Η Ολυμπιάδα των Αγίων

Οι Ολυμπιακοί αγώνες από το 776πΧ που ξεκίνησαν στην Αρχαία Ελλάδα, αλλά και στη σύγχρονη εποχή από το 1896μΧ, επαναλαμβάνονται κάθε τέσσερα χρόνια. Το ίδιο και οι εκλογές. Τι σχέση έχουν οι εκλογές με τις Ολυμπιάδες; Κανονικά, εκτός από την ταύτιση της συχνότητας τίποτε άλλο. Έλα όμως που κάθε 4 χρόνια, την χρονιά που προηγείται των εκλογών, πραγματοποιείται μια Ολυμπιάδα αθλημάτων απ’ άκρη σ’ άκρη σε όλη την χώρα!

Οι διαγωνιζόμενοι, είναι συνήθως επιδέξιοι «πολιτευτές» και το αγαπημένο τους αγώνισμα είναι το έπταθλο:

1. Πρώτο στην σειρά των αγωνισμάτων η Άρση Βαρών. Συγκεκριμένα των Εικόνων. 

Ίσως η Αυτοκράτειρα Θεοδώρα, το 842μΧ, με την αναστήλωση των εικόνων να είχε κάτι άλλο στο νου της αλλά σε γενικές γραμμές οι επίδοξοι πολιτευτές θεώρησαν ότι πρέπει να το πάρουν προσωπικά. Ο αριθμός των επιτυχημένων προσπαθειών αποτελεί το βασικό κριτήριο βαθμολόγησης αλλά και το ειδικό βάρος του Αγίου. Επίσης, η επίδοση σε ειδικές διαδρομές (πχ επιτάφιος), παίζει σπουδαίο ρόλο.

2. Ακολουθεί το βάδην σε λιτανείες.

Κι εδώ ισχύει ο κανόνας που απαγορεύει στους διαγωνιζόμενους να σηκώσουν και τα δύο πόδια συγχρόνως από το έδαφος. Η βαθμολογία καθορίζεται από την απόσταση αλλά και τις καιρικές συνθήκες. Με τους χειμερινούς Αγίους να κρίνουν συνήθως τον χρυσό νικητή.

3. Σπουδαίο επίσης στην σειρά των αγωνισμάτων είναι και το Άλμα επί κοντώ.

Εδώ μιλάμε για ένα καθαρά τεχνικό άθλημα όπου οι διαγωνιζόμενοι πρέπει παράλληλα με τις θρησκευτικές τελετές να καταφέρουν να βγάλουν μια καθαρή φωτογραφία δίπλα στον ιστό της σημαίας.

4. Επόμενο στην σειρά είναι η σκυταλοδρομία.

Οι διαγωνιζόμενοι εδώ πετυχαίνουν πόντους ανάλογα με τις διαδοχικές μέρες που συμμετείχαν σε θρησκευτικές τελετές οποιουδήποτε είδους (εκτός από τα πανηγύρια μετράνε και μνημόσυνα, γάμοι, κτλ.). Τα μεγαλύτερα «σερί» επιτυγχάνονται Δεκέμβρη και Γενάρη με τις ημέρες του Πάσχα να ακολουθούν. Κουμπαριές με άλλους επίδοξους πολιτευτές και συνεργασίες επίσης συνεισφέρουν στην τελική κατάταξη.

5. Ακολουθεί ένα αμιγώς επιτραπέζιο άθλημα, αυτό της «ρυθμικής γυμναστικής».

Οι διαγωνιζόμενοι επιδείδονται σε μια σειρά ενεργειών στο χώρο που πραγματοποιείται το τραπέζωμα που ακολουθεί το πανηγύρι. Οι πόντοι που μαζεύουν εξαρτώνται από την θέση που κάθονται αλλά και το πόσο καταπιεστικά «αυθόρμητες» είναι οι φωτογραφίες που ανεβαίνουν στα σόσιαλ και την απήχηση που θα έχουν εκεί. Ευχές και σχόλια από κάτω δίνουν μπόνους πόντους. Μεγάλο ρόλο παίζει λοιπόν η χάρη στην κίνηση και το χαμόγελο ακόμη και σε αγνώστους ή εχθρούς.

6. Πριν το κλείσιμο έρχεται το άθλημα του «ανώμαλου δρόμου».

Σε αυτό οι διαγωνιζόμενοι διεκδικούν την πρωτιά ανάλογα με το πόσα χιλιόμετρα χωματόδρομο διανύουν για να φτάσουν και στο ξωκλήσι με τον πλέον πιο κακοτράχαλο δρόμο.

7. Το έπταθλο κλείνει με γυμναστική και συγκεκριμένα με τις «συγχρονισμένες επικύψεις».

Εδώ έχει σημασία, εκτός από τον κόπο του διαγωνιζόμενου, ο φωτογράφος του να βρεθεί την κατάλληλη στιγμή στην κατάλληλη θέση ώστε να τραβήξει την φωτογραφία ακριβώς όταν επίδοξος πολιτευτής θα σκύβει να ασπαστεί την εικόνα του Αγίου (Μεγάλη η χάρη του!)

 

Το χρυσό μετάλλιο κερδίζει όποιος στο σύνολο μαζέψει την μεγαλύτερη βαθμολογία ενώ την τελευταία θέση σταθερά καταλαμβάνει η λογική. Αμήν και βοήθειά μας μέχρι τις εκλογές!

ΥΓ: Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά γεγονότα θα πρέπει να θεωρηθεί εντελώς συμπτωματική...