Σπάστε τα δεσμά των κομματικών παρωπίδων και ελευθερώστε τις συνειδήσεις.
Καθισμένος στο παραγώνι των στερνών κατωφλιών της ζήσης μου, απευθύνομαι σε σας τους Τριακόσιους της Βουλής των Ελλήνων, στον κάθε ένα ξεχωριστά και του βροντοφωνάζω.
Από το αφιόνι της κομματικής γραμμής ξύπνα.
Τι υποσχέθηκες στον κόσμο και σ΄εμπιστεύθηκαν όσοι σε ψήφισαν και σε ανέδειξαν αντιπρόσωπο του Έθνους. Δεν το αισθάνεσαι.
Η συνείδησή σου αλυσοδεμένη στα έγκατα του είναι σου σπαρταρά.
Ελευθέρωσέ την.
Όσοι, παρ΄ελπίδα, είστε κουφόνοες, αφουγκραστείτε επιτέλους τις γοερές κραυγές των πεινασμένων που λιμοκτονούν για να ξεχρεωθούν τα δάνεια των δανειστών.
Όσοι πάλι βαυκαλίζεστε με την ιδέα ότι δεν υπάρχει άλλη λύση, παρά το δανείζεσθαι και η εποπτεία για την εξόφλησή τους, ξεχάσατε τόσο εύκολα τα λόγια του Μενάνδρου: «Τα δάνεια δούλους τους ανθρώπους ποιεί»
Όσοι, επί πλέον, διακηρύσσετε πως εμείς καταψηφίζουμε όλα τα μέτρα που παίρνονται σε βάρος του λαού, έχω να πω, αυτό που λέω και στον εαυτό μου.
Τι δεν λες σωστά και δεν πείθεις τον αδαή.
Ανατριχιάζω να θωρώ ν’ ανεμίζουν οι σημαίες της αχαλίνωτης υποκρισίας και του εκμαυλισμού των συνειδήσεων και βροντοφωνάζω.
Ηχείστε σάλπιγγες ιερές, ανακρούσετε τον παιάνα της
Αντίστασης:
Ελευθερίην μ΄ αιτείς, μέγα μ΄ αιτείς, ου τοι δώσω.
Βουλευτές του Κοινοβουλίου, μην αφήσετε τον άνεμο της υποταγής να στεγνώσει τα δάκρυα του πόνου, να θερίσει το μέλλον των νέων γενεών.
Συναχτείτε στης παραστιάς το φωτογύρι, συσκεφτείτε γύρω από τα μέτωπα της σκέψης, ακούστε τις προγονικές παρακαταθήκες κι αντισταθείτε.
Όχι στην υποτέλεια, όχι στους δανειστές.
Ελευθερώστε τις συνειδήσεις σας.
Αποφασίστε κατά συνείδηση.
Αθήνα 4-12-2015
Ώδινεν όρος και έτεκε μυν.!!! ή άλλως πως, Τώρα πια είν αργααααά αγαααάπη μου γλυκειαααααά !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαζί μ όλα τ άλλα είδαμε κι αυτό το νέο είδος γραφής "Νεκρολογία δι εαυτόν από μη εισέτι αποβιώσαντα"
Καταλάβετε το, κουραστήκαμε πλέον, δεν έχουμε ανάγκη τις αμπελοφιλοσοφίες σας.
Σεμνύνομαι μπρος στην αξιοπρεπή στάση του ΛΑΚΗ ΣΑΝΤΑ
ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ Μανώλη και βάλτο στο νου σου, η ιστορία πλέον δεν είναι κατευθυνόμενη ούτε προνόμιο μιας κλίκας ή κάστας