Σχετικά

Εναλλακτικός ιστότοπος για την Τήνο και όχι μόνο, εκτεθειμένος σε μέρος που το προσβάλλει ο άνεμος και ορατός από όλους

Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2014

Χρόνια πολλά



ακόμα κι αν κόψουν όλα τα λουλούδια, η Άνοιξη θα έρθει

                                                                                     *Πάμπλο Νερούντα*

Ο καινούργιος χρόνος ας είναι γεμάτος στιγμές ευτυχίας και αγάπης.
Χρόνια Πολλά με υγεία, αντοχή και κουράγιο, αλληλεγγύη και αξιοπρέπεια. 

2 σχόλια:

  1. Τι το ωραιότερο να εύχεσαι στον τόπο σου και στους ανθρώπους του, να ελπίζουν σ' αυτό, που με λατρεία προσμένουν.
    Οι στεναγμοί της ανεκπλήρωτης χθεσινής μέρας, που με μιας στην αλλαγή του χρόνου σβήνουν τα παλιά και χτίζονται νέα όνειρα, είναι άλλωστε το ζουμί του σκηνικού, που λέγεται με απλά λόγια βιός των ανθρώπων.
    Γιατί μόνο από όλα τα έμψυχα ο άνθρωπος ελπίζει. Γιατί είναι αυτός που δημιουργεί και συνεκμεταλλεύεται , ό,τι απλόχερα του παρέχει η μάνα Γή, γιατί είναι αυτός που καταστρέφει και μισεί ό,τι είναι απαράδεκτο για τον χαρακτήρα του και στην ιδεολογία του.
    Είναι ωραίο λοιπόν να διαβάζεις ποιήματα, που σε ταξιδεύουν μακριά από τούτη την πεζή πραγματικότητα. Είναι ωραίο ν’ απολαμβάνεις το στίχο του Νερούντα που καρτερεί τη δική του ψυχική και αισθητική άνοιξη, ακόμα κι αν κόψουν τα λουλούδια. Υπάρχει όμως πραγματική άνοιξη στην φύση χωρίς ανθοφορία; Τούτο το δίλημμα του μεγάλου χιλιανού διανοούμενου, σε παραπέμπει στις δραματικές στιγμές του 1973, που έζησε η πατρίδα του κι εξ όλων αυτών των γεγονότων, πληγώθηκε ως γνωστόν θανάσιμα κι η υγεία του Νερούντα.
    Ήρθαν πολλές «άνοιξες» χωρίς λουλούδια, που τα είχε κόψει ο Πινοσέτ.
    Ήρθαν πολλές αλλαγές στην Χιλή, από την πτώση της δικτατορίας.
    Ξαναήρθαν τα λουλούδια, ξαναήρθε η ελευθερία, ξαναήρθε η ελπίδα για τους κατατρεγμένους της χώρας τους. Για να μυρίσουν όμως όλα τούτα, θυσίασαν τα ποιήματα και μπήκαν με μιας στον ωμό λόγο του καπιταλισμού. «Στο θάνατός σου, η ζωή μου»!
    Για να βγει λοιπόν το πολύτιμο μέταλλο από τα σπλάχνα της χιλιάνικης Γής, που πλουτίζουν οι πολυεθνικές, οι εργάτες στις μινιέρες του χαλκού στην Τσουκουικακαμάτα της Χιλής, ζωγραφίζουν σε πέτρες την Μαρία Παρθένο των Εργατών (Santa Maria de los Obreros) και φυλάνε την μεγάλη πέτρα για να τους σκεπάσει τον τάφο τους, όταν σκοτωθούν κατά τη διάρκεια της εξοντωτικής εργασίας τους (10-15 θανατηφόρα ατυχήματα την εβδομάδα).

    Μιχάλης Μιχελής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η άνοιξη ας έρθει.
    Άλλη πρωτοχρονιά με τέτοια Αγιοβασιλιτσα ας μην έρθει.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή