ΜΕΡΙΚΕΣ«ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ» ΓΙΑ ΜΙΑ «ΑΠΑΝΤΗΣΗ»
Από τον κύριο Απόστολο Σοφιαλίδη επικ. καθ. Νομικης Σχολής ΑΠΘ πήραμε το πιο κάτω κείμενό του, για δημοσιευμένο κείμενο της "Ενεργειακής Κυκλάδων" στον τοπικό τύπο.
Αξιοσημείωτο, μεταξύ άλλων, η πληροφορία που δημοσιεύεται, πρώτη φορά, για αιτήσεις μεταφορικών εταιρειών για χορήγηση «αδειών διέλευσης» μεγάλων και βαρέων φορτηγών οχημάτων στην Τήνο, από το λιμάνι της Χώρας μέχρι τη θέση «Πράσσα – Πολέμου Κάμπος», από 28.09.2020 μέχρι 09.10.2020 (δηλαδή για 12 μέρες) για τη μεταφορά ανεμογεννητριών της παραπάνω εταιρείας.
Ο τίτλος και υπότιτλος του κειμένου είναι του κυρίου Σοφιαλίδη, η επιλογή της φωτογραφίας του "Ξ".
|
Φωτογραφία από το "Τήνος κατά των ανεμογεννητριών" |
Στις 18.09.2020
δημοσιεύθηκε στο «TinosToday»
κείμενο (με ημερομηνία συντάξεως 12.09.2020) που υπογράφει για λογαριασμό της εταιρείας
«Ενεργειακή Κυκλάδων ΕΠΕ» ο κ. Ιωάννης Σ. Στέφας (χωρίς άλλη ένδειξη για
την ιδιότητά του και για τη σχέση του με την εταιρεία). Το κείμενο φέρεται ως «απάντηση» στο ψήφισμα που εξέδωσε η «ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΕΝΩΣΗ
ΔΗΜΩΝ ΝΟΤΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ» στις 30.07.2020 για την εγκατάσταση
ανεμογεννητριών στην Τήνο, με αφορμή το γεγονός ότι η παραπάνω εταιρεία άσκησε
στα τέλη Ιουνίου 2020 στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Σύρου αγωγή εναντίον εκατό
(100) φυσικών προσώπων, για να υποστηρίξει την εγκατάσταση αιολικού πάρκου στη
θέση «Πράσσα – Πολέμου Κάμπος» στην Τήνο. Με την «απάντησή της», η εταιρεία «Ενεργειακή Κυκλάδων ΕΠΕ» προσπαθεί
να υποστηρίξει δημόσια την επιχειρηματολογία της αγωγής της.
Τις
τελευταίες μέρες, η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου και ο Δήμος Τήνου πολιορκήθηκαν
από αιτήσεις μεταφορικών εταιρειών για χορήγηση «αδειών διέλευσης» μεγάλων και
βαρέων φορτηγών οχημάτων στην Τήνο, από το λιμάνι της Χώρας μέχρι τη θέση «Πράσσα – Πολέμου Κάμπος», από 28.09.2020 μέχρι 09.10.2020 (δηλαδή
για 12 μέρες) για τη μεταφορά ανεμογγενητριών της παραπάνω εταιρείας. Λίγες
μέρες νωρίτερα (στις 08.09.2020 και 10.09.2020), είχαν επιχειρηθεί εργασίες
εγκατάστασης του ίδιου αιολικού πάρκου, με έκδοση «αστυνομικής απαγόρευσης
κυκλοφορίας», χωρίς αποφάσεις της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου και του Δήμου Τήνου.
Είμαι
νομικός, θα υποστηρίξω ως δικηγόρος στη δίκη εννέα (9) από τους εκατό (100)
εναγόμενους και πιστεύω ακράδαντα ότι οι δίκες διεξάγονται με τη διαδικασία που
προβλέπει ο νόμος, στις αίθουσες των αρμόδιων Δικαστηρίων και όχι με
δημοσιεύματα στον Τύπο. Παρά ταύτα ή ίσως ακριβώς γι’ αυτούς τους λόγους, θέτω
δημόσια τις ερωτήσεις που ακολουθούν, με αφορμή το περιεχόμενο της παραπάνω
«απαντήσεως» της ενάγουσας εταιρείας «Ενεργειακή Κυκλάδων ΕΠΕ».
Η εν λόγω εταιρεία εμφανίζει ως
«σεβασμό προς την τοπική κοινωνία» τη διαδικασία που όφειλε να τηρήσει
κατά νόμο για την «αδειοδότηση του έργου της» (σε σχέση με
αποφάσεις του πρώην Δήμου Εξωμβούργου και της πρώην Νομαρχίας Κυκλάδων)και αξιώνει
για το λόγο αυτό «εκτίμηση» και «επιβράβευση» από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, ενώ
επικαλείται εκκρεμείς «ποινικές δικογραφίες» και αντίγραφα από το Ηλεκτρονικό
Βιβλίο Αδικημάτων και Συμβάντων του Αστυνομικού Τμήματος Τήνου. Δεν γνωρίζω ακόμη αν οι σχετικές με τα παραπάνω ζητήματα
διαδικασίες τηρήθηκαν πλήρως και όπως έπρεπε. Η έρευνά μου συνεχίζεται. Θέλω
όμως να σημειώσω και να ρωτήσω τα εξής: Αν η εταιρεία δείχνει πράγματι «σεβασμό
προς την τοπική κοινωνία», γιατί απαξίωσε να απαντήσει στην «αναφορά και
αίτηση» σαράντα έξι (46) Ελλήνων Πολιτών και κατοίκων Καρδιανής Τήνου προς την
Ελληνική Αστυνομία, η οποία κατατέθηκε στις 28.08.2020 και κοινοποιήθηκε στην
ίδια στις 29.08.2020; Γιατί αρνήθηκε να γνωστοποιήσει στους αιτούντες ακόμη και
το όνομα και την ηλεκτρονική διεύθυνση του νομίμου εκπροσώπου της; Γιατί, αντ’
αυτών, υπέβαλε στις 04.09.2020 «αίτηση» (αγνώστου περιεχομένου) στο Αστυνομικό
Τμήμα Τήνου, το οποίο, την ίδια μέρα, συνέταξε «αναφορά», ακολούθως δε προέκυψε
η από 08.09.2020 «αστυνομική απαγόρευση κυκλοφορίας»; Και γιατί εμπλέκει την
Ελληνική Αστυνομία στην εκκρεμή δικαστική υπόθεση και στην ιδιωτική
επιχειρηματική δραστηριότητά της;
Σε σχέση με όσα υποστηρίζει «από περιβαλλοντικής πλευράς» για το συγκεκριμένο αιολικό πάρκο,
ώστε να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αυτό «έχει το μικρότερο δυνατό
περιβαλλοντικό αποτύπωμα», δεν είναι δυνατό να μην αναρωτηθώ δημόσια: Τι θα πει
«μικρότερο δυνατό περιβαλλοντικό αποτύπωμα»; Αν αυτό αποτελεί, κατ’ απόλυτη
εκτίμηση, καταστροφή, αλλά, κατά σχετική ή συγκριτική εκτίμηση, τη μόνη
«δυνατή» για την εγκατάσταση και λειτουργία του συγκεκριμένου «έργου» στη
συγκεκριμένη θέση, μπορεί να γίνει αυτό αποδεκτό με βάση την ισχύουσα
νομοθεσία; Μια επίσκεψη στο χώρο του «έργου», είναι αρκετή για να πείσει και
τον πιο δύσπιστο για τη συντελούμενη καταστροφή του τοπίου.
Αν η ενάγουσα εταιρεία πιστεύει
πράγματι ότι η προσφυγή στη Δικαιοσύνη (λ.χ. με την άσκηση της αγωγής της)
αποτελεί «ελάχιστο μέσο προστασίας» για κάθε Έλληνα Πολίτη και όχι μόνο για την
ίδια. Αν πιστεύει πράγματι στο διάλογο και στις δικαστικές αποφάσεις. Αν δεν
έχει σκοπό να δημιουργήσει τετελεσμένα γεγονότα, ώστε να μη δώσει καμία δυνατότητα
στους εναγόμενους (και σε όσους ακόμη έχουν έννομο συμφέρον να ακουσθούν) να
αμυνθούν και να διατυπώσουν τους ισχυρισμούς τους ενώπιον του αρμόδιου Δικαστηρίου.
Αν δεν άσκησε την αγωγή ως απειλή και προσχηματικά, αλλά για να υποστηρίξει τα
επίδικα δικαιώματά της ιδιωτικού δικαίου και γι’ αυτό δεν έχει σκοπό να
παραιτηθεί από αυτήν και από κανένα αίτημά της. Αν ισχύουν πράγματι όσα
υποστηρίζει για όλ’ αυτά στην «απάντησή» της. Δεν μπορώ να μην αναρωτηθώ και πάλι
δημόσια: Γιατί δεν περιμένει την απόφαση του Δικαστηρίου; Αφού παραδέχεται
δημόσια ότι, μετά την άσκηση της αγωγής της, εκκρεμεί δικαστική κρίση για την
ύπαρξη ή ανυπαρξία των «δικαιωμάτων της», τα οποία επικαλείται στην «απάντησή»
της, γιατί στην πράξη επιχειρεί να επιβάλει τις απόψεις της με τη βία ή με τη
«διοικητική οδό», χωρίς να περιμένει την έκδοση δικαστικής αποφάσεως; Αφού
επικαλείται ότι έχει «αναφαίρετο και συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα να
απευθύνεται στα Ελληνικά Δικαστήρια», γιατί δεν δείχνει κανέναν σεβασμό
απέναντι στα Δικαστήρια αυτά, ενώ, παράλληλα, αγνοεί τα αντίστοιχα δικαιώματα
όλων των υπολοίπων ανθρώπων; Αφού παραδέχεται ότι η «αποδοχή ή η απόρριψη της
αγωγής της τελεί υπό την κρίση του Δικαστηρίου, υπό το πρίσμα των εκατέρωθεν
ισχυρισμών και προσαγόμενων αποδεικτικών μέσων», γιατί προσπαθεί να προλάβει
την απόφαση του δικαστηρίου και να επιβάλει τις απόψεις και τα συμφέροντά της,
χωρίς να δοθεί καμία απολύτως δυνατότητα στους εναγόμενους να προβάλλουν τους
ισχυρισμούς τους και να προσκομίσουν αποδεικτικά μέσα, όπως έχουν το αναφαίρετο
δικαίωμα, υπέρ του οποίου κόπτεται; Όπως και καμία αντίστοιχη δυνατότητα και σε
όλους τους άλλους που έχουν έννομο συμφέρον;
Η ίδια ισχυρίζεται με την αγωγή της ότι το
σύνολο σχεδόν της τοπικής Κοινωνίας της Τήνου «αντιδρά» στο «έργο της».
Χαρακτηρίζει όμως τους εναγόμενους «όχλο». Είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι στις 18.09.2020
κατατέθηκε στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Σύρου πρόσθετη παρέμβαση είκοσι πέντε (25)
φυσικών προσώπων και ενός σωματείου υπέρ τριών (3) συγκεκριμένων εναγομένων
κατοίκων της Καρδιανής Τήνου, με αίτημα την απόρριψη της αγωγής. Υποστηρίζουν
συγχωριανούς τους, εναντίον των οποίων στράφηκε δικαστικά η ως άνω εταιρεία.
Και είχαν το δικαίωμα να το κάνουν. Δεν έχουν και το αναφαίρετο και
συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα να προβάλλουν τους ισχυρισμούς τους στο
Δικαστήριο και να προσκομίσουν σ’ αυτό αποδεικτικά μέσα, για να πετύχουν την
απόρριψη της αγωγής;
Αν δικαιωθούν από το Δικαστήριο σε λίγους
μήνες, αλλά στο μεταξύ έχει ολοκληρωθεί η εγκατάσταση του επίμαχου αιολικού
πάρκου και η καταστροφή, τι θα γίνει; Για χρηματικές αποζημιώσεις θα συζητούμε,
και πολύ μεγάλες μάλιστα; Ο τόπος και τα μνημεία της φύσης και της μακραίωνης
ανθρώπινης παρουσίας σ’ αυτόν, η κληρονομιά τους, θα μπορέσουν ποτέ να
αποκατασταθούν; Δεν θα περιμένουμε να κρίνει το Δικαστήριο με τη
νόμιμη διαδικασία; Δεν μιλούμε για σεβασμό στη Νομιμότητα και στη
Δικαιοσύνη; Και στον Ελληνικό Λαό, από τον οποίο, κατά το Ελληνικό Σύνταγμα, πηγάζει
κάθε εξουσία;
Θεσσαλονίκη,
19 Σεπτεμβρίου 2020
Απόστολος
Σοφιαλίδης
επίκ.
καθ. Νομικής Σχολής ΑΠΘ, δικηγόρος