ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ

Λίγο πριν ανοίξουν οι κάλπες για τις επαναληπτικές και τις ευρωεκλογές, χρήσιμο για να χαλαρώσουμε από την ένταση των ημερών και για προβληματισμό, ένα ποίημα του λαϊκού οργανοπαίκτη και "ποιητή" από την Καρδιανή Κώστα Πανώριου γραμμένο την δεκαετία του 50 για κάποιες σύγχρονές του εκλογές. Το πήραμε από το βιβλίο:   

"Παράδοση και μνήμη"

με το δοξάρι και την πένα

του  Κώστα Πανώριου.

του Κώστα Δανούση έκδοση της Αδελφότητας Τηνίων Καρδιανιωτών 2005:

Έφτασαν οι αποκριές,

Χορεύουν νέες και γριές.

Ας τα ο πιούμε το κρασάκι

Κι ας χορέψουμε λιγάκι.

Θα τραγουδήσουμε με χαρά

Τα νιάτα μας τα ανθηρά,

Γιατί φεύγουνε τα χρόνια

Κι έρχονται τα άσπρα χιόνια.

Σήμερα είναι Αποκριές,

Μα έρχονται και εκλογές.

Υποψήφιοι γυρνάνε

Και τους ψήφους σας ζητάνε.

 Η Τήνος

Ήρθανε πάλι τα πουλιά

Με υποσχέσεις και φιλιά

Και με την ψηφοφορία

βρήκαν πάλι ευκαιρία.

Σε πγοιόν να δώσω τα πολλά

Και πγοιός μου έκανε καλά;

Που με κάτι με γελάνε

Και τους ψήφους αποκτάνε.

Το Δημοκρατικό κόμμα λέγει:

 Εμένα βάλε στην αρχή

Και θα ‘χεις έργα με ευχή.

Αυτοκίνητα στην ώρα

Απ΄ τον Πάνορμο στη Χώρα.

Θα βάλω και ηλεκτρικό,

Να μην χρειάζεσθε φακό.

Μέσα εις την Τήνο όλοι

Θα γινούνε περιβόλι.

Θα κάνω έργα γενικά,

Στην Καρδιανή τουριστικά

Πολέμου Κάμπου ,στα Πλακάκια,

Θε να πιάνουνε ψαράκια.

Εν γένει όλο το νησί

Θε να περνά ζωή χρυσή

Και θα είναι πγια δικός σου

Ο Τσικνιάς και το Στενό σου.

Η Τήνος απαντά:

Αν είν’ αλήθεια όλ’ αυτά

μέσα καρδούλα μου σκιρτά .

Μην περνάς εμέ γελοία ,

Έχω την αμφιβολία .

Οπόταν είναι οι εκλογές

Λένε θα γιάνουν οι πληγές

Και έτσι μένουμε ώ φίλοι,

Με παράπονο στα χείλη.

Το Φιλελεύθερο κόμμα λέγει:

Σκέψου, κυράμου ,μια στιγμή

Το στόμα σου το πώς μιλεί.

Τότες που σε κυβερνούσα ,

 άσχημα  σε διοικούσα;

Εκάμαμε αμαξιτούς

Για ζωντανούς και για θνητούς

Μ’ αυτοκίνητο σιργιάνι

Πάνε εις τον Άγιο Γιάννη

Θέλεις και άλλα να σου πω

Χωρίς καθόλου να ντραπώ;

Σκέψου πως θα ήταν τώρα,

Αν δεν ήμουν εγώ , η Χώρα .

Λοιπόν , εμέ να προτιμάς ,

Κανένα άλλον μην τιμάς .

Δώσε ψήφους εις εμένα

Να περνάς χαριτωμένα.

  Η Τήνος λέγει:

‘Ησουν και συ έναν καιρό

Και έκαμες κάτι  τι θαρρώ ,

Μα του Πάνορμου ο δρόμος

Στάθηκε σαν ταχυδρόμος.

Απ’ την αρχή ήσουν εσύ

Κι αντίς να σμίξης το νησί ,

Πήρες βόλτα τα χωριά μου

Κι έμεινε η Έξω Μεριά μου .

                                                   

Το Λαικόν κόμμα λέγει:

Άκου και μένα δεσποινίς ,

Δώσε μου ψήφους να φανής

Και ότι θέλεις θα σου κάνω

Στο νησάκι σου επάνω.

Τέσσερα χρόνια μια φορά

Σε διοικούσα μια χαρά .

Έκανα βρύσες και μύρια

Ως και δρόμους και γεφύρια.

Θυμάσαι ; ήσουν Λαϊκιά ,

Όχι με άποψη κακιά

Και εμένα αγαπούσες

Και τους άλλους  λησμονούσες.

Γι’ αυτό να βάλης στο μυαλό

Ότι σου θέλω το καλό.

Θα κτιστούν νοσοκομεία

Και στη θάλασσα πλατεία.

  Η Τήνος λέγει:

Πγοιόν να διαλέξω απ’ τους τρείς;

Σε κάνουνε να τρελαθής .

Έτσι μου ‘ρχεται να πιάσω

Και τους τρεις να αγγαλιάσω.

Είναι ωραίοι οι γαμβροί ,

Πρέπει κανείς κάτι να βρή.

Να ‘χη τόση αρμονία ,

Μα τραβώ ξενομανία .

Εγώ  ‘μια Τήνος το νησί ,

Να μην μου πουν κουτή  ‘σαι σύ;

Πρέπει τώρα να μιλήσω

Την κουμπάρα να ρωτήσω.

Για πες μου τώρα Καρδιανή ,

Χωρίς να σου κακοφανή:

Πγοιόν να πάρω στο πλευρό μου ,

Στο νησάκι το δικό μου;

Η Καρδιανή λέγει:

Άκου να σου πω :

Εγώ κανένα δεν αγαπώ

Κι έμμεινα γεροντοκόρη,

Ξεχασμένη εις τα όροι.

Προτού γενούν οι εκλογές

Πάντα με γέμιζαν ψευτιές.

Έργα έταζαν και χίλια

Και λαγούς με πετραχήλια.

Δεν θέλω πλέον βουλευτή

Και ας με πουν εμέ κουτή

Και ας ζήσουν τα παιδιά μου

Που ΄ναι στην Κοινότητά μου.

Ένα στεφάνι σου χρεωστώ

Και άσε τον γάμον σου αυτό.

Διώξε τους απ΄τους μπαξέδες

Με τους καζοντενεκέδες.

…

…

Τι έχεις κόρη μου, και κλαίς

Και στη μανούλα δεν το λες;

Πγοιός σε πείραξε εσένα

Και δεν μου το λες εμένα;

…

Θα ΄μουν μεγάλη και τρανή,

Στεριά και θάλασσ΄ αχανή,

Μα τα κόμματα με καίνε

Και οι φίλοι μου με κλαίνε.

Οσάκις, με καλή καρδιά,

Είν΄ ενωμένα τα παιδιά,

Είμαι ευχαριστημένη

Και στον κόσμο δοξασμένη.

Οι φίλοι μου με αγαπούν

Κι  ό, τι κι αν θέλω βοηθούν,

Όταν βλέπουν τα παιδιά μου

 να ΄ναι  εις την αγκαλιά μου.

Γι ΄αυτό, ώ Τήνο μου καλή,

Μην αγαπάς πολύ πολύ.

Ένωσέ το το νησί σου,

Να χαρώ και εγώ μαζί σου.

Κι έτσι σαν τι μάνα σας κι εγώ

Μαζί σας θα νικώ,

Γιατί θα ΄στε ενωμένοι

Στην πατρίδα μας εν γένει.

Ελάτε κόρες και παιδιά,

Να πγιούμε τώρα στην υγειά,

Το ωραίων μας κρασάκι

Απ΄ της Τήνου το νησάκι.

Κι αφήστε τους πολιτευτάς

Και για κανέναν μη ρωτάς.

Κείνοι που ΄χουνε τα γένια,

Ας φροντίσουν και για χτένια.

Εμείς θα ζήσουμε μαζί

Και το νησάκι μας θα ζη

Και του χρόνου να ΄ρθει πάλι

Αποκριά και καρναβάλι.