Με αυτό τον τίτλο είχε κυκλοφορήσει το Νοέμβρη του 2002,
η τοπική εφημερίδα «Οφιούσα», με αφορμή
την θετική γνωμοδότηση του τότε
δημοτικού συμβουλίου Εξωμβούργου, κατά πλειοψηφία, (μειοψήφησε η κ.
Μαρία Δελλατόλα) «για όσο χρόνο
χρειάζεται για την αποκατάσταση του
περιβάλλοντος χώρου και για χρονικό διάστημα όχι μεγαλύτερο των δύο ετών».
Έγραφε τότε ο συντάκτης του κειμένου Νίκος Δελλατόλας: « Το σκανδαλώδες
είναι ότι η επιχείρηση δεν έχει τηρήσει μέχρι σήμερα κανέναν από τους όρους που
θέτει η κοινή απόφαση των υπουργείων Περιβάλλοντος και Ανάπτυξης της 16ης
Δεκεμβρίου του 1997 (α.π. 46336), στην οποία περιγράφονται λεπτομερώς η μέθοδος
αποκατάστασης του τοπίου και περιφρούρησης του φυσικού περιβάλλοντος. Αντιθέτως,
η εταιρεία παραβίασε την νομοθεσία, τους κανόνες ασφαλείας λατομικών εργασιών
και τις υποδείξεις του Συνηγόρου του Πολίτη και της Επιθεώρησης Μεταλλείων Ν. Ελλάδος,
προκαλώντας ανεπανόρθωτη βλάβη σε ένα από τα ομορφότερα μέρη του νησιού και διακυβεύοντος
την ασφάλεια του ίδιου του οικισμού».
Και συνεχίζει: «Γι
αυτό και φαντάζει εξαιρετικά ειρωνική η έκκληση της επιχείρησης να της
επιτραπεί η συνέχιση της εκμετάλλευσης
του λατομείου για την «αποκατάσταση» ενός τοπίου που η ίδια καταστρέφει
συστηματικά». Και αναρωτιέται ο
συντάκτης: « Είναι, μάλιστα, ιδιαίτερα ύποπτο το γεγονός ότι φορείς της
αυτοδιοίκησης δεν κίνησαν καμιά διαδικασία ποινικής δίωξης εναντίων της
επιχείρησης, η οποία αγνόησε σκανδαλωδώς τις υποδείξεις της πολιτείας και τις
διατάξεις του νόμου, παραβίασε ιδιωτικές εκτάσεις και απείλησε με καταστροφή μνημεία
της νεότερης ιστορίας όπως οι περιστεριώνες».
Αυτό λέγαμε το Νοέμβρη του 2002.
Δεκαπέντε
χρόνια μετά, η εταιρεία «Βιδάλης Μπετόν ΑΒΒΕ», εκμεταλλευόμενη την ανυπαρξία μονάδας επεξεργασίας αποβλήτων εκσκαφών και
κατασκευών (Α.Ε.Κ.Κ) και με πρόφαση την αποκατάσταση του «ιδιόκτητου ανενεργού λατομείου» στην
Καρδιανή, ζητά την εγκατάσταση μονάδας επεξεργασίας για την αποκατάσταση
ανενεργού λατομείου αδρανών υλικών» κατά την έννοια του άρθρου 40 ν. 4030/2011.
Το
καλοκαίρι του 15, με αφορμή την γνωμοδότηση για τη σχετική Μελέτη
Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων ( ΜΠΕ) σε μεγάλη
λαϊκή συγκέντρωση, ομόφωνα, δημότες και ενδιαφερόμενοι κάτοικοι της περιοχής είχαν αντιταχθεί στο ενδεχόμενο
μιας τέτοιας εγκατάστασης.
Ακολούθησε,
η υπ’ αριθ. 14/21-10-2015 ομόφωνη απόφαση
του Δ.Σ. του δήμου, με την οποία αποφασίστηκε η επιστροφή της επίμαχης
ΜΠΕ ως απαραδέκτως κατατεθείσας για
διαβούλευση. Αλλά και η αρνητική γνωμοδότηση
της Οικονομικής Επιτροπής της Περιφέρειας
Ν. Αιγαίου με την υπ’ αριθ. 478/05-02-2016, με το σκεπτικό ότι «στην έκταση για την οποία ζητείται
αποκατάσταση «ανενεργού λατομείου», ουδέποτε στο παρελθόν είχε ασκηθεί, με
νόμιμη άδεια, λατομική δραστηριότητα, συνεπώς δεν έχει εφαρμογή του αρθρ. 40
του Ν.4030/2011».
Παρ όλες
τις πιο πάνω αρνητικές εισηγήσεις, ο Γενικός
Γραμματέας της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου, προχωρά στην έκδοση της υπ αριθ. πρωτ.
1736/12-01-2017 απόφασής του, και εγκρίνει τους Περιβαλλοντικούς Όρους για «την εγκατάσταση μονάδας επεξεργασίας
αποβλήτων εκσκαφών, κατεδαφίσεων και κατασκευών(Α.Ε.Κ.Κ.) στη θέση «ΜΑΡΜΑΡΑ
ΚΑΡΔΙΑΝΗΣ» από την εταιρεία «ΒΙΔΑΛΗΣ ΜΠΕΤΟΝ ΑΒΕΕ».
Μετά από
αυτή την εξέλιξη, ο εκπρόσωπος της κοιν. Καρδιανής, κ. Νίκος Πανώριος, ζητά και εισηγείται από το δημοτικό συμβούλιο:
1. Να αξιοποιήσει πλήρως όλες τις διατάξεις
του νόμου για άσκηση διοικητικών προσφυγών αλλά και ενδίκων βοηθημάτων (όπως
λ.χ. προσφυγή στον Υπουργό ΠΕΡ.ΕΝ. εντός προθεσμίας τριάντα (30) ημερών από τη
δημοσίευση της Απόφασης δηλαδή μέχρι τις 12-02-2017 (κατά την παρ. 1 του άρθρου
2 του Ν.2503/1997), αίτηση ακυρώσεως ενώπιον του ΣτΕ κ.λπ.)
2. Να υποστηρίξει με κάθε νόμιμο μέσο τις
ενέργειες των δημοτών και κατοίκων της Καρδιανής, προκειμένου να αποκατασταθεί
η νομιμότητα και να αναδειχθούν τα ελλιπή ή αναληθή στοιχεία που περιέχονται
στην επίμαχη ΜΠΕ και στα οποία στηρίχθηκε η πρόσφατη Απόφαση Έγκρισης
Πςεριβαλλοντικών Όρων του ΓΓ ΑΔΑ.
Την
εισήγηση του εκπροσώπου της Καρδιανής, ψηφίζει και το δημοτικό συμβούλιο της 27ης
Ιανουαρίου κατά πλειοψηφία. (μειοψήφησε ο ανεξάρτητος δημ. συμ. Κ. Γιώργος
Σανταμούρης).