Ένα «έθιμο» που δεν είναι και τόσο έθιμο και αναμένεται να μας απασχολήσει ώς το τέλος της Μεγάλης Εβδομάδας είναι αυτό της μεταφοράς και υποδοχής με τιμές αρχηγού κράτους στην Αθήνα της ιερής φλόγας από τον Πανάγιο Τάφο. Ήδη έκαναν την εμφάνισή τους στον Τύπο και στο Διαδίκτυο οι πρώτες αιτιάσεις για μια πολυδάπανη επιχείρηση που, ενώ δεν μετρά παρά δυο δεκαετίες ζωής, έχει πάρει καταχρηστικά τον ορισμό της «παράδοσης».
Ώς το 1988, το «Άγιο Φως» ερχόταν στην Ελλάδα από το Ισραήλ διά της θαλάσσιας οδού μετά από πολυήμερο ταξίδι και φυσικά κατόπιν εορτής. Ξεκινούσε από τα Ιεροσόλυμα το μεσημέρι του Μεγάλου Σαββάτου, έμπαινε σε ένα καράβι στο λιμάνι της Χάιφα και έφτανε στον Πειραιά τουλάχιστον μια εβδομάδα μετά την Ανάσταση χωρίς ουσιαστικά να το μάθει κανείς. Ήταν η εποχή που ο ερχομός του «Αγίου Φωτός» στην Ελλάδα ήταν μια καθαρά εκκλησιαστική υπόθεση. Μέχρι που εκείνη τη χρονιά ένας ταξιδιωτικός πράκτορας με ειδικότητα τον θρησκευτικό τουρισμό, καθώς το γραφείο του οργάνωνε εκδρομές στους Αγίους Τόπους, είχε τη φαεινή ιδέα της αεροπορικής μεταφοράς του Φωτός στην Αθήνα. Η ιδέα ανήκε στον Ιάκωβο Οικονομίδη, ιδιοκτήτη τουριστικού πρακτορείου, που κατάφερε να πείσει τον τότε Έξαρχο του Παναγίου Τάφου στην Αθήνα να συνδράμει στην υλοποίηση της «ιερής πτήσης».
Η τότε κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου δεν χρειάστηκε και ιδιαίτερες πιέσεις από την εκκλησία ώστε να διαθέσει ένα Boeing της Ολυμπιακής για τη μεταφορά του Φωτός από τα Ιεροσόλυμα στην Αθήνα. Και ενώ η αρχική ιδέα του τουριστικού πράκτορα αφορούσε στην έγκαιρη άφιξη του Αγίου Φωτός στην Ελλάδα πριν από τον εορτασμό της Ανάστασης, ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε μια ακόμη πιο «φωτεινή» ιδέα. Ο Χρήστος Σαρτζετάκης είναι ο ανάδοχος της επισημοποίησης της φλόγας από τα Ιεροσόλυμα σε «αρχηγό κράτους». Ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, γνωστός και για την υπερβολική τυπολατρία, ήταν ο εμπνευστής των κόκκινων χαλιών στο αεροδρόμιο, των στρατιωτικών αγημάτων και της μπάντας να παιανίζει.
Από το 2002 το υπουργείο Εξωτερικών ανέλαβε την οργάνωση αλλά και το οικονομικό κόστος της αεροπορικής μεταφοράς του «Αγίου Φωτός» με ειδική πτήση στην Αθήνα και τις ειδικές πτήσεις της πολιτικής και πολεμικής αεροπορίας σε διάφορες μητροπόλεις ανά την Ελλάδα με ακόμα μεγαλύτερη οικονομική επιβάρυνση. Αεροπλάνα, ελικόπτερα, σκάφη του Λιμενικού, περιπολικά, ακόμη και «χορηγοί» συμμετέχουν ακόμη στην «επιχείρηση Άγιο Φως» που στήθηκε πάνω στην ιδέα ενός τουριστικού γραφείου και πήρε τη μορφή της πολιτικοθρησκευτικής υπερπαραγωγής.