Όταν οι απαντήσεις πεθαίνουν…

Ολοκληρώνοντας την ομιλία του για τον προϋπολογισμό του έτους 2013 στην Βουλή, ο κύριος Σαμαράς, και απευθυνόμενος στους πολίτες, εξαπέλυσε ακόμη μια επίθεση στην αξιωματική αντιπολίτευση. Λαϊκισμός, κατεστημένο, απερισκεψία είναι οι τρεις λέξεις που μπορούν να συμπυκνώσουν το σύνολο του λόγου του. «Σοβαροί» αναλυτές την επόμενη μέρα, διαπίστωναν πως ο πρωθυπουργός της χώρας, διέθεσε περίπου το 60% του χρόνου της ομιλίας του στο να επιτεθεί στην αντιπολίτευση. Οι ίδιοι αναλυτές βέβαια, παρέλειψαν να ενημερώσουν τους πολίτες, πως το τελευταίο αποτελεί παγκόσμια καινοτομία (πατέντα του Ανδρέα): Ενώ ο πρωθυπουργός θα έπρεπε να αγορεύει για τα θετικά που θα αποφέρει το σχέδιο (…) της κυβέρνησης του, προτιμά να επιτίθεται στην αντιπολίτευση (σε κάθε της μορφή). Πιστός στην παράδοση του εγχώριου πολιτικού συστήματος, προτιμά τον «συνετό» δρόμο της «αποδόμησης του αντίλογου».

Ως εδώ θα ήταν όλα καλά (τουλάχιστον ως προς την κανονικότητα της ελληνικής πολιτικής σκηνής των τελευταίων δεκαετιών). Αρχίζουν όμως όλα να μπερδεύονται όταν οι ακροατές (συμπτωματικά και περιστασιακά πολίτες αυτής της χώρας), προσπαθήσουν να ερμηνεύσουν την συμπεριφορά του δεύτερου πολίτη της πατρίδας μας (μην μπερδεύεστε πρώτος είναι ο αντάρτης των βουνών...). Οι πολίτες αναζητούν ένα θετικό νούμερο (στα τόσα αρνητικά με τα οποία μας έπνιγαν για μήνες οι μιντιάρχες), ένα ψήγμα αισιοδοξίας για τον προϋπολογισμό του ερχόμενου έτους. Ούτε τέτοιο τους πρόσφερε ο κ. Σαμαράς. Οι πολίτες μάλλον θα περίμεναν να ακούσουν λίγα λόγια για την υλοποίηση της περιβόητης ανάπτυξης. Ούτε αυτή ήρθε. Κι όμως κάποιοι από αυτούς του πολίτες τον επέλεξαν τον κύριο Σαμαρά (εμμέσως ή αμέσως).

Και μιλώντας για πρόβατα, δεν θα μπορούσαν να λείπουν και τα κατά τόπους τσοπανόσκυλα. Οι μικροί «Τέοι Ρόμβοι», οι αποκλειστικοί αντιπρόσωποι και μεταφορείς του θεϊκού μηνύματος: Του ενός αδιαίρετου νομίσματος και της «οικονομικής – δημοσιονομικής συγκυρίας», που σε μία μόλις φράση, (στην πρώτη!) παραβλέπει επιμελώς και φασιστικά την ΚΟΙΝΩΝΙΑ (η δυσκολία αφορά μόνο στο οικονομικό) και αναδεικνύει το πρόβλημα ως «συγκυριακό». Είναι ακριβώς το σημείο που κάθε απάντηση πεθαίνει! Αγνοείται η πολιτική ιστορία, παραβλέπεται ΣΚΟΠΙΜΩΣ η αιτία της κρίσης, η ουσία του πολιτικού διαλόγου και εξευτελίζεται ο κοινός νους.

Σε επόμενο βήμα αρχίζει η επίθεση στους υπαλλήλους της Βουλής, η «αποδόμηση» του κατεστημένου, εκείνου που δημιούργησε και γιγάντωσε μάλλον ο ελληνικός λαός… Με την χρήση της λέξης «επιτέλους» προ της «εισροής χρημάτων» ο συντάκτης μας υπενθυμίζει και τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κρατικός μηχανισμός όταν θέλει να εισπράξει (κάτι που ο καθένας διαπιστώνει στην συναλλαγή του με το κράτος βέβαια τα 2 τελευταία χρόνια). Μηχανισμοί επιβουλεύονται την «πραγματική οικονομία» και όταν εγείρεται με εντονότερη προσπάθεια, ο κοινωνικός αυτοματισμός, ο κύριος Ε. Σώχος σκοτώνει και την λογική.

Κ. Σώχο, μετά τον κύριο Βακόνδιο (που επιβουλεύεται μια θέση στο κοινοβούλιο), συντάσσεστε κι εσείς με την συνετή κυβέρνηση. Και η συνετή αυτή κυβέρνηση υπερβαίνει τον εαυτό της στην προσπάθεια να διαλύσει το κατεστημένο. Απλώς (οι «σκληρές της αποφάσεις» που λέτε και εσείς) υλοποιούνται και διαλύουν και την κοινωνία. Σχετικά με το θέμα των υπαλλήλων της Βουλής, παραβλέψατε την λεπτομέρεια: Το νομοσχέδιο ήρθε μόλις 3 ώρες πριν αρχίσει η διαδικασία της ψηφοφορίας. Δεν περιέχονταν στο αρχικό κείμενο του μνημονίου 3 και κατά συνέπεια δεν είχε συζητηθεί. Η πράξη αυτή του υπουργού προκάλεσε και την έντονη αντίδραση της αντιπολίτευσης μιας και σαφώς δεν προβλέπεται στο Ελληνικό Σύνταγμα (και τόσα άλλα βέβαια που καταπατήθηκαν και καταπατούνται καθημερινά). Προφανώς εκείνο το βράδυ δεν παρακολουθήσατε την συζήτηση, διότι οι διάλογοι ήταν άκρως αποκαλυπτικοί. Καμία αντιπολίτευση δεν προσπάθησε να προστατεύσει το κατεστημένο: Αυτό που παρεμπιπτόντως διόρισε το σύστημα ΣΑΣ. Ωραία η ανάλυση που κάνετε για τα οικονομικά των υπαλλήλων, μακάρι να δείχνατε τον ίδιο ζήλο όταν αναλύατε τα οικονομικά των ανέργων, των ανασφάλιστων, των ατόμων με αναπηρίες: Είναι προκλητικό το λιγότερο, να ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΕΣΤΕ κατ’ αυτό τον τρόπο μια κυβέρνηση που επιβάλει 25€ είσοδο στα νοσοκομεία. Είναι απαράδεκτο να αγνοείτε ΤΟΝ ΟΡΥΜΑΓΔΟ των δικαιωμάτων και των εργασιακών από κόπους και αγώνες αιώνων και να επικεντρώνεστε σε μια ομάδα εργαζομένων (που όντως απολαμβάνει προνομίων). Αυτό το αποκαλώ «σφετερισμό του περί δικαίου αισθήματος» και σας καταλογίζω πλήρως τον διχασμό της κοινωνίας, είναι ακριβώς εκεί που σκοτώνετε κάθε απάντηση. Σήμερα σας φταίνε οι υπάλληλοι της Βουλής, χθες οι δημόσιοι υπάλληλοι, πιο πριν οι ταξιτζήδες, οι γιατροί, οι εργαζόμενοι, οι άνθρωποι… ΣΑΣ ΘΕΩΡΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΥΠΕΥΘΥΝΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΚΦΑΣΙΣΜΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ που στρέφεται στην Χρυσή Αυγή. ΔΙΧΑΖΕΤΕ την κοινωνία με μόνο στόχο να ισοφαρίσετε για μια κυβέρνηση που έχει χάσει κάθε λαϊκό έρεισμα. ΔΙΧΑΖΕΤΕ για να δικαιολογήσετε την ισοπέδωση από πλευράς κυβέρνησης αλλά και την δική σας στάση και τις επιλογές σας. Ο λαϊκισμός σας ξεπερνά κάθε προηγούμενο, αφού και στην περίπτωση που θα είχατε δίκιο, πως δηλαδή στα έξοδα της Βουλής οφείλεται η οικονομική κατρακύλα, θα έπρεπε να μέμφεστε τον τραπεζοεγκάθετο Στουρνάρα που τελικώς δεν πέρασε και αυτό το μέτρο, Ή μήπως η κυβέρνηση των «Ηρώων» δεν ήταν τόσο ικανή να ψηφίσει ανάμεσα στα αποτελιωτικά μέτρα και αυτό; 

Ο λαός σας έχει αποσύρει. Σύντομα θα στείλει στην απόσυρση και τους προϊσταμένους σας, τους εγκάθετους των μέσων και της τρόικας. Πάρτε την απόφαση επιτέλους να το δεχθείτε. Τις τύψεις των παρελθοντικών και όχι μόνο επιλογών σας, δεν θα τις ξεπλύνετε στην κολυμπήθρα της ανάπτυξης του μνημονίου.

Οι απαντήσεις πεθαίνουν όταν οι άνθρωποι διχάζουν.
Οι άνθρωπου πεθαίνουν όταν οι απαντήσεις διχάζουν.

Απάντηση στο κείμενο του κ. Σώχου που δημοσιεύτηκε στο Τήνιαnews  

ΥΓ1: Η αλληλοβοήθεια και η αλληλεγγύη (μια λέξη που ντρέπεστε να χρησιμοποιήσετε) είναι στο δρόμο, όχι στα νομοσχέδια του Στουρνάρα στην Βουλή…     

ΥΓ2: Εκτός αν είστε Χρυσαυγίτης, η χώρα γράφεται και θα συνεχίσει με μικρό, με κεφαλαίο συνηθίζεται να γράφεται η Χώρα της Τήνου