη – Σχολείο
2. Πάνω Μέρη – Βιολογικός / Προσοχή στα χωριά
3. Χώρα – Διατήρηση υπηρεσιών
4. Έξω Μέρη – Ανατροπή του πολύχρονου καθεστώτος
Και αναθεωρούμε το ποιος εκλέγεται…
Όχι, δεν πρόκειται για αστείο… για ανύπαρκτο πολιτικό σχέδιο πρόκειται, που ενορχηστρώνεται με τοπικούς κομματαρχέους που οφείλουμε να απομονώσουμε!  
    

3 σχόλια:

  1. Κι αν δεν πρόκειται για αστείο αγαπητέ φίλε θα ήθελα να σου πω πως οι μειονότητες πολιτικές ή όχι στην ιστορία γενικά έχουν καταφέρει τόσα που κανείς δεν φανταζόνταν....Ας μην ξεχνάμε πως αυτοί που πετυχαίνουν είναι κάτι τύποι σαν εσένα με όνειρα που σήμερα φαίνονται αστεία...Ο καθένας ας ακολουθήσει το δικό του όραμα το δικό του παιχνίδι και ας γίνει το ανύπαρκτο πολιτικό σχέδιό σου φίλε π ρ α γ μ α τ ι κ ό τ η τ α....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν υπάρχουν όνειρα με όρια, συμφωνώ, αλλά το ΥΓ2 δεν είναι πραγματικό όραμα - είναι δυνητική υπόθεση... Δεν είμαι πολιτικός για να έχω ακριβώς όραμα (με την νεοελληνική έννοια), έχω όμως όνειρα που αλίμονο, αν τα έγραφα σε ένα κείμενο 1000 λέξεων... Ποιός έχει όνειρα που χωράνε σε δύο φύλλα χαρτί;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτός που δεν έχει όνειρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή