ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Όσα δεν φέρνει ο χρόνος όλος μπορεί να τα φέρει μια στιγμή.

Γι’ αυτό ο καινούργιος χρόνος ας είναι γεμάτος στιγμές ευτυχίας και αγάπης.

Χρόνια Πολλά με υγεία, αντοχή και κουράγιο για τις μέρες που έρχονται.

Περιθώριο που σας χρειάζεται...!

Η ετυμολογία για την λέξη ισοπολιτεία δεν υπάρχει στο «βικιλεξικό». Στην αναζήτηση του λήμματος μας δίνεται το εξής αποτέλεσμα:  «Λείπει ο ορισμός (ή οι ορισμοί) αυτής της λέξης». Οι λέξεις δάνειο, χρέος, επιτόκιο αντιθέτως, περιγράφονται αναλυτικά. Δίνονται μάλιστα προέλευση, παραδείγματα και ρίζες κατά περιπτώσεις!

Η παραπάνω «ανακάλυψη» έγινε τυχαία. Με τον τυχαίο όμως αυτό τρόπο, αποκαλύφθηκε πως υπάρχει ένα κενό: Ασφαλώς όχι στο συγκεκριμένο λεξικό, καθώς ο κάθε χρήστης έχει την δυνατότητα (παροτρύνεται και από την ιστοσελίδα), να προτείνει επέκταση στην συγκεκριμένη αναφορά. Το κενό μάλλον συγκεκριμενοποιείται στους «επαΐοντες» της σύγχρονης πολιτείας, που όπως αντιλαμβάνομαι, δεν έχουν ένα ιστόσοπο για να συνδέσουν τον ορισμό… Παραθέτω αυτό που πρόχειρα βρήκα στο διαδίκτυο: [λόγ. < αρχ. ἰσοπολιτεία `ισότητα πολιτικών δικαιωμάτων΄ (ιδ. με βάση συνθήκη ανάμεσα σε δύο πόλεις)].

Το Σαββατοκύριακο των Χριστουγέννων βρέθηκα με φίλους στο νησί. Σε μια κουβέντα, μου μεταφέρθηκε, (και για το λόγο αυτό δεν θα μπω σε λεπτομέρειες), πως ο δήμαρχος σε πρόσφατη ομιλία-συνάντησή του στην αδελφότητα στην Αθήνα, αναφερόμενος σε μια διαμαρτυρία για παρατυπίες σχετικά με την λειτουργία του ελαιοτριβείου, ενημέρωνε πως «κάποιοι παραλίγο, να κλείσουν το ελαιοτριβείο» προσθέτοντας «πως πρόκειται για συγκεκριμένους ανθρώπους που βρίσκονται ή θα μπουν στο περιθώριο»… Ακόμη και αν δε χρησιμοποιήθηκαν τα παραπάνω λόγια, η προσπάθεια να περιθωριοποιηθούν οι «αντιφρονούντες» είναι περισσότερο από καταφανής στο νησί μας.

Όσον αφορά το πρώτο κομμάτι, θα ήταν φρόνιμο και θα παρακαλέσω, την επόμενη φορά που θα γίνει λόγος για τρίτους, τουλάχιστον να είναι παρόντες (για λόγους καθαρά σεβασμού στην ΙΣΟΠΟΛΙΤΕΙΑ – τουλάχιστον όπως την αντιλαμβάνομαι εγώ – για τον αντίλογο). Σχετικά με το δεύτερο σκέλος, μια παρότρυνση ακόμη: «Προσοχή, γιατί το περιθώριο αυτό μεγαλώνει και θα πέσει να σας πλακώσει! Μην επαναλαμβάνετε τα ατοπήματα του αντιπροέδρου που κατάντησε μια Ελλάδα ολόκληρη περιθώριο! Όπου βρεθεί και σταθεί το περιθώριο του πετάει γιαούρτια!».

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΟΧΙ «ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΟΣ» ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟΣ!

ΕΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ, ΡΗΞΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΘΑ «ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΙΝΑ»

Του ΚΩΣΤΑ ΜΑΡΚΟΥ

Ευθέως ανάλογα της εξαθλίωσης αναπτύσσεται και ο «βομβαρδισμός αλληλεγγύης», που κορυφώνεται με το εμπόριο των «αγίων ημερών». Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις «αλληλεγγύης» και «ανθρωπιάς» φυτρώνουν επιχορηγούμενες από το κράτος. Η Διαμαντοπούλου καλεί σε εθελοντισμό για να αντιμετωπιστούν ιδιωτικά τα προβλήματα που η ίδια με την πολιτική της δημιούργησε στα σχολεία. Όσο καταστρέφονται οι «πανκοινωνικές λειτουργίες» του αστικού κράτους σε όφελος των στενά ταξικών αναγκών του κεφαλαίου, τόσο πυκνώνουν οι οργανωμένες «δράσεις εθελοντισμού» του μιντιακού επιχειρηματικού συμπλέγματος, με ιεραποστόλους τον Αλαφούζο του Σκάι και τον Ψυχάρη του Βήμα FΜ.

Οι φιλάνθρωποι αυτοί κύριοι και οι όμοιοί τους, ταϊζουν ανέργους τη στιγμή που απολύουν εργαζόμενους. Με το αζημίωτο φυσικά: οι μεγάλοι επιχειρηματίες αποφεύγουν τη φορολογία με φιλανθρωπικές χορηγίες και οι μικροί διαφημίζουν δωρεάν το μαγαζί τους. Δήμαρχοι που κλείνουν βρεφονηπιακούς σταθμούς και απολύουν υπαλλήλους, την ίδια στιγμή, οργανώνουν «κοινωνικά σούπερ μάρκετ», συγκεντρώνοντας μουχλιασμένα φασόλια και ληγμένες κονσέρβες για τους ανέργους, τους φτωχούς και τους πεινασμένους.

Η ηθική και οι «πορνόγεροι»

 

Του Σταύρου Χριστακόπουλου sto pontiki
«Η ευσεβής Σουζάνα, σύζυγος του πλούσιου Ιωακείμ από τη Βαβυλώνα,  αφού έδιωξε τις υπηρέτριές της, έπαιρνε μόνη το λουτρό της, όταν δύο ηλικιωμένοι σάτυροι παρακολουθούσαν κρυφά τη σκηνή. Κατά την αναχώρησή της οι δύο πορνόγεροι την εκβίασαν ζητώντας της να συνευρεθεί μαζί τους, άλλως θα διέδιδαν ότι την είδαν να ερωτοτροπεί με άγνωστο νεαρό, ό,τι ατιμωτικότερο δηλαδή για την ενάρετη βιβλική μορφή».
Την ιστορία του πίνακα Susanna and the elders («Η Σουζάνα και οι πορνόγεροι» σε ελεύθερη απόδοση) του Πίτερ Πολ Ρούμπενς (1607-08), ο οποίος κοσμεί αυτό το κείμενο, αλιεύσαμε από το ιστολόγιο Χαρτογράφος. Η διήγηση συνεχίζεται ως εξής:
«Η έντιμη κοπέλα, όταν συνελήφθη, αρνήθηκε με κραυγές απόγνωσης και η υπόθεση κατέληξε στα δικαστήρια, όπου η “μοιχός” αντιμετώπισε τη βεβαία, όπως φαινόταν, ποινή του λιθοβολισμού. Τις συνοπτικές διαδικασίες, όμως, διακόπτει έγκαιρα ένας νεαρός ονόματι Δανιήλ, ο οποίος αξιώνει να διαχωριστούν οι δύο μάρτυρες κατηγορίας σε κατά μόνας καταθέσεις, ώστε να γίνει η πρώτη δικονομικώς άρτια αντεξέταση (cross examination) στην ιστορία.
Η μεγαλύτερη αντίφαση στην οποία έπεσαν οι δύο συκοφάντες ήταν ότι το “παράνομο ζευγάρι” εθεάθη κάτω από μια αειθαλή βελανιδιά κατά τον έναν, ενώ κατά τον άλλο στη σκιά του θάμνου ενός μαστιχόδενδρου, δυο δένδρα που ειδικά λόγω μεγέθους δεν μπορείς να τα μπερδέψεις. Δεν άργησε να αποκαλυφθεί η αλήθεια, οπότε οι επίορκοι καταδικάσθηκαν σε θάνατο ενώ η αρετή της Σουζάνας θριάμβευσε».
Το ότι οι τελευταίες ελληνικές κυβερνήσεις και μεγάλο μέρος των ΜΜΕ, αντί να παίξουν τον ρόλο του Δανιήλ, προτίμησαν αυτόν του «πορνόγερου» εξηγεί, σε πολύ μεγάλο βαθμό, το σημερινό κατάντημα της «Σουζάνας». Δηλαδή του ελληνικού λαού. Έστω και αν αυτός – δηλαδή όλοι εμείς – δεν υπήρξε υπόδειγμα πατριωτισμού και εντιμότητας.
Όποιος – είτε πολιτικός είτε τοκογλύφος είτε επαγγελματίας προπαγανδιστής – μπορεί βασίμως να υποστηρίξει ότι η αρετή του υπήρξε αντάξια της βιβλικής Σουζάνας και «ηθικότερη» των υπόλοιπων Ελλήνων όχι, τότε ας καταδικάσει και τον ελληνικό λαό.
Όποιος από τους Φαρισαίους συνέβαλε διά πράξεων ή παραλείψεων στην καταδίκη της Ελλάδας σε καταστροφή και υποδούλωση ακόμη μια φορά στην πολυτάραχη και πολυαίμακτη Ιστορία της θα βρεθεί, ελπίζω, ενώπιον ενός πραγματικού δικαστηρίου – και όχι μόνον ως συκοφάντης.
Ακόμη περισσότερο ελπίζω ότι η τιμωρία του θα είναι παραδειγματική. Όχι απλώς επειδή συνέβαλε σε μια άδικη καταδίκη, αλλά και διότι ο ίδιος επωφελήθηκε από αυτήν.
Μόνο που οι μύθοι εμπεριέχουν πάντα μια αυτονόητη και διδακτική λύτρωση. Σε περιπτώσεις υποδούλωσης ενός λαού η λύτρωση αυτή επέρχεται μόνο με την αυτοθυσία των ηρώων του. Άλλος δρόμος, δυστυχώς, δεν υπάρχει.
Καλές γιορτές...
ΥΓ.: Σύμφωνα με το ίδιο ιστολόγιο, η ιστορία της Σουζάνας γράφτηκε από τον Δανιήλ, «έναν από τους τέσσερις μεγάλους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης», ο οποίος «έζησε στις αρχές του 6ου π.Χ. αιώνα υπό την προστασία τόσο του Ναβουχοδονόσορα όσο και του Δαρείου πατρός» και ο οποίος στις «Προφητείες της Αποκαλύψεως», κεφάλαιο 13, μας παραδίδει την παραπάνω ιστορία...

---

Να σε κάψω Γιάννη, να σ' αλείψω λάδι!

Απόσπασμα από τις ευχές του βουλευτή Κυκλάδων (μα σε καμία περίπτωση Κυκλαδιτών!) Γ. Παπαμανώλη: 
"[...]Η χρονιά που πέρασε ήταν η δυσκολότερη των τελευταίων δεκαετιών και αρκετά νωρίς συνειδητοποιήσαμε όλοι τις ευθύνες μας. Η σκέψη μου είναι στους συνανθρώπους μας που μοχθούν καθημερινά και δύσκολα τα βγάζουν πέρα, σε όσους αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας, στους συνταξιούχους, στους ναυτικούς μας, στα στρατευμένα νιάτα της πατρίδας μας, στους ξενιτεμένους συμπατριώτες μας. Κατανοώ και συμμερίζομαι τις αγωνίες σας και πιστεύω ότι ακόμη και σ’ αυτές τις δύσκολες συνθήκες που όλοι αντιμετωπίζουμε, με ομοψυχία, ενότητα, αλληλεγγύη και συστράτευση όλων των δυνάμεων, θα καταφέρουμε να βγάλουμε τη χώρα μας από αυτή τη δυσχερή κατάσταση, έτσι ώστε να ξαναβρεί τους ρυθμούς οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης. [...]"
Αντί προσωπικού σχολίου αφήνω την παροιμία "Να σε κάψω Γιάννη, να σ' αλείψω λάδι!"

“Σμιλεύοντας το Χρόνο: Τήνος ,…30 και κάτι… χρόνια μετά”

 «H τέχνη είναι καημός και λύτρωση γι αυτόν που ταυτίζεται

είναι ένας συνεχής διάλογος με το υλικό

που οι άλλοι, αν έχουν ανοικτά τα μάτια της ψυχής

ακούνε κανένα ψίθυρο»

Γιάννης Μανιατάκος

Έγιναν στις 15 Δεκέμβρη τα εγκαίνια της έκθεσης με τίτλο: “Σμιλεύοντας το Χρόνο: Τήνος ,…30 & κάτι… χρόνια μετά” στην αίθουσα τέχνης «Καπλανών 5»   αφιερωμένη στο επί χρόνια δάσκαλο και  διευθυντή της σχολής του Πύργου της Τήνου Γιάννη Μανιατάκο, ο οποίος εκθέτει για πρώτη φορά έργα του γλυπτά και ζωγραφιστά.

Μαζί του εκθέτων και οι Βασίλης Τάγκαλος, Τάκης Κοζόζος και Έκτωρ Παπαδάκης.

Η διάρκεια της έκθεσης είναι έως τις 7 -1-2012 στην Καπλανών 5 και Μασσαλίας. 

Τηλ. 210 3390946, 210 3604119, 6986217218

LALIBELA Σύλλογος Βοήθειας Παιδιών Αιθιοπίας

Ο Σύλλογος Βοήθειας Παιδιών Αιθιοπίας Lalibela γεννήθηκε σαν ιδέα το 1995 στην ιερή πόλη της Αιθιοπίας Lalibela από μια ομάδα Ελλήνων που ταξίδεψε στην χώρα και είδε από κοντά τις συνθήκες διαβίωσης των ανθρώπων και κυρίως των χιλιάδων ορφανών παιδιών. Είναι ένα ελληνικό μη κερδοσκοπικό σωματείο κοινωνικής αλληλεγγύης με σκοπό την έμπρακτη συμπαράσταση στα παιδιά της Αιθιοπίας με παροχή υλικής, ηθικής και μορφωτικής βοήθειας. Σε συνεργασία με μη κυβερνητικές οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στην Αιθιοπία αναλαμβάνει προγράμματα αρωγής κυρίως προς ορφανά, άστεγα και απροστάτευτα παιδιά αλλά και σε παιδιά από άπορες και ενδεείς οικογένειες, που δεν έχουν καμία άλλη στήριξη και βοήθεια.

Πίνουν νερό στο όνομά τους!

Πίνουν νερό στο όνομά μας!

Εισαγωγή: Μερικές μέρες πριν έπεσε στα χέρια μου το κείμενο -  παρέμβαση 10 +1 σημείων «για το ΠαΣοΚ των νέων προκλήσεων και των νέων ιδεών» που ανάμεσα στους άλλους 6 βουλευτές του συγκυβερνώντος (!) κόμματος υπογράφει και ο κ. Π. Ρήγας. Αν γράψω ότι το διάβασα προσεκτικά, μάλλον θα ψεύδομαι ή θα υπερβάλω. Κυρίως η εμπλοκή του βουλευτή του νομού ήταν ο λόγος που του πέρασα μια διαγώνια ανάγνωση! Ανάμεσα σε εκείνα όμως που διέκρινα είναι προσπάθεια αυτοκριτικής για την 2ετία διακυβέρνησης και της κομματικής ταυτότητας/ιδεολογίας. Ενδεικτικά: «Τα τελευταία χρόνια άλλωστε οι διαχωριστικές γραμμές με τη Νέα Δημοκρατία έγιναν σταδιακά δυσδιάκριτες ενώ με τη Αριστερά έντονα διακριτές» (Παραθέτω και όλο το κείμενο για τους πιο σχολαστικούς: http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=432809). Θα μπορούσα να αναπτύξω τις σκέψεις μου για πολλές σειρές, (λόγου χάρη: λες και περίμενε κανείς το αντίθετο, μα που ήσασταν 2 χρόνια τώρα, λες και δεν ψηφίζατε συστηματικά και συστημικά μνημόνια –μεσοπρόθεσμα χαράτσια, κ.ο.κ.) όμως θα προτιμήσω να κινηθώ σε πιο ρηχά νερά και να εστιάσω αποκλειστικά στον ανεπανάληπτο πρώην υφυπουργό ανάπτυξης (ή κάτι παρεμφερές – συγχωρέστε με αλλά δεν ήμουν καλεσμένος στα βαφτίσια του υπουργείου…).

Ο κ. Ρήγας δύο χρόνια τώρα στήριξε και υπήρξε μέλος της κυβέρνησης που σάρωσε τα εργασιακά και όχι μόνο. Ο κ. Ρήγας είχε την δυνατότητα (μαζί και την απόλυτη ελευθερία από το Σύνταγμα αλλά και την αμέριστη συμπαράσταση της πλειοψηφίας των πολιτών) να αρνηθεί την ψήφο του στα νομοσχέδια που πέρασαν. Προτίμησε όμως να ακολουθήσει πιστά την γραμμή του κόμματος του και του μονόδρομου που μας οδήγησαν. Στο δύσκολο πλέον (και ολοένα δυσκολότερο) παρόν δηλώνει ξεκάθαρα πως είναι διχασμένη προσωπικότητα! Με μοναδικό επιχείρημα το «δεν γινότανε αλλιώς», γιατί η παραίτηση από το αξίωμα για λόγους αξιοπρέπειας δεν του πέρασε από το μυαλό, υποστήριξε την πολιτική που μας οδήγησε από δόση σε δόση και τελικά στην εξάρτηση!

Την ίδια πολιτική στηρίζουν και πιο κοντινά μας πρόσωπα: Δήμαρχοι, εκπρόσωποι σε περιφέρειες, αντιδήμαρχοι απ΄ άκρη σ’ άκρη σε όλη την χώρα. (Ονόματα δεν μπορώ να αναφέρω, καθώς δεν γνωρίζω ακριβώς τα μέλη της τοπικής του ΠαΣοΚ αλλά μικρή κοινωνία είμαστε, Ε.. ξέρουμε ποιος, πού και πότε! Ανάλογη συμπεριφορά και στην «αντιπολιτευτική» ΝΔ που συνεργάζεται πλέον στην κυβέρνηση την πρώτη άνευ εκλογών μετά το 1974. Και εδώ ονόματα να μην γράψω, πάλι πρώην δήμαρχοι, πρώην πρόεδροι δημοτικών συμβουλίων κτλ απ’ άκρη σ’ άκρη σε όλη την χώρα). Είναι οι ίδιοι που πίνουν νερό στο όνομά τους (όχι από εκείνο που μας εξασφαλίζει η δημοτική αρχή… από εμφιαλωμένο καλύτερα!). 

Και εδώ αναρωτιέμαι ποιος πίνει νερό σε ποιανού όνομα: Οι τοπικές εξουσίες στο όνομα της κεντρικής ή η κεντρική εξουσία στο όνομα των τοπικών τσομπανόσκυλων; Σ’ αυτό δυσκολεύομαι να απαντήσω. Κάθε φορά όμως που εκδηλώνω εκνευρισμό προς συγκεκριμένο πρόσωπο, ακούω τις συζητήσεις με φίλους που επιμένουν πως το πρόβλημα είναι το σύστημα της διαφθοράς που ξεκινά από την κεντρική εξουσία και απλώνεται με «ρουσφετικούς» δεσμούς μέχρι και την πιο αποκεντρωμένη διοίκηση: Ας μην εστιάσουμε στο Χ Δήμαρχο λοιπόν για την παιδικά αντιμετώπιση των δύσκολων καταστάσεων (ας μην διατηρούμε τις εμμονές μας). Ας μην επικεντρώσουμε την ευθύνη στους Υ, Ζ αντιδημάρχους για την ρεβανσιστική συμπεριφορά. Ας μην ασχοληθούμε και με το Χ’ κομματόσκυλο. Ας καταλογίσουμε την ευθύνη στην κοντόφθαλμη μικροκομματική συνδιαλλαγή που όμως για να αλλάξει θα πρέπει να ανατρέψει τη βάση της πυραμίδας! Την επόμενη φορά που θα σας πουν οι τοπικοί μας άρχοντες και εγγεγραμμένα μέλη των κομμάτων της συγκυβέρνησης πως τα οικονομικά του Δήμου είναι δύσκολα, θυμηθείτε πως στο παρελθόν περιμένει μια αιτία. Εκείνοι μπορεί να μείνουν τσομπανόσκυλα – εμείς δεν πρέπει να είμαστε πια πρόβατα όμως… Τουλάχιστον ας μην πίνουν νερό στο όνομά μας!     

ΥΓ: Να δούμε ποιος θαρραλέος δημαρχοδημοτικοσύμβουλος θα πάει να εκλέξει τον επόμενο Γιώργο από την βάση…

ΥΓ2: Καθώς έγραφα το παραπάνω κείμενο, και προσπαθώντας να στηρίξω τα επιχειρήματά μου, μου ήρθε στο μυαλό το εξής παιχνίδι: Παραμονές εκλογών παίρνουμε 4 κομμάτια χαρτί και χωρίζουμε το καθένα στην μέση με μία γραμμή. Στη μία πλευρά του κομματιού γράφουμε ένα τόπο και στην άλλη ένα ή περισσότερα πολιτικά σχέδια. Εγώ πχ έφτιαξα το εξής:
1. Κάτω Μέρη – Βιολογικός / Προσοχή στα χωριά
2. Πάνω Μέρη – Σχολείο
3. Χώρα – Ανατροπή του πολύχρονου καθεστώτος
4. Έξω μέρη – Διατήρηση υπηρεσιών
Στην συνέχεια κόβουμε τα χαρτάκια πάνω στη γραμμή και τα χωρίζουμε σε δύο ομάδες. Τραβάμε από κάθε κατηγορία ένα. Πχ:
1. Κάτω Μέρη – Σχολείο
2. Πάνω Μέρη – Βιολογικός / Προσοχή στα χωριά
3. Χώρα – Διατήρηση υπηρεσιών
4. Έξω Μέρη – Ανατροπή του πολύχρονου καθεστώτος
Και αναθεωρούμε το ποιος εκλέγεται…
Όχι, δεν πρόκειται για αστείο… για ανύπαρκτο πολιτικό σχέδιο πρόκειται, που ενορχηστρώνεται με τοπικούς κομματαρχέους που οφείλουμε να απομονώσουμε!