Το ζέσταμα

 

«Ξεκινάς πάντα με διατάσεις πριν αρχίσεις τον αγώνα». Αυτό θυμόταν σαν συμβουλή που του είχε αφήσει φίλος φίλου, από εκείνους που δεν συμμετείχαν ποτέ και σε κανένα αγώνα αλλά είχαν τεκμηριωμένη άποψη από κάτι που είχαν διαβάσει κάπου κάτι στο ίντερνετ, από πολύ αξιόπιστη πηγή. Μην έχοντας αρκετό χρόνο πια για την προετοιμασία, αποφάσισε να περιορίσει ακόμη και τις διατάσεις στο ελάχιστο και αποκλειστικά στα σχετικά με τον αγώνα. Έτσι άρχισε να προετοιμάζει το δεξί χέρι με ένα επαναληπτικό ελατήριο, να τσεκάρει και να διορθώνει το χαμόγελό του, κοιτώντας στον καθρέφτη, να επαναλαμβάνει ευχές σιγομουρμουρίζοντας, και πιο πρόσφατα, που άνοιξε και λογαριασμό στο facebook γιατί είναι μοντέρνος, να κουνάει πάνω κάτω τον δεξί δείκτη.

 

"-Γειά σας! τι κάνετε; Όλα καλά; Μπράβο!"

 

Δύο μήνες και κάτι από την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του δεν σταμάτησε το ζέσταμα, έτσι που την ημέρα της μάχης ένιωθε πανέτοιμος. Και τα κατάφερε! Έδωσε χιλιάδες χειραψίες, χαμογέλασε και ευχήθηκε σε εκατοντάδες συντοπίτες του, «έκανε λάικ» σε πολλές δημοσιεύσεις. Άξιζε όμως τον κόπο αφού το αποτέλεσμα τον κατέτασσε 6^ο στο σύνολο των υποψηφίων. Σε πανηγυρικό κλίμα ανέλαβε και τα καθήκοντά του. Όσο περνούσε όμως ο καιρός από την ημέρα ανάληψης της θέσης και των ευθυνών, διαπίστωνε ολοένα και περισσότερο ότι οι χειραψίες δεν μπορούσαν να βοηθήσουν στο να εντοπίσει χρηματοδοτήσεις. Τα χαμόγελα δεν αρκούσαν για να λυθεί το θέμα των σκουπιδιών. Τα «κλικ» δεν έφταναν το καλοκαίρι για τις διακοπές υδροδότησης.

Τρόμαξε για λίγο, αλλά μετά σκέφτηκε πως τώρα μπορούν να τρέχουν οι πολίτες και σε 4 χρόνια θα μπορούσε να προπονηθεί κι εκείνος πάλι λίγο πιο εντατικά. Με περισσότερες χειραψίες, μεγαλύτερα χαμόγελα, και ένα λογαριασμό στο twiter ίσως... Με αυτές τις σκέψεις ηρέμησε. 

 

ΥΓ: Για την 1^η Απριλίου και μόνο, απευθύνουμε έκκληση προς κάθε κατεύθυνση να σταματήσουν οι ανακοινώσεις των υποψηφίων. Ας μη γινόμαστε και επισήμως ανέκδοτα…