Σχετικά

Εναλλακτικός ιστότοπος για την Τήνο και όχι μόνο, εκτεθειμένος σε μέρος που το προσβάλλει ο άνεμος και ορατός από όλους

Σάββατο 31 Μαρτίου 2012

ΟΧΙ στην υποκρισία!

“Ώρα της Γης 2012″‎, η μεγάλη απάτη! ΟΧΙ στην υποκρισία! OXI, δεν συμμετέχουμε στην ανοησία, ΔΕΝ σβήνουμε τα φώτα! ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ στις πολιτικές που μας θέλουν υπηκόους των ΜΜΕ και των πολιτικών τους!

ΟΧΙ στην υποκρισία!

Tο Σάββατο 31 Μαρτίου, στις 20:30, ανάβουμε ΟΛΑ τα φώτα στα σπίτια μας, όλες τις ηλεκτρικές συσκευές, διαδηλώνουμε μ’ αυτό τον τρόπο εναντίον της βλακείας, εναντίον της μαζικής ψυχολογικής τρομοκρατίας που θέλουν να μας επιβάλουν.
Αρνούμαστε την υποκρισία αυτών που κερδοσκοπούν ρυπαίνοντας, ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ στις πολιτικές που μας θέλουν υπηκόους των ΜΜΕ και των πολιτικών τους, είμαστε ενεργοί πολίτες κι όχι κοπάδι!

Ο πλανήτης θα σωθεί όταν…
πληρώσουν και τιμωρηθούν οι κλέφτες του μόχθου,
αυτοί που εκμεταλλεύονται και κερδοσκοπούν σε ζητήματα οικολογίας:
Οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη!

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος έφτασε η ώρα του Μαλάκα.
Το Σάββατο το βράδυ ο κάθε Μαλάκας εξ ημών καλείται να κλείσει όλα τα φώτα για να “σώσει” τη Γή.
Είναι να απορεί κανείς γιατί μια τέτοια πρωτοβουλία δεν εφαρμόζεται, ας πούμε, μια Δευτέρα πρωί για παράδειγμα, για να κλείσουν όλες οι βιομηχανίες, να πέσουν τα συστήματα πληροφορικής των Τραπεζών και να πάρουν μια ώρα τζάμπα μεροκάματο οι εργαζόμενοι. Για τη ΓΗ ρε γαμώτο!
Ή μια Τρίτη βράδυ, την ώρα του “prime time” των τηλεοράσεων παγκοσμίως. Για τη ΓΗ μας ρε γαμώτο!
Αλλά, ξέχασα.
Ο Μαλάκας δεν πρέπει να ρωτάει, μόνο να κατεβάζει διακόπτες.

Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012

«Το μεγάλο μας Τσίρκο» : μνήμη Ιάκωβος Καμπανέλλης.



Ένα χρόνο πριν-σαν σήμερα- έφυγε ο μεγάλος θεατράνθρωπος Ιάκωβος Καμπανέλλης.
Το καλοκαίρι του 73 στα χρόνια της δικτατορίας , ισορροπώντας στα όρια της  παρανομίας, ανεβάζει μαζί  με άλλους  εκλεκτούς συναδέλφους, την παράσταση «Τομεγάλο μας Τσίρκο». Οι παραστάσεις του ήταν στην ουσία οι μαζικότερες – μέχρι το Πολυτεχνείο – πολιτικές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας.
Τιμώντας  την μνήμη του «Το Ξανεμο», αφιερώνει  το τραγούδι από την παράσταση  με την Καρέζη και τον Ξυλούρη, με τους επίκαιρους όσο ποτέ στίχους

Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012

Εξπρές απαλλοτριώσεις ιδιωτικών περιουσιών υπέρ των ξένων δανειστών!


Απαλλοτριώσεις-εξπρές ιδιωτικών περιουσιών προβλέπει νομοσχέδιο της κυβέρνησης Παπαδήμου, το οποίο θέτει πρακτικά υπό την απειλή της κατάσχεσης το σύνολο των ιδιωτικών περιουσιών της χώρας προκειμένου να ικανοποιηθούν οι ανάγκες του εξωτερικού δανεισμού, με τροποποίηση του κώδικα αναγκαστικών απαλλοτριώσεων μέσω του νομοσχεδίου «Ρυθμίσεις Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών, Μεταφορών, Δημόσιων Έργων και άλλες διατάξεις».

Mόλις δύο ημέρες μετά την έγκριση του νέου Μνημονίου εκχώρησης του ελέγχου της χώρας στην τρόϊκα, όπως είχε αποκαλύψει στις 14/02 το defencenet.gr η κυβέρνηση με υπουργική απόφαση του υφυπουργού Εθνικής Άμυνας Κ.Σπηλιόπουλου, είχε «βάλει στο πακέτο» των παραχωρήσεων στην τρόϊκα και την ιδιωτική περιουσία!

Με απόφαση λοιπόν της κυβέρνησης το σύνολο της ιδιωτικής περιουσίας των Ελλήνων, κινητής και ακίνητης, τίθεται υπό επίταξη-απαλλοτρίωση, δηλαδή αναγκαστική απαλλοτρίωση με κάποια
αποζημίωση (δηλαδή χάνουν οριστικά την κυριότητά τους οι ιδιοκτήτες!) κάνοντας χρήση του λεγόμενου «πλαγιαστικού δικαιώματος»

Αν σε αυτό περιλάβουμε και την πρόβλεψη του νέου Μνημονίου που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ περί περί «σύλληψης και κράτησης» όσων αντιδρούν στην κατάσχεση περιουσιών για την εξυπηρέτηση του δανεισμού τότε έρχεται και «δένει» ιδανικά το νομικό πλαίσιο!

Η διαδικασία θα είναι πολύ απλή: Θα συνεδριάζει η Επιτροπή Απαλλοτριώσεων, θα αποφασίζει ότι το τάδε ακίνητο πρέπει να επιταχθεί και να τεθεί στην κυριότητα του κράτους, έναντι μιας συμβολικής αποζημίωσης. Εν συνεχεία και από την στιγμή που υπάρχουν ανεκπλήρωτες υποχρεώσεις έναντι των δανειστών, ενεργοποιείται το Μνημόνιο και οι δανειστές αποκτούν την κυριότητα του ακινήτου μέσω του «πλαγιαστικού δικαιώματος», δηλαδή δεν αποκτούν πρωτογενή κύρια δημόσια περιουσία, αλλά αυτή που κατασχέθηκε από ιδιώτες υπέρ του δημοσίου.

Σύμφωνα με τις προωθούμενες διατάξεις του νυν νομοσχεδίου για την εκτέλεση έργων αρμοδιότητας του υπουργείου Υποδομών τα οποία εντάσσονται στο Διευρωπαϊκό Δίκτυο Μεταφορών ή συγχρηματοδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε), η απαλλοτρίωση των αναγκαίων ακινήτων κηρύσσεται κατ΄ εξαίρεση με απόφαση του Υπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων. Το δε τίμημα της εξαγοράς καθορίζεται, κατ' ανώτατο όριο, ή από την εκτιμητική επιτροπή του Δημοσίου ή από ανεξάρτητο πιστοποιημένο εκτιμητή. Πρακτικά για ένα "κομμάτι ψωμί", δηλαδή...

Μάλιστα, σε "επείγουσες περιπτώσεις", οι οποίες θα αιτιολογούνται επαρκώς από τον φορέα εκτέλεσης του έργου, η απαλλοτρίωση μπορεί να κηρύσσεται με απλό διάγραμμα οριζοντιογραφίας! Το σημαίνει το "επαρκώς" και ποιος θα το κρίνει;
Αν π.χ. τεθεί θέμα αξόφλησης ενός δανειστή, π.χ. της UBS για να μην κατάσχει το ακίνητο της πρεσβείας μας στην τάδε χώρα, αλλά θελήσει να πάρει μια έκταση-φιλέτο στην αττική ριβιέρα, τότε αυτό θα θεωρείται "επαρκής αιτιολόγηση"!
Δηλαδή το σύνολο της ακίνητης περιουσίας των Ελλήνων τίθεται υπό καθεστώς εξπρές απαλλοτριώσεων αν στο έργο το οποίο πρόκειται να γίνει υπάρχει συγχρηματοδότηση από την ΕΕ!

Ή αν κάποιος έχει μια παραθαλάσσια έκταση και θέλει μια ξένη εταιρεία να κατασκευάσει στο σημείο αυτό μια μαρίνα με ένα μέρος του συνολικού ποσού να συγχρηματοδοτείται από την ΕΕ. Τότε η ξένη εταιρεία μπορεί άμεσα να καταθέσει αίτηση απαλλοτρίωσης, η οποία θα εκδοθεί με μία απλή οριζοντιογραφία!

Όπως αναφέρεται στο σχέδιο νόμου, η απόφαση του Εφετείου με την οποία παρέχεται η άδεια προσωρινής κατάληψης και καθορίζεται η εύλογη αποζημίωση δεν υπόκειται σε ένδικο μέσο και δεν παράγει δεδικασμένο ως προς τον καθορισμό του ύψους της πλήρους αποζημίωσης.
Τέλος, με την απόφαση του Εφετείου διατάσσεται ταυτόχρονα η αποβολή του κατόχου από το ακίνητο, με τον όρο της κατάθεσης στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων του ευλόγου τμήματος της αποζημίωσης. Η σχετική δε απόφαση δεν υπόκειται σε ένδικα μέσα.

Φυσικά ισχύει πάντα το ενδεχόμενο να υπάρξουν κατασχέσεις-επιτάξεις ιδιωτικών εκτάσεων, ιδιωτικών δικτύων κλπ προκειμένου να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις των δανειστών σε περίπτωση που η Ελλάδα δεν μπορέσει να αποπληρώσει τα τοκογλυφικά δάνειά της (όλες οι προβλέψεις των ξένων οίκων είναι ότι η Ελλάδα θα πάρει σε δεύτερο «κούρεμα», δηλαδή θα δηλώσει εκ νέου αδυναμία αποπληρωμής των δανείων, το αργότερο σε δύο χρόνια)!

To είδαμε στοkepparou

Δευτέρα 26 Μαρτίου 2012

Τα παιδιά που τους έλεγαν αλήτες.


Ο αντίχειρας, ο δείκτης, ο μέσος, ο παράμεσος και ο μικρός. Ανοιχτά όλα και με τον βραχίονα τεντωμένο στις 45 μοίρες προ τα δεξιά. Προς τη μεριά των επισήμων. Εκείνων που καμώνονται ότι πασχίζουν για το καλό του τόπου. Εκείνων που στέρησαν από τους γονιούς τους το χαμόγελο και από τα ίδια την ελπίδα και τα όνειρα για το μέλλον. Το δικό τους μέλλον. Τη δική τους ζωή.

Τα παιδιά στην παρέλαση.
Στην παρέλαση που έγινε, στις 28 του περασμένου Οκτώβρη, πριν από λίγες εβδομάδες στα Γιάννενα, στην παρέλαση που θα γίνει μεθαύριο, στην επέτειο του μεγάλου ξεσηκωμού.
Δεν είναι τα παιδιά «τσιρλίντερ» με χρωματιστά αποκαλυπτικά φουστανάκια και προκλητικά νάζια που θα διασκεδάσουν την κερκίδα των επισήμων ενός  βάναυσου και απάνθρωπου κράτους των τραπεζών και των τοκογλύφων. Είναι ελεύθεροι νέοι, που κάνουν την οργή τους αποδοκιμασία, αντίσταση. Είναι τα παιδιά που δεν διδάσκονται Ιστορία, παρά την ανακαλύπτουν μέσα από τις αφηγήσεις των πατεράδων και των μανάδων τους, αγνοούν τους ποιητές αλλά τους αναζητούν στους διαδρόμους του διαδικτύου και στα καροτσάκια με τα φτηνά βιβλία που περίσσεψαν από τις προθήκες των βιβλιοπωλείων. Είναι τα παιδιά με τις φωτοτυπίες και τις κακογραμμένες δισκέτες, τους κακοπληρωμένους δασκάλους, τα κρύα σχολεία, τους υποσιτισμένους συμμαθητές. Είναι τα παιδιά που κινδυνεύουν από τη μια μέρα στην άλλη να βρεθούν άστεγα, γιατί οι γονείς τους δεν έχουν να πληρώσουν το χαράτσι του Βαγγέλη Βενιζέλου, το δάνειο της τράπεζας ή το νοίκι του σπιτονοικοκύρη, που κι αυτός κατά κανόνα πασχίζει να τα βγάλει πέρα με τα δικά του δάνεια και τα δικά του χαράτσια.
Είναι παιδιά σαν κι αυτό που προχτές το πρωί βρήκε στο ράφι το τετράδιο που η μάνα του έχει για να γράφει τις συνταγές της, να του φτιάχνει καλούδια στολισμένα με απέραντη αγάπη και λαχτάρα να το δει μεθαύριο να γίνεται καλός-πάνω απ’ όλα καλός-και σπουδαίος άνθρωπος. Άνθρωπος για τους άλλους ανθρώπους. Κι εκεί που το χάζευε, έπεσε, εκεί προς το τέλος, σε μια συνταγή που δεν την είχε δει μέχρι τώρα. Καινούργια. Σάστισε.

«Θέλω πίσω τη ζωή μου…
Θέλω να νιώσω πάλι τα πούπουλα στα φτερά μου…
Θέλω να δω τη χαρά στο πρόσωπο του άντρα μου…
Θέλω να νιώθω ότι το αίμα κυλάει στις φλέβες μου, όταν αγκαλιάζω τα παιδιά μου…
Δεν μου αρέσει που έχει παγώσει το αίμα μου και κρυώνω… δεν μπορώ να ζεσταθώ… κρυώνω… και δακρύζω… πενθώ… φεύγω… όμως δεν πρέπει να φύγω, έχω οικογένεια, έχω παιδιά που με τόσο πόνο έφερα στον κόσμο, τα ματάκια τους κοιτάνε τα δικά μου μάτια με τόση λαχτάρα, περιμένουν να με δουν να χαμογελάω, ο μικρός μου συνεχώς με ρωτάει «γιατί δεν χαμογελάς μαμά;», τι να του απαντήσω, τι να του πω; Πόσο μπορείς να προσποιείσαι ότι όλα είναι εντάξει;..
Θέλω πίσω τη ζωή μου…
Θέλω να πιαστώ από κάπου και να πιστέψω ότι θα ‘ρθουν καλύτερες μέρες, όμως η ελπίδα έφυγε… άραγε, όπως λένε, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία; Εγώ τώρα που δεν τη βρίσκω, τι είμαι; Ζωντανή ή νεκρή; Γιατί νομίζω ότι η ζωή μου δεν είναι δική μου, γιατί νομίζω ότι ζω σε όνειρο ή πιο σωστά σε εφιάλτη;
Κι όμως, κάτι πρέπει να κάνω. Πρέπει για όλους αυτούς που αγαπάω και με αγαπάνε. Για όλους αυτούς που θέλω να κοιτάω μέσα στα μάτια τους, να ακούω τη φωνή τους, να νιώθω την ανάσα τους… δεν θέλω να φύγω. ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΘΕΛΩ ΠΙΣΩ…
Θέλω τη ζεστασιά του άντρα μου, την αγκαλιά της μάνας μου, τη γλυκιά μου αδερφή και πάνω απ’ όλα τα παιδιά μου τα αγαπημένα μου… αυτές τις ψυχές που εγώ η ίδια έφερα στον κόσμο…»
Ναι. Είναι αυτά τα παιδιά, που τα χτυπάει κεραυνός σαν διαβάζουν τέτοια γράμματα. Τα παιδιά που δεν αντέχουν να βλέπουν τη μάνα τους δακρυσμένη και τον πατέρα τους χωρίς χαμόγελο πια να τους δώσει. Αυτά είναι τα παιδιά που σηκώνουν το χέρι στον πανάρχαιο συμβολισμό του αποτυμπανισμού και της κατάρας για τους κακούς, για τους εχθρούς της κοινωνίας. Αυτά είναι που οι επίσημοι τα μισούν. Και τα τρέμουν, καθώς μεθαύριο θα βρεθούν απέναντί τους. Τα παιδιά που τους έλεγαν αλήτες.



(από τη «Μεγάλη Έξοδο» του Οδυσσέα Ελύτη):
«Τις ημέρες εκείνες έκαναν σύναξη μυστική τα παιδιά και λάβανε την απόφαση, επειδή τα κακά μαντάτα πλήθαιναν στην πρωτεύουσα, να βγουν έξω σε πλατείες με το μόνο πράγμα που τους είχε απομείνει : μια παλάμη τόπο κάτω από τ’ ανοιχτό πουκάμισο, με τις μαύρες τρίχες και το σταυρουδάκι του ήλιου. Όπου είχε κράτος η Άνοιξη.
Και επειδή σίμωνε η μέρα που το Γένος είχε συνήθιο να γιορτάζει τον άλλο
Σηκωμό, τη μέρα πάλι εκείνη ορίσανε για την Έξοδο. Και νωρίς εβγήκανε
καταμπροστά στον ήλιο, με πάνου ως κάτου απλωμένη την αφοβία σα σημαία, οι
νέοι με τα πρησμένα πόδια που τους έλεγαν αλήτες. Και ακολουθούσανε άντρες
πολλοί, και γυναίκες, και λαβωμένοι με τον επίδεσμο και τα δεκανίκια. Όπου έβλεπες
άξαφνα στην όψη τους τόσες χαρακιές, που ‘λεγες είχανε περάσει μέρες πολλές μέσα
σε λίγην ώρα.
…………………………………………………………………………………….»
   

Κυριακή 25 Μαρτίου 2012

ΔΗΜ. ΓΛΗΝΟΣ : ΕΝΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ 1932!




''1932: ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ''
''ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ'' - Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ Η ΙΔΙΩΤΙΚΗ ''ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ''!
''ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΩΝ ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΩΝ - ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΕΝΟΤΗΤΑ''
Αναδημοσιεύουμε ένα συγκλονιστικό κείμενο του Δημήτρη Γληνού, του μεγάλου κομμουνιστή παιδαγωγού, πρωτεργάτη του δημοτικιστικού κινήματος και κορυφαίας προσώπικότητας της πνευματικής Ελλάδα στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα.
Ένα κείμενο γραμμένο στην κορύφωση της μεγάλης οικονομικής κρίσης του 1932, που οδήγησε στην επίσημη πτώχευση της χώρας. Ένα κείμενο τραγικά επίκαιρο που θα μπορούσε να γραφτεί και σήμερα , παίρνοντας υπόψη βέβαια τις ιστορικές αναλογίες.αφού και τότε (όπως και τώρα) μεγάλα θύματα της κρίσης ήταν χιλιάδες παιδιά. Τότε μόνο ελληνόπουλα. Σήμερα ελληνόπουλα και μεταναστόπουλα. Τα παιδιά που πηγαίνουν νηστικά στο σχολείο. Αυτά που προσπάθησαν να κρύψουν και να εξαφανίσουν λες και δεν υπάρχουν, δεν πεινούν δεν αγωνιούν , οι μεγαλόσχημοι «εκσυγχρονιστές» του υπουργείου Παιδείας. Για να αναγκαστούν στο τέλος να παραδεχθούν πως ναι υπάρχει ανάγκη να μοιραστούν συσσίτια στα σχολεία των υποβαθμισμένων περιοχών της Αθήνας. Το κείμενο του Δημήτρη Γληνού είναι επίκαιρο και για ένα άλλο λόγο. Γιατί εξηγεί την πραγματική σημασία της αλληλεγγύης του εργαζόμενου λαού και των οργανώσεων του σε αντιδιαστολή με την «φιλανθρωπία» του κράτους και των ιδιωτών. « Για να υπάρχει , της χρειάζεται να υπάρχουνε θύματα» έγραφε για την δεύτερη ο Γληνός. Για να υπάρχουνε οι «φιλανθρωπίες» των Βαρδινογιάννηδων και των Αλαφούζων χρειάζεται να υπάρχουνε θύματα του άγριου καπιταλισμού, θα προσθέταμε εμείς σήμερα. Το γράμμα του Γληνού δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Νέοι Πρωτοπόροι» (τ. Νοέμβρη-Δεκέμβρη 1932, σελ. 421,422) για να ενισχυθεί η ποροσπάθεια που ξεκίνησε με πρωτοβουλία τότε του ΚΚΕ και τη δημιουργία της οργάνωσης «Παιδική Βοήθεια», το συντονισμό της οποίας είχε αναλάβει ο Γληνός.

ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΔΗΜ. ΓΛΗΝΟΥ ΕΧΕΙ ΩΣ ΕΞΗΣ :
«Μέσα σ' αυτή τη φοβερή στιγμή της παγκόσμιας κρίσης πλήθυνε το κακό, που ήτανε πάντα πολύ, μεγάλωσε η αθλιότητα των απαθλιωμένων ανθρώπων. Ο εργάτης, ο φτωχός αγρότης, ο μικροεπαγγελματίας, ο υπάλληλος ζούνε μέσα σε μια αδιάκοπη αγωνία. Από τη μια βλέπουνε το πενιχρό τους μεροδούλι να γίνεται κάθε μέρα λιγότερο , τη στιγμή που όλα ακριβαίνουν, ή βλέπουνε τα λιγοστά προιόντα του ολόχρονου μόχθου τους να μένουν απούλητα ή να πουλιούνται σε τιμές εξευτελιστικές. Από την άλλη, κάθε μέρα κρούει την πόρτα τους το σκιάχτρο της αναδουλιάς με τη συντρόφισσά της , την πείνα. Και σ' όσα σπίτια μπει μέσα το μεγάλο κακό ρημάζουνε πια.
Άγριος πόλεμος κοινωνικός έχει ξεσπάσει και οι πεινασμένοι διεκδικώντας τα πιο απλά δικαιώματά τους στη ζωή, γίνονται θύματα κι από τούτη την πλευρά. Μα απ' όλους τους κυνηγημένους και τους απόκληρους τα τραγικότερα θύματα είναι τα παιδιά. Το παιδί του προλετάριου, το παιδί του φτωχού αγρότη, το εργαζόμενο παιδί, το παιδί του βιοπαλαιστή ήτανε πάντα σε θέση σκληρή και μειονεκτική. Μα τώρα έγινε πια η μοίρα του αβάσταχτη. Η φτωχή μάνα, που είναι υποχρεωμένη να δουλέβει από την αυγή ως τη νύχτα μακριά από το σπίτι της, αφήνει τα παιδιά της ολημερίς στο έλεος του δρόμου., του διαβάτη και της γειτόνισσας, τ' αφήνει να κυλιούνται στη λάσπη και στο χώμα για να τους φέρει το βράδυ λίγο ψωμί, χωρίς να προφταίνει και χωρίς να μπορεί ούτε μια ματιά να τους ρίξει, σκοτωμένη καθώς είναι από την κούραση.
Κι αν η μάνα μένει στο σπίτι, πού να προφτάσει ο πατέρας ν' αντικρίσει το έξοδο για τα παιδιά με το μικρό του μεροκάματο. Κι αν δεν έχει δουλειά ούτε η μάνα ούτε ο πατέρας, γιατί είναι άνεργος ή απεργός; Ξυπολυσιά και αρρώστια και πείνα και κρύο και ακαθαρσία και αμορφωσιά και βούρκος και βάσανα σωματικά και κόλαση ψυχική, είναι η μοίρα των φτωχών παιδιών. Διπλή και τριπλή εκμετάλλεψη, ξύλο και εξαθλίωση και εξαχρείωση γεμάτη είναι η ζωή του εργαζόμενου παιδιού. Το πικρότερο κατακάθι της προλεταριακής δυστυχίας αυτά το πίνουν, το μαρτυρικό στεφάνι αυτά το φορούν. Τα φτωχά παιδιά είναι των σκλάβων οι σκλάβοι, των πεινασμένων οι πεινασμένοι, των παγωμένων οι παγωμένοι, των άρρωστων οι άρρωστοι, των απόκληρων οι απόκληροι. Αυτά μπαίνουνε στην κόλαση με το πρώτο αντίκρισμα της ζωής. Την ηλικία της χαράς, της ξενοιασιάς και του γέλιου αυτά δεν τη γνωρίζουν.
Απέναντι στην απέραντη τούτη τραγωδία, που πλημμυρίζει τα σκοτεινά υπόγεια και τις υγρές αυλές μέσα στις πολιτείες, τα χαμόσπιτα των συνοικισμών και τις καλύβες της αγροτιάς σ' όλη τη χώρα, η βοήθεια που η επίσημη και ιδιωτική φιλανθρωπία καταπιάνεται να δώσει δεν είναι ούτε σα σταγόνα νερού σε φλογισμένο καμίνι. Τα ελατήριά της άλλως τε δεν είναι καθαρά. Για να υπάρχει της χρειάζεται να υπάρχουνε θύματα. Ο φτωχός εργαζόμενος λαός που είναι το θύμα, και τα παιδιά που είναι διπλά θύματα, πρέπει να ζητήσουνε και να βρούνε τη βοήθεια και την απολύτρωση από τον ίδιο τον εαυτό τους.
Δεν πρέπει να περιμένουν τη σωτηρία τους από την άλλη πλευρά. Και του πιο αδύνατου η δύναμη διπλασιάζεται, όταν ενώσει τη λιγοστή του μπόρεση με την προσπάθεια των συντρόφων του. Όταν ο εργάτης , ο αγρότης, ο φτωχός εργαζόμενος λαός νιώσει μιαν ολοκληρωτική αλληλεγγύη να τον ενώνει με όλους τους συντρόφους του στη δυστυχία και μέσα στα σύνορα της χώρας κι όξω απ' αυτή σ' όλες τις χώρες της γης, και όταν κινηθεί ομόψυχα και ολόψυχα να βοηθήσει τον εαυτό του και τους άλλους, τότε θα βρει το δρόμο της ανακούφισης και της σωτηρίας. Αλληλεγγύη των δυστυχισμένων! Να το σύνθημα μιας καινούργιας δράσης, που μπορεί να φέρει τα πιο χειροπιαστά αποτελέσματα. Αλληλεγγύη οργανωμένη , ενεργητική ζωντανή, θετική και έμπραχτη, είναι ο πρώτος όρος της σωτηρίας.
Η εργατική τάξη, το πιο συνειδητό και το πιο οργανωμένο κομμάτι του εργαζόμενου λαού, πρέπει να βαδίσει πρώτη το δρόμο αυτό στην ολότητά της , απάνω από τα κόμματα και κάθε πολιτική διαίρεση.
Αλληλεγγύη και ενότητα. Και μαζί με τον εργαζόμενο φτωχό λαό πρέπει να βαδίσουν όσοι νιώθουν τον εαυτό τους αλληλέγγυο με κείνους, που αγωνίζονται για την απολύτρωση , όσοι νιώθουν και όσοι πονούν. Ελάτε να βοηθήσουμε τα παιδιά! Ελάτε να οργανώσουμε την αλληλεγγύη σε τούτο τον τομέα. Να βοηθήσουμε το ξύπνημα και τη συνειδητοποίηση της αλληλεγγύης, να βοηθήσουμε να φανερωθεί έμπραχτα στο πρόβλημα του φτωχού παιδιού. Η αλληλεγγύη των εργαζομένων κάνει θάματα. Μα και το πιο μικρό βήμα που μπορεί να γίνει απάνω σε τούτο το σωστό δρόμο, θα έχει τεράστια σημασία. Γιατί θα ξυπνήσει τη συνείδηση του σκοτεινού δρόμου σε χιλιάδες χιλιάδων ανθρώπους. Όσοι μπορούν , όσοι θέλουν , όσοι νιώθουν , ας κινηθούν. Τώρα είναι η στιγμή. Κάθε μέρα που περνάει θέτει τα προβλήματα οξύτερα και επιταχτικότερα. Ο αγώνας για τα δικαιώματα του παιδιού του εργαζόμενου λαού είναι ένας ευγενικός αγώνας.
Άς έρθουνε μαζί μας, όσοι θέλουνε να προσφέρουνε και τις πιο μικρές υπηρεσίες στο μεγάλο τούτο έργο. Η βοήθειά τους θα είναι πολύτιμη. Μια οργανωτική επιτροπή πρέπει να πάρει στα χέρια της το ζήτημα αμέσως. Μια εντατική δουλειά πρέπει ν' αρχίσει, που θα ξυπνήσει, θα φωτίσει θα κινητοποιήσει μάζες και που πριν απ' όλα θα διοργανώσει έμπραχτη αλληλεγγύη , θα δώσει άμεση βοήθεια για το παιδί.
Ας γράψουνε σε μένα, όσοι επιθυμούν να συνεργασούν στην «Παιδική Βοήθεια»
Αθήνα Δεκέμβρης 1932
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΛΗΝΟΣ
Κυριακή 11 Μαρτίου 2012

Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012

Εδώ παπάς… Εκεί παπάς… Που είναι ο… Παπαμανώλης;



Ύστερα από σύντομη αλλά πλούσια  σε αφωνία κοινοβουλευτική θητεία ο Γιώργος  Παπαμανώλης ,βουλευτής Κυκλάδων του Πασοκ , ανακοινώθηκε ότι προσχωρεί στη ΔΗΜ.ΑΡ. του Φώτη Κουβέλη.  Είχε προηγηθεί (12-02-2012) η διαγραφή του , μαζί με άλλους βουλευτές , επειδή δεν ψήφισε το 2ο μνημόνιο .
Έχοντας υπηρετήσει με συνέπεια επί χρόνια και από διάφορες θέσεις το παλαιοκομματικό – πελατειακό σύστημα του «όλου ΠΑΣΟΚ» στις Κυκλάδες, έχοντας ψηφίσει στη βουλή όλα αυτά που οδήγησαν την κοινωνία στην απόγνωση , έχοντας στηρίξει με όλες του τις δυνάμεις την παρανοϊκή πολιτική του ΓΑΠ ,αποφάσισε να μετακομίσει στην ΔΗΜ.ΑΡ. ελπίζοντας πως έτσι θα συνεχίσει να επιβιώνει πολιτικά .
Αντί να προχωρήσει σε μια γενναία δημόσια αυτοκριτική , να ζητήσει ταπεινά συγγνώμη και να αποχωρήσει από την πολιτική, μήπως και σωθεί από τις ερινύες που θα τον κυνηγούν στην υπόλοιπη ζωή του, διεκδικεί νέο πολιτικό  ρόλο μέσα από τη κολυμπήθρα της ΔΗΜ.ΑΡ.
Όμως , είναι πολύ γελασμένος αν νομίζει ότι θα εξαπατήσει πάλι τους Κυκλαδίτες.

Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012

Οι κυνηγοί κεφαλών θα χτυπούν την πόρτα μας



thumb
Του Σταύρου Χριστακόπουλου από topontiki.gr στις 21 Μαρτίου
Αν κάποια μέρα χτυπήσει πολύ πρωί το κουδούνι σας, μάλλον δεν θα είναι ο γαλατάς σας – άλλωστε οι γαλατάδες έχουν εξαφανιστεί από χρόνια. Δεν θα είναι επίσης ο... διαρρήκτης «σας». Ακόμη κι αυτός πάει κάποτε για ξεκούραση. Κατά πάσα πιθανότητα ανησυχεί για σας ο προσωπικός σας φοροεισπράκτορας – ή ο μπράβος του. Και έσπευσε να βεβαιωθεί πως είστε σε θέση να στηρίξετε την επιχείρηση σωτηρίας της πατρίδας υπό την Αγία Σκέπη του Χορστ Ράιχενμπαχ.
Το κράτος οσονούπω καταργεί, αναδιαρθρώνει και γενικώς... ανασκολοπίζει κάπου 200 εφορίες – τόσες λέει το μνημονιακό ραπόρτο που έχει αποδεχθεί το υπουργείο Οικονομικών. Κανείς δεν ξέρει με βεβαιότητα αν θα υλοποιήσει τελικά το πρόγραμμα, όμως το βέβαιο είναι πως οι περισσότερες ΔΟΥ της χώρας, εξ αιτίας αυτής της διαδικασίας, βρίσκονται σε κατάσταση διάλυσης εδώ και μήνες με αποτέλεσμα, όπως σημειώσαμε την περασμένη Πέμπτη, οι φοροεισπρακτικοί μηχανισμοί να έχουν παραλύσει αφήνοντας το κράτος χωρίς έσοδα.
Τις συνέπειες τις βλέπουμε με σαφήνεια στα τραγικά αποτελέσματα είσπραξης του ΦΠΑ, τα οποία φυσικά δεν οφείλονται μόνο στη διάλυση του μηχανισμού, αλλά και στη ραγδαία πτώση του τζίρου στην αγορά και στην αδυναμία καταβολής του από τις δεκάδες χιλιάδες υπό πτώχευση μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Κυριακή 18 Μαρτίου 2012

Στη χαρά της Μοναρχίας!!!


Στο δημοψήφισμα που έκανε η χούντα το 1968 - για να επιβάλει το χουντικό ...“Σύνταγμα” – είχαν τρία (3) ψηφοδέλτια. Το ΝΑΙ , το ΟΧΙ και το ΛΕΥΚΟ.
Το κυριότερο; Είχαν φάκελο για να βάλεις μέσα το ψηφοδέλτιο που ήθελες. Και ο φάκελος είχε σφραγίδα και έβαζε μονογραφή ο εκπρόσωπος της Εφορευτικής Επιτροπής πριν το ρίξεις στην κάλπη.
Μετά οι χουνταίοι πέταγαν τις κάλπες και ανακοίνωναν 93%!
Το ίδιο έκανε η χούντα και με το “Δημοψήφισμα” του 1973 για τη κατάργηση της Βασιλείας. Είχε πάλι τρία ψηφοδέλτια και φάκελο με σφραγίδα που μετά τον...
μονόγραφε ο εκπρόσωπος της Εφορευτικής Επιτροπής, πριν το ρίξεις στη κάλπη.
Μετά οι χουνταίοι πέταγαν τις κάλπες και ανακοίνωναν 87%!
Καταγγέλλεται ότι ''στη χαρά της ΜΟΝΑΡΧΙΑΣ'', δεν έχουν προμηθεύσει με φακέλους και θα ρίχνει χύμα ο καθένας -χωρίς φάκελο- ότι ψηφοδέλτιο θέλει για να εμφανίσουν δεκάδες ανύπαρκτα ψηφοδέλτια προσθέτοντας στους υπολογιστές χιλιάδες ανθρώπους ότι δήθεν ψήφισαν. Πάλι η νοθεία!
Πάλι στο 1961 επί ΕΡΕ όπου ψήφιζαν και δένδρα!
Πάλι θα πετάξουν τις κάλπες -ΟΠΩΣ ΕΠΙ ΧΟΥΝΤΑΣ Τ0 1968 ΚΑΙ ΤΟ 1973- και θα βγάλουν αποτελέσματα από τα κομπιούτερ -ΕΧΕΙ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΤΕΙ ΚΑΙ Η ΝΟΘΕΙΑ- και ενώ δεν θα έχουν ψηφίσει ούτε τριάντα χιλιάδες θα ανακοινώσουν ότι ψήφισαν ΠΑΝΩ ΑΠΟ 150, ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ 200 χιλιάδες και ότι έλαβε ο ΜΟΝΑΡΧΗΣ 85%!!!

* Αν τώρα προμηθεύσουν με φακέλους, πάλι ΝΟΘΕΙΑ προσθέτοντας ανύπαρκτους ψηφοφόρους στους υπολογιστές! 
 

Τετάρτη 14 Μαρτίου 2012

Κάλεσμα στον Δήμο Τήνου


  1. Καλούμε ανοικτά και επιτακτικά, τον Δήμαρχο του νησιού μας, να μην επιτρέψει να στηθούν κάλπες για την ανάδειξη προέδρου του ΠαΣοΚ, εντός οποιουδήποτε δημόσιου χώρου.
  2. Καλούμε το δημοτικό συμβούλιο της Τήνου να αρνηθεί την παραχώρηση αίθουσας στα κομματικά όργανα του ΠαΣοΚ. 
  3. Καλούμε τους δημοτικούς υπαλλήλους να καταθέσουν την αντίθεσή τους στην χρήση του χώρου που εργάζονται ως εκλογικό κέντρο εκείνων που ισοπέδωσαν τις παροχές των δημοσίων και ιδιωτικών υπαλλήλων. 
  4. Καλούμε τους δημότες να μην συμμετέχουν στην διακωμώδηση της δημοκρατίας. 
  5. Καλούμε τους συμπολίτες μας να αποθαρρύνουν όλους όσους δηλώνουν πως θα συμμετέχουν στην διαδικασία. 
  6. Καλούμε όλους να αποδοκιμάσουν την πολιτική που ακολουθήθηκε την τελευταία διετία και μαζί εκείνους που εξαρτημένοι συνεχίζουν να στηρίζουν την πορεία στο αδιέξοδο!
  7. Καλούμε στις 18 του Μάρτη, ενώνοντας την διαμαρτυρία μας με ανέργους, φοιτητές, χαμηλοσυνταξιούχους και σε όσους με τον πιο βάρβαρο τρόπο γνωρίζουν την οικονομική κρίση, σε αποκαθήλωση του κ. Βενιζέλου και των υποστηρικτών του μνημονίου. 

Αλκίνοος Ιωαννίδης: We blame you "ηλίθιε" Ευρωπαίε!




 
Το κείμενο του γνωστού τραγουδοποιού δημοσιεύεται σήμερα στην προσωπική του ιστοσελίδα και είναι μια απάντηση στις γνωστές κατηγορίες κάποιων ευρωπαίων άσπονδων φίλων μας περί ελληνικής τεμπελιάς.

Ακολουθεί το κείμενο του Αλκίνοου Ιωαννίδη:


"We blame you, you know, μου είπε ένας Άγγλος στο Λονδίνο. Εννοούσε πως οι Έλληνες κάνουμε ζημιά στις οικονομίες των άλλων χωρών της Ευρώπης. Με την κυκλοφορία της συλλογής “Local Stranger” στο εξωτερικό, θα πέφτω συχνά πάνω σε τέτοιου είδους ατάκες ξένων δημοσιογράφων.

Τι να απαντήσω; Τι να του πω; Πως οι αποικιοκράτες παππούδες του συμπεριφέρονταν στους Kύπριους δικούς μου σαν να ήταν ζώα, επειδή ήταν βοσκοί και δεν είχαν μπάτλερ; Πως η βασίλισσά του, αυτή η γιαγιά με τα καταπληκτικά καπέλα, όταν ήταν νέα υπέγραφε με το χέρι της θανατικές καταδίκες παιδιών 19 και 20 χρονών που πάλευαν να ελευθερώσουν τον τόπο τους; Να του πω για την εξωτερική πολιτική της χώρας του, που τεχνητά προκάλεσε το μίσος μεταξύ των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων, άνοιξε με το ζόρι την όρεξη στην Τουρκία για την Κύπρο και με τη βοήθεια της αστείρευτης δικής μας λεβεντομαλακίας δημιούργησε το Κυπριακό πρόβλημα, με χιλιάδες νεκρούς, αγνοούμενους και πρόσφυγες;


Να του πω για τον εμφύλιο εδώ στην Ελλάδα και για τον ρόλο που έπαιξε η εξωτερική πολιτιτική της χώρας του; Για τη σύμπραξη με τους ηττημένους Γερμανοτσολιάδες και κάθε λογής δοσίλογους εναντίων όσων αγωνίστηκαν για την ελευθερία στο βουνό; Για το πώς εκμεταλλεύτηκαν την εγκεφαλική σκλήρηνση και τον επαρχιωτισμό της εδώ κομμουνιστικής ηγεσίας προκειμένου να ξεφορτωθούν μια και καλή το πιο δημιουργικό και αλτρουιστικό κομμάτι της χώρας; Πως από τότε επικράτησαν εδώ οι βολεψάκιδες, οι παρτάκιδες και οι ελληνάρες χωρίς Ελλάδα – αυτοί που όταν λένε «αγαπώ την πατρίδα μου» εννοούν στην καλύτερη περίπτωση «αγαπώ τον εαυτό μου» ή ακόμα «μισώ όλους τους άλλους» - φέρνοντας τη χώρα σήμερα στην καταστροφή;

Τρίτη 13 Μαρτίου 2012

ΤΟ ΚΟΥΡΕΜΑ ΘΑ ΣΑΣ ΤΟ ΚΑΝΕΙ Ο ΛΑΟΣ



Τα ασφαλιστικά ταμεία χάνουν πάνω από 12 δισεκατομμύρια ευρώ από το κούρεμα. Φουσκώνει από υπερηφάνεια η κυβέρνηση που εκτέλεσε με επιτυχία τις εντολές της Τρόικας και των τοκογλύφων, που ξεπουλάει την Ελλάδα, που χρεοκοπεί τους Έλληνες.
Η κυβέρνηση μιλάει για μια μεγάλη επιτυχία της με το κούρεμα. Μας λέει ότι επιτυγχάνεται ο στόχος για χρέος 120% του ΑΕΠ το 2020. Μόνο που αυτή η επιτυχία του 2020 είναι σχεδιασμός επί χάρτου. Και αν βασιστούμε στις στατιστικές και στα πρόσφατα αποτελέσματα των έργων τους την τελευταία διετία, ό,τι και αν σχεδίασαν στο χαρτί στην πραγματικότητα απέτυχαν σε όλα. Γιατί λοιπόν πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι οι αποτυχημένοι θα πετύχουν τώρα; Μέχρι το 2020 είναι αρκετά χρόνια και μπορούνε να βρούνε πολλούς παράγοντες που να δικαιολογούν απόκλιση.
Γι’ αυτό όμως που δεν μας μιλάνε σήμερα, είναι ότι τα ασφαλιστικά μας ταμεία χάνουν πάνω από 12 δισεκατομμύρια ευρώ από το κούρεμα. Αυτό είναι γεγονός. Είναι πραγματικότητα. Ένα μεγάλο μέρος της περιουσίας των μισθωτών και των συνταξιούχων, μεγάλο μέρος των  αποθεματικών των ταμείων, έκανε φτερά, χάθηκε. Μόνο που στην οικονομία τίποτα δεν γίνεται καπνός. Κάποιοι πήραν αυτά τα χρήματα, κάπου πήγαν αυτά τα χρήματα, και αυτό βέβαια δεν μας το λέει η κυβέρνηση.

Σάββατο 10 Μαρτίου 2012

Ζωή Γεωργαντά :"Κατασκευασμένα τα στοιχεία από την ΕΛΣΤΑΤ"




 Τι είπε στην εκπομπή «πρωινό Αντ1» και στον Γιώργο Παπαδάκη στις 9/03/12 η Ζωή Γεωργαντά Καθηγήτρια εφαρμοσμένης πληροφορικής του πανεπιστήμιου Μακεδονίας για  τον πρώην τσάρο οικονομίας Γιώργο Παπακωνσταντίνου για πλασματική διόγκωση του χρέους προκειμένου να μπούμε στο ΔΝΤ.
Μάλιστα, δεν διστάζει να ζητήσει « να κρεμαστεί στο Σύνταγμα αν φούσκωσε συνειδητά το έλλειμμα».
Ενδιαφέρον παρουσιάζει και όσα καταμαρτυρεί  και για τον πρώτο βουλευτή των Κυκλάδων στην αρμόδια επιτροπή της βουλής που εξετάζει το θέμα. Λέει λοιπόν η κυρία Γεωργαντά( από το 1.50΄’εως το 2.50΄περίπου): « …και τρίτον: θα ήθελα να σας πω, ότι ο κύριος Ρήγας, δεν τον ήξερα προηγουμένως, δεν τον ξέρω τον κύριο, έκανε συστηματικά ερωτήσεις που δεν καταλάβαινε το νόημά τους, δηλαδή μου έλεγε: το 13.6 αν το αφαιρέσουμε από το 15,4 είναι 1,8, είναι πολύ μικρό νούμερο. Και εγώ του λέω είναι ποσοστό. Εμείς εδώ μιλάμε για δισεκατομμύρια, για 18 τουλάχιστον… Αν δεν παρενέβαινε ο κύριος Πρωτόπαπας, ο κύριος Ρήγας θα συνέχιζε να λέει ότι το 1,8 είναι μικρό νούμερο».

 Απο το Αντ1 TV(απο το 68.00'έως το 85.00' της εκπομπής η συνέντευξη της κυρίας Γεωργαντά)

Πέμπτη 8 Μαρτίου 2012

στις γυναίκες της ζωής μας.


στη μάνα, στην σύντροφο, στην κόρη, στην ερωμένη,
αλλά και στην μητέρα, την εργαζόμενη, στην άνεργη, την πλούσια ή την φτωχή, την νέα ή την ώριμη

στις γυναίκες της ζωής μας.
Σας ευχαριστούμε.



Τρίτη 6 Μαρτίου 2012

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ


Το μακρύ χέρι του κράτους αφού άδειασε τις τσέπες μας τώρα βάζει το ξερό του στο κομπόδεμα των πολιτών.  

Διαβάζω στην ειδησεογραφία ότι με εντολή του κογκλάβιου του Υπουργείου Οικονομικών, ΔΟΥ  επέβαλε κατάσχεση τραπεζικής κατάθεσης για ποσό ληξιπρόθεσμων οφειλών 6.754,32 ευρώ. Μετά από θετική δήλωση της EUROBANK, στην οποία αναφέρεται η ύπαρξη τραπεζικού λογαριασμού του συγκεκριμένου πολίτη με υπόλοιπο 20,20 ευρώ, αυτό δεσμεύτηκε και αποδόθηκε στη ΔΟΥ (τι γελοίο).
Ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Παντελής Οικονόμου θυμίζει ότι με το άρθρο 24 του Ν. 2951/2001 έχει προβλεφθεί η άρση του απορρήτου των καταθέσεων σε πιστωτικά ιδρύματα, για την ικανοποίηση κάθε δανειστή που έχει δικαίωμα κατάσχεσης της περιουσίας του οφειλέτη του και για το χρηματικό ποσό που απαιτείται για την ικανοποίησή του. Θυμίζει, επίσης, ότι με την έννοια του όρου «δανειστής» εξομοιώνεται και το δημόσιο, το οποίο σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Δημοσίων Εσόδων για τις ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις του μπορεί να επιβάλλει το αναγκαστικό μέτρο της κατάσχεσης στα χέρια τρίτου. Δηλαδή μας λέει, άκουσον άκουσον, ότι το κράτος είναι δανειστής των πολιτών και οι ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις του είναι δάνειο προς τους πολίτες!
Δεν σταματάνε εκεί οι επεξηγήσεις αλλά πληροφορούμαστε ότι θα δεσμεύονται θυρίδες ή λογαριασμοί με περισσότερα από ένα ονόματα αν ένα από αυτά έχει οφειλές. Όμως από τις κατασχέσεις εξαιρούνται οι προθεσμιακές καταθέσεις ή καταθέσεις που υπάρχουν στο private banking. Γιατί άραγε;
Από πρώτη άποψη μπορεί  μια τέτοια πολιτική να έχει λογική στην περίπτωση πολύ μεγάλων οφειλετών που έχουν καταθέσεις (αν τις έχουν στην Ελλάδα). Όμως, για τους μικροκαταθέτες και τους λογαριασμούς των αποταμιεύσεων των οικογενιών, είναι εντελώς άδικη.
Δεν έχουν σκεφτεί οι φωστήρες της σωτηρίας της χώρας εκεί στο Υπουργείο των Οικονομικών, Βενιζέλοι και Οικονόμοι, ότι αφού κατάστρεψαν την αγορά, εξαναγκάζουν με κάθε τρόπο τους μικροεπαγγελματίες σε κλείσιμο, γεμίζουν την Ελλάδα με ανέργους, νεόπτωχους πεινασμένους και άστεγους, ότι όλοι αυτοί δεν θα έχουν λεφτά να πληρώνουν φόρους; Και η παράνοια συνεχίζεται, αρπάζοντας το μικρό κομπόδεμα που φιλάει κάποιος για ώρα ανάγκης.
Τι να πω στους υπουργούς σωτήρες ότι αν πάθεις κάτι η παρεχόμενη κρατική κάλυψη είναι μηδαμινή έως ανύπαρκτη;
Τι να πω στους υπουργούς σωτήρες ότι οι φόροι που πλήρωνε ο κόσμος τόσα χρόνια δεν έχουν καμία ανταποδοτικότητα;
Τι να πω στους υπουργούς σωτήρες ότι το μεγαλύτερο ποσοστό απ’ τους ανέργους (καταγεγραμμένους και μη) δεν έχει ιατροφαρμακευτική κάλυψη;
Τι να πω στους υπουργούς σωτήρες ότι το μικρό κομπόδεμα για ώρα ανάγκης το πάμε στις τράπεζες  γιατί δεν μπορούμε πια να το έχουμε σπίτι αφού δεν μας παρέχουν καμία ασφάλεια και η εγκληματικότητα είναι στα ύψη;
Το μόνο που τους λέω είναι: Κάτω τα ξερά σας. Αρκετά σας ανεχτήκαμε. 
ΟΥΣΤ ΡΕΜΑΛΙΑ


Πανπαν