Σχετικά

Εναλλακτικός ιστότοπος για την Τήνο και όχι μόνο, εκτεθειμένος σε μέρος που το προσβάλλει ο άνεμος και ορατός από όλους

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2014

Όταν γράφεται η "μη" ιστορία




Πραγματοποιήθηκαν, σήμερα, 7-12-2014, οι εκλογές για την ανάδειξη μελών της Δ.Ε. το ΠΙΙΕΤ. Σε φορτισμένο συναισθηματικά και συγκυριακά κλίμα, που πυροδότησε η ψήφιση του 4301/7-10-2014 νόμου, που προσθέτει αρμοδιότητες στον εγχώριο μητροπολίτη μετατρέποντας το παράλληλα σε εκκλησιαστικό ίδρυμα, εκατοντάδες πολιτών συγκεντρώθηκαν μετά από κάλεσμα της συντονιστικής επιτροπής στον περίβολο του ναού της Παναγίας. Ήταν εκεί ο δήμαρχος με την πλειοψηφία των μελών του δημοτικού συμβουλίου, ο έπαρχος Τήνου, τα περισσότερα μέλη της συντονιστικής επιτροπής, πρώην επίτροποι του Ιδρύματος για να εκφράσουν την αντίθεσή τους στον νόμο, τον εγχώριο μητροπολίτη που φέρεται ως υποκινητής αλλά και των εκλεκτόρων που αψήφησαν την απόφαση της συντονιστικής επιτροπής για αποχή από την διαδικασία.


Οι τηνιακοί αψήφησαν τις πιέσεις και έδωσαν βροντερό παρόν, ενώ στο προαύλιο του Ιδρύματος ακούστηκε επανειλημμένως το «ανάξιος» προς το πρόσωπο του μητροπολίτη. Χρειάστηκε η παρουσία και η συνδρομή των ανδρών του αστυνομικού τμήματος Τήνου, αλλά και η συνοδεία του δημάρχου ως ανθρώπινη ασπίδα ώστε να ασκήσει το εκλογικό δικαίωμα που πλέον του δίνεται. Η αποχώρηση του εγχώριου μητροπολίτη από το νησί έγινε με την χρήση του σκάφους του λιμενικού ενώ λίγο αργότερα αναχωρούσε πλοίο της γραμμής. Ενώ ο μητροπολίτης διατηρεί το δικαίωμα χρήσης του σκάφους από το ελληνικό κράτος, ερωτηματικά εγείρει και η άσκοπη επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού.

Αίσθηση προκάλεσε η απουσία του επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης κ. Παναγιώτη Κροντηρά αιχμές και κατά του οποίου άφησε ο κ. Γ. Σανταμούρης υποβάλλοντας την παραίτησή του από την παράταξη "Τολμάμε μαζί" στον πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου νωρίτερα σήμερα και που σχετίζεται με τα παραπάνω γεγονότα.

Εκκωφαντική είναι η σιωπή που τηρούν τα Κυκλαδίτικα και Συριανά μέσα επί του θέματος, την ώρα που εθνικής εμβέλειας εφημερίδες έχουν αφιερώσει άρθρα τους.
  
Για την "μη" ιστορία, σε σύνολο τριαντατριών εκλεκτόρων ψήφισαν μόλις οι οκτώ:  Πέντε από το ιστορικό σωματείο της αδελφότητας Τηνιών της  Αθήνας, δύο από τον δήμο και ο κ. Πολυκανδιώτης, για να εκλέξουν εννέα τακτικά και πέντε αναπληρωματικά μέλη. Θυμίζουμε πως στην Δ.Ε. στα εννέα εκλεγμένα μέλη, προστίθεται και ο εγχώριος μητροπολίτης διατηρώντας σύμφωνα με τον νέο νόμο, ψήφο αυξημένης βαρύτητας.
 
Τα τελικά αποτελέσματα διαμορφώθηκαν μετά από κλήρωση λόγω της εμφάνισης πλειοψηφιών, ως εξής:
Τακτικά μέλη:
1.            Παρασκευάς-Γκίζης Ευάγγελος του Νικολάου  4 ψήφους
2.            Μαρκουίζος Γρηγόριος του Βασιλείου 3 ψήφους
3.            Βιδάλης Γεώργιος του Αντωνίου 2 ψήφους
4.            Σαλταμανίκας Ιωάννης του Αντωνίου 2 ψήφους
5.            Ράλλης Πέτρος του Ιωάννη 2 ψήφους
6.            Βελαλόπουλος Γεώργιος του Στυλιανού 2 ψήφους
7.            Δάβιος Ιωάννης του Αγγέλου 2 ψήφους
8.            Διαμαντάκης Νικόλαος του Ιπποκράτη 2 ψήφους
9.            Ξυπολιτίδου Μαρίνα του Φορμόζη 1 ψήφο
Αναπληρωματικά μέλη:
10.          Αλοίμονος  Γεώργιος του Ιωάννη
11.          Περπινιάς Λεωνίδας του Κωνσταντίνου
12.          Δημόπουλος Νικόλαος του Αλεξάνδρου
13.          Καλογήρου Ευάγγελος του Ιωάννη 
14.      Καρπέτας Βασίλειος του Βασιλείου 

Στα πολλά ερωτηματικά προστίθενται η εικόνα του αποτελέσματος με τον καταμερισμό στην σταυροδοσία αλλά και η διαδικασία που ακολούθησε κάποιες ισοψηφίες.

3 σχόλια:

  1. ΤΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣ ΕΙΝΑΙ Η ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ
    ΓΙΑ ΤΟ ΙΔΡΥΜΑ ΛΙΓΟ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ - ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΥΔΟΣΙΑ ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΗΘΩς ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΑΛΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΔΕΧΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΦΤΩΧΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ ΕΝΩ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΘΕΩΡΟΥΝ ΑΥΤΟΔΙΚΑΙΟ ΤΟΥΣ ΝΑ ΒΑΖΟΥΝ ΧΕΡΙ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ
    ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΟΧΙ 500 ΑΛΛΑ 5000 ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΕΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΦΩΝΑΞΟΥΝ
    ΑΝ ΟΝΤΩΣ Η ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΘΝΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ (ΠΟΥ ΑΜΦΙΒΑΛΩ ΓΙΑΤΙ ΑΛΛΙΩΣ ΤΗΝ ΠΑΙΡΝΑΝΕ ΟΙ ΔΕΣΠΟΤΑΔΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΑΜΑΡΑΔΕΣ) ΤΟΤΕ ΑΣ ΚΟΨΟΥΝ ΤΑ ΣΟΥΡΤΑ-ΦΕΡΤΑ ΜΕ ΤΑ ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΝΑΥΤΙΚΑ
    ΕΙΔΙΚΑ ΑΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΝΙΩΘΟΥΜΕ ΩΣ ΗΓΕΤΕΣ (Ο ΜΕΓΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΛΕΕΙ Ο ΘΡΥΛΟΣ ΠΕΤΑΞΕ ΤΟ ΝΕΡΟ ΠΟΥ ΒΗΚΑΝ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΚΕΙΝΟΝ ΚΑΙ ΞΕΔΙΨΑΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑ)
    ΑΥΤΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΟΥΝ ΣΤΟ ΑΚΕΡΑΙΟ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΔΩΣΕ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟΠΕΛΑΤΕΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟΥΜΠΕΚΙ
    ΑΝΑΞΙΟΙ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η αλήθεια δε κρύβεται.
    Κοινοποιείστε την.
    https://www.youtube.com/channel/UCLWw8kJWv3URgsTm0qNhcHA/videos

    Ελεύθερος Συντάκτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Συνειρμικές υπενθυμίσεις: Ιστορίες από τα παλιά.

    1. Πιο πέρα από τις ακτές της Τήνου, είναι η Δήλος. Σε μια άλλη εποχή, μ’ άλλους θεούς και δαίμονες, το εν λόγω μικρό νησί είχε συγκεντρώσει μεγάλο πλούτο, εξ αιτίας του ιερού του Απόλλωνα. Ήταν δηλαδή το κέντρο της αμφικτιονίας των Ιώνων κι έτσι η δυνατή Αθήνα, μια που έγινε κι αυτή μέλος αυτής της πολιτικό-θρησκευτικής ένωσης, αφού πήραν τα μυαλά της «αέρα», αποφάσισε παντί τρόπω να έχει το πάνω χέρι στα περιουσιακά στοιχεία της Δήλου. Πήγε λοιπόν εκεί ο Πεισίστρατος, ο επονομαζόμενος τύραννος το 543 π.Χ να ζητήσει το λόγο από το Ταμείο. Φυσικά ο Πεισίστρατος δεν έγινε ξαφνικά κακός με τους Δήλιους. Κι αυτός «εξαναγκάστηκε» από τις οικονομικές ανάγκες της πόλης του, να ψάξει να βρει τρόπους, στο πως μπορεί να βάλει χέρι στα λεφτά του νησιού, μια και είχε μοιράσει πολλά δάνεια στην Αθήνα, είχε εκτελέσει μεγάλα έργα κι είχε σουλουπώσει το πολιτικό του «προφίλ», χρηματίζοντας κολλητούς, σπαταλώντας φόρους και χρυσό.
    Οι Δήλιοι λοιπόν ξαφνιάστηκαν από τις επιτακτικές αιτήσεις των Αθηναίων να βάλουν χέρι στο Ιερό Ταμείο. «Είμαστε ντόπιοι κι οι νόμιμοι δικαιούχοι να διαχειριστούμε τον πλούτο του τόπου μας. Οι Θεοί όρισαν εμάς ως κτήτορες του ιερού του Απόλλωνα». Τότε οι Αθηναίοι πήγαν στο νεκροταφείο πήραν τα οστά και τα πτώματα των τεθνεώτων και τα μετέφεραν στη γειτονική Ρήνεια. «Από σήμερα (τους είπαν), δεν υπάρχει ντόπιος! Γιατί τόπος χωρίς δικούς του νεκρούς, δεν έχει το δικαίωμα να ανήκει σε κανένα κτήτορα. Καμιά γέννηση, δεν αναγνωρίζεται και καμία ταφή δεν επιτρέπεται πλέον».
    Οι Αθηναίοι λοιπόν έγιναν αφέντες των χρημάτων που έμειναν (προσωρινά στη Δήλο), μέχρι που το 456 π.Χ. τα πήγαν στην Αθήνα κι απ’ αυτά μαζί με το ασήμι του Λαυρίου, χρηματοδότησαν το χτίσιμο της Ακρόπολης.

    Μιχάλης Μιχελής

    ΑπάντησηΔιαγραφή