Ν’ αγαπάς την ευθύνη, να λες εγώ, μονάχος μου θα σώσω τον κόσμο. Αν χαθεί, εγώ θα φταίω.
(Ν. Καζαντζάκης)
(Ν. Καζαντζάκης)
Μα εγώ θ’ αλλάξω τον κόσμο;
(άγνωστοι, αναρίθμητοι)
(άγνωστοι, αναρίθμητοι)
Οι άνθρωποι έχουμε ανάγκη να κατατάσσουμε τους εαυτούς μας σε ομάδες. Είναι ακόμη ένα κατάλοιπο της εξέλιξης, αλλοτινά χρήσιμο για την επιβίωσή μας, που όμως οι σύγχρονες κοινωνίες οφείλουν να παλεύουν για να ξεπεράσουν. Κατατάσσουμε τους εαυτούς μας σχεδόν παντού: Σε αθλητικές ομάδες, σε κόμματα, σε συλλόγους κοκ. Πάντα φτιάχνουμε επιχειρήματα και μπαίνουμε σε αντιπαραθέσεις υπερασπίζοντας αυτές μας τις επιλογές.
Αυτή η ανάρτηση έχει ως μόνο σκοπό να θέσει το ερώτημα, σε κάθε αναγνώστη προσωπικά, ως το που θα κατέτασσε τον εαυτό του αναφορικά με τις ευθύνες για την κατάσταση της κοινωνίας και τις ριζικές αλλαγές που έχει ανάγκη. Τα προβλήματα τελικά θα τα λύσουν κάποιοι άλλοι; Θα τα λύσουμε εμείς οι ίδιοι; Αν μπορούσαν να τα λύσουν κάποιοι άλλοι, θα ήταν βιώσιμο μακροπρόθεσμα ως λύση; Υπάρχει ανάθεση ευθύνης; Έχουμε ευθύνη για την κοινωνία; Μπορούμε να συνεχίζουμε την ιδιώτευση απρόσκοπτα; Πρέπει να συνεργούμε; Πρέπει ενδιαφερόμαστε για αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και αφορούν τα κοινά; Πόσο χρόνο πρέπει να αφιερώνουμε στην κοινωνία; Υπάρχει κοινωνία χωρίς την ανάμειξη στα κοινά; Μπορεί ο καθένας μας να αλλάξει τον κόσμο; Αν δεν αλλάξει ο κόσμος ποιο θα είναι το αποτέλεσμα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου