Παραμελημένα Ανεμομαζώματα (Γενάρης - Φλεβάρης 2014, Αρ. 10)

"Η ζωή είναι κωμωδία γι' αυτούς που σκέφτονται
και τραγωδία γι' αυτούς που αισθάνονται..."
Horace Walpole, Άγγλος συγγραφέας

Το «Κοινό Τηνίων» είναι πραγματικότητα και η αλήθεια είναι πως τους δύο μήνες που πέρασαν αφιέρωσα τον περισσότερο από τον χρόνο μου στα βήματα της δημοτικής κίνησης της συμμετοχής! (… και να σκεφτεί κανείς πως ακόμη «προχωράμε», άμεσα θα «τρέχουμε»). Δεν απολογούμαι, κάθε άλλο: Μια συλλογική προσπάθεια αξίζει περισσότερο από μια οποιαδήποτε ιδιωτική, πόσο μάλλον μια προσπάθεια που ξεκινά από την βάση!

Οι συμμετοχικές προσπάθειες είναι ακριβώς το αντίθετο των ευχολογίων. Των ευχολογίων που μοιράζονται απλόχερα, απαλλαγμένα από την μνημονιακή «προσαρμογή», στις πίττες με τις οποίες ξεκίνησε ο χρόνος και στο νησί μας. Εκνευρίζομαι, ειδικά τα 2-3 τελευταία χρόνια, με τους προέδρους κάθε λογής που κρατώντας το μαχαίρι μιλούν για δύσκολες μέρες και για χρόνια που θα έρθουν καλύτερα. Τι περίεργη σύμπτωση, στις πιο πολλές των περιπτώσεων, να είναι οι ίδιοι που στήριζαν το σύστημα που προετοίμαζε το ζοφερό μέλλον των επόμενων γενεών. Που να σας κάτσει το φλουρί στο λαιμό!

Κόμπος στο λαιμό μου, και όσοι έχουν διαβάσει πάλι την στήλη το έχουν εμπεδώσει με τον περισσότερο «εμμονικό» μου τρόπο, είναι και οι επαναλήψεις των «ιερών» κειμένων που γράφονται για το νησί: «Χώμα, λιώμα πιώμα...» αυτό που κάπνισες δεν ήταν Τήνος και σίγουρα είναι βγαλμένο από το ανταγωνιστικό ταπεραμέντο επιδειξιομανίας της κοινωνίας των παραθεριστών του νησιού της πρώτης δεκαετίας της τρέχουσας χιλιετίας. Σε προκαλώ, κάτσε στο δρόμο, έξω από το παλιό Παρά Πέντε και κοίτα το πλοίο που ξεφορτώνει ένα πρωινό των τελευταίων του Ιουλίου. Ακόμη και τα λίγα πια τετρακίνητα που αγνοούν τον «τέταρτο (!) νόμο της θερμοδυναμικής» κάθε φορά που γεμίζει το ντεπόζιτο, κατεβαίνουν καταθλιπτικά τον καταπέλτη.

Πάντως ντροπή μας με τα έργα στο λιμάνι, μέχρι και ο Χ. Κόκκινος αγανάκτησε με την κατάσταση του λιμανιού του νησιού…

Το περίεργο εξακολουθεί να μην είναι η αγανακτισμένη ανακοίνωση του Χ. Κόκκινου! Αλλά η ανακοίνωση που δεν βγάζει η τοπική του ΠΑΣΟΚ. Δεν ξέρω αν υπάρχει τρόπος να διαμαρτυρηθώ αλλά σίγουρα σε ένα χρόνο από σήμερα θα μπορώ να είμαι υπερήφανος όταν οι εφημερίδες θα κατακλύζονται από συνεντεύξεις από τα μέλη (ο πληθυντικός είναι αντικείμενο μελέτης) της τοπικής ΠΑΣΟΚ, της τελευταίας που θα αναστείλει την λειτουργίας της στην χώρα (Δόξα την τοπική διαπλοκή! Μεγάλη η χάρη της!).

Πάντως ο επί γης εγχώριος αντιπρόσωπος συνέστησε υπομονή… Πιστοί, μην ξεχνάτε υπάρχει ζωή μετά, χωρίς μνημόνιο και με ΕΟΠΥΥ σε πλήρη λειτουργία!

Το μνημόνιο πάντως όπως επιμένουν πολλοί δεν υπήρξε και δεν υπάρχει. Είναι τελικά μια ακόμη εμμονή των αναρχοσυριζαίων που δεν θέλουν να δουν την ανάπτυξη που έρχεται. Τα εκατομμύρια τουριστών. Το WiFi. Τα πτώματα που ξεβράζονται στις παραλίες! Επιτέλους γίναμε σοβαρό δυτικό κράτος…

Και ασφαλώς δεν μιλώ για την δική μας την περίπτωση που δεν παρακολούθησα την κατάληξή της. Τελικά μας είπανε σε ποιον ανήκει ή ήταν κι αυτός κάποιος ανώνυμος νεκρός, χωρίς μάνα, χωρίς πατρίδα, χωρίς αριθμό λογαριασμού τραπέζης…

Κοίτα να δεις που μετά τον αριθμό λογαριασμού τραπέζης ο συνειρμός μου έφερε στο νου τις ανεμογεννήτριες. Έχοντας αντιληφθεί τα βασικά της δομής και της λειτουργίας του καπιταλιστικού συστήματος (ή του δυτικού τρόπου ζωής κατά την συνηθέστερη αστική φρασεολογία), είμαι πια βέβαιος πως η εγκατάσταση ανεμογεννητριών από τον Χ επενδυτικό όμιλο είναι φυσικό επακόλουθο της πολιτικής φιλελευθεροποίησης των μνημονιακών κυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ-ΔΟΛ. Από την άλλη πλευρά, η εθελόδουλη διαφημιστική προσέγγιση των «οικοθεολόγων» αν δεν είναι στην καλή περίπτωση πλάνη, είναι ντροπή. Όχι δεν είναι ντροπή να είσαι πλασιέ ανεμογεννητριών. Ντροπή είναι να είσαι πλασιέ συνειδήσεων.

Και μιας και μιλάμε για συνειδήσεις: Μαχαίρι στην καρδιά μου ήταν η ανακοίνωση του νυν αντιπεριφερειάρχη πως δεν θα συμμετέχει ξανά στην εκλογική διαδικασία… Το έργο του θα μας μείνει αξέχαστο! Αιωνία του η μνήμη! Και τι συναδελφική ανακοίνωση από πλευράς του νυν περιφερειάρχη! Ψωμί και αλάτι!

Ελπίζω να βρει στέγη ο πρώην Νομάρχης γιατί δεν θα αντέξω και αυτή την απουσία από τα ψηφοδέλτια…

Μιλώντας για σταυροδοσία έχω να παρατηρήσω βελτίωση σε πολλούς τομείς: Έχουμε ανέβει επίπεδο, είναι ξεκάθαρο. Από τα γραπτά περάσαμε στο γυαλί! Άντε και σύντομα δελτία τύπου χωρίς ορθογραφικά λάθη βρε! Δεν είμαι ο κατάλληλος σίγουρα να κάνω ορθογραφικές υποδείξεις αλλά από ένα δημόσιο γραφείο θα περίμενε κανείς το τρίτο ενικό να γράφεται με «αι» και το δεύτερο πληθυντικό με «ε».

Στα ορθογραφικά κολλάω; Σαφώς όχι. Εδώ συνεχίζουν στο ίδιο μοτίβο πολιτικής των προηγούμενων σαράντα χρόνων με εκατέρωθεν κατηγορίες και φιέστες παραμονές των εκλογών. Παραγωγική διαδικασία… Ευτυχώς που γίνονται πότε-πότε αγώνες τύπου Bras De Fer στο νησί για να μαζεύονται οι πολιτικοί γίγαντες του νησιού και να μετράνε ποιος είναι ο καλύτερος! Ποιος ξόδεψε τα χρήματα των δημοτών πιο αποδοτικά γιατί θα ξεχάσουμε και αυτά που ξέρουμε.

Δεν είναι που θα σας πάρει το Ποτάμι του Σταύρου του πρωταγωνιστή, του πολεμιστή του φωτός!. Είναι που βρέχει και θα σας ξεράσει ο Μεγάλος Ποταμός στην θάλασσα…

Από την θάλασσα έφτασε το γαυροσκάθαρο; Κολύμπησε; Πέταξε; Ευτυχώς οι ειδήμονες κινήθηκαν άμεσα στις ανακοινώσεις όταν πια ανακαλύφθηκε το πρόβλημα. Η πρόληψη ήταν ιδέα δυσνόητη… Όχι δεν είμαι λάτρης των φοινικόδεντρων. Ας πάρουν τους ευκαλύπτους και ας γυρίσουν στις ηπείρους τους. Αλλά το θράσος των ανακοινώσεων δεν περιγράφεται…

Δεν περιγράφεται ούτε η αποτυχία του δημοψηφίσματος στην Πάρο για την κατάσταση της Υγείας. Ψήφισαν μόλις 5419 κάτοικοι! Ντροπή τους! Κανένα καλό δικηγόρο δεν είχαν να πατήσει μια μήνυση; Έχω εγώ κάποιους επαναστάτες να τους φέρω σε επαφή…

Έχω πει σε φίλο πως πλέον θα χρησιμοποιώ χαρακτηρισμούς που μου προσάπτουν και θα τους επιστρέφω με το πιο χαιρέκακο χαμόγελο.

Με χαμόγελο πια αντιμετωπίζω και τα ευχολόγια των διάφορων πολιτευόμενων που κάθε πρωί, αφού πρώτα αντιγράψουν 2-3 σειρές από το συναξάρι, γράφουν μεγάλα λόγια συμπόρευσης και σύμπνοιας για το νησί. Ελπίζοντας να μην υπάρχει κάποιο καρδιακό ιστορικό θα κάνω μια μεγάλη αποκάλυψη: Και αυτή η προσέγγιση της πολιτικής είναι ξεπερασμένη!

Ευτυχώς το καρναβάλι έδειξε πως υπάρχει διάθεση για χιούμορ στο νησί. Προτείνω του χρόνου η θεματολογία να είναι αποκλειστικά εμπνευσμένη από το νησί. Δεν μπορεί κάποιος θα σκεφτεί να ντυθεί ΔΟΥ Τήνου τιμής ένεκεν…