Ξάνεμο – Τηνιακός Καζαμίας 2013

Κρατώντας την υπόσχεσή μας, και εφόσον ο κόσμος δεν καταστράφηκε, τουλάχιστον όχι με το νέο ημερολόγιο, σας παρουσιάζουμε τις προβλέψεις μας για το 2013 αναφορικά με το νησί μας. Συμπολιτευόμενοι και αντιπολιτευόμενοι διατηρήστε την ψυχραιμία σας, οποιαδήποτε ομοιότητα δεν είναι σύμπτωση. Οι υπόλοιποι απολαύστε υπεύθυνα! (Σημείωση:  Το Ξάνεμο δεν φέρει καμία ευθύνη για πιθανή επιβεβαίωση των προβλέψεων):

Ιανουάριος
Μήνας της πίτας.
Οι θερμοκρασίες θα παραμένουν υψηλά για την εποχή και θα ευνοούνται οι καλλιέργειες εντυπώσεων. Ο Δήμαρχος στέλνει με υποτροφία 2 αντιδημάρχους για συνοδούς αέρος. Δημιουργείται θέση αντιδημάρχου εναέριας κυκλοφορίας.  Σε κάθε ραχούλα και βουνό, τιμώντας την εθνική μας παράδοση, οι αφεντάδες του τόπου κόβουν πίτες. Το φλουρί πέφτει στον πρόεδρο του τοπικού της Στενής. Μαζί με το φλουρί το τοπικό διαμέρισμα παίρνει και τα σκουπίδια.
Τυχερός αριθμός το τρία πουλάκια κάθονται.

Φεβρουάριος
Δύσκολος χειμώνας.
Την Τήνο επισκέπτεται ο βουλευτής της καρδιάς μας Π. Ρήγας. Παρά το τεράστιο έργο του ως Νομάρχης (το συμπληρώνει η υποταγή του στις πολιτικές του μνημονίου) η δημοφιλία του έχει μια μικρή πτώση. Η αδελφότητα, πιστή στο δόγμα «Ρισελιέ» οργανώνει ομιλία με την παρουσία του. Αυτή τη φορά η εκδήλωση πραγματοποιείται μέσα στο αστυνομικό τμήμα.
Δεν πάνε κι δεν έρχονται βαπόρια. Ο ετεροχρονισμένα ανιμνημονιακός δήμαρχος επιτίθεται με επιστολή του στο υπουργείο θαλάσσιας πανίδας για τις παρενοχλήσεις των γλάρων. Με την επιστολή αυτή ο δήμος μπαίνει στο βιβλίο των ρεκόρ γκίνες (αριθμός φοβιστικών επιστολών μέσα σε 20φεύγα χρόνια θητείας). Με την ευκαιρία της επιτυχίας ο αντιδήμαρχος καρναβαλίου ανοίγει το τριώδιο και οργανώνει γιορτή με νησιώτικα τραγούδια.  
Τυχερός αριθμός το 20φεύγα.

Μάρτιος
Μύρισε Άνοιξη, μύρισε εκλογές.
Λόγω του ότι η Καθαρά Δευτέρα πέφτει λιγουλάκι αργά, η ανώτατη επιτροπή εκδηλώσεων κρίνει σκόπιμο να οργανώσει γιορτή στις αρχές του μήνα. Καθώς δεν μπορούν να καταλήξουν διενεργείται ανοικτός διαγωνισμός για καταθέσεις προτάσεων.
Η ΔOY μας έχει αποχαιρετίσει και στην θέση της (όχι ακριβώς – αλλά τέλος πάντων πάνω στο νησί) βρίσκεται το Κέντρο Μνημονιακής Φορολόγησης. Οι πολίτες διαμαρτύρονται που δεν έχουν που να πληρώσουν, ο Δήμαρχος στέλνει επιστολή.
Τα έξοδα τρέχουν, υπάρχει ανάγκη για «ενίσχυση» της οικονομίας και οι πολιτικοί τιτάνες της τριαρχίας (ουπς!) σκέφτονται το πρωτοποριακό: να ψηφίσουν νέο μνημόνιο. Κανένας Δήμαρχος δεν διαμαρτύρεται στην Τήνο…
Την Κυριακή της Αποκριάς ο Δήμαρχος αγνοεί την ρητή εντολή του ανωτάτου εκκλησιαστικού ελεγκτηρίου και κάνει καρναβάλι. Την Δευτέρα όλοι μαζί κάνουν κούλουμα...
Τυχερό χωριό το Αγάπη (ή Αγάπι) που κληρώνεται να πάρει για λιγουλάκι ακόμη τα σκουπίδια. Τοπικός σύμβουλος εξηγεί στους ιθαγενείς τα οφέλη από την μεγάλη επιτυχία!

Απρίλιος
Και το Πάσχα αργεί… Το Δημοτικό συμβούλιο με την σύμφωνη γνώμη της αντιπολίτευσης αποφασίζει να διαμαρτυρηθεί για την αργοπορία της Ανάστασης. Άλλωστε λόγω Σαρακοστής, έχουν περιοριστεί τα πανηγύρια και επομένως και οι εμφανίσεις των Δημοτικών «Αστέρων». Σε επόμενη απόφαση συμφωνείται στους νεκρούς χρόνους να διεξάγονται περισσότερα μνημόσυνα γιατί διαφορετικά πλήττουν.
Έτερος γνωστός δημοτικός σύμβουλος προτείνει νέα εκπομπή για την Εξώμβουργο τηλεόραση: Οι τηνιακοί θα στέλνουν SMS με + στο 11880 (δεν έχουμε πληρωθεί ως Ξάνεμο για την διαφήμιση) και το όνομα της καλύτερης εμφάνισης μετά από κάθε μνημόσυνο. Ο σύμβουλος που θα συγκεντρώνει τις λιγότερες προτιμήσεις θα αποχωρεί…
Τυχερό χωριό ο Φαλατάδος που κληρώνεται για να ανοίξουν ακόμη 2 γεωτρήσεις.

Μάιος

Επιτέλους Πάσχα!
Μέσα στην μιζέρια του μνημονίου μια ευκαιρία για γιορτή και ξεγνοιασιά. Αγκινάρες, σούβλες κτλ, πλούσιο πρόγραμμα και το κρασί δωρεάν.
Μετά το μνημόνιο 4 και το κλείσιμο του λιμεναρχείου, του υποθηκοφυλακείου και 7-8 μαγαζιών ακόμη, αρχίζει να συζητιέται το κλείσιμο του Δήμου. Με επιστολή διαμαρτυρίας ο δήμαρχος ενημερώνει τον έτερο αγαπημένο βουλευτή μας και υπουργό εργασίας (ελπίζουμε να πέσουμε έξω και τον Μάιο να είναι γραμματέας της κοινοβουλευτικής εντεκάδας της ΝΔ) κ. Βρούτση και του δηλώνει ότι αν κλείσει ο Δήμος Τήνου, εκείνος θα μείνει άνεργος. Ο Υπουργός (είπαμε το απευχόμαστε αλλά τα άστρα λένε άλλα…) μπροστά στο ενδεχόμενο αύξησης της ανεργίας οπισθοχωρεί.
Τυχερό λιμάνι της Τήνου που αρχίζουν να εμφανίζονται πλοία

Ιούνιος
Ο Πάγκαλος εκδίδει βιβλίο με τίτλο «ονόματα και τηλέφωνα όσων κάθονταν στο τραπέζι μαζί μου όταν τα τρώγαμε». Κακιές γλώσσες λένε πως απλώς αντέγραψε τον κατάλογο του ΟΤΕ. Ως τότε βέβαια τηλέφωνο έχουν μόνο εκείνοι που πραγματικά τα τρώγανε… οι άλλοι έχουν κόψει τέτοιες «πολυτέλειες».
Η απόφαση του ΣΤΕ για την ΔOY βγαίνει και είναι θετική για το νησί. Απλώς ο Στουρνάρας, στο καπάκι της δικαστικής απόφασης, ενημερώνει πως η απόφαση δεν είναι δεσμευτική αλλά συμβουλευτική. Παλιά μου τέχνη κόσκινο…
Τα σχολεία κλείνουν. Στην Γ’ Λυκείου οι δάσκαλοι πλέον δεν δίνουν εξετάσεις αλλά κάνουν κλήρωση: Ένας τυχερός μαθητής θα μπορέσει να λάβει δωρεάν πρόσβαση στην τριτοβάθμια. Μόνο αν πέσει πάνω σε τζακ ποτ θα βρει και δουλειά.

Ιούλιος
Μετά από άγνωστο αριθμό (πια χάσαμε την μπάλα) μνημονίων και μεσοπρόθεσμων η κυβέρνηση ανακοινώνει πως θα αφαιρέσει το θρήσκευμα από τις ταυτότητες. Εκατομμύρια κόσμου κατεβαίνουν στο Σύνταγμα και σε πλατείες σε όλη την χώρα: Σύγχρονες μελέτες επιβεβαιώνουν πως οι δομές του Βυζαντίου δεν αλώθηκαν ποτέ.
Ένα χρόνο πριν τις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης ξεκινά η προεκλογική εκστρατεία του Δημάρχου με προαναγγελίες για πλακοστρώσεις από τον Μαμάδο ως την Σάντα Μαργαρίτα. Οι αντιδήμαρχοι-εργολάβοι με τον ιδρώτα τους προσφέρουν έργα πνοής στον τηνιακό λαό. Της τελευταίας πνοής…
Τυχερό επάγγελμα του Λαμπαδιάρη που λόγω των προσκυνηματικών επισκέψεων μπορεί να αγοράζει ακόμη ψωμί και γάλα.

Αύγουστος
Φεστιβάλ και τα μπάνια του λαού.
Τον Δεκαπενταύγουστο επισκέπτεται το νησί σύσσωμη η πολιτική ηγεσία με σκοπό να ζητήσει από την Μεγαλόχαρη «το θαύμα της Ανάπτυξης». Ο ίδιος ο Αντώνης ανακοινώνει ότι θα ανέβει  γονατιστός. Ίδρυμα και Δήμαρχος σε χρόνο ρεκόρ κατασκευάζουν κυλιόμενο διάδρομο για την διευκόλυνση του Αντώνη. Μετά την λιτάνευση της εικόνας, όλοι μαζί, τοπικοί, εξουσιομανείς παπάδες και κεντρική εξουσία μπαίνουν στο καταδρομικό για να ρίξουν στεφάνι. Το πλοίο τορπιλίζεται. Το θαύμα της ανάπτυξης συντελέσθηκε!
Τυχερό όλο το νησί μιας και είχε βοριά και τα πτώματα ξεβράστηκαν αλλού…

Σεπτέμβριος
Μετά την μαζική απώλεια στην Τήνο, ο κίνδυνος να μας την βγει από αριστερά ο Τσίπρας και η παρέα του είναι πια ορατός. Ο Μιχαλολιάκος συνεννοείται με τον Καλαβρύτων και των Λουκουμιότιδος και καλόγρια στο μοναστήρι βλέπει όραμα τον Πρεβέζης ότι η Χρυσή Αυγή πρέπει να αναλάβει.
Στα τοπικά, όσοι δεν μπήκαν στο πλοίο αναζητούν διάδοχο δήμαρχο. Διενεργείται διαγωνισμός για να βρεθεί ποιος συγκεντρώνει τα απαραίτητα προσόντα. Συμφωνείται οι διαγωνιζόμενοι στο θεωρητικό μέρος να συντάξουν μια επιστολή και στο πρακτικό να παρευρεθούν σε πανηγύρι. Η συνολική βαθμολογία συμψηφίζεται και με συνέντευξη ιερατικής επιτροπής για την αποδοχή των υποψηφιοτήτων.

Οκτώβριος
Ρακεζιό στο Φαλατάδο.
Λόγω των διαδικασιών εκλογής, καθυστέρησε το ρακεζιό. Ο νέος δήμαρχος  εγκαινιάζει μια νέα εποχή εορτών και φεστιβάλ.
Το υπουργείο ανάπτυξης ανακοινώνει πως καταργούνται όλοι οι περιορισμοί στην δόμηση. Όσοι αντιδήμαρχοι είχαν επιβιώσει τον Αύγουστο και άλλοι καινούριοι που ήρθαν να αναπληρώσουν το κενό, κατεβαίνουν στην εξέδρα να πανηγυρίσουν.
Οι βροχές αργούν και το πόσιμο παρέχεται μόνο λίγες ώρες στα σπίτια. Λίγη σημασία έχει βέβαια και αυτό καθώς από τα μνημόνια, οι περισσότεροι έχουν αναγκαστεί να κόψουν και το νερό.
Τυχερά χωριά τα Κάτω Μέρη όπου καταλήγουν τα απόβλητα των υπολοίπων και μπορούν ακόμη και ποτίζουν.

Νοέμβριος
Οι Μάγιας είχαν κάνει λάθος υπολογισμό!
Στην Τήνο δεν έρχεται καθόλου ρεύμα, οι δρόμοι δεν χρησιμοποιούνται από αυτοκίνητα, στα σπίτια όσων επιβιώνουν, ανάβουν μόνο τζάκια, τα παιδιά παίζουν γκαζές και ο καφές πίνεται με ρεβίθια… Το μόνο που δεν άλλαξε ποτέ είναι οι δημοτικοί σύμβουλοι που εξακολουθούν να πηγαίνουν σε μνημόσυνα και πανηγύρια (με το γάιδαρο βέβαια)…
Ευνοούνται οι καλλιέργειες ελπίδας που φέρνει το 5^ο μνημόνιο. Μα Δόξα τω Θεώ έχουμε την Παναγιά και μερικούς Άξιους (!) υπηρέτες του να μας προστατεύουν από τα δεινά…
Τυχερό χωριό ο Λάζαρος που δεν κατοικείται εδώ και χρόνια.

Δεκέμβριος
Μην περιμένεις πια!
Κάποιος τρελός έγραψε: Δεν πιστεύω τίποτε, δεν ελπίζω τίποτε, είμαι ελεύθερος!
Οι πολίτες απελευθερώνονται! Συνεχίζουν βέβαια ακόμη να κάνουν μνημόσυνα και πανηγύρια (κομμάτι της ζωής μας αναπόσπαστο) αλλά καταλαβαίνουν πια πως η παρουσία του κάθε κοτζαμπάση δεν αυξάνει την επιτυχία και την μεγαλοπρέπεια.
Η πολιτική συνδέεται με την ουσία. Πολλοί ακόμη διαμαρτύρονται αλλά ο κόσμος έχει πια αλλάξει: Η αντιπολίτευση δεν λέει παροιμίες και γνωμικά πια, η συμπολίτευση δεν αρκείται σε επιστολές και γιορτές, η διαδικτυακή ενημέρωση δεν είναι ούτε εμπαθής ούτε αφελής, οι δικηγόροι των συνδυασμών καλλιεργούν στο Δρακονήσι (που στο μεταξύ έχει γίνει πρότυπος αγροτική μονάδα με σκοπό να μην πουληθεί), το ΣΔΟΕ δεν κυνηγά αποδείξεις (κανείς δεν αγοράζει τίποτε άλλωστε), τα πουλάκια κελαηδούν και οι δόσεις στην τράπεζα έχουν παγώσει… 

Το χρονοντούλαπο μιας νοθευμένης ιστο(ε)ρίας

Από μια περίεργη σύμπτωση ή σαν από φάρσα των προγόνων μας, η λέξη ιστορία και η λέξη υστερία ηχητικά βρίσκονται πολύ κοντά. Κι ενώ η ιστορία γράφεται κατά βάση με αίμα, όταν γίνεται με υστερία, τότε πια αλλοιώνεται με ψέμα. Στην ιστορία αιώνων ενός λαού η υστερία υπήρξε το μελανοδοχείο της…

Σε έξαρση μιας τέτοιας υστερίας, εγχώρια κομματικά δημιουργήματα και στηρίγματα ενός σάπιου και αποτυχημένου συστήματος, παπαγαλίζουν την φράση του Ανδρέα Παπανδρέου από τις αρχές της δεκαετίας του ‘80 (http://www.youtube.com/watch?v=JqM4Vi6qGbk) στις επιστολές που μας έχουν συνηθίσει πια να ανταλλάσσουν, αυτή τη φορά για το νερό της Χώρας. Ξέρουν: Η υστερία προκαλεί σύγχυση, η σύγχυση κρύβει και αλλοιώνει την πραγματική ιστορία. Όπου δεν μπορείς να κάνεις τίποτε, κοινώς, κάνε φασαρία. 

Η ένστασή μας, δεν αφορά στην επανάληψη. Για ‘κείνους άλλωστε καλό θα είναι μιας και η «επανάληψη είναι η μήτηρ πάσης μαθήσεως». Η ένστασή μας αφορά στην αμετροέπεια των δικηγόρων τους που συντάσσουν τις επιστολές, όταν οι ίδιοι που υποτίθεται να τις αποστέλλουν, σε δημόσιο λόγο δεν μπορούν να βάλουν ούτε δυο λέξεις στην σειρά! Η ένστασή μας αφορά στον εικονικό διαπληκτισμό και στο κυνήγι εντυπώσεων. Και στο δια ταύτα, η ένστασή μας αφορά στον εκατέρωθεν υπονοούμενο παραλογισμό τους: ότι αυτό το χρονοντούλαπο δεν τους χωρά και τους δυο τους… 

Παρά το γεγονός πως στην παράσταση που ανέβηκε επιτυχώς τις τελευταίες δεκαετίες, μας έπεισαν πως είναι αντίπαλοι, σήμερα, ολοένα και πιο ξεκάθαρα βλέπουμε ότι δεν διαφέρουν σε τίποτε. Μπορεί να το αρνούνται αλλά η πολιτική τους ιστορία ήταν γραμμένη με ακριβώς τις ίδιες λέξεις. Mόνο το χρώμα της μελάνης διέφερε. Όσο και να προσπαθήσουν, η νοθεία της δήθεν αντιπαράθεσης αποκαλύπτεται μπροστά στα μάτια όλων μας με την πιστή εφαρμογή του μνημονίου που μας σώζει από τις πολιτικές που εφάρμοζαν εναλλάξ για χρόνια. 

Στον ανάλογο μικρότερο βαθμό το ίδιο έπραξαν απ’ άκρη σ’ άκρη σε όλη την χώρα και στην Τήνο μας. Συμπολίτευση και αντιπολίτευση πνίγονται σε μια άδεια δεξαμενή νερό αναζητώντας της ευθύνες της αδράνειάς τους, της άγνοιάς τους και της ψηφοθηρικής μικροπολιτικής τους. 

Τα καθυστερημένα κροκοδείλια δάκρυα δεν φτάνουν για να ξεπλύνουν την αποτυχία τους (μέσα σε τόσα χρόνια δεν κατάφεραν να λύσουν κανένα από τα μεγάλα προβλήματα του νησιού: σκουπίδια, νερό, απόβλητα και τόσα άλλα, αρκέστηκαν σε πλακοστρώσεις γιατί από αυτό μόνο καταλάβαιναν, μόνο με σπασμωδικές κινήσεις να βουλώνουν στόματα…).

Το χρονοντούλαπο θα τους χωρέσει και τους δυο τους και όλο το ασκέρι τους, κι αν δεν τους χωρέσει, δεν χάθηκε κι ο κόσμος, θα τους κλείσουμε στο χρονοσύρταρο.      

Την ιστορία την γράφουν οι νικητές, την υστερία τα τσιράκια τους… 

H ΛΙΣΤΑ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ

Αυτές τις μέρες που γίνεται συνέχεια λόγος για την αμαρτωλή λίστα Lagarde και το σκάνδαλο του άνομου πλουτισμού σε βάρος του λαού, σας παρουσιάζουμε μιαν ακόμα ενδιαφέρουσα λίστα. Που είναι ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΣΚΑΝΔΑΛΩΔΗΣ!

15 χρόνια από τον θάνατο του Κορνήλιου Καστοριάδη

Πριν 15 χρόνια (στις 26 Δεκέμβρη του 1997)έφυγε από την ζωή, ένας πολύ καλός φίλος ο ΚορνήλιοςΚαστοριάδης.

Ο Κορνήλιος τα τελευταία 20 χρόνια περνούσε περίπου δυο μήνες κάθε καλοκαίρι στον Τριπόταμο. Υπεραγαπούσε την Τήνο και το τηνιακό τοπίο. Είναι χαρακτηριστική άλλωστε η φράση του για «το χειροποίητο νησί». Δυστυχώς, οι  κατά καιρούς δήμαρχοι και διάφοροι παρατρεχάμενοι τους,  που την χρησιμοποιούν ως «σημαία» ευθύνονται  για την ατέλειωτη καταστροφή αυτού του τηνιακού τοπίου.

Παραθέτουμε ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο του «Η άνοδος Της Ασημαντότητας», όπου μιλά για τη μόνη αξία που επικράτησε στην σύγχρονη καπιταλιστική οικονομία: την ανάπτυξη της παραγωγής και τον πλουτισμό. Ο μεγαλύτερος Έλληνας στοχαστής και φιλόσοφος του 20ου αιώνα μιλάει για την προσπάθεια όλων, από τον μισθωτό ως τον καπιταλιστή «να φάνε όσα περισσότερα μπορούν», για το πρόβλημα της «διαφθοράς», για την ευσυνειδησία, για το πώς ο μόνος φραγμός στις πράξεις μας έγινε ο φόβος και όχι οι προσωπικές μας αξίες.

H ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑΣ

Tου ΚΙΜΠΙ*

Στη λέξη φιλανθρωπία υπάρχει μια βαθιά αντίφαση, στα όρια του οξύμωρου. Ο άνθρωπος είναι απλώς άνθρωπος, δεν μπορεί να είναι φιλάνθρωπος.

Όπως ο λύκος δεν μπορεί να είναι φιλόλυκος, ούτε η κότα φιλόκοτα και ο σκύλος φιλόσκυλος.

Ο σκύλος, ναι, μπορεί να είναι φιλάνθρωπος, ως το κατεξοχήν κατοικίδιο που έχει μια σχεδόν αυτοκαταστροφική προσκόλληση στο είδος μας.

Η κότα δεν θα μπορούσε να είναι ποτέ φιλάνθρωπη, αν είχε μια ελάχιστη επίγνωση του προορισμού της ως σούπας ή κοκκινιστής.

Η γάτα, αν και εξίσου προσκολλημένη στον άνθρωπο και τα ενδιαιτήματά του, δεν είναι φιλάνθρωπη. Είναι απλώς φίλαυτη.

Κι επειδή αγαπάει τον εαυτό της περισσότερο από οτιδήποτε άλλο- αν μπορεί να αποκληθεί αγάπη το ένστικτο αυτοσυντήρησης που έχει κάθε ον-, συμβιβάζεται με την αναγκαστική συνύπαρξή της με τον άνθρωπο. Είναι μια κατεξοχήν φιλόγατα που συνδέεται με μνημόνιο κατανόησης με τον άνθρωπο, αν υποθέσουμε ότι η βάση της συνύπαρξής της μ’ αυτόν είναι να πιάνει ποντίκια ή να προσφέρει το σώμα της στην ανθρώπινη ανάγκη για τρυφερότητα και χάδι.

Ο άνθρωπος δεν μπορεί να είναι φιλάνθρωπος. Μπορεί να είναι φιλόζωος ή ζωόφιλος – ας μην μπλέξουμε με την αυθεντική έννοια των δυο ταυτόσημων λέξεων, ποια σημαίνει την αγάπη για τη ζωή και ποια για τα ζώα. Φιλάνθρωπος μπορεί να είναι μόνον ο άνθρωπος που θεωρεί πως μόνος αυτός -άντε, και μερικοί ακόμη φίλοι, συγγενείς, άτομα της τάξης του, της αισθητικής του, της ιδεολογίας του- έχει ξεφύγει από την κατάσταση του ζώου και αντιμετωπίζει τους άλλους του είδους του ως ζώα, που έχουν την ανάγκη της φιλανθρωπίας του (ή της ζωοφιλίας του) και του οφείλουν ευγνωμοσύνη γι’ αυτήν.

Το δαχτυλίδι της μάνας

Της Ευγενίας Λουπάκη. από την Αυγή μέσο Σεισάχθεια

Στα Carrefour δεν ψωνίζει η Εκάλη. Ούτε το Ψυχικό. Ψωνίζουν αυτοί που κρατάνε σφιχτά στο χέρι το χαρτάκι με τη λίστα, κάθε φορά μικρότερο.

 Στα Carrefour δεν πάνε αυτές που έχουν τα κοσμήματά τους σε θυρίδες, πάνε αυτές που έχουν σ’ ένα μικρό παλιό κουτάκι το δαχτυλίδι της μάνας. Το ανοίγουν, το κοιτάζουν κι αν το φορέσουν, είναι μοναχά μέσα στο σπίτι, μη γίνει καμιά στραβή… Γιατί τα πράγματα αυτά δεν είναι πράγματα, δεν έχουν ανταλλακτική αξία, το δαχτυλίδι της μάνας, το ρολόι του πατέρα, έσχατο συναισθηματικό καταφύγιο, έσχατη υπόμνηση των παιδιών που υπήρξαμε, όταν εκείνοι, οι γονείς μας, έχουν φύγει.

 Στα Carrefour άνοιξε πρόσφατα γκισέ μια από τις εταιρείες μαυραγοριτισμού που ξεφύτρωσαν σαν τα μανιτάρια στη χώρα μας τα δύο τελευταία χρόνια. Σοφή επιχειρηματική κίνηση. Από δύο απόψεις: Πρώτον, διότι εκεί η συναλλαγή μπορεί να γίνει πιο διακριτικά (άλλο να σε δει ο γείτονας να μπαίνεις στο τοπικό “υποκατάστημα” αγοράς χρυσού) και, δεύτερον, διότι εκεί, δίπλα στα φορτωμένα ράφια, μπορεί να φτάσεις στο σημείο να δώσεις και το δαχτυλίδι της μάνας -αν δεν έχεις πια τρόπο να ταίσεις τα παιδιά σου. Και κάπως έτσι φαντάζομαι και την υποθετική διαφήμιση:

Χρόνια Πολλά - Ανατροπή το 2013!

Στις 08 Δεκεμβρίου του 2012 στην Γένοβα, αμέσως μετά την ολοκλήρωση της Θείας Λειτουργίας και την ευλογία, ο ιερέας μαζί με τους πιστούς τραγούδησαν το αντιστασιακό "Bella Ciao". Κάτι που για την αστική ευγένεια ορισμένων θεωρείται προσβολή, για άλλους είναι τιμή. Η απάντηση που θέλουμε να δούμε από την Εκκλησία στον ταξικό πόλεμο της εποχής μας.
Για όσους δεν γνωρίζουν πρόκειται για ένα ιταλικό αντιστασιακό τραγούδι του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου. Περισσότερα ιστορικά στοιχεία για το τραγούδι εδώ. Οι στίχοι μεταφρασμένοι πιστά και ελεύθερα στα αγγλικά για όσους θέλουν εδώ.

ΥΓ: Οι αστικές συνήθειες περιστοιχίζονται από προκαταλήψεις. Ευχόμαστε το '13, οι προκαταλήψεις τους να βγουν αληθινές. Ακόμη κι αυτό όμως να μην συμβεί μέσα στον επόμενο χρόνο εδώ θα είμαστε και το 2014. 

Τα κάλαντα της τρόικας εσωτερικού

Καλήν ημέραν δύσμοιροι

ιδού ο λογαριασμός σας

Δόσης τη θεία γέννηση

να πω στο φτωχικό σας.

Δόση γεννάται σήμερον

εν Βρυξελλών την πόλη

οι δανειστές αγάλλονται

και σφίγγουνε οι κώλοι.

 

Εν τη Ευρώπη τίκτεται

εν Μέρκελ τω παλάτι

ο Βασιλεύς των Αγορών

στων πολιτών την πλάτη.

 

Πλήθος "παπαγάλων" ψάλλουσι

το Δόξα τοις Μνημονίοις

και τούτο άξιον εστί

η των δανειστών η πίστης.

 

Εκ του Μαξίμου έρχονται

οι Μάγοι με τα δώρα

τρόικα λαμπρή τους οδηγεί

χωρίς να λείψει ώρα...

Σ’ αυτό το σπίτι που `ρθαμε

χαράτσι θα το πλήξει

κι ο νοικοκύρης του σπιτιού, 

δεν θα μπορεί να ζήσει...

πηγή: left.gr

ΠΙΟΠ: Χριστουγεννιάτικες εορταστικές εκδηλώσεις

Αλληλέγγυο Χριστουγεννιάτικο δέντρο των ευχών!

Eλάτε να στολίσουμε μαζί το Αλληλέγγυο Χριστουγεννιάτικο δέντρο των ευχών!

Στα κλαδιά του θα κρεμάσετε τις δικές σας προτάσεις για την Ανοικτή Επιτροπή Αλληλεγγύης Τήνου και στην βάση του θα ακουμπήσουμε δώρα (τρόφιμα και είδη καθημερινής χρήσης) για τους συνανθρώπους μας που τα έχουν ανάγκη.

Ελάτε να δείξουμε ένα διαφορετικό αλληλέγγυο πρόσωπο αυτές τις γιορτές!

Παρασκευή 21/12/2012 το πρωί από τις 11.00 έως τις 13.00 και το απόγευμα από τις 18.00 έως τις 20.00

Σάββατο 22/12/2012 το πρωί από τις 11.00 έως

 τις 13.00 και το απόγευμα από τις 18.00 έως τις 20.00

Κυριακή 23/12/2012 το πρωί από τις 11.00 έως τις 13.00 και το απόγευμα από τις 18.00 έως τις 20.00

Δευτέρα24/12/2012 το πρωί από τις 11.00 έως τις 13.00 και το απόγευμα από τις 18.00 έως τις 20.00

Απέναντι από την εξέδρα στην Χώρα.

Σας περιμένουμε μικρούς μεγάλους!!!

Πηγή:Ανοικτή Επιτροπή Αλληλεγγύης Τήνου

Ξάνεμο – Τηνιακή Ανασκόπηση 2012

Μόλις τρεις μέρες πριν από την καταστροφή του κόσμου, στα πλαίσια του υγιούς καπιταλισμού, το Ξάνεμο επιχειρεί μια άκρως καπιταλιστική συνήθεια: μια ανασκόπηση της χρονιάς παράδειγμα της σχολής του Σικάγο ως «2012 το έτος σωτηρίας των τραπεζών».

Οποιεσδήποτε ομοιότητες με πρόσωπα και καταστάσεις θα πρέπει να θεωρηθούν εντελώς συμπτωματικές. Για την διευκόλυνση των αναγνωστών τα γεγονότα θα παρουσιαστούν ανά μήνα, ενώ μια μικρή εισαγωγή που θα περιλαμβάνει τα κυριότερα σημεία της κεντρικής πολιτικής σκηνής θα προηγείται το κειμένου. Κάποια γεγονότα παραθέτονται σκοπίμως χρονολογικά χονδροκομμένα. Ξεκινάμε λοιπόν…

Ύμνος στον Έρωτα

Θυμάται και μας θυμίζει Σοφοκλή. 

Θυμάται και μας θυμίζει Αντιγόνη.

Θυμάται και μας θυμίζει την Σιωπή.

Θυμάται και μας θυμίζει τους Νεκρούς.

Θυμάται και μας θυμίζει την Μετάνοια.

Θυμάται και μας θυμίζει την Αγάπη.

Υποκλινόμαστε (όπως άλλωστε προστάζει το τυπικό) και προσθέτουμε το απόσπασμα εκείνο που παρέλλειψε για την Αγάπη εκείνου (!), εκείνης(!) και του αειμνήστου(!)...

Υ.Γ. : Κάντε Έρωτα και όχι Μνημόσυνα

Γιορτινές Μελωδίες.

Γιορτινές Μελωδίες | Οι μαθητές της Μαργαρίτας Σαλταμανίκα & του Πέτρου Κουσουνάδη

Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2012

και ώρα 8.00 μ.μ στο κέντρο EXO

(Σύνολο Κλασικής Κιθάρας, Ηλεκτρικής Κιθάρας & Πιάνου)

Γνώρισα την αλληλεγγύη σε μια πολυπολιτισμική γκαρσονιέρα!

Της αναγνώστριας του left.gr, Ντίνας Πάντα στο:left.

Την αλληλεγγύη την γνώριζα σαν προσφορά στο συνάνθρωπο. Την πραγματική αλληλεγγύη της αλληλοπροσφοράς την έμαθα μέσα σε μια γκαρσονιέρα. Πριν ένα χρόνο περίπου , μια καλή μου φίλη η Μ. με ρίζες από την Αργεντινη, βρέθηκε σε δύσκολη θέση αφού το κράτος αποφάσισε ότι με 67% αναπηρία δεν χρειάζεται επίδομα και δεν ενέκριναν από την επιτροπή την ανανέωση επιδόματος. Δουλειά δεν μπορούσε να βρει παρόλο που ήταν εξαιρετική νοσοκόμα (δούλευε σαν αποκλειστική), τα προβλήματα της υγείας της ήταν σοβαρά, το ρεύμα του σπιτιού συχνά κομμένο  και με τη βοήθεια φίλων πλήρωνε το νοίκι της γκαρσονιέρας της η οποία συχνά φιλοξενούσε τον Σ., έναν φίλο από τη Συρία που έκανε μεροκάματα για να συντηρεί την ορφανή οικογένειά του, μια φίλη από τη Ρωσία, την Ε., που σπούδαζε τα δυο παιδιά της και την Κ., φίλη από την Αλβανία, η μόνη που είχε δουλειά (βοηθός σε κομμωτήριο), αλλά της έλειπε η παρέα και η φιλία, οπότε περνούσε όλη της τη μέρα σε αυτή την γκαρσονιέρα, τη συχνά κρύα και σκοτεινή, αλλά γεμάτη από ζεστούς ανθρώπους.

Με ένα τηλεφώνημα την ειδοποίησα ότι θα περάσω να της αφήσω κάποια πράγματα από το σούπερ μάρκετ. Όταν έφτασα μου είχε φτιάξει καφέ που είχε δανειστεί από τη γειτόνισσα για να με περιποιηθεί. Ήταν από τις καλές μέρες που το σπίτι είχε ρεύμα. Η παρέα ήταν μεγάλη,ήταν όλοι οι φίλοι εκεί. Στο μυαλό μου είχα να αφήσω τα πράγματα και να φύγω γιατί δεν είχα μαγειρέψει στο σπίτι και με ταλαιπωρούσε ένα άσχημο κρυολόγημα. Αδύνατον, ήταν όλοι ανένδοτοι! Η φίλη Ε. επέμενε να φτιάξει μια πίτσα χορταρικών που κάνουν στην πατρίδα της τη Ρωσία και ενώ το φαγητό θα ετοιμαζόταν , η φίλη μου Μ. μου ζήτησε να την αφήσω να με τρίψει για να ξεπιαστώ και να βοηθήσει να περάσει το κρύωμα. Φυσικά έμεινα. Μιλήσαμε για διάφορα και κάποια στιγμή ήρθε η κουβέντα και ανέφερα ότι η μητέρα μου έχει  πάρει κάτι πλακάκια για το μπάνιο και με πρώτη ευκαιρία θα τα βάλουμε. Ο Σ. μου έκλεισε αμέσως ραντεβού και μου είπε ότι θα έρθει με τον αδερφό του να τα βάλουν εκείνοι. Να πληρωθούν για τη δουλειά τους ούτε λόγος. Το θεωρούσε προσβολή. Μάταια παλεύαμε να του βάλουμε τα λεφτά στην τσέπη τη μέρα που ήρθαν για να κάνουν τη δουλειά. Τα άφησε σε ένα τραπεζάκι κι έφυγε. Μόνο τον καφέ και τα βουτήματα δέχτηκαν. 

Μόλις ετοιμάστηκε το φαγητό καθήσαμε και φάγαμε όλοι μαζί τη ενώ ταυτόχρονα ακούγαμε αργεντίνικη μουσική. Ήταν υπέροχη εκδοχή πίτσας με λαχανικά και πατάτα. Φυσικά κράτησα τη συνταγή. Ήρθε η  ώρα να φύγω, όμως, πια γιατί είχα να πάω σε μια οικογενειακή γιορτή και δεν είχα άλλο χρόνο να μείνω παρόλο που είχα αρχίσει να χαλαρώνω και να περνάω πολύ όμορφα. Μόλις σηκώθηκα να ετοιμαστώ με έπιασε από το χέρι η Κ. και μου ζήτησε να φτιάξει πρώτα τα μαλλιά υποσχόμενη ότι δε θα αργήσει, για να πάω περιποιημένη στη γιορτή. Είχε ήδη το πιστολάκι στην πρίζα.

Έφυγα από αυτό το φιλόξενο σπίτι ανακουφισμένη από τον σωματικό πόνο, ανανεωμένη και απόλυτα χορτασμένη από το υπέροχο φαγητό αλλά κυρίως από την όμορφη παρέα , τις μουσικές, τις συζητήσεις. Όλα! Και ξαφνικά θυμήθηκα το λόγο της επίσκεψής μου . Ήταν για να βοηθήσω αυτούς τους ανθρώπους με κάποια αγαθά. Εν τέλει μου πρόσφεραν γενναιόδωρα όλες τις υπηρεσίες τους ,τόσο που για πρώτη φορά κατάλαβα τι σημαίνει αλληλεγγύη. Δεν είναι φιλανθρωπία. Ο άνθρωπος που μπορείς να βοηθήσεις δεν είναι σε κατώτερη θέση. Μπορεί να κάνει πολλά κι έχει ανάγκη κάποιον να τον στηρίξει και να τον πιστέψει. Έχει ανάγκη οι συνάνθρωποί του να αναγνωρίσουν την ικανότητές του και να του επιτρέψουν προσφέρει, να ανταποδώσει.

Το περιστατικό αυτό ήταν ο λόγος που σήμερα με ώθησε να συμμετέχω σε ένα δίκτυο αλληλεγγύης που όλοι όσοι το έχουν αγκαλιάσει έχουν ακριβώς την ίδια αντίληψη για την αλληλεγγύη: Δεν είναι φιλανθρωπία, είναι αλληλοϋποστήριξη. Μόνο έτσι θα αντιμετωπίσουμε την κρίση. Ενωμένοι και απόλυτα ίσοι.

5η Γενική Συνέλευση Ανοικτής Επιτροπής Αλληλεγγύης Τήνου

5η Γενική Συνέλευση Ανοικτής Επιτροπής Αλληλεγγύης Τήνου

στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου στο παλιό δημαρχείο

την Κυριακή 16 Δεκεμβρίου στις 7 το απόγευμα.

Τα βασικά θέματα είναι...

1. Χριστουγεννιάτικες αλληλέγγυες δράσεις

2. Αποτίμηση παζαριού - οργάνωση επόμενου

3. Συμμετοχή στο Συριανό Ανταλλακτικό Νόμισμα (Σ.Α.ΝΟ.)

κ.τ.λ.

Ποιος είναι ο τηνιακός "Άγιος" Πρεβέζης

Από την Δράση Πολιτών Τήνου πήραμε το πιο κάτω σχετικό με την προηγούμενη ανάρτησή μας κείμενο:

Ο τίτλος μπορεί να είναι γνωστός σε όσους έζησαν τη δεκαετία του 70 και του 80. Θα θυμούνται ίσως την ομότιτλη κινηματογραφική ταινία και το θεατρικό έργο του Δημήτριου Κολλάτου που παρουσιάσθηκαν το 1981 και το 1980 αντίστοιχα. Το ροζ σκάνδαλο του τότε μητροπολίτη Νικοπόλεως και Πρεβέζης Στυλιανού Κορνάρου απασχόλησε τα ΜΜΕ για έναν τουλάχιστον χρόνο και έλαβε μεγάλη δημοσιότητα. Πολλές αναφορές σ’ αυτό κυκλοφορούν ευρέως στο διαδίκτυο, για όσους δεν είναι ενήμεροι και θέλουν να το ερευνήσουν περισσότερο. Στο (http://el.wikipedia.org/wiki/Στυλιανός_Κορνάρος) εν ολίγοις αναφέρεται ότι ο μητροπολίτης Πρεβέζης καθαιρέθηκε από τη θέση του στη μητρόπολη το 1979, επειδή κρίθηκε από την ιερά σύνοδο «ένοχος βαρυτάτου σκανδαλισμού του πληρώματος της εκκλησίας».

Η Μητρόπολη Σύρου τιμά τον ιεροεξεταστή της Μακρονήσου, «Άγιο Πρεβέζης» Στυλιανό.

Με την ευκαιρία των δηλώσεων του μητροπολίτη Σισανίου και Σιατίστης Παύλου για την Χρυσή Αυγή, είχαμε υποβάλει σχετικό ερώτημα στο Σεβασμιότατο μητροπολίτη Σύρου Δωρόθεο .

Δείτε το ερώτημα που υποβάλαμε εδώ:

Μάταια περιμέναμε την απάντηση,  είτε απευθείας, είτε με δηλώσεις σε άλλα «φιλικά» προσκείμενα μέσα.

Φαίνεται, όμως, ότι ο κύριος Δωρόθεος αποφάσισε τελικά να απαντήσει αλλιώς.

Στέλνοντας  πρόσκληση για διάφορες εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν την Κυριακή 16 Δεκέμβρη: «προς τιμή και μνήμη του αοιδίμου Τηνίου Ιεράρχου Νικοπόλεως και Πρεβέζης, Στυλανού (Κορνάρου)».

Ο Στυλιανός Κορνάρος σε τελετή ''εθνικής διαπαιδαγώγησης" στη Μακρόνησο. Δίπλα του, ο διοικητής του στρατοπέδου Σκαλούμπακας. (Φωτό "Το Ποντίκι")

Ποιος ήταν ο «Άγιος Πρεβέζης»;  Παρακάμπτουμε  την εμπλοκή του σε ροζ σκάνδαλα που οδήγησαν στην καθαίρεσή  του από την μητρόπολη Πρεβέζης, το 1979, αφού κρίθηκε από την ιερά σύνοδο «ένοχος βαρύτατου σκανδαλισμού του πληρώματος της εκκλησίας»,  γιατί δεν ενδιαφέρουν το παρόν σημείωμα και αντιγράφουμε από την el.wikipedia.org:

«Υπηρέτησε ως Ιεροκήρυκας στη Μητρόπολη Σύρου. Μετά τις σπουδές του διορίσθηκε στην Μακρόνησο, τόπο κράτησης αριστερών πολιτικών κρατουμένων, ως στρατιωτικός ιερέας. Εκεί αναφέρεται ότι μαζί με τον επόμενο δικτάτορα Δημήτριο Ιωαννίδη βιαιοπράγησε εναντίον κρατουμένων, πράγμα ασύμβατο με τα ιερατικά του καθήκοντα, αλλά και αποκάλυψε στοιχεία εξομολογήσεων κρατουμένων στην ΕΣΑ. Αργότερα εξελέγη Μητροπολίτης Νικοπόλεως και Πρεβέζης και η δημόσια δράση του ήταν πολλαπλή χάρις στις καλές του προσωπικές σχέσεις με ηγετικά στελέχη της Στρατιωτικής Δικτατορίας.»

Επιπλέον, σύμφωνα με μαρτυρίες αντιστασιακών πολιτικών κρατουμένων ο εν λόγο ρασοφόρος «κάρφωνε» τυχών πληροφορίες στους διοικητές του στρατοπέδου, που αποσπούσε μέσω της εξομολόγησης. 

Γ΄ Τάγμα, 1948. Δοξολογία μπροστά στο «Ηρώον». Επάνω, ο στρατιωτικός ιερέας Στυλιανός Κορνάρος και πίσω του ο διοικητής Σκαλούμπακας

Στη συνέχεια, ένα μικρό απόσπασμα του Γιάννη Παπανικολάου, αντιστασιακού και εξόριστου στη Μακρόνησο:

«Αλλά ας πάμε τώρα στο Μακρονήσι. Μετά τα φοβερά γεγονότα του Φλεβάρη του 1948 εντάσσεται το πιο κάτω περιστατικό. Το Γενικό Επιτελείο έστειλε εκεί – όπως είναι γνωστό – τον Μπαϊρακτάρη ενίσχυση με το περιπολικό και από ξηρά και θάλασσα ρίξανε στο ψαχνό στους 7.000 του τρίτου τάγματος, όπως ονόμαζαν τους στρατιώτες που είχαν υπηρετήσει στον ΕΛΑΣ. Το μακελειό με τους εκατοντάδες νεκρούς, τραυματίες, τρελούς και τσακισμένους με τις σχοινόριζες και τους βούρδουλες είχε τελειώσει. Συνεχιζόταν τώρα εντατικά η καταπίεση και η ταπείνωση. Οι Αλφαμίτες, το Άλφα δύο και ο Στυλιανός Κορνάρος, σαν εκπρόσωπος της Εκκλησίας, είχαν αναλάβει τώρα το έργο της εξυγίανσης του τάγματος...

Μεγάλη βδομάδα. Από το βήμα ο Κορνάρος καλεί τους αμαρτωλούς να μετανοήσουν, να προσευχηθούν και να ακούσουν «για το καλό» τους τους Αλφαμίτες... Ήξεραν οι κρατούμενοι τις προεκτάσεις και συνέπειες από τις εξομολογήσεις που ζητούσε ο Στυλιανός. Όμως, υπάρχουν και αδύνατοι άνθρωποι. Ένας τέτοιος – δε γράφω το όνομά του για να μην τον πληγώσω αν είναι ακόμα στη ζωή - θέλει να εκτελέσει τα θρησκευτικά του καθήκοντα. Αποφάσισε να εξομολογηθεί. Αλλά κάτω από τις επίμονες ερωτήσεις του σημερινού δεσπότη της Πρέβεζας, υποχρεώθηκε να δώσει με ειλικρίνεια τα ονόματα των οργανωμένων στο χωριό του, αλλά και όσων ήξερε μέσα στο τάγμα.

Ο Στυλιανός, μετά τη θρησκευτική ανάκριση, κατέθεσε την έκθεση της «εξομολόγησης» του θύματός του στο Α2. Αυτή ήταν η επίσημη δουλειά του (δηλαδή χαφιεδισμός), από αυτήν έπαιρνε το μισθό του. Το Α2 κάλεσε τον εξομολογηθέντα και του ζήτησε να πει όλη την αλήθεια – τη θεωρούσαν λειψή την εξομολόγηση – με το καλό. Τον βασάνισαν φριχτά, ενώ πάνω στο μαρτύριο ο Κορνάρος με το ευαγγέλιο στο χέρι διέκοπτε λέγοντας σαρκαστικά:

-Τέκνον μου, μην κρύβεις τίποτα, πέστα όλα να ξαλαφρώσει η ψυχή σου. Πέστα και θα προσευχηθώ στον Κύριο για σένα...

Δεν πρόφτασα να τελειώσω. Σηκώθηκε απότομα όρθιος, έβγαλε από την πίσω τσέπη του παντελονιού ένα πιστόλι και μ' αυτό προτεταμένο μου ζητούσε να τον ακολουθήσω. Αδιαφόρησα και με σπουδή βγήκα από την πόρτα. Πίσω μου ο Στυλιανός φώναζε αλτ, αλτ! Χάθηκα ωστόσο στις σκηνές και το όνομά μου δεν μπόρεσε να το μάθει γιατί αρνήθηκαν όλοι να του το δώσουν...»

Αυτόν τον δεδηλωμένο αντικομουνιστή, εμφυλιοπολεμικό λειτουργό και χουντικό ιερωμένο, θυμήθηκε ο κύριος Δωρόθεος  και η διοικούσα του ΠΙΙΕΤ επιτροπή (σύμφωνα με την πρόσκληση) να τιμήσουν. Σήμερα μάλιστα, που η δράση της φιλοχουντικής  Χρυσής Αυγής, δηλητηριάζει την ελληνική κοινωνία.

Περιμένουμε να δούμε τα δημοκρατικά αντανακλαστικά των εκπροσώπων της Πολιτείας , του δήμου και των …φίλων του Βενιζέλου!

Ανοικτή Επιτροπή Αλληλεγγύης Τήνου, ποιοι είμαστε...

Aπό την «Ανοικτή Επιτροπή Αλληλεγγύης», λάβαμε το πιο κάτω κείμενο με τις σπουδαίες δράσεις της,   το προηγούμενο  τρίμηνο, όσο και το διάστημα που έχει δραστηριοποιείται.

Δεν νομίζετε οτι χρειάζεται επιπλέον στήριξη;

Η Ανοικτή Επιτροπή Αλληλεγγύης στο νησί μας έχει ζωή μόλις 3 μήνες.

Στόχος μας είναι να ενεργοποιήσουμε όσο ποιο πολλούς συνανθρώπους μας για το καλό όλων μας, χωρίς την ομπρέλα κανενός κόμματος , συλλόγου , οργάνωσης , ιδρύματος, δήμου, κυβέρνησης κ.τ.λ.

Το μόνο που έχουμε είναι τον συνάνθρωπο μας.

Η πορεία της επιτροπής ως τώρα…

1^η Γενική Συνέλευση 23/09/2012 με στόχο την πρώτη γνωριμία και την απόφαση να συνεχίσουμε στην επόμενη Γενική Συνέλευση όπου και θα εκλεγεί η συντονιστική – εκτελεστική επιτροπή.

2^η Γενική Συνέλευση 30/09/2012 στην οποία έγινε η εκλογή πενταμελούς συντονιστικής – εκτελεστικής επιτροπής , αποφασίστηκε να ανοίξει λογαριασμός στο Facebook για να μπορούμε να επικοινωνούμε άμεσα , και ορίστηκε η επόμενη Γ.Σ. . Επίσης ομόφωνα εγκρίθηκε το πλαίσιο λειτουργία της επιτροπής που είναι το παρακάτω.

«ΠΛΑΙΣΙΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Είδα την Άννα κάποτε...

Το αυγό ή τα αυγά του φιδιού;

Του Δημοσθένη Κούρτοβικ

Ακούμε να λέγεται τόσο επίμονα και νευρικά ότι δεν είναι φασίστες το 13%-15% των Ελλήνων που δηλώνουν αποφασισμένοι να ψηφίσουν Χρυσή Αυγή, ή το 7% που πράγματι την ψήφισαν πριν από λίγους μήνες, ώστε αρχίζουμε να υποψιαζόμαστε ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι σαν ξόρκι, μια μαγική επίκληση για να διασκεδαστεί ένας βαθύτερος, ανομολόγητος φόβος: μήπως τελικά αυτό το σκοτεινό ρεύμα είναι κάτι περισσότερο από γέννημα της οικονομικής κρίσης, της αποσύνθεσης του πολιτικού συστήματος και του τρόμου μπροστά στην εγκληματικότητα των λαθρομεταναστών;

 Δεν ήταν φασίστες, αν το πάρουμε έτσι, ούτε το 44% των Γερμανών που ψήφισαν τον Χίτλερ το 1933. Απλώς μισούσαν τους κακομούτσουνους εβραίους «πλουτοκράτες», σιχαίνονταν τους μαυριδερούς τσιγγάνους, βδελύσσονταν και έτρεμαν τους «μογγόλους» μπολσεβίκους, αισθάνονταν αδικημένοι και ταπεινωμένοι από τους ισχυρούς της διεθνούς πολιτικής. Δεν ήταν φασίστες, έλπιζαν όμως πως ο φασισμός θα τους απάλλασσε από όλους αυτούς, μαζί και από τη δημοκρατία που τους ανεχόταν ή τους κανάκευε.

Τον γερμανικό φασισμό τον έθρεψαν οι Βερσαλλίες και το οικονομικό χάος της επιθανάτιας αγωνίας της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης. Αλλά δεν τον γέννησαν. Η Χρυσή Αυγή θέριεψε στο έδαφος που της πρόσφεραν οι συνθήκες της τελευταίας τριετίας. Αλλά οι ρίζες της διεισδύουν βαθύτερα στο εθνικό φαντασιακό μας από όσο θέλουμε να παραδεχτούμε.

Σχεδόν παντού στην Ευρώπη βρίσκονται σήμερα σε έξαρση ακροδεξιά κινήματα. Η Ελλάδα είναι όμως η μόνη ευρωπαϊκή χώρα όπου ένα όχι απλώς ακροδεξιό αλλά απροκάλυπτα ναζιστικό κόμμα έχει τόσο μαζική αποδοχή. Ενώ αλλού η ακροδεξιά ρητορική εστιάζει, μάλλον αμυντικά, στην προστασία της εθνικής κουλτούρας από την πολιτισμική «διάβρωση» που συνοδεύει την παγκοσμιοποίηση, σ' εμάς μιλάει ανενδοίαστα για καθαρότητα της ελληνικής φυλής, λευκή ανωτερότητα και υπανθρώπους. Πουθενά αλλού ένα κόμμα με κοινοβουλευτική εκπροσώπηση δεν στρέφεται ανοιχτά κατά της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και δεν ασκεί ωμή βία, καταπατώντας κάθε έννοια νομιμότητας υπό τα χειροκροτήματα πλήθους «φιλήσυχων» και «νομοταγών» πολιτών.

Πολλοί ξένοι απορούν πώς είναι δυνατό να έχει τόση απήχηση ένα τέτοιο κόμμα σε μια χώρα που υπέφερε τα πάνδεινα από τον ναζισμό, αλλά και του αντιστάθηκε ηρωικά. Αγνοούν ότι για πολλούς Ελληνες ο εχθρός δεν ήταν ακριβώς ο ναζισμός αλλά ο ούννος κατακτητής (άσε που για μια όχι ευκαταφρόνητη μερίδα έφταιγαν για τις θηριωδίες του οι αντάρτες, με τις «προκλήσεις» τους). Στην πραγματικότητα υπάρχουν στην επίσημη παιδεία μας, αλλά και στις λαϊκές αντιλήψεις, πολλά στοιχεία που φέρνουν ανησυχητικά προς τη φαιά ιδεολογία, στοιχεία από εκείνα που οι πολιτικοί επιστήμονες ονομάζουν «προφασιστικά».

Και ο πιο πιστός ψηφοφόρος του Εθνικού Μετώπου στη Γαλλία δεν νοιάζεται για το αν το σόι του κρατάει από τον Βερκιγγετόριξ. Και ο πιο φανατικός οπαδός του ουγγρικού Γιόμπικ δεν φαντασιώνεται πως στις φλέβες του ρέει ανόθευτο το αίμα του φύλαρχου Αρπαντ. Αλλά αποτελούν μειοψηφία οι Ελληνες που δεν πιστεύουν πως κατάγονται αναντάν μπαμπαντάν από τον Μιλτιάδη και τον Περικλή. Ο μύθος της φυλετικής καθαρότητας του ελληνικού έθνους δεν είναι επινόηση της Χρυσής Αυγής. Είναι βασικό συστατικό του ελληνικού εθνικισμού, ο οποίος ανέκαθεν αναζητούσε βιολογικά ερείσματα. Απειρες οι «επιστημονικές» πραγματείες που γράφτηκαν και γράφονται για να αποδείξουν ότι ακόμη και οι αλλόγλωσσες ή αλλόθρησκες εθνοτικές ομάδες που ζουν στον ελλαδικό χώρο είναι «φυλετικά» γνήσια ελληνικές. Ακόμη και φωτισμένοι έλληνες συγγραφείς και ποιητές αποκαλούσαν μέχρι πριν από τέσσερις-πέντε δεκαετίες το έθνος τους «φυλή» - μοναδικό φαινόμενο στην παγκόσμια λογοτεχνία!  

Από τότε που δεν μπορούμε πια να ισχυριζόμαστε, γιατί η πραγματικότητα μας διέψευσε εκκωφαντικά, ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει ούτε είναι δυνατό να υπάρξει ρατσισμός προτάσσουμε ένα άλλο μύθευμα: ότι στην Ελλάδα δεν ρίζωσε ποτέ ο αντισημιτισμός. Ολοι οι ιστορικοί γνωρίζουν ότι πρόκειται για ψέμα, άλλο αν δεν το λένε ανοιχτά. Δεν είναι όμως μόνο ζήτημα Ιστορίας. Σε καμιά άλλη ευρωπαϊκή χώρα, με εξαίρεση την Ουγγαρία, ο αντισημιτισμός δεν είναι σήμερα τόσο διάχυτος στα λαϊκά στρώματα όσο στην Ελλάδα. Είναι απίθανο να κάνεις μια βόλτα στην πόλη περνώντας από ψιλικατζίδικα, καφενεία, μανάβικα, μπακάλικα, χασάπικα, καφεκοπτεία, εστιατόρια χωρίς να ακούσεις τουλάχιστον ένα λογύδριο για τον σατανικό ρόλο των Εβραίων παντού και διαχρονικά. Πουθενά αλλού στον κόσμο, εκτός σε μερικές μουσουλμανικές χώρες, δεν υπάρχουν τόσοι άνθρωποι που πιστεύουν ακόμη ότι τα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών» είναι αυθεντικό ντοκουμέντο.

Ενα χαρακτηριστικό γνώρισμα των φασιστοειδών μορφών εθνικισμού είναι το ιδεολόγημα του αιώνια αδικημένου και προδομένου έθνους, που το επιβουλεύονται γείτονες κατώτεροι φυλετικά και πολιτισμικά, αλλά στηριγμένοι στις πλάτες σκοτεινών δυνάμεων. Είναι φασιστοειδές ιδεολόγημα όχι μόνο για τις ρατσιστικές πτυχές του αλλά, προπαντός, επειδή η ιδέα ότι το έθνος περιζώνεται και απειλείται διαρκώς από εχθρικούς λαούς συνεπάγεται μια μόνιμη κατάσταση πολιορκίας, όπου είναι επιβεβλημένα όλα τα «έκτακτα» μέτρα για την αντιμετώπιση του κινδύνου. Η δημοκρατία, γι' αυτή την αντίληψη, είναι πολυτέλεια και μάλιστα οδηγεί στον συβαριτισμό, οπότε πρέπει να βρίσκεται πάντοτε υπό αναστολή. Εδώ δεν χρειάζονται επεξηγήσεις. Ολοι ξέρουμε ότι η περιγραφή αυτή ταιριάζει γάντι στην αυτοεικόνα μας ως έθνους που έδωσε τα φώτα στην οικουμένη, αλλά αντί για ευγνωμοσύνη εισπράττει από παντού αχαριστία, φθόνο και δόλιες συνωμοσίες κατά των συμφερόντων του και της ίδιας της ύπαρξής του, με μοχλό βάρβαρους γείτονες.

Εκπλήσσονται πολλοί για την έλξη που ασκεί η Χρυσή Αυγή ιδιαίτερα σε νέους. Κακώς εκπλήσσονται. Οχι μόνον επειδή η «εθνικά ορθή» παιδεία που παρέχεται στα σχολεία μας είναι σαν λεκιθίνη στο αυγό του φιδιού αλλά και επειδή η εναλλακτική «πολιτικά ορθή» διαπαιδαγώγηση από κάποιους δάσκαλους και παιδαγωγούς επιχειρείται με τρόπο που δεν μπορεί ν' αγγίξει τις ψυχές των νέων, τρέπει μάλιστα πολλούς προς την αντίθετη κατεύθυνση. Αυτό ας το αφήσουμε όμως για μια άλλη φορά.  

Πηγή: Τα Νέα  μέσο: left

Ο Σαμαρ, ο Δημαρ και ο Φαναρ...

Του Τάσου Αναστασίου από την Αυγή της 3ης Δεκεμβρίου

Σαν σήμερα έφυγε ο "πρίγκηπας" του ροκ Παύλος Σιδηρόπουλος

Ο Παύλος Σιδηρόπουλος γεννήθηκε στις 27 Ιουλίου του 1948 στην Αθήνα. Ήταν δισέγγονος του Αλέξη Ζορμπά και ανιψιός της γνωστής ποιήτριας Έλλης Αλεξίου. Σ' αυτές τις δύο διαφορετικές του ρίζες έβλεπε την αιτία της συνύπαρξης σ' αυτόν του ρόκερ και του σκεπτικιστή.

Η μουσική του πορεία ξεκινά το 1970 από τη Θεσσαλονίκη, όπου σπουδάζει Μαθηματικός στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Εκεί γνωρίζει τον Παντελή Δεληγιαννίδη, με τον οποίο δημιουργούν το ντουέτο «Δάμων και Φιντίας». Μαζί κυκλοφορούν τον δίσκο 45 στροφών «Το ξέσπασμα / Ο κόσμος τους» και συμμετέχουν στη συλλογή «Ζωντανοί στο κύτταρο». Από το 1972 έως το 1974 ενσωματώνονται στα «Μπουρμπούλια». Καρπός αυτής της συνεργασίας είναι το 7ινστο «Ο Ντάμης ο σκληρός».

Εν μέσω δικτατορίας, το σχήμα διαλύεται και τα «Μπουρμπούλια» ακολουθούν τον Διονύση Σαββόπουλο. Ο Παύλος Σιδηρόπουλος επιλέγει να συνεργαστεί με τον Γιάννη Μαρκόπουλο και συμμετέχει ως τραγουδιστής σε τρεις δίσκους του: «Θεσσαλικός Κύκλος», «Μετανάστες» και «Οροπέδιο».

Το 1976 δημιουργεί, μαζί με τους Βασίλη και Νίκο Σπυρόπουλο, το γκρουπ «Σπυριδούλα» και κυκλοφορούν ίσως τον κορυφαίο δίσκο της ελληνικής ροκ δισκογραφίας, τον «Φλου». Και αυτό το σχήμα διαλύεται, αφήνοντας πίσω του έναν ολοκληρωμένο ροκ ήχο και μια σειρά συναυλιών.

Το 1979 ο Παύλος Σιδηρόπουλος δημιουργεί το σχήμα «Εταιρία Καλλιτεχνών», με αγγλικό στίχο, χωρίς όμως καμία δισκογραφική δουλειά. Την ίδια περίοδο κάνει και το κινηματογραφικό του ντεμπούτο, ως πρωταγωνιστής στην ταινία του Αντρέα Θωμόπουλου «Ο Ασυμβίβαστος», ενώ ο ίδιος ερμηνεύει και το soundtrack της ταινίας, τραγούδια του οποίου αποτελούν κάποια από τα πλέον γνωστά του, όπως το «Να μ' αγαπάς». Επίσης, συμμετέχει στην ταινία «Αλδεβαράν» με πρωταγωνιστή τον Δημήτρη Πουλικάκο, η οποία προβλήθηκε μόνο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.

Στη μικρή καριέρα του ως ηθοποιός περιλαμβάνεται και μια τηλεοπτική εμφάνιση στο σήριαλ του Κώστα Φέρρη «Οικογένεια Ζαρντή», που προβλήθηκε στην ΕΡΤ-1.

Η συνεχής αλλαγή συνεργατών σταματάει το 1980. Ο Παύλος Σιδηρόπουλος καταλήγει σ' ένα σχήμα, τους «Απροσάρμοστους», που με λίγες αλλαγές παίζει μαζί τους μέχρι το τέλος. Το 1982 κυκλοφορεί ο δίσκος «Εν Λευκώ», ο οποίος αντιμετώπισε προβλήματα λογοκρισίας για 3 κομμάτια, για προτροπή στη χρήση ναρκωτικών και για προσβολή της δημοσίας αιδούς. Το 1985 κυκλοφορεί σε παραγωγή Δημήτρη Πουλικάκου το δίσκο «Zorba the freak» και το 1989 το «Χωρίς Μακιγιάζ» που είναι ζωντανά ηχογραφημένος στο «Μετρό».

Το 1990 ο Παύλος Σιδηρόπουλος αντιμετωπίζει προβλήματα με το δεξί του χέρι που προφανώς από κάποιο πρόβλημα στα αγγεία παραλύει. Στις 6 Δεκεμβρίου της ίδιας χρονιάς, βρίσκεται νεκρός στο πατρικό του σπίτι, μετά από υπερβολική δόση ηρωίνης.

Δισκογραφία

Το ξέσπασμα / O κόσμος τους (Zodiac, 1971)

Ο Γερο-Μαθιός (Zodiac, 1971)

Ο Ντάμης ο σκληρός/ Απογοήτευση (Zodiac, 1972)

Φλου (ΕΜΙ, 1978)

Εν λευκώ (ΕΜΙ, 1982)

Zorba the freak (ΕΜΙ,1985)

Παύλος Σιδηρόπουλος (EMI, 1987)

Χωρίς μακιγιάζ - Ζωντανή ηχογράφηση (MBI, 1989)

Άντε και καλή τύχη μάγκες (ΕΜΙ, 1991)

Τα μπλουζ του πρίγκηπα (MBI, 1992)

Παύλος Σιδηρόπουλος (EMI, 1993)

Εν αρχή ην ο λόγος (7η Διάσταση, 1994)

O Ασυμβίβαστος και Πέντε Σπάνια τραγούδια (Lyra, 1994)

Ταξιδεύοντας (7η Διάσταση,1996)

Επιτυχίες (ΜΒΙ,1997)

Στιγμές (Δίφωνο, 1997)

Day after Day (ΕΜΙ, EP με δύο ανέκδοτα τραγούδια, 2001)

Τα τραγούδια του Παύλου (EMI, 2002)

Επιλεγμένες Συμμετοχές

Ζωντανοί στο Κύτταρο (Zodiac, 1971)

Θεσσαλικός κύκλος, του Γιάννη Μαρκόπουλου (EMI - COLUMBIA, 1975)

Ανεξάρτητα, του Γιάννη Μαρκόπουλου (EMI, 1975)

Οροπέδιο, του Γιάννη Μαρκόπουλου (EMI, 1976)

Crazy love στου Ζωγράφου (ΜΙΝΟS, 1979)

Σε άλλη γη, του Σταύρου Λογαρίδη (1980)

Νοκ άουτ, του Γιώργου Χατζηνάσιου (Minos,1986)

H Συναυλία στο Ηρώδειο, του Γιάννη Μαρκόπουλου (PHILIPS, 1990)

Από το:  alfavita

ΡΙ.Κ.Σ.ΣΥ, Στα Πατήσια λένε: "Δεν μπορείς να φτιάξεις καινούργιο μπουρδέλο με παλιές πουτάνες"

Οι σκληρές λέξεις δεν ταυτίζονται με τον Ανδρέα Λοβέρδο ή τα στελέχη του. Είναι μεταφορικές. Η φράση αυτή που άκουσα στα σοκάκια γύρω από την οδό Φυλής στα Κάτω Πατήσια όπου μεγάλωσα, ταιριάζει όμως γάντι στην περίπτωση του κόμματος Λοβέρδου.

Άντε ας μεθερμηνέψουμε την φράση ως εξής για να μην ενοχλεί.

Δεν μπορείς να φτιάξεις κάτι νέο με παλιά υλικά. Και ο έξυπνος, μορφωμένος και γοητευτικός Ανδρέας μόνο ριζοσπάστης δεν είναι. Τον γνώρισα το 2000 όταν με φούρια και πολλά χρήματα για τον προεκλογικό του αγώνα έρχονταν από τα πανεπιστήμια ως καθηγητής στη Β΄Αθηνών για βουλευτής.
Επτά προεκλογικά κέντρα είχε σε διάφορες γειτονιές της Αθήνας και άφθονη τηλεοπτική υποστήριξη. Το ερυθρόλευκο φιλοκοκκαλικό lifestyle και η δεδομένη γοητεία και ευφυία του αρκούσαν για να εκλεγεί πανηγυρικά. Αδιαμφισβήτητη βέβαια και η πολιτική του συγκρότηση.

Τα υπόλοιπα τα γνωρίζετε.  Υπουργός πάμπολλες φορές επί Σημίτη, επί Παπανδρέου, επί Παπαδήμου και αν του είχε ζητηθεί θα ήταν και υπουργός του Σαμαρά (όπως και ο Χρυσοχοίδης).  Ψήφισε και τα τρία μνημόνια αλλά δηλώνει ριζοσπάστης.  Έχει γράψει πολλά χιλιόμετρα ως υπουργός αλλά δηλώνει νέος πολιτικός και κατακεραυνώνει το πάρτυ που προγήθηκε, στο οποίο όμως συμμετείχε.

Το δράμα βέβαια είναι του σοσιαλδημοκράτη πολίτη ψηφοφόρου. Ποιός είναι πιο ριζοσπάστης; Ο Λοβέρδος ή ο Τσίπρας, ή μήπως ο Βενιζέλος;

Ποιός εκφράζει την σοσιαλδημοκρατία στην πράξη; Ένας από τρεις παραπάνω και οι τρεις ή κανένας;

Γράφοντας το συγκεκριμένο άρθρο μου έρχεται στο μυαλό η τραγική ιστορία εμπνεύσεως Λοβέρδου με τις οροθετικές ιερόδουλες. Αν αυτό είναι  Ριζοσπαστική Κίνηση Σοσιαλδημοκρατικής Συμμαχίας τότε εγώ είμαι πόρνη στη Φυλής.  

Γιώργος Καραμέρος:από το blog.gr