Ο Χάλιας

του Θανάση Καρτερού

Τον είδαμε να χαμογελά εν μέσω της κατήφειας και να λάμπει εν μέσω της σκοτούρας κατά την ορκωμοσία της κυβέρνησης. Βενιζέλος, ο εθνικώς υπεύθυνος, ο κερδισμένος της μοιρασιάς, ο σωτήρ του Σαμαρά -αυτό λένε τα υμνολόγια.   Ο εθνικώς υπεύθυνος Βενιζέλος, όμως, ο ευέλικτος και εύκαμπτος, ο φιλόδοξος και φλύαρος, δεν είναι -όπως τρομπάρουν ορισμένοι και ο ίδιος- ο ισχυρός άνδρας της συγκυρίας. Είναι ο χάλιας της, έστω κι αν αυτή τη στιγμή εμφανίζεται ως ο κυρίαρχος του παιγνιδιού και ο μεγάλος πρωταγωνιστής του τσίρκου που παριστάνει την κυβέρνηση τετραετίας.   Είναι χάλιας γιατί έχασε κάθε είδους επαφή με τον κόσμο της λεγόμενης "δημοκρατικής παράταξης" αποδεχόμενος να γίνει αδελφοποιητός του Σαμαρά και του Άδωνι. Τον φτύνουν οι πρώην ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, κι ας φαντασιώνεται ότι τον δροσίζει κεντροαριστερή βροχούλα. Προσθέτουν έτσι την αποστροφή τους γι' αυτόν στην αποστροφή των παραδοσιακών δεξιών, που δεν θέλουν να τον βλέπουν ούτε ζωγραφιστό -κι ας είναι το κοσκινάκι του Σαμαρά τους.   Είναι χάλιας επίσης γιατί τον κυνηγούν τα υποβρύχια του Άκη και η λαδιά με τη λίστα Λαγκάρντ -όλα τα ψέματά του γι' αυτή βγήκαν στη φόρα από τους εμπειρογνώμονες και τους Γάλλους. Και αν ο Σαμαράς του προφέρει ασυλία -κράτα με να σε κρατώ...- και γλιτώνει προσώρας το εδώλιο του κατηγορουμένου, αυτό δεν σημαίνει ότι γλιτώνει ή μπορεί να γλιτώσει και από την ετυμηγορία του οργισμένου δημοκρατικού πολίτη.   Είναι χάλιας, τέλος, γιατί από καθηγητής συνταγματικού δικαίου προήχθη σε πρύτανη του αντισυνταγματικού αδίκου σε πλείστες όσες περιπτώσεις -με τελευταία την υπόθεση του μαύρου στην ΕΡΤ. Και αναδείχτηκε σε Νόβα και Τσιριμώκο της εποχής μας ωθώντας στην αγκαλιά της Ακροδεξιάς ό,τι είχε μείνει από το ΠΑΣΟΚ. Εκκαθαριστής του πάλαι ποτέ κραταιού κόμματος του Ανδρέα -αυτό είναι και έτσι καταγράφεται στη συνείδηση της κοινής γνώμης.   Δεν υπάρχει αμφιβολία: Ο Βενιζέλος είναι ο αδύναμος κρίκος της κυβέρνησης, και ας επιστρατεύουν τα παπαγαλάκια μέχρι και τη συγκυβέρνηση Σοφούλη - Τσαλδάρη το '47 για να ξεπλύνουν το 2013. Αγνοώντας ότι εκείνη η συγκυβέρνηση οδήγησε στην παντοδυναμία της Δεξιάς και στην εξαφάνιση για δεκαπέντε χρόνια της αγαπημένης τους δημοκρατικής παράταξης. Που όχι ως σοφός, αλλά ως Σοφούλης, ο Βενιζέλος καλείται να αναστήσει. Εδώ γελάμε...     

Πηγή: avgi.gr