Κοινό τηνίων: Πρόγραμμα ''ανάπτυξη"

koinotinion/ανάπτυξη

Ποια Τήνο θέλουμε

Η Τήνος τα τελευταία 3 χρόνια έχει αλλάξει, με πολύ περισσότερο κόσμο να την επισκέπτεται και όχι μόνο για θρησκευτικούς λόγους. Περάσαμε πλέον στην ομάδα αναγνωρισμένων νησιών με συχνές αναφορές στον εγχώριο και διεθνή τύπο. Η τουριστική αυτή κίνηση έφερε χαμόγελα σε όλους μιας και είναι αδιαμφισβήτητα τεράστιο όφελος για την οικονομία του νησιού αφού αυξάνει την ζήτηση και σε προϊόντα άρα κάνει καλό στον πρωτογενή τομέα αλλά και σε υποδομές, άρα κάνει καλό και στον κατασκευαστικό κλάδο ακόμη ανεβάζει τις αξίες των ακινήτων κ.α.

Χωρίς όμως απο την μια έναν πλήρη σχεδιασμό και οριοθέτηση από πλευράς Δήμου, και με βασικές ελλείψεις στις υποδομές, τώρα που είμαστε στην αρχή αυτού του φαινομένου υπάρχει παράλληλα και μια ανησυχία από πολύ κόσμο. Τόσο από ντόπιους όσο και από επιλογή τηνιακούς, μήπως αυτή η "ανάπτυξη", αν συνεχιστεί με τους ίδιους ταχείς ρυθμούς και γίνει υπέρμετρη έχοντας μόνο σκοπό την μεγιστοποίηση του βραχυπρόθεσμου κέρδους, καταστρέψει αυτό που ξέρουμε σαν Τήνο μέχρι σήμερα.

Αρχικά τι το ιδιαίτερο έχει η Τήνος μέχρι τώρα και αν υπάρχει κάτι που οφείλουμε να παλέψουμε για να διαφυλάξουμε. Σίγουρα κάποια πράγματα με τα οποία έχουμε μεγαλώσει τείνουμε να τα θεωρούμε δεδομένα και να μην αντιλαμβανόμαστε πως είμαστε ευλογημένοι με έναν πολύ ιδιαίτερο τόπο, όχι τον πιο όμορφο, αλλά με αρκετά συγκριτικά πλεονεκτήματα που δεν εχουν όλα τα νησιά.

Από την μια η κυκλαδίτικη φύση, λιτή σε πρώτη ανάγνωση, αλλά με τόση βιοποικιλότητα ανάμεσα στα φρύγανα της (άγρια βότανα, φαρμακευτικά και μελισσοκομικά φυτά, κ.α.). Μπορεί να μην έχουμε δάση, αλλά μην θεωρούμε δεδομένο αυτή την ποικιλία φυτικών ειδών σε ένα τόσο μικρό μέρος.

Επίσης, πράγμα σπάνιο για κυκλαδονήσι, κατέχουμε μια εκτεταμένη ποικιλία τοπίων. Εκτός από το κλασικό κυκλαδίτικο τοπίο, όπως το έχει κάποιος στο μυαλό του, μπορεί να περιπλανηθεί σε κατάφυτες πλαγιές με βελανιδιές στα κάτω μέρη, στον απόκρημνο Τσικνιά και το επιβλητικό Εξώμβουργο, στην διαστημική πλευρά του Πετριάδου, στο λαμπερό μαρμάρινο άσπρο των Υστερνίων, στη μαρμάρινη πάλι άλλα πράσινη πλευρά προς Κουμελά, στις κατάφυτες λαγκαδιές προς Λιβάδα με πλατάνια φτέρες και νερά.

Όλα τα προηγούμενα, μόνο από την φύση. Αν προσθέσουμε τις ανθρωπογενείς παρεμβάσεις των προγόνων μας με τις ξερολιθιές παντού, το μεγαλύτερο δίκτυο μονοπατιών στις Κυκλάδες, τα αγροτικά στοιχεία αιώνων (περιστεριώνες, μύλους, κελιά, αλώνια), τα αμέτρητα ξωκλήσια, πηγάδια με τρεχούμενα νερά, τους τόσους, κατά πολύ περισσότερους από τα άλλα κυκλαδονήσια, παραδοσιακούς οικισμούς, το κάστρο του Εξωμβούργου, τα μαρμαροχώρια. Επίσης αγροτική παραγωγή με εξαιρετικά προϊόντα, το ότι ο τόπος μας προσφέρεται για τόσες αθλητικές δραστηριότητες. Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε πολλά για πολιτισμό, τέχνη, μουσεία.

Αρά καταλαβαίνουμε ότι έχουμε κληρονομήσει ένα ιδιαίτερο μέρος. Συμφωνούμε όλοι στο να καλωσορίσουμε τον κόσμο εδώ και να αναπτυχθούμε τουριστικά. Οι φόβοι ότι μια τέτοια ανάπτυξη κρύβει και κινδύνους είναι υπερβολικοί; Δυστυχώς όχι. Τα παραδείγματα νησιών που μέσα σε λίγα χρόνια όχι μόνο κατέστρεψαν ότι όμορφο είχαν άλλα έχουν κάνει αβάσταχτη την ζωή των ντόπιων σε αυτά, είναι πολλά και όχι μακριά μας.

Θα πρέπει να αναρωτηθούμε λοιπόν σε ποια Τήνο θέλουμε να ζούμε εμείς οι μόνιμοι κάτοικοι αλλά και τι εικόνα θέλουμε να δίνουμε στους επισκέπτες.

Μια Τήνο:

• Με τρεις άντε έξι μήνες που θα βουλιάζει στον κόσμο και τον υπόλοιπο χρόνο θα είναι νεκρή ή με ήπιο τουρισμό όλο τον χρόνο;
• Με μεγάλα πολυκαταστήματα όπου θα δουλεύουμε σαν εποχικοί υπάλληλοι ή με υγιή επιχειρηματικότητα που θα προβάλει τα προτερήματα του νησιού;
• Με εισαγόμενα τρόφιμα ή με προσεγμένη ντόπια παραγωγή;
• Με πανάκριβο φαγητό, υπηρεσίες, ενοίκια κατοικιών ή με οικονομικές επιλογές για όλα τα γούστα όλο τον χρόνο;
• Με πεζοδρόμια στην πόλη και στα τουριστικά χωριά ή με τραπέζια, πέργκολες και τζαμαρίες παντού χωρίς έλεγχο και προσεγμένη αισθητική;
• Με πεζόδρομους / ποδηλατοδρόμους ή με αυτοκίνητα παντού και κυκλοφοριακό χάος το καλοκαίρι;
• Με παραδοσιακά χωριά όπως είναι σχεδόν μέχρι σήμερα, ή με όλο το νησί χτισμένο, χωρίς κάποια όρια στο που και στο πόσο;
• Με κτίρια που θυμίζουν άλλες περιοχές και αστικά κέντρα χωρίς αισθητικά κριτήρια ή με κάποιες συμμορφώσεις σε κοινούς αισθητικούς στόχους;
• Με ανακύκλωση και προσπάθεια για όσο το δυνατόν λιγότερα απορρίμματα ή με την συνέχιση δεματοποίησης του προβλήματος;
• Με παραλίες χωρίς ελεύθερη είσοδο, κατασκευές και μουσική παντού ή με σωστά οργανωμένες και ελεγχόμενες παραλίες αλλά και με την δυνατότητα να ξαπλώσεις στην άμμο και να ακούσεις το κύμα;
• Με φύση που μας παρέχει ηρεμία και τροφή (άγρια χόρτα, μανιτάρια, βρούβες, σπαράγγια, βότανα, και τόσα άλλα) ή με λαγκάδια στα οποία οδηγούμε τα λύματά μας, τόσο μακριά όσο ίσα ίσα να μην τα μυρίζουμε από την πλατεία του χωριού;
• Με ποιοτικές πολιτιστικές δράσεις και φεστιβάλ όπως αρκετά ήδη γίνονται ή με lifestyle εκδηλώσεις και με celebrities;
• Με μουσική δημιουργία και με σεβασμό στην παραδοσιακή κουλτούρα ή με μεγάλους DJs μόνο;
• Με μικρούς ξενώνες που θα αναδείξουν και θα αξιοποιήσουν τα παραδοσιακά κτίρια ή με τεράστια ξενοδοχεία;
• Με πηγές που τρέχουν όλο τον χρόνο ή με γεωτρήσεις που ποτίζουν γκαζόν και τροφοδοτούν πισίνες;
• Με χώρους για να παίζουν με ασφάλεια τα παιδιά μας και τα παιδιά των επισκεπτών ή με απαξίωση χρόνων σε σχέση με τις υπάρχουσες παιδικές χαρές, σφράγισμα τους και μετά αναμονή χρόνων για την πολύκροτη ανακαίνιση τους;
• Με ανεμογεννήτριες και βιομηχανικό σκηνικό παντού ή με διατήρηση του φυσικού και του ανθρωπογενούς περιβάλλοντος και με ενεργειακή προσοχή και οικονομία σε πρώτο στάδιο.

Δεν λέμε ότι ο τουρισμός είναι κάτι κακό, λέμε ότι θέλει προσοχή και προσεκτικό σχεδιασμό η υλοποίηση των δομών αλλά και του ελέγχου που χρειάζεται ώστε να συνεχίσει να αναπτύσσεται σωστά το νησί μας σε αυτό τον τομέα.

Είναι όλα αυτά θέματα που άπτονται του Δήμου; Όχι απαραίτητα αλλά οι προτεραιότητες μας σαν νησί καθορίζονται από αυτόν και είναι ευθύνη του Δήμου να προχωρήσουμε με ουσιαστικά έργα που καλυτερεύουν τις συνθήκες. Όχι με έλλειψη σχεδιασμού και απευθείας αναθέσεις, με ότι αυτό συνεπάγεται συνήθως για την ποιότητα του παραγόμενου έργου. Ακόμη όλα αυτά θα πρέπει να αποφασίζονται με διαφάνεια και όχι σε κλειστές αίθουσες, χωρίς αναμετάδοση των Δημοτικών Συμβουλίων από όπου προβάλλονται μόνο οι αλληλοκατηγορίες πριν τις εκλογές.

Οι φωτογραφίες που συνοδεύουν αυτό το κείμενο, όπως και οι δρασεις μας ατομικά αλλά και συλλογικά την προηγούμενη πενταετία σαν Κοινό Τηνίων, είναι προς την κατεύθυνση μιας βιώσιμης Τήνου που την χαιρόμαστε αρμονικά τόσο εμείς όσο και οι επισκέπτες μας.

Έχουμε όντως την τύχη να ζούμε σε ένα ευλογημένο τόπο. Θα είναι και τα παιδιά μας το ίδιο τυχερά;Δεν είναι ρητορικό το ερώτημα, από εμάς και τις επιλογές μας σήμερα θα εξαρτηθεί.