ΓΙΝΕ ΕΘΕΛΟΝΤΗΣ! ΜΗ ΜΕΝΕΙΣ ΘΕΑΤΗΣ!

                                                                                                                                                                                

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Η

Ο   ΔΗΜΟΣ  ΤΗΝΟΥ  διοργανώνει   σε  συνεργασία  με  το  Κλιμάκιο  Αιμοδοσίας  του  Νοσοκομείου  Παίδων  «ΑΓΙΑ  ΣΟΦΙΑ» την 27^η Εθελοντική  Αιμοδοσία, εις μνήμην Νικολάου Ελ. Κορνάρου, τ. Δημάρχου Τήνου.                                                                                                                  

ü  Στο  ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ ΤΗΝΟΥ

            ΣΑΒΒΑΤΟ  2  ΙΟΥΝΙΟΥ                 ΠΡΩΙ       09.00     έως    14.00  

                                           &  ΑΠΟΓΕΥΜΑ       18.00     έως     21.00     

            ΚΥΡΙΑΚΗ  3  ΙΟΥΝΙΟΥ                  ΠΡΩΙ       08.30     έως    14.00

ü  Στο Περιφερειακό Ιατρείο Τοπικής Κοινότητας  ΠΑΝΟΡΜΟΥ

            ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ  1 ΙΟΥΝΙΟΥ             ΠΡΩΙ     10.00  έως   13.00 

ü  Στο Περιφερειακό Ιατρείο  Τοπικής Κοινότητας  ΚΩΜΗΣ

           ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ  1 ΙΟΥΝΙΟΥ       ΑΠΟΓΕΥΜΑ  17.00  έως   20.30

ü  Στο Περιφερειακό Ιατρείο Τοπικής Κοινότητας  ΣΤΕΝΗΣ

           ΚΥΡΙΑΚΗ   3  ΙΟΥΝΙΟΥ             ΑΠΟΓΕΥΜΑ  17.00  έως   20.30

Σας καλούμε  να ανταποκριθείτε  στην προσπάθειά μας για την ανάπτυξη της Εθελοντικής Αιμοδοσίας ως πράξη  αλτρουισμού,  κοινωνικής  ευαισθησίας και συμμετοχής. Οι ανάγκες  των ασθενών συμπολιτών μας για αίμα  υπερβαίνουν τη μέχρι τώρα προσφορά. Είναι  το αγαθό της ζωής  που  μόνο με τη  συμμετοχή  σας μπορεί να προσφερθεί.

Ενημερώστε τους φίλους και γνωστούς σας ,για να  ενισχύσουμε με ΝΕΟΥΣ Εθελοντές  αιμοδότες  τη Δημοτική Τράπεζα Αίματος.

τρομαγμένο

Κοιτάζω το κορίτσι που δοκιμάζει ένα φόρεμα. Παίρνει ένα, μ’ αρέσει όμως ένα ακόμη. Σκέφτομαι να της πάρω το δεύτερο φεύγοντας απ’ το μαγαζί. Σαν μίνι έκπληξη. Σαν ωραία χειρονομία. Κλισέ δε λέω, αλλά και πάλι, τί σημασία έχει, εμένα μου άρεσε και το φόρεμα και το κορίτσι

του βυτίου  μέσο rednotebook Αμέσως ένας οχετός σκέψεων βομβαρδίζει το μυαλό μου. Πού πας; Πόσα λεφτά έχεις; Πόσα στο πορτοφόλι, πόσα στην τράπεζα. Μείον τη ΔΕΗ. Μείον το νερό, δεν με παίρνει να το αφήνω άλλο απλήρωτο. Μείον ένα ποσό που πρέπει να μαζεύεται μπας κ φύγουμε το καλοκαίρι. Δεν βγαίνει η πρόσθεση με τίποτα. Δεν βγαίνει. Όταν αρχίζει η αριθμητική στο μυαλό σου, δεν γλιτώνεις με τίποτα. Ύστερα από λίγο, άρχιζα να αναρωτιέμαι πού πηγαίνω χωρίς να έχω κρατημένο στην άκρη ούτε ένα ελάχιστο ποσό. Πού πηγαίνουμε, μήνα το μήνα, με τα ψέματα, χωρίς καβάντζα, δίχτυ ασφαλείας, πνεύμα οικονομίας. Αν γίνει ένα μπαμ, αν δεν γίνει και συνεχίσουμε έτσι. Αν και αν και αν. Έχουμε βγει έξω απ’ το μαγαζί και το μόνο που σκέφτομαι είναι το πόσο μίζερος έχω γίνει. Τι το κοιτάς ρε μαλάκα το φουστάνι; Τι το μετράς; Τί το ζυγίζεις; Παρ’ το ρε το κωλοφουστάνι. -//- Ύστερα το βράδυ, σπίτι να κοιτάω τα όσα συμβαίνουν στην Πάτρα. Πάντα υπήρχε έντονος ρατσισμός στην ελληνική κοινωνία. Όχι όμως αυτή η λύσσα, αυτή η μανία για λιντσάρισμα και αίμα και αυτοσχέδια εξόντωση λίγων από πολλούς. Όχι τόσο πολύ τουλάχιστον. Όχι με την υποστήριξη μεγάλης μερίδας τοπικών κοινωνιών. Ή απλά όχι σ’ αυτό το σημείο. Τώρα, που αποσύρεται το χρήμα (ή η ψευδαίσθηση) του χρήματος απ’ το κοινωνικό σώμα, θα βρεθούν (βρίσκονται ήδη) όλα στο τραπέζι. Ληστείες και οργή, βιασμοί και λιντσαρίσματα, έγκλημα και πογκρόμ. Η κοινωνική εξαθλίωση γεννά τέρατα. Όταν οι μικροαστοί γίνονται φτωχοί, οι από κάτω τους, οι μετανάστες, απομένουν φαντάσματα. Η ελληνική κοινωνία βαφτιζόταν επί χρόνια στον αμοραλισμό, τώρα η φτώχεια απλά αποκαλύπτει και τραβάει τα πράγματα στα όρια τους. Μια επικείμενη σφαγή σέρνεται στο στόμα όλων. Οξύνονται οι αντιθέσεις, γίνεται εμφανής ο (εν πολλοίς στρεβλός) κοινωνικός ανταγωνισμός. Οι φράσεις δεν μπορούν να δείξουν πόσο τρομαχτική είναι η πραγματικότητα. Λένε πολλοί ότι η ΧΑ θα ξεφουσκώσει, θα χάσει αρκετό απ’ το ποσοστό της. Την ώρα που θα πέφτει εκλογικά (αν πέσει τελικά), θα θεριεύει κοινωνικά. Όσο οι πασοκονεοδημοκράτες διαλύουν την κοινωνία, αυτή ακροβατεί πάνω από μια νέα Βαϊμάρη. Ο πληθυσμός φλερτάρει ανοιχτά με τον εθνικοσοσιαλισμό. Η αριστερά δεν ξέρει πως και τί, δεν παρατηρεί όλο το πλαίσιο ή μεμονωμένα προσπαθεί απεγνωσμένα. Ο αντιεξουσιαστικός χώρος, μάλλον ο πιο σκεπτικός και σοβαρός πάνω σε τέτοια ζητήματα, πολλές φορές τρομάζει την κοινωνία (και κατανοώ πλήρως γιατί το κάνει), ενώ ίσως θα έπρεπε να μιλήσει ένα λόγο παρηγορητικό, σκληρό και εντέλει απελευθερωτικό. Μπορεί και να κάνω λάθος. Τίποτα δεν είναι εύκολο. Το κεντροδεξιό μέτωπο μιλάει για Θεούς και πατρίδες και το μεταρρυθμιστικό κέντρο δεν πολυμπορεί τους ομοφυλόφιλους, την ώρα που η κεντροαριστερά μιλάει για υγειονομικές βόμβες. Ο σύριζα γυρνάει στην Ευρώπη για να του υπενθυμίζουν ότι πρέπει να εκπληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας. Να προχωρήσει η διάλυση της κοινωνίας, για να βρούμε σύμμαχους στην πολιτισμένη δύση. Σ’ αυτή την πολιτισμένη Ευρώπη που μας δανείζει, για να εξυγιανθούμε δημοσιονομικά την ώρα που αυξάνεται ο αριθμός των ανθρώπων που ψάχνει στα σκουπίδια για φαΐ. Ψάχνω να βρω ένα τρόπο να μπορέσω να υπερασπιστώ την Ευρώπη. Σήμερα, δεν βρίσκω τίποτα. Απ’ το απόγευμα στο βράδυ, ο τρόμος είναι οικονομικός, είναι πολιτικός, είναι ο φασισμός που βαδίζει ήρεμος μέσα από τα πίξελ. -//- Το πρωί, παρκάρω έξω από ένα δημοτικό σχολείο στη Νίκαια. Κοιτάζω κάτι μέσα στην τσάντα. Ξαφνικά, βλέπω κάτι με την άκρη του ματιού μου και ακούω ένα θόρυβο. Η μπάλα έφυγε απ’ την αυλή για να κάνει γκελ στο παρμπριζ και να προσγειωθεί στη μέση του δρόμου. Βγαίνω έξω, πιάνω τη μπάλα, ρωτάω με μάλλον αυστηρό ύφος τα παιδιά που μαζεύτηκαν στα κάγκελα. «Ποιός την έκανε αυτή τη σουτάρα;». Όλα μαζί, φωνάζουν γελώντας, ο Στέφανος και τον δείχνουν. Πριν προλάβω να τους πω κάτι του στιλ, καλά βρε ρουφιανάκια, άμέσως να τον δώσετε τον άνθρωπο, παρατηρώ ότι ο πρώτος που χαζογελάει είναι ο περίφημος Στέφανος. Εγώ, λέει, εγώ. Συνειδητοποιώ ότι χαίρεται γιατί αυτός έκανε τη σουτάρα. Και για να είμαι ειλικρινής, ήταν όντως σουτάρα. Αν παρατηρούσες πού ήταν το τέρμα στην αυλή, το ύψος του κάγκελου, τη δύναμη της μπάλας και το πού είχα παρκάρει το αυτοκίνητο, θα καταλάβαινες ότι ο μικρός είχε κάνει ένα εξαιρετικό σουτ. Η μπάλα πρέπει να σηκώθηκε αρκετά για να πέσει με φόρα και απότομα πάνω στο παρμπρίζ. Πρέπει να έμοιαζε το σουτ με αυτά τα φάουλ που εκτελούσε εκείνος ο Βραζιλιάνος παίχτης της Λυόν, λίγα χρόνια πριν. Τους επέστρεψα τη μπάλα με μια μάλλον ζυγισμένη σέντρα, η οποία είχε την έξτρα δυσκολία ότι πραγματοποιήθηκε με παντοφλέ παπούτσι της δουλειάς. -//- Απ’ το μαγαζί στη Σόλωνος, στην Πάτρα και πίσω στο δημοτικό σχολείο της Νίκαιας. Θέλω να ξαναγαπήσω αυτόν τον βρωμότοπο, όπως τότε στα 15 μου, πρώτη φορά στην Πάτμο ή τον Ταΰγετο. Θέλω να ξανακοιτάξω τους ανθρώπους που κατοικούν εδώ, όπως τότε στην Κομοτηνή, φοιτητής, που γνώρισα τους Βορειοελλαδίτες, τους Πόντιους και άνοιξε η καρδιά μου. Θέλω να ξαναδώ τον Παναγιωτάκη με πράσινο μαλλί να χορεύει ποντιακά. Θέλω να γυρίσω σε αυτόν τον εαυτό που θα ‘λεγε «τί το κοιτάς ρε ξεφτίλα το φουστάνι;». Θέλω να τρέξω με φόρα εκατοντάδων χιλιομέτρων προς τους φόβους μου. Να συγκρουστώ μπας και απομείνω ελεύθερος. Να συνέλθω, να βγω απ’ το τρομοκρατημένο, μετρημένο και ανέραστο σύμπαν τους. Θέλω ο έρωτας να μου φάει και το τελευταίο ευρώ. Θέλω να δω το κορίτσι να φοράει εκείνο το ωραίο φουστάνι.

"Νέες Δυσκολίες, Νέες Ανάγκες, στην κρίση του Σήμερα"

Πρόγραμμα ημερίδας

19.00 - 19.15: χαιρετισμοί

19.15-19.35: Πάγκαλης Νικόλαος, ψυχίατρος κλιμακίου Τήνου, ΚΜΨΥ ΒΑ Κυκλάδων ΕΠΑΨΥ: “ Η εξάρτηση σήμερα”

19.35-19.55: Παπαϊωάννου Ιορδάνης, παιδοψυχίατρος κλιμακίου Τήνου, ΚΜΨΥ ΒΑ Κυκλάδων ΕΠΑΨΥ: “ Κακοποίηση παιδιών από άλλα παιδιά: μορφές, αντιμετώπιση, προβληματισμοί ”

20.00-20.20: Σχορετσιανίτης Νίκος, ψυχίατρος κλιμακίου Τήνου, ΚΜΨΥ ΒΑ Κυκλάδων ΕΠΑΨΥ: “ Το ψυχοσωματικό φαινόμενο”

Συντονισμός: Ειρήνη Γεωργιάδου, υπεύθυνη κοινωνικής μέριμνας Δήμου Τήνου

                                                     

ΚΑΙ Η ΚΡΙΣΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

Διαφορά ΠΑΣΟΚ με ΝΔ

Ευρώ η Δραχμή;

Το ερώτημα είναι απλό.

Αν το εισόδημα μου είναι πλέον ΜΗΔΕΝ (0), το ΜΗΔΕΝ σε ποιο νόμισμα αποτυπώνεται καλύτερα;

Με ΜΗΔΕΝ ευρώ στη τσέπη, πόσα νομίσματα μπορώ να έχω και να περηφανεύομαι ότι είμαι πολίτης της Ευρώπης;.

ΜΗΔΕΝ σαν νόμισμα δεν αποτυπώνεται ούτε στην Δραχμή, ούτε στην Μνα, ούτε στο Ρούβλι, ούτε στο γρόσι.

ΕΙΝΑΙ ΜΗΔΕΝ.

ΜΗΔΕΝ στην πολιτική, ΜΗΔΕΝ στην οικονομία, ΜΗΔΕΝ στην παραγωγικότητα, ΜΗΔΕΝ στο μέλλον, ΜΗΔΕΝ στο παρόν... ΜΗΔΕΝ

ΜΗΔΕΝ σαν αυτό που έχουν πάρει οι πολιτικές των κομμάτων της υποτέλειας σαράντα χρόνια τώρα.

ΜΗΔΕΝ σαν τον δείκτη ευθιξίας που ανακαλύψαμε για όλους αυτούς που μας κυβερνάνε χρόνια τώρα.

Αυτό το μηδεν πρέπει να ανατρέψουμε.

 Με μια πολιτική που δώσει νούμερα ανάπτυξης, προόδου, που θα βάλει την παραγωγική μηχανή της χώρας σε κίνηση.

αντί για αυτό μας τρομοκρατούν με το ευρώ ή δραχμή.

Αυτοί βλέπετε τα μηδενικά τα έχουν πολλά στους λογαριασμούς τους.

Με κάποια νούμερα όμως μπροστά.

ΜΗΔΕΝΙΣΤΕ ΤΟΥΣ.

kepparou

Τήνος: γυμνή κι αστόλιστη

  

της Κατερίνας Γκίκα και της Μαρίας Δαμολή στο protagon.gr
Πρωί Παρασκευής μπήκαμε στο πλοίο, αφήσαμε πίσω μας το σύννεφο της έντασης να σκιάζει την Αθήνα. Μπήκαμε στο φως πάνω απ’ τη θάλασσα. Ήμασταν σχεδόν μόνες στο καράβι. Οι τέσσερις ώρες του ταξιδιού, ιδανικός χρόνος να απομακρυνθούμε από την καθημερινότητά, να υπάρξουμε σ’ αυτό το κενό χρόνου μεταξύ δύο σημείων, να πλεύσουμε εκεί ανενόχλητες, να προετοιμαστούμε για την άφιξη σ’ ένα άγνωστο νησί. Φτάσαμε με την αίσθηση καινούριου δέρματος πάνω μας.

Στο λιμάνι της Τήνου ηρεμία. Λόφοι στο βάθος. Λίγα αυτοκίνητα. Αδιάφορης αρχιτεκτονικής σπίτια γύρω. Όμως, καμιά ταμπέλα να βιάζει το μάτι με rooms to let. Καλή αρχή.

Το πλοίο που μας ακούμπησε εδώ έφυγε. «Μια και είμαστε τόσο κοντά, δεν περνάμε απ την Παναγία»; Ένα είδος καθήκοντος, μια αίσθηση προβλέψιμου, λίγη περιέργεια, τα νομίσματα των φίλων στις τσέπες μας. Πλησιάζοντας, η αισθητική του ναού μας ξάφνιασε. Τίποτα μεγαλοπρεπές, στομφώδες, επιβλητικό, καταβρωχθιστικό. Μόνο η εντύπωση του παλιού με την έννοια της διάρκειας, του λιτού με την έννοια της ομορφιάς, του σωστού μεγέθους με την έννοια του μέτρου.Στο δροσερό εσωτερικό κανείς. Από κάπου ακουγόταν το κλάμα ενός μωρού.

Ησυχία. Μύρισε μελισσοκέρι. Στο μαρμάρινο τέμπλο παλιές εικόνες, περιέργως φωτεινές, έργα τέχνης. Που ήταν η θαυματουργή εικόνα; Προστατευμένη με τζάμι. Από μέσα τα διαμαντικά, και τα χρυσά τάματα, λαμπύριζαν στο φως των αφιερωμένων καντηλιών από πάνω. Η εικόνα κρυμμένη. Αν πλησίαζες πολύ κοντά, κάτι θαμπό και σκούρο που θα μπορούσε να είναι πρόσωπο ή τμήμα του μόλις διακρινόταν. Μια γυναίκα ήρθε. Έκανε το σταυρό της, γονάτισε, έμεινε με το κεφάλι σκυμμένο. Καθήσαμε στις καρέκλες. Σιωπή. Ο χώρος γεμάτος υπόκωφη ενέργεια. Η ατμόσφαιρα υπαινικτική, υποβλητική, ο θόλος από πάνω γαλάζιος. Πόση ώρα πέρασε; Μια παρέα φουριόζα μπήκε-ένα νέο ζευγάρι, η νονά με τη λαμπάδα, το νεοφώτιστο εξαντλημένο με τα δάκρυα να στεγνώνουν στα μάγουλα στην αγκαλιά της γιαγιάς του, όλοι με τα καλά τους. Βγήκαμε ξανά στο προαύλιο, κοιταχτήκαμε, διασταυρώθηκαν κι ακούμπησαν μεταξύ τους τα συναισθήματα και οι σκέψεις που γέννησαν στην καθεμιά μας, δε μιλήσαμε, χωρίς προσυνεννόηση τραβήξαμε προς την ίδια κατεύθυνση.

Ανεβήκαμε τα φθαρμένα σκαλιά, διασχίσαμε το περιστύλιο, στην πόρτα του Μουσείου Τηνίων καλλιτεχνών, μας υποδέχτηκε μια μαυροντυμένη νεαρή κοπέλα με αυστηρό πρόσωπο. Τα έργα εντός, πρώιμα τα περισσότερα, καλλιτεχνών που γεννήθηκαν εδώ. Βιτάλης, Βούλγαρης, Σώχος, Δούκας, Γύζης, Λύτρας Χαλεπάς-μια γεύση μόνο, αλλά τι θησαυρός! Στην Πινακοθήκη, το κλίμα κορυφώθηκε. Εδώ , μαζί με το Συρράκο, τον Παρθένη το Χατζή και τον Λαμπαδίτη, συνυπάρχουν πίνακες της Φλαμανδικής σχολής και της Primitiva της Ιονίου, της Ιταλικής Αναγέννησης. Η αίσθηση της ουσίας της Τήνου, μας γέμισε και μας συνεπήρε-σαν υποψία μυστικού, σαν έλξη μυστηρίου, σαν ανάγκη να χωθούμε σε μια υπόσχεση.Μπήκαμε στο αυτοκίνητο, αποφασισμένες να ακολουθήσουμε το εσωτερικό και το εξωτερικό φως αυτού του νησιού. Χαράξαμε ένα οβάλ ενδοχώρας στο χάρτη, ξεκινήσαμε.

Πασπαλισμένο πράσινο παντού, οι βροχές του χειμώνα γλύκαναν την επιφάνεια της γής, ψηλά στο Βόλακα το μικρό θέατρο περίμενε το καλοκαίρι, στα Λουτρά η σχολή των Ουρσουλινών δεν βάραινε το τοπίο, τα υπόγεια νερά φούντωναν την εξοχή, τα στενά δρομάκια σκιάζονταν απ’ τα φορτωμένα λουλούδια μπαλκόνια, φτάσαμε στον Πύργο. Και χαθήκαμε στο χρόνο της συνέχειας και της συγκίνησης. Το σπίτι του Γιαννούλη Χαλεπά. Η μικρή πλατεία με την παλιά κρήνη. Το νεκροταφείο-μουσείο τάφων, επιτύμβιων επιγραφών, μαρμάρινων οστεοφυλακίων, γλυπτού ακίνητου αέρα, νικημένου θανάτου. Η σχολή καλών τεχνών με τον κήπο, μόνιμη έκθεση των έργων των σπουδαστών. Το Μουσείο μαρμαροτεχνίας, με το μάρμαρο σ’ όλα τα στάδια εξόρυξης επεξεργασίας χρήσης και μεταμόρφωσής του. Ζωντανό υλικό που αναπνέει, πανταχού παρόν απ’ τη γέννηση του νησιού ως σήμερα, διασχίζει τους καιρούς, ζει τεχνίτες, εξυπηρετεί την καθημερινότητα, γονιμοποιεί την πραγματικότητα, εμπνέει δημιουργούς, δίνει υπόσταση στους όγκους ελευθερώνοντάς τους.

Κι ύστερα η επιστροφή ελλειψοειδώς. Σε κάθε στροφή περιστεριώνες, λευκά κοσμήματα στο λαιμό των λόφων, ξαφνικά σημεία στις στροφές, μικρές κατοικίες φτερωτής ζωής. Ο ήλιος δεν είχε δύσει φτάνοντας στον Τριαντάρο. Στην κατοικία δίπλα στην παλιά ταβέρνα, η βαμμένη μπλέ ξύλινη αυλόπορτα ήταν ανοιχτή, στερεωμένη με πέτρες βότσαλα. Στο στηθαίο της βεράντας κι άλλα μεγαλύτερα. Μαζεύτηκαν άραγε απ’ την παραλία της Λυχναφτιάς; Δεν προλαβαίναμε να πάμε να δούμε, και το σπίτι ήταν κλειστό για να ρωτήσουμε τον ιδιοκτήτη.

Επιστρέψαμε στη Χώρα. Είχε βραδιάσει. Η γυναίκα που μας σέρβιρε το λιτό δείπνο, λεγόταν Ελένη. Η ψαρόσουπα συμπύκνωνε όλη τη θάλασσα. Το τηνιακό τυρί περιέχει όλη την αυτάρκεια, την ταπεινότητα και το μεγαλείο του αυθεντικού.

Τίποτα απ’ την πόλη δεν χρειαζόμαστε εδώ. Ό,τι χωρά σ’ αυτό το νησί, φτάνει για τον άνθρωπο. Καιρός να τον ξαναβρούμε. Μαζί με τη ζωή της απλότητας, και της ομορφιάς. Δεν χρειάζεται πετράδια η εικόνα. Έχει όλη τη δύναμη, γυμνή.

ένα άρθρο των πρωταγωνιστών

ΑΛΕΞΗ ΠΡΟΣΕΧΕ. ΟΠΟΙΟΣ ΑΝΑΚΑΤΕΥΕΤΑΙ ΜΕ ΤΑ ΣΚΑΤΑ ΤΟΝ ΤΡΩΝΕ ΟΙ ΚΟΤΕΣ.

Η προπαγάνδα της φτήνιας. Που απευθύνεται σε ένα λαό που τον θεωρούν επίσης φτηνιάρικο. Δεν έχουν σχεδιάσει ούτε καν μια πρωτότυπη ευφάνταστη προπαγάνδα. Έχει επιλεχτεί η κλασική μέθοδος της δειλίας. Στημένοι όλοι μπροστά στο λαό με ένα εθνικό έγκλημα φορτωμένο στις πλάτες τους, ούτε μετάνοια, ούτε συγνώμη, ούτε καλόπιασμα, ούτε επιχειρήματα. Επίθεση. Τυφλή, εμετική επίθεση και τρομοκρατία. Παρακάμπτοντας δειλά το μήνυμα που έστειλε ο λαός στις κάλπες, ξεκατίνιασμα στα τηλεοπτικά παράθυρα , επίπεδο ριάλιτυ τελευταίας κατηγορίας.

Ο ΣΥ ΡΙΖΑ πολύ φοβάμαι πως δεν έχει αντιληφθεί το μέγεθος της παγίδας,  Συμβουλή μου? Περιορίστε τις εμφανίσεις στα παράθυρα στο απολύτως απαραίτητο. Συμαζευτείτε και λάβετε υπόψη σας πως ένας ολόκληρος μηχανισμός δουλεύει με μοναδικό σκοπό να σας εξευτελίσει πριν την ώρα της κάλπης. Ούτε ένας δεν σκέφτεται να απολογηθεί για το τι έκανε, να προτείνει το πρόγραμμά του, να έρθει σε πολιτική αντιπαράθεση, να παρουσιάσει επιχειρήματα. Κι ούτε καν τους ενδιαφέρει αν είστε αριστεροί. Αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που τους νοιάζει. Φοβούνται μην δώσετε την ευκαιρία στο κόσμο να αντιληφθεί πως μπορεί να πει όχι στο μνημόνιο εδώ και τώρα κι ανακαλύψει στη συνέχεια πως ούτε η δευτέρα παρουσία έγινε ούτε καταντήσαμε αφρικανικό κράτος. Φοβούνται κάποιο που εδώ και τώρα θέλει να φέρει τα πράγματα στο όριο, όχι γιατί θα καταστραφεί η πατρίδα αλλά για τον ακριβώς αντίθετο λόγο. Το ότι δεν θα καταστραφεί και τότε τι θα συμβεί με όλους όσους έλεγαν ψέμματα/ Ποιος θα είναι ο αποδέκτης της απίστευτης οργής που θα ξεσπάσει?

Στη δική σας περίπτωση καθοδηγούν το σκηνικό στο να επαναφέρουν αριστεοφοβίες. Να βγάλουν από το σεντούκι τις ψυχροπολεμικές. Η Ελλάδα θα γίνει Αλβανία του Χότζα, θα χάσει ο κόσμος τα λεφτάκα του, θα σας πάρουν τα σπίτια, μόνο το κονσερβοκούτι δεν έχει βγει στη μέση. Δεν έχει σημασία αν δεν έχετε καμιά σχέση με αυτό που ο "φιλήσυχος λαουτζικος" της μεταεμφυλαικής Ελλάδας φοβόταν. Εσείς το ξέρετε, αυτοί ο ξέρουν αλλά ποντάρουν στους επίσης "φιλήσυχους ανθρωπάκους" της μεταπολίτευσης που θέλουν απλά να φυλάξουν το σπιτάκι τους και το κομπόδεμά τους σφιχτά κάτω από το στρώμα.

Η προπαγάνδα ποτέ δεν απευθύνθηκε σε μυημένους και συνειδητοποιημένους πολίτες. Σε ανθρώπους που έχουν γνώσεις και θάρρος. Σε ετοιμοπόλεμους και αποφασισμένους. Η προπαγάνδα αυτού του φτηνιάρικου τύπου απευθύνεται σε ανθρωπάκια που νοιάζονται για τον εαυτούλη τους και τη μίζερη ζωή τους. Φοβισμένα ανθρωπάκια που τους έρχεται πάντα πιο εύκολο να τα έχουν καλά με το δήμιο και να βαράνε μαζί του το θύμα. Η προπαγάνδα απευθύνεται σε ανθρωπάκια χωρίς ιδανικά που κοιτάνε δεξιά κι αριστερά που βρίσκεται το προσωπικό τους συμφέρον. Αυτού του είδους η προπαγάνδα δεν γίνεται για να οδηγήσει ένα έθνος στη δόξα, ένα λαό στην επανάσταση, η ένα σκλαβωμένο κράτος στην ελευθερία (γιατί αυτά είναι άλλα Ευαγγέλια) γίνεται για να κρατήσει τα ανθρωπάκια μέσα στις φωλίτσες τους καλά κρυμμένα. Να βάλουν πάλι τα κεφαλάκια μέσα και να λουφάξουν.

Βοήθεια στο σπίτι - Επιστολή των εργαζομένων

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ 

Προς:

τους εξυπηρετούμενους του προγράμματος «βοήθεια στο σπίτι» Δήμου Τήνου

και την τοπική κοινωνία του νησιού

Αγαπητοί μας ηλικιωμένοι και Άτομα Με Ειδικές Ανάγκες, αισθανόμαστε την ανάγκη στην παρούσα δύσκολη φάση τόσο για τη χώρα όσο και για τον καθένα από εμάς να επικοινωνήσουμε μαζί σας μέσω αυτής της επιστολής ωθούμενοι από την επαγγελματική και ανθρώπινη συνείδηση μας και βασιζόμενοι  στη καρποφόρα συνεργασία μας των 10 χρόνων παρουσίας του προγράμματος στη Τήνο. 

Γνωρίζουμε όλοι ότι ο αριθμός των ηλικιωμένων ατόμων και ο μέσος όρος ηλικίας έχει γενικά αυξηθεί. Στην Τήνο ιδιαίτερα, ο αριθμός των ηλικιωμένων στα διάφορα χωριά που διαβιούν μόνοι είναι αρκετά μεγάλος, ενώ ταυτόχρονα ξέρουμε καλά ότι επιθυμία των περισσοτέρων είναι η παραμονή στο σπίτι ώστε να προξενηθεί η μικρότερη δυνατή «επιβάρυνση» στα παιδιά ή άλλους συγγενείς και φίλους. Τα προγράμματα «βοήθεια στο σπίτι» δημιουργήθηκαν με την οικονομική υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης προκειμένου συγκροτημένα και με επιστημονικό τρόπο να απαντήσουν ολοκληρωμένα και πολύπλευρα σε αυτές τις ανάγκες των ηλικιωμένων συνανθρώπων μας αλλά και, στο μέτρο του δυνατού, στις ανάγκες των ατόμων που αντιμετωπίζουν κάποια αναπηρία. Θυμίζουμε ότι για τη σωστή λειτουργία ενός προγράμματος είναι βασικές και απαραίτητες τρεις ειδικότητες εργαζομένων:  i) κοινωνικός λειτουργός, ii) νοσηλευτής, iii) οικογενειακός βοηθός. 

Η διαπροσωπική επαφή που έχουμε, μας προστάζει ηθικά να ζητήσουμε ΣΥΓΝΩΜΗ, από κάθε μια και κάθε έναν από εσάς, τους εξυπηρετούμενους του προγράμματος μας και το συγγενικό ή φιλικό περιβάλλον σας, που ταλαιπωρηθήκατε και συνεχίζετε να ταλαιπωρείστε το τελευταίο διάστημα λόγω της απευκταίας αλλά ταυτόχρονα ύστατης αναγκαίας για τη βιωσιμότητα του προγράμματος κινητοποίησής μας.

 Ήδη βρισκόμαστε για 3η εβδομάδα σε Επίσχεσης Εργασίας διεκδικώντας εκτός των άλλων αμοιβές που αντιστοιχούν σε επτά μισθούς.  Σημειώνουμε εδώ ότι, παρά τα όποια προβλήματα και την αβεβαιότητα που υπήρξε και στο παρελθόν (όχι βέβαια σε τέτοιο βαθμό όπως σήμερα) εργαστήκαμε με όλες μας τις δυνάμεις και  χωρίς διακοπή όλα τα προηγούμενα χρόνια. Η κακή οργάνωση των Ελληνικών δημόσιων υπηρεσιών, η έλλειψη σχεδιασμού και η γραφειοκρατία ήταν πάντα σοβαρά εμπόδια στη δουλειά μας. Παρά όμως τα όποια προβλήματα όλες οι έρευνες που έχουν γίνει ως τώρα προκρίνουν το πρόγραμμα «βοήθεια στο σπίτι» ως το πιο παραγωγικό, ανταποδοτικό και αποδεκτό από τη κοινωνία προνοιακό πρόγραμμα που λειτούργησε ποτέ στην Ελλάδα. 

Στην παρούσα φάση το πρόγραμμα «βοήθεια στο σπίτι» τόσο σε οικονομικό επίπεδο όσο και σε θεσμικό βρίσκεται “στον αέρα“. Ελπίζουμε ότι οι διαμαρτυρίες (γενικά) των εργαζομένων και συγκεκριμένα στη Τήνο που μας αφορά, θα είναι μια αφορμή να κινητοποιηθεί η τοπική μας κοινωνία ώστε να μην ακυρωθούν και υποβαθμιστούν ακόμα περισσότερο οι ελάχιστες παροχές υγείας και πρόνοιας που υπάρχουν στο νησί μας. 

Επικαλούμαστε την απογοήτευση και την αγανάκτηση  όλων όσων δεν μπορούν να υψώσουν φωνή για τη καταπάτηση των δικαιωμάτων τους. Ελπίζουμε στην άμεση αξιολόγηση και ιεράρχηση των αναγκών της Τήνου ώστε οι όποιοι έστω λιγοστοί πόροι των φορέων του νησιού μας να κατευθύνονται οργανωμένα και με σύνεση, πρώτα για το καλό των συνανθρώπων μας που βρίσκονται σε ανάγκη και δευτερευόντως σε άλλους ίσως λιγότερο αναγκαίους σκοπούς. 

Οι εργαζόμενοι είμαστε στη διάθεση κάθε ενδιαφερόμενου, ατόμου ή φορέα για οποιαδήποτε  επιπλέον πληροφορία της κατάστασης ή για συνεργασία.  

ΔΕΛΑΤΟΛΑΣ ΑΝΤΩΝΗΣ – ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ

ΜΑΛΛΙΑΡΗ ΜΑΡΙΑ – ΝΟΣΗΛΕΥΤΡΙΑ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΑ ΕΛΕΝΗ – ΝΟΣΗΛΕΥΤΡΙΑ

ΕΥΡΩ-ΑΠΟΒΟΛΗ ΛΟΓΩ... ΤΣΙΠΡΑ;

  

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Απίθανες τερατολογίες έχουν θέσει σε κυκλοφορία το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ προκειμένου να τρομοκρατήσουν όσους μπορέσουν περισσότερους από τα σχεδόν τριάμισι εκατομμύρια ψηφοφόρους που εγκατέλειψαν τα δύο κόμματα, ώστε να επιστρέψουν σε αυτά. Να μην ψηφίσουν δηλαδή αντιμνημονιακά και πρωτίστως να μην ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ. «Αν βγει ο Τσίπρας, οι Γερμανοί θα διώξουν αμέσως την Ελλάδα από το ευρώ!» είναι η συνηθέστερη απειλή που ακούγεται.

Πρόκειται περί εντελώς αβάσιμης θεωρίας. Μπορεί κανείς να κατηγορήσει εύκολα και σωστά τους Γερμανούς για σκληρότητα, αλαζονεία, έλλειψη φαντασίας, δογματικές εμμονές κ.λπ., αλλά για έλλειψη λογικής ουδέποτε τους κατηγόρησε ακόμη και ο πιο άσπονδος εχθρός τους. Φυσικά και δεν συμπαθούν πολιτικά τον ΣΥΡΙΖΑ ή τον Αλέξη Τσίπρα. Βεβαίως και προτιμούν μια πειθήνια στις εντολές τους ελληνική κυβέρνηση. Στερείται όμως πολιτικής σοβαρότητας ο ισχυρισμός ότι θα διώξουν την Ελλάδα από το ευρώ επειδή... δεν τους αρέσει ο Τσίπρας!

Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Εν πρώτοις, όπως είναι πασίγνωστο, είναι νομικά αδύνατη η αποβολή της Ελλάδας από την ευρωζώνη, για τον απλούστατο και καταλυτικό λόγο ότι από τις συνθήκες δεν προβλέπεται καμιά απολύτως διαδικασία αποπομπής χώρας από το ευρώ.

Το Βερολίνο λοιπόν πρέπει να φύγει από το πλαίσιο νομιμότητας και να περάσει στο πεδίο των εκβιασμών για να διώξει τη χώρα μας. Με κάποιο πρόσχημα δηλαδή να πάψει να δίνει η ΕΕ στην Ελλάδα τις δόσεις του δανείου, παραβιάζοντας ουσιαστικά τις συμβατικές της υποχρεώσεις. Εδώ γεννιέται ένα πρώτο σοβαρό πρόβλημα.
Θα συμφωνήσουν όλες οι χώρες της Ευρωζώνης -δηλαδή και η Γαλλία του Ολάντ, η Ιταλία, η Ισπανία, η Πορτογαλία που βρίσκονται λίγο-πολύ σε ανάλογη μοίρα με τη δική μας- να εκβιάσουν την Ελλάδα με αυτόν τον χυδαίο και γκανγκστερικό τρόπο;

Δεν είναι καθόλου βέβαιο. Ας υποθέσουμε όμως ότι συμφωνούν όλοι να μας εκβιάσουν. Αν υποθέσουμε ότι όλα αυτά γίνονται επειδή έχουμε μια κυβέρνηση συνασπισμού με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, τι κόστος θα έχει για τη Γερμανία αν η ελληνική κυβέρνηση φέρει στη Βουλή τη δανειακή σύμβαση και την κηρύξει άκυρη, αρνούμενη πλέον να καταβάλει δόσεις; Πόσο αμελητέες θα είναι οι συνέπειες για το ήδη ευρισκόμενο σε άθλια κατάσταση ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα;

Ας υποθέσουμε και πάλι ότι οι Γερμανοί μισούν την Ελλάδα τόσο πολύ ώστε πληρώνουν και το κόστος αυτό και μας διώχνουν από το ευρώ. Αναλογίζεται κανείς πόσο τεράστιο θα ήταν το πολιτικό κόστος για το Βερολίνο να διαδηλώνουν εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνες στο Σύνταγμα με σύνθημα «Κάτω το Τέταρτο Ράιχ!», να καίνε γερμανικές σημαίες, να γίνονται καθημερινά συγκρούσεις χιλιάδων διαδηλωτών με την αστυνομία που θα φυλάει τη γερμανική πρεσβεία στην Αθήνα - και όλα αυτά να τα δείχνουν οι Αμερικανοί με το CNN και οι Αγγλοι με το BBC σε όλη την Ευρώπη και σε όλο τον πλανήτη;

Σε ελάχιστα 24ωρα οι αντιγερμανικές διαδηλώσεις θα απλωθούν σαν πυρκαγιά σε πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Ο αντιγερμανισμός θα σαρώνει αρκετές ή πολλές ευρωπαϊκές χώρες.

Είναι δυνατόν ένας σώφρων άνθρωπος να πιστέψει ότι το Βερολίνο θα ακολουθήσει μια τόσο τυχοδιωκτική πολιτική σοβαρότατων κινδύνων μόνο και μόνο επειδή δεν... «γουστάρει» τον Τσίπρα; Ούτε κατά διάνοια!

Παραμύθια κατωτάτης πολιτικής υποστάθμης εγχώριας παραγωγής είναι αυτές οι ανοησίες. Εντελώς διαφορετική θα είναι η στάση των Γερμανών. Σε καμιά περίπτωση δεν θα διώξουν την Ελλάδα από το ευρώ μόνο και μόνο επειδή κέρδισε τις εκλογές ο Τσίπρας.

Με τη γνωστή τους μεθοδικότητα και με πλήρη επίγνωση της ισχύος τους, θα διαπραγματευθούν με οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση σχηματιστεί μετά τις εκλογές του Ιουνίου. Στόχος τους θα είναι να την πιέσουν αποτελεσματικά ώστε να την εγκλωβίσουν βαθμιαία στο γενικό πλαίσιο του Μνημονίου. Στο γενικό πλαίσιο, στη γενική κατεύθυνση, όχι στις επιμέρους λεπτομερείς διατάξεις.

Αυτό θα αφήσει περιθώρια βελτιώσεων της κατάστασης. Δεν πρόκειται δηλαδή να πέσουν να πεθάνουν οι Γερμανοί, αν ο Τσίπρας επαναφέρει αμέσως, όπως και θα κάνει, τις κλαδικές συμβάσεις!

Βερολίνο
Η διελκυστίνδα της ενσωμάτωσης

Πολιτική σταδιακού εγκλωβισμού στο πλαίσιο του Μνημονίου της νέας ελληνικής κυβέρνησης, που θα προκύψει από τις εκλογές του Ιουνίου, θα ακολουθήσει το Βερολίνο. Σε καμιά περίπτωση δεν θα επιχειρήσει να την υπονομεύσει, αν δεν του είναι αρεστή - και δεν θα του είναι, όπως όλα δείχνουν. Κανένα πρόβλημα δεν έχει όμως η γερμανική κυβέρνηση να επιδείξει σε αρχική φάση διαλλακτικότητα απέναντι σε μια πιο διεκδικητική ελληνική κυβέρνηση, αν κρίνει ότι αυτό είναι χρήσιμο για τη βαθμιαία ενσωμάτωσή της στη γερμανική πολιτική. Οι Γερμανοί γνωρίζουν ότι συνιστά στρατηγικού χαρακτήρα επιτυχία η ενδεχόμενη ενσωμάτωση μιας κατά βάση αντιμνημονιακής ελληνικής κυβέρνησης.

*Δημοσιεύτηκε στο ΕΘΝΟΣ την Πέμπτη 17 Μαϊου 2012

 

Κάθε αγώνισμα και μια γιορτή: στο λαογραφικό μουσείο Τριποτάμου

Τα παιδιά γνωρίζουν τα λαϊκά αγωνίσματα που πραγματοποιούνται,  και συνεχίζουν να οργανώνται έως και σήμερα σε πολλες περιοχές της χώρας μας.  Με τη βοήθεια εικόνων,  επιτραπέζιου παιχνιδιού, προσεγγίζουν αυθεντικά λαϊκά αγωνίσματα, όπως αυτό της πάλης,  του άλματος, του σηκώματος βάρους, της διελκυστίνδας, των ιππικών αγώνων κ.α.  
Την Κυριακή 20 Μαϊου 2012 για παιδιά 6-12 ετών. 
Το εκπαιδευτικό υλικό απο το μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης.   

Ώρα έναρξης εκπαιδευτικών προγραμμάτων 11.45 πμ.

Διάρκεια 60'

Είσοδος Ελεύθερη

Η συμμετοχή των παιδιών στα εκπαιδευτικά προγράμματα είναι προαιρετική και δηλωνεται στην υποδοχή του Μουσείου την ημερομηνία διεξαγωγής του προγράμματος.

Καθαρίζουμε τις παραλίες μας

Περίσσιο «θάρρος»

Ακολουθεί πολιτική υπενθύμιση…:

• Μιλάνε για δραχμή εκείνοι που με τις πολιτικές που εφάρμοσαν περιόρισαν το εισόδημα το Έλληνα έως και 60%.
• Μιλάνε για χρεωκοπία εκείνοι που οδήγησαν την χώρα στην καταστροφή, συρρίκνωσαν τα τελευταία 2 χρόνια συγκυβερνώντας το ΑΕΠ και διόγκωσαν το χρέος.
• Μιλάνε για απερισκεψία, εκείνοι που διέδιδαν τους Τιτανικούς και τα περίστροφα σε εντός και εκτός συνόρων, αφήνοντας την εθνική οικονομία στο έλεος των αγορών.

• Μιλάνε για οικονομικές ζημιές από την εκλογική διαδικασία οι συνεργάτες των Τσουκάτου, Μαντέλη, Τσοχατζόπουλου, Ρουσόπουλου και τόσων άλλων που τους κάλυψαν με τους νόμους περί ασυλίας και «ευθύνης υπουργών»(!). (Μιλάνε για "ν'αρχίσουμε" εκείνοι που προσπαθούν να μας τελειώσουν...)

• Μιλάνε για αλαζονεία εκείνοι που διεκδικούσαν προεκλογικά αυτοδυναμίες και οι άλλοι οι διεκδικούσαν πρωτιές.

• Μιλάνε για ψηφοθηρικά προεκλογικά παιχνίδια οι εκλογομάγειροι που έφτιαξαν τους εκλογικούς νόμους που αρκούνται στο ένα τρίτο (!) των ψήφων για αυτοδυναμία.
• Μιλάνε για ανεπανόρθωτες ζημιές της χώρας από μια δεύτερη εκλογική μάχη, και κόπτονται να σχηματιστεί κυβέρνηση εκείνοι που προεκλογικά διατράνωναν τις αλλεπάλληλες εκλογές ως εκβιαστικό μέσο για να χτίσουν μια αυτοδυναμία, απειλώντας τον ψηφοφόρο για την ακυβερνησία.
• Μιλάνε για Ευρώπη εκείνοι που ξέχασαν τα οράματα της Ευρώπης των λαών και τα διαστρέβλωσαν σε οράματα της Ευρώπης των τραπεζών.
• Αλαλάζουν το «κοινό καλό» εκείνοι που φύλαξαν πολλά προνόμια για τους ίδιους στερώντας λίγα οφέλη από την κοινωνία.
• Μιλάνε για εργαζόμενο εκείνοι που γύρισαν τα εργασιακά δεκαετίες πίσω.
• Κόπτονται και οι δημοσιογράφοι που συγκάλυπταν για χρόνια.

• Μιλάνε και για εξουσιομανία οι καρεκλοκένταυροι.
• Φωνάζουν για ανάγκη κυβέρνησης συνεργασίας εκείνοι που συνεργάστηκαν με την τρόικα αδιαφορώντας για τα ελάχιστα κριτήρια αξιοπρεπούς διαβίωσης μας.
• Μιλάνε για ανάπτυξη εκείνοι που πεισματικά εφάρμοσαν τις πολιτικές που εκτίναξαν την ανεργία στο 25+%!
• Μιλάνε για ανάγκη συνοχής, συσπείρωση και πατριωτισμό εκείνοι που άφησαν την σημαία στα Ίμια να την πάρει ο αέρας…
• Μιλάνε για αξιοπρέπεια εκείνοι που υπέταξαν άνευ όρων έναν λαό στους τραπεζίτες, στους οίκους αξιολόγησης, εκείνοι που οδήγησαν στην φτώχια, στο δρόμο, στην αυτοκτονία.
• Μιλάνε για ασφάλεια εκείνοι που προστατεύουν τον πολίτη ψεκάζοντας και δέρνοντας.
• Ζητούν την σύμπνοια εκείνοι που αψήφησαν τον λαό, κομμάτιασαν την εθνική ομοψυχία και την κοινωνική συνοχή.
• Μιλάνε για συνέπεια όσοι με συνέπεια πάλεψαν μόνο για εξουσία.
• Μιλάνε για επικείμενη καταστροφή οι ίδιοι που συνυπέγραψαν τα μνημόνια.
• Αψήφησαν περιπαικτικά τη βούληση του λαού, διαστρέβλωσαν την κάλπη και την ουσία της για αλλαγή πολιτικής, αλαζονικά "κατέχουν" και το μήνυμα αυτής κατά το συμφέρον τους… και τελικά προτίμησαν να πολεμήσουν ακόμη μια φορά για συμβιβασμό.
• Εφευρίσκουν εναλλακτικές στις ίδιες αδιέξοδες πολιτικές.

• Μιλάνε και δεν κρατούν για λίγο το στόμα τους κλειστό, δεν σκύβουν το κεφάλι, δεν ντρέπονται...

ΥΓ: Πως γίνεται για το παρόν να φταίει το μέλλον και γιατί λαμβάνει συγχωροχάρτι παρελθόν; Πολιτική άνευ χρονικού προβληματισμού και μνήμη απαλλαγμένη από ηθική: Μεγάλες προσωπικότητες που ανέστρεψαν τη ρήση του Καρτέσιου σε «Δεν σκέπτεσαι άρα υπάρχω…»