ΑΙΟΛΙΚΑ ΠΑΡΚΑ - ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟ

Από τον κύριο απόστολο Σοφιαλίδη* πήραμε το πιο κάτω κείμενο- απάντηση σε φίλο του που του ζήτησε την άποψή του για την "νομιμότητα'' της εγκατάστασης των ανεμογεννητριών. Αφού μας επισημαίνει ότι: "Εξακολουθώ να πιστεύω ότι δεν πρέπει να εγκαταλειφθεί η προσπάθεια για την επικράτηση της λογικής, του δικαίου και των κοινωνικών συγκλίσεων, για το καλό του τόπου. Ίσως, η Τήνος μπορεί να δείξει έναν δρόμο για όλη τη χώρα και, κυρίως, για όλη την κοινωνία μας", μας ζητά να δημοσιοποιήσουμε την επιστολή του ως απάντηση στον φίλο του αλλά και ως συμβολή "στην επούλωση επώδυνων πληγών, που άνοιξαν με την απόφαση για την υλοποίηση της συγκεκριμένης «επένδυσης».

Γράμμα στον φίλο μου που ρωτούσε για τη νομιμότητα

[Ο φίλος μου, μου  τηλεφώνησε αργά το βράδυ της Τετάρτης 27.05.2020 από τον Πύργο της Τήνου. Είχε τελειώσει εκεί μια εκδήλωση ενημέρωσης και διαμαρτυρίας για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών στο νησί, στην Έξω Μεριά, στη θέση Πράσσα. Μου είπε, λοιπόν, ότι ρώτησε κάποιον από τους διαμαρτυρόμενους, αν αυτή η εγκατάσταση είναι νόμιμη ή όχι, αλλά δεν πήρε ξεκάθαρη απάντηση. Κι έτσι, έφτασε ως εμένα στη Θεσσαλονίκη. Του απαντώ τώρα, ζητώντας συγγνώμη για την καθυστέρηση.]

Καλέ μου Φίλε.

Σε τιμάει που έχεις αγωνία για τη νομιμότητα. Δυστυχώς, δεν έχουν την ίδια αγωνία πολλοί σ' αυτόν τον τόπο.

                  

Άκου λοιπόν πρώτα τι αναρωτιέμαι και ο ίδιος για τα αιολικά πάρκα:Η«οικονομία ενέργειας» είναι καλή.Υπάρχει όμως πραγματικά οικονομία στην περίπτωση των αιολικών πάρκων και των ανεμογεννητριών; Καλές είναι και οι «ανανεώσιμες πηγές ενέργειας». Θα μπορεί όμως να «ανανεωθεί» ποτέ αυτό που θα καταστραφεί ανεπανόρθωτα με τις ανεμογεννήτριες, τα αιολικά πάρκα και όλα όσα φέρνουν ακόμη αναγκαστικά μαζί τους (αμέτρητους όγκους μπετόν, χιλιάδες σίδερα και λαμαρίνες, διανοίξεις δρόμων, μπουλντόζες, καταστροφές φυσικού και πολιτισμικού περιβάλλοντος και πολλά άλλα); Και γιατί πρέπει να εγκατασταθούν αιολικά πάρκα σε νησιά του Αιγαίου;Ποιος διάλεξε τους τόπους και με ποια κριτήρια; Δεν μπορούν να εγκατασταθούν αλλού και με άλλον τρόπο ανεμογεννήτριες και αιολικά πάρκα; Αν θέλουν νησιά, δεν μπορούν να κάνουν ακόμη και τεχνητά για να μην πειράζουν κανέναν; Προσωπικά δεν έχω ακούσει ξεκάθαρες απαντήσεις από κανέναν «αρμόδιο» για την ουσία αυτών των ερωτήσεων.

Κι ύστερα, αναρωτιέμαι ακόμα:Χωρίς πραγματικούς περιορισμούς σε όσους βλέπουν τα πάντα σαν ευκαιρία κέρδους και πλουτισμού, μπορεί να γίνει καλή δουλειά; Χωρίς αποτελεσματικούς περιορισμούς απέναντι σε καταχρήσεις και σε επίδοξους καταχραστές, επιτρέπεται να μιλούμε για «ανάπτυξη με περιβαλλοντικό πρόσημο»; Υπήρξαν τέτοιοι περιορισμοί στην περίπτωση των περίφημων αιολικών πάρκων; Όχι, απαντώ, μόνος μου, σ’ αυτές τις ερωτήσεις, χωρίς να περιμένω απάντηση από κανέναν. Αφού είναι γνωστό ότι κάποιοι καπάτσοι και οικονομικά ισχυροί (δηλαδή επίδοξοι καταχραστές) παρακολουθούν και μαθαίνουν πρώτοι και καλύτεροι τα «προγράμματα» και τους νέους κανονισμούς ή νόμους και, κυρίως, τις αδυναμίες ή τα κενά τους (τα «παραθυράκια»τους, που λέμε καμιά φορά). Τους παρακολουθούν και τους μαθαίνουν πρώτοι, όχι για να εφαρμόσουν τους καλούς και άγιους σκοπούς των νόμων (που γράφονται στις βαρύγδουπες και ωραίες «αιτιολογικές εκθέσεις» στην Βουλή των Ελλήνων ή στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο), αλλά για να βρουν «ευκαιρίες». Δηλαδή, για να προσαρμόσουν και να υποτάξουν το «νέο» στο «παλιό». Για να το φέρουν στα μέτρα τους. Αυτά που ξέρουν από παλιά. Γιατί, απλούστατα, κατέχουν «από παλιά» την αναγκαία «τεχνογνωσία» της διαστροφής και της διαστρέβλωσης, αλλά και τα οικονομικά μέσα, για να το κάνουν. Καμιά φορά, ανταλλάσσουν και κανένα ρουσφετάκι με την εξουσία. Αφού αυτή κάνει πότε τα γλυκά και πότε τα στραβά μάτια στην οικονομική δύναμη. «Πελάτες» δεν είμαστε, και μάλιστα αμοιβαία, πότ' εσύ πότ' εγώ; Κι «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα».Δεν τα λέω εγώ αυτά. Εκείνοι τα λένε ή τα σκέφτονται. Και δεν εννοούν τον άγιο σκοπό του νόμου, αλλά τον δικό τους ατομικό και αμαρτωλό σκοπό. Έτσι, βρίσκουν τα νομικά εργαλεία, τις άδειες, τις διαδικασίες και τη στήριξη του κρατικού μηχανισμού. Έτσι ντύνουν το παλιό με την προβιά του νέου. Αυτές είναι οι«επενδύσεις» τους.Και μετά κόπτονται για τη «νομιμότητα»των ενεργειών τους.

Γι’ αυτό απάντησα μόνος μου στις προηγούμενες ερωτήσεις. Μπορεί να διαφωνείς.Μπορεί να κάνω και λάθος. Αν, όμως, αν λέω, δεν κάνω λάθος κι αν αυτά είναι αλήθεια, για κάποιες περιπτώσεις τουλάχιστον, σε ρωτώ πάλι:Μπορεί από τέτοιες«επενδύσεις» να βγει τίποτα καλό για το κοινό συμφέρον και για το μέλλον του τόπου; Όχι απαντώ πάλι μόνος μου, χωρίς να είναι ανάγκη να περιμένω κανέναν «αρμόδιο».Όταν τέτοια πράγματα κάνουν οι μικροί ή μεγάλοι παλιοί «επενδυτές», δεν πνίγονται, μέσα στα μπετά, στις μπουλντόζες, στις μπετονιέρες και στις λαμαρίνες των παλιών, οι νέοι και οι διαφορετικοί, που θα ήθελαν στήριξη, παιδεία και ευνοϊκό περιβάλλον για να επενδύσουν πραγματικά σε νέες γνώσεις, σε νέες δεξιότητες και ταλέντα και σε δημιουργική εργασία; Πνίγονται, απαντώ χωρίς δισταγμό, αφού τους ακούω να ζητούν απελπισμένοι βοήθεια.

Μια ζωή, «τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου», θα πεις.Ίσως έχεις δίκιο. Με ρώτησες, όμως, κι ένιωσα ότι έπρεπε να αναρωτηθώ βαθιά και ο ίδιος.Ας έρθω,λοιπόν, στην Έξω Μεριά της Τήνου, που την έμαθα καλά τα τελευταία είκοσι χρόνια και για την οποία με ρώτησες. Παρακολουθώ τον τελευταίο καιρό από κοντά την αγωνία της. Η Έξω Μεριά της Τήνου βρίσκεται σε κίνδυνο.Φοβάμαι ότι τα «νέα» αιολικά πάρκα, θα γίνουν σαν τις«παλιές» μονάδες παραγωγής ενέργειας από τα σπλάχνα της γης. Τώρα θα ροκανίσουν και τον υπέργειο πλούτο και ό,τι άλλο έχει μείνει όρθιο από πολύ παλιά, περήφανο και όμορφο, και θα ολοκληρώσουν την καταστροφή. Έχουν άδικο όσοι φοβούνται για τη ζωή τους, για την ταυτότητά και την κληρονομιά τους και για το μέλλον τους κι όσοι παλεύουν και αντιστέκονται για να προστατεύσουν αυτά τα ανθρώπινα και εθνικά αγαθά από ανεπανόρθωτες καταστροφές;

Νομικός είμαι, δικαστής όμως όχι, όπως δεν είσαι ούτε εσύ.Κανείς από τους δυό μας δεν δικαιούται να εκδώσει δικαστική απόφαση και «αυθεντική κρίση», όπως λέμε στα νομικά, γι’ αυτούς τους κινδύνους και γι’ αυτές τις προσβολές. Αυτές, απ' όσο μπορώ να γνωρίζω, δεν κρίθηκαν ακόμα από κανένα δικαστήριο.Έτσι κι αλλιώς, όμως, έχουμε το δικαίωμα -και οι δύο- να απαντήσουμε γι’ αυτές και στο ερώτημα που έθεσες. Όλοι μας θα κριθούμε τελικά και πρέπει να πάρουμε «αποφάσεις» για τους εαυτούς μας. Ακόμα και ο επενδυτής του συγκεκριμένου αιολικού πάρκου στην Έξω Μεριά της Τήνου.

Όλοι μας πρέπει ν' αποφασίσουμε, τελικά,«με ποιους θα πάμε και ποιους θ' αφήσουμε», για να συνεχίσουμε, συνταξιδιώτες, το ταξίδι της ζωής. Αυτό το ταξίδι που θέλουμε να είναι αιώνιο, όμορφο, ειρηνικό και συντροφικό. Ταξίδι αλληλεγγύης, τώρα και πάντα. Σ' έναν τόπο μητρικό, πατρικό, φιλόξενο, ζωντανό κι αγαπημένο. Που θα εξακολουθήσει να υπάρχει και για τις επερχόμενες γενιές. Για να μπορεί να συνεχιστεί, σ' αυτόν το τόπο, το ταξίδι της ζωής για όλους.

ο φίλος σου

Απόστολος Σοφιαλίδης

Θεσσαλονίκη, 30 Μαΐου 2020

*Ο κύριος Απόστολος Σοφιαλίδης, είναι δικηγόρος εκ  Θεσσαλονίκης, επίκουρος καθηγητής της Νομικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και "κάτοικος" Καρδιανής, από επιλογή.