Όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες

«Συγκλονισμένη» δηλώνει η κοινή γνώμη από το πολλαπλό τυφλό χτύπημα των τζιχαντιστών του ISIS στο Παρίσι. Την ίδια ώρα που ο ένας πυρήνας των Τζιχαντιστών αιματοκυλούσε το Παρίσι,  ένας άλλος χτυπούσε στην Βυρηττό. Ψιλοθαμένη η είδηση για το μακελειό στο Λίβανο, δεν είδαμε την ίδια ευαισθησία. Είναι πιο φτηνό το αίμα στην Μέση Ανατολή.

Δεν είχαμε σκοπό να γράψουμε κάτι για τα τραγικά γεγονότα που αιματοκύλισαν το Παρίσι, γιατί έχουν γραφεί και ειπωθεί πάρα πολλά, σε όλα τα μέσα, κυρίως τα ηλεκτρονικά. Όμως, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν κατακλυστεί από αναρτήσεις, από «φίλους» «υπεράνω υποψήφιας» που βρήκαν  την ευκαιρία να γράφουν και να στοχοποιούν τους πρόσφυγες, μη διστάζοντας να ρίχνουν το ρατσιστικό τους δηλητήριο. Είναι όμως έτσι τα πράγματα. Γράφει ο Κώστας Βαξεβάνης στο ΚτΠ:

 

 “Έτσι ξεκίνησαν όλα”

"Το 1953, ΗΠΑ και Βρετανία έριξαν από την εξουσία τον πρωθυπουργό του Ιράν Μοσαντέκ, ο οποίος είχε προχωρήσει σε εθνικοποίηση των πετρελαιοπηγών και κατήργησε τις αποικιακές συμβάσεις που είχαν επιβάλει και επανέφεραν τον Σάχη. Ο Χομεινί και η φανατικοί μουσουλμάνοι χρησιμοποιήθηκαν ενάντια στον κοσμικό Μοσαντέκ. Γρήγορα όμως οι Αγιατολάχ έγιναν ανεξέλεγκτοι. Έτσι οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους χρησιμοποίησαν το Ιράκ και τον άγνωστο Σαντάμ Χουσείν, βάζοντάς τον να ξεκινήσει ένα πόλεμο ενάντια στο Ιράν. Πολύ γρήγορα και ο Σαντάμ έγινε ανεξέλεγκτος και μπήκε στη λίστα των εχθρών. Την ίδια εποχή ο Μπιν Λάντεν με ενίσχυση και οδηγίες των ΗΠΑ ξεκινούσε μαζί με τους Ταλιμπάν τον πόλεμο με τους Σοβιετικούς στο Αφγανιστάν για να μην επικρατήσει ο κομμουνισμός.
Οι σύμμαχοι όμως έγιναν και πάλι ανεξέλεγκτοι και οι ΗΠΑ έπρεπε να τους δαιμονοποιήσουν και να τους κάνουν εχθρούς. Έτσι δημιουργήθηκε ο εχθρός Λάντεν και η Αλ Κάιντα. Κάπως έτσι οι ΗΠΑ ανακατεύουν την τράπουλα ρίχνοντας στο τραπέζι εχθρούς και φίλους που εξυπηρετούν τα γεωστρατηγικά τους συμφέροντα. 
Κάπως έτσι δημιουργήθηκε και το ISIS μέσα στην ανασφάλεια της Μέσης ανατολής και τη στοχοποίηση του καθεστώτος του Άσαντ. Οι Αμερικανοί μετακινούν κάθε φορά το όριο της ανάγκης και της ασφάλειας για όλη την υφήλιο για να συμπεριλάβουν τα δόγματα, τις ανάγκες και τις ιδεοληψίες τους. Αυτή τη φορά το ISIS είναι ο στρατηγικός εχθρός όπως κάποτε ο κομμουνισμός, ο Σαντάμ και αργότερα η Αλ Κάιντα. Το φάντασμα που γίνεται πραγματική απειλή μέσα από την ατζέντα φόβου των ΗΠΑ. Όσο πιο μεγάλο εμφανίζεται το φάντασμα, τόσο πιο πραγματικά και πολλά είναι τα θύματα".

Όποιος λοιπόν σπέρνει ανέμους(φανατισμούς)θερίζει θύελλες.

 Και δυστυχώς τα θύματα είναι ανώνυμοι άμαχοι πολίτες. Σήμερα Γάλλοι, Τούρκοι ή Λιβανέζοι, χθες Σύριοι,  Αφγανοί, Κούρδοι, Παλαιστίνιοι, Ουκρανοί, Νιγηριανοί ή από το Μάλι.

Ήταν ζήτημα χρόνου να συμβεί. Όσο βαθαίνει η ιμπεριαλιστική και καπιταλιστική κρίση, τόσο τα φαινόμενα αυτά θα πολλαπλασιάζονται και θα γεννούν πόνο.

Ήταν η τέλεια αφορμή για να κλείσουν τα σύνορα με τεράστια τείχη, όσες χώρες έψαχναν αφορμή για να τα κλείσουν.

Ήταν η τέλεια αφορμή, με πρόσχημα την ασφάλεια, να επιβληθεί αστυνομοκρατία στην Ευρώπη, καταλύοντας όποια μορφή δημοκρατικών δικαιωμάτων είχε απομείνει.  

Στο δίπολο ιμπεριαλιστών-τζιχαντιστών δε διαλέγουμε στρατόπεδο.

Είναι και οι δυο το ίδιο δολοφόνοι, το ίδιο επικίνδυνοι. Ας μην παίξουμε το παιχνίδι τους. Το μίσος και το φόβο.

Είμαστε αλληλέγγυοι και υπερασπιζόμαστε τα θύματα και των δυο τους.

Δεν είναι τρομοκράτες, οι τρομοκρατημένοι πρόσφυγες που έρχονται με σαπιόβαρκες στα παράλια των νησιών μας.

Δεν παράγουν αυτοί γεγονότα σαν του Παρισιού. Γεγονότα σαν του Παρισιού παράγουν ταλαιπωρημένους μετανάστες.