Ο Σόιμπλε από τα μαύρα δάση, του Στάθη από το enikos.gr

• Συμφωνία-γέφυρα
• Ή η γέφυρα των στεναγμών;
• Ή της Αρτας το γιοφύρι;

 

       Συμφωνία-γέφυρα προτείνει η ελληνική κυβέρνηση στους Ευρωπαίους, δηλαδή στη Γερμανία, ώστε να φθάσουμε σε διαπραγματεύσεις που θα καταλήξουν σε μια νέα συμφωνία για το χρέος.

        Απ’ ό,τι φάνηκε στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου Σόιμπλε -Βαρουφάκη, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών ένιωθε για αυτήν τη συμφωνία-γέφυρα ως να επρόκειτο για τη γέφυρα του Γοργοποτάμου,

        με τον ίδιον καθισμένον πάνω της κι από κάτω τους αντάρτες, έτοιμους να την τινάξουν στον αέρα. Ρουφιάνα Ιστορία, «έβγαλες βρώμα (Μνημόνιο) ότι ξοφλήσαμε» και τώρα μας καλείς να πληρώνουμε αιωνίως τον λογαριασμό. Διάβαζα το «τελεσίγραφο Μέρκελ» (κοινώς email Χαρδούβελη - είχαν βρει και έκαναν οι άγριοι): κάντε αυτό,

• κάντε εκείνο,
• και τούτο
• κάντε το δείνα, κάντε το άλλο
• κι οπωσδήποτε αυτό!

        Εξακολουθούν να δίνουν διαταγές. Πολιτικά ορθώς διατυπωμένες, αλλά διαταγές. Διαταγές που γαβγίζουν. Κι αμέσως ύστερα δαγκώνουν. Εμοιαζε το σκληρό πρόσωπο του Σόιμπλε, όταν μιλούσε, σαν τράπεζα που σου παίρνει το σπίτι. Ομως, σε ποιους

        μιλούν έτσι οι Γερμανοί πλουτοκράτες; Σε αυτούς που έκαψαν, δολοφόνησαν, βασάνισαν και κατέστρεψαν; Σε αυτούς που λήστεψαν; σ’ αυτούς που τους άρπαξαν αρχαιολογικούς θησαυρούς; Ξεχνά η Γερμανία τον εξιλασμό του αίματος που μας χρωστάει;

        Ξεχνούν οι ηττημένοι του πολέμου τη μεγαλοψυχία της Ελλάδας -μιας συντετριμμένης Ελλάδας- να χαρίσει στη Γερμανία τα χρέη της, το 1953; Σε ποιους μιλά η Γερμανία και τους μιλά χωρίς σεβασμό; Δεν μιλάει

        σε μιζαδόρους της Ζήμενς, αλλά στους Ελληνες πολίτες, δεν μιλάει στους ραγιάδες των Σαμαροβενιζέλων, αλλά στον ελληνικό λαό. Στην ιστορία του, τις παραδόσεις του και τις ελπίδες του.

        Αλλά πού βασίζεται η Γερμανία και γαβγίζει έτσι; Στη Συνθήκη τουΜάστριχτ; Μα, πρώτη απ’ όλους, αυτή τη Συνθήκη την έχει παραβιάσει η ίδιαη Γερμανία. Ισχύ έχει αυτή η χώρα, όχι δίκιο. Και είναι μαθημένη αυτήν την ισχύ να την τροφοδοτεί με τη λεηλασία - τότε με τα τανκς, σήμερα με τις τράπεζες. Η Γερμανία -εκεί που την οδηγούν οι πλουτοκράτες- θα καταστραφεί και πάλι.Διότι

        διά της λιτότητας προσπαθεί να μετατρέψει τα πάντα γύρω της σε«ζωτικό χώρο». Μπορεί να τα κατάφερε με κάποιες χώρες και να τα μισοκατάφερε με μας, αλλά δεν θα τα καταφέρει με όλη την Ευρώπη. Κι αυτός είναι ο μέγας κίνδυνος. Η Γερμανία δεν ξέρει πού να σταματήσει, πάει τα πράγματα στα άκρα τους. Όπως τα πάει και με εμάς. Παρά τις εκλογές

        και το αποτέλεσμά τους, επιμένουν να φέρονται στον ελληνικό λαό σαν να τον διοικούν ακόμα γκαουλάιτερ και γενίτσαροι.

        Αυτό που συνέβη στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, διαπλοκή, διαφθορά, πελατειακό κράτος, υποδούλωση της εργασίας, συνέβη και σε όλα τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη. Δεν είναι λιγότερο διεφθαρμένη η Γερμανία απ’ την Ελλάδα. Δεν είναι άμωμη των οφσόρ και της φοροδιαφυγής η γερμανική (η γαλλική, η ιταλική και ούτω καθεξής) πλουτοκρατία. Και μεταξύ κατεργαραίων συνεργασία - για αυτό και η αγαστή σύμπνοια μεταξύ Γερμανών πλουτοκρατών και Ελλήνων ή όποιων άλλων, πέραν των κρατών κι εθνών. Για ποιους

        ευρωπαϊκούς κανόνες μιλάει λοιπόν ο Σόιμπλε; της Ζήμενς ή της βιομηχανίας όπλων; των τραπεζών ή των τραστ; των φοροφυγάδων ή των παράσιτων;

• Και επειδή πλέον οι Ελληνες ελπίζουν
• και επειδή αισθάνονται και πάλι αξιοπρεπείς
• και επειδή -αυτό κυρίως- με την ετυμηγορία τους

θέτουν σε κίνδυνο την επικράτεια της λιτότητας (δηλαδή των ειδικών οικονομικών ζωνών και των προτεκτοράτων) που με επιμέλεια κατασκευάζει η Γερμανία, για όλους αυτούς τους λόγους η κυβέρνηση Μέρκελ θα προσπαθήσει να αντιμετωπίσει την Ελλάδα στις διαπραγματεύσεις όπως η τίγρη το ποντίκι. Διότι, εκτός των άλλων, έτσι βλέπει τον κόσμο ο νεοφιλελευθερισμός, με τα μάτια της ύαινας και του τσακαλιού. Και δεν πά’ να λέμε εμείς στους Γερμανούς για τον Γκαίτε και σε μας οι Γερμανοί για τον Ομηρο, το μόνον που καταλαβαίνουν τα βαμπίρ που κυβερνάνε τις ζωές μας είναι το αίμα που μπορούν να μας πίνουν,

αίμα από ζωές, όνειρα, ελπίδες, τοπία, και μνήμες.

Στις εκλογές αυτές η πλειοψηφία των πολιτών μίλησε με τη γλώσσα τωνανθρώπων - με τη γλώσσα των φιδιών εξακολουθούν να ομιλούν εκείνοι που ποντάρουν στην αποτυχία της κυβέρνησης εθνικής και κοινωνικής σωτηρίας, στην αποτυχία των διαπραγματεύσεων. Αυτοί που ελπίζουν στην «απαίσιαν έκβασιν», παραγνωρίζοντας οι μωροί ότι κάτι τέτοιο θα έπαιρνε σβάρνα και τη δική τους τη ζωή...

 

Από το enikos.gr του Στάθη