Με ποιο δικαίωμα, ρε άθλιοι, πετάτε στη φωτιά και στα αγριεμένα κύματα την ανθρώπινη ζωή;

Της Πόπης Χριστοδουλίδου στον ημεροδρόμο

Ξημέρωσε Πρωτοχρονιά, μέρα γιορτινή για όλες τις ελπίδες, που κρατούν τους ανθρώπους όρθιους κι έτοιμους να δώσουν μάχες για την αξιοπρέπεια, την περηφάνεια και την ψυχή τους, που ολοκάθαρη συνεχίζει…

Όμως, κάποιοι άνθρωποι συμπατριώτες μας και συνάνθρωποι μας από άλλες χώρες δεν θα γυρίσουν σπίτια τους… Κάποια σπίτια μαυροφορέθηκαν…Και κάποια μάτια κλαίνε ασταμάτητα και θρηνούν…

Αυτοί, που επέζησαν από το Norman Atlantic έχουν στα μάτια τους καπνούς και φλόγες ακόμα.. Και στην καρδιά τους μια παγωνιά ανείπωτη για αυτούς, που δεν τα κατάφεραν…Και ή πνίγηκαν ή κάηκαν και αγνοούνται …

Για τους εφοπλιστές και για τον υπουργό Ναυτιλίας δεν τρέχει τίποτα. Έτσι κι αλλιώς οι από πριν ειλημμένες αποφάσεις τους, οδηγούν πάντα σε τραγωδίες…Και το γνωρίζουν…

Μιλάμε για «έγκλημα» εκ προμελέτης , όταν κ. υπουργέ υπογράφεις μείωση οργανικών συνθέσεων στα επιβατηγά πλοία της γραμμής Πάτρας- Ιταλίας και πετάς στην ανεργία τους ναυτικούς μας. Αλλά συγχρόνως δημιουργείς και τεράστιο πρόβλημα στην ασφάλεια πλοίου και επιβαινόντων …Το μισό πλήρωμα , που δεν επαρκεί με τίποτα σε περίπτωση κινδύνου …Ναυτεργάτες, που δουλεύουν σε συνθήκες γαλέρας, διπλοβάρδιες, με χαμηλότερους μισθούς και με μεγάλη κόπωση.

Με τον βούρδουλα…Αν παραπονεθείς, σε… κλωτσάνε και μπαίνεις στην μαύρη λίστα…Που να ξαναβρείς δουλειά…

Κι ούτε η τραγωδία του «Εξπρές Σάμινα», με 80 αδικοχαμένους ανθρώπους έγινε φυσικά μάθημα σε αυτούς, που κυβερνούν ως εκπρόσωποι των συμφερόντων μεγαλοκαρχαριών εφοπλιστών…

Και τι σημαίνει αξιόπλοο, ανάξιε για οποιαδήποτε θέση διοίκησης, υπουργέ, όταν γνωρίζουμε όλοι, πως, όσα προβλήματα κι αν είχε, υποθετικά, το πλοίο αυτό, όπως ακριβώς και πολλά ακόμα επιβατηγά, θα πλέει ,γιατί, ο εφοπλιστής πρέπει να μετρά υπερκέρδη, αφού για αυτόν τον λόγο σε έβαλε να τον εκπροσωπείς…

Άνθρωποι απελπισμένοι, που πήδηξαν στην φουρτουνιασμένη θάλασσα για να γλιτώσουν από την πύρινη κόλαση και ή πνίγηκαν αβοήθητοι στην Αδριατική ή μελάνιασαν από το κρύο…

Και όπως όλα δείχνουν, κάποιο εγκλωβισμένοι στο φλεγόμενο γκαράζ , κάηκαν ή δηλητηριάστηκαν από τις αναθυμιάσεις…Κάρβουνο που θα μείνει εκεί, για να μας θυμίζει πάντα πόσο φθηνά πουλάνε της υπέρτατη των αξιών. Την ανθρώπινη ζωή.

Και όσοι τα κατάφεραν να ζήσουν, έμειναν τριάντα ώρες, μέσα σε κόλαση, παγωμένοι, σοκαρισμένοι, ανήμποροι. Κι εσείς με διαδικασίες-εξπρές, αφήσατε το πλοίο να περάσει στα ύδατα του Ιταλού, για να βγάλετε από πάνω σας την ευθύνη

της τραγωδίας…

Ο καπιταλιστής είχε επιλέξει νεκροταφείο κι εσείς είχατε ετοιμάσει τις μαύρες κορδέλες.

Κάποιοι συγγενείς, με μάτια καρφωμένα στην ξώπορτα, πονάνε βαθιά και περιμένουν. Και κάποια παιδιά δεν θα ξαναδούν τους γονείς τους … Αλλά, εσένα, μεγάλε και τρανέ πολιτικέ σε τσούζει μόνο μήπως δεν ξαναεκλεγείς…Είσαι άδειος. Κενός.

Στοχοπροσηλωμένος αιώνια εκεί που βρίσκεται το συμφέρον του πλοιοκτήτη και του κάθε άπονου λεφτά …

«Αναξιόπλοα» ανθρωπάκια και «σαπιοκάραβες» συνειδήσεις σε πέτρινες καρδιές…

Δικαιοσύνη καρτεράμε. Φυσικοί αυτουργοί και ηθικοί αυτουργοί να τιμωρηθούν παραδειγματικά…Που ; Στην χώρα, που λίγοι, μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού, δικαστές πράττουν το καθήκον τους;

Ατιμωρησία. Προσπάθεια να επιρρίψουν ευθύνες μόνο στο πλήρωμα…

Όπως πάντα φταίνε: O κακός καιρός, ο Αγιος Νικόλας , που δεν τους έσωσε όλους κι ο κακός ο ναυτικός. Και τα λεφτά πολλά…Ποιος θα το ρυμουλκήσει, πόσα θα πάρει…Ασφαλιστικές εταιρείες και παιχνίδια πίσω από κλειστές πόρτες…Και ευρωπαϊκές χώρες σε μαύρο χάλι, όταν κληθούν να κάνουν διάσωση πραγματική και αποτελεσματική, τις πρώτες ώρες …

Μπορούν, αλλά δεν θέλουν, λέμε εμείς… Για σκεφτείτε, καθηλωμένα τα 7 από τα 10 ελικόπτερα παντός καιρού Super-Puma.

Και δύο υπουργοί να δηλώνουν πως έστειλαν δεκάδες μέσα διάσωσης και να μην ντρέπονται για τα ψέματα τους…

Και άνθρωποι να… χτυπούν γυναικόπαιδα, για να ανέβουν πρώτοι στο ελικόπτερο ή να τάζουν λεφτά και χρυσά στους διασώστες, για να προηγηθούν στην απόδραση από την κόλαση…

Η πραγματική όμως κόλαση, όσοι διασώστες κι αν τρέξουν , είναι παρούσα στα σώματα, που απανθρακώθηκαν ή μελάνιασαν, δίχως να φταίνε σε τίποτα. Σε θάνατο ανατριχιαστικό και φρικτό καταδικασμένες ανθρώπινες ζωές,

γιατί τα θησαυροφυλάκια πρέπει να είναι γεμάτα να γλεντούν οι καπιταλιστές και να πληρώνουν και την προεκλογική καμπάνια των ξεπουλημένων πολιτικών…

Κι όπως πάντα, οι κάμερες θα σβήσουν, τα μικρόφωνα θα σωπάσουν και η είδηση θα πάει γρήγορα στα αζήτητα, όταν πια δεν θα πουλάει…

Όμως, ο θρήνος δεν έχει τέλος, ούτε όρια…

Ακούσατε μήπως στα κανάλια τα ονόματα : Γκριμάλντι και Βαρδινογιάννης;

Η είδατε κανέναν εκπρόσωπο εταιρείας να λέει κάτι;

Ακούσατε την λέξη συγγνώμη;;;

Κι εκείνος ο λοστρόμος, που έσπασε το χέρι του, βοηθώντας, όπως μπορούσε τον κόσμο, θα ακούει, πως το πλήρωμα δεν έκανε τίποτα…και θα πικραίνεται.

Η μεγάλη μας ναυτιλία καταγράφει ακόμα μία πολύνεκρη τραγωδία. Αυτό, που αυτοί ονομάζουν τουρισμό και σύγχρονη ακτοπλοΐα έχει γεμίσει καντήλια αναμμένα και μας βασανίζει το ερώτημα: Με ποιο δικαίωμα ρε άθλιοι πετάτε στη φωτιά και στα αγριεμένα κύματα την ανθρώπινη ζωή;