Ανεμομαζώματα (Μάιος 2013, Αρ. 3)

«Θα γίνω γέλιο να κρυφτώ σε παιδιά που ξεφαντώνουν»

                                                                         σύνθημα σε τοίχο

Και η πραγματικότητα συνεχίζεται…
Μαζί της συνεχίζονται και οι μικρές πραγματικότητες της «δικτυωμένης» Τήνου: Τα επαναλαμβανόμενα «παρεξηγημένα» νησιά, τις συνεντεύξεις, την ιερότητα και ασφαλώς τις VIP επισκέψεις. «Εσπρέσσο VIP» που γνωρίζουμε και τις φάτσες, γιατί, αν για παράδειγμα έσκαγε μύτη στο νησί κανένας Ντάριο Φο λόγου χάρη, θα του λέγαμε «κάνε στην άκρη μπάρμπα, λαμπάδες στην ανηφόρα δεξιά…»! Δεν έχει και πολύ σημασία για το νησί της πίστης, της τέχνης και του πολιτισμού (φτου πανάθεμά μας). Αρκεί να ξεχωρίζουμε την Νατάσσα του «κυνηγημένου» από την CIA από δέκα δημοσιεύματα μακριά…

Χαλακιά 26/05/2013

Και μιας και αναφέραμε τον «κυνηγημένο» (ξεκαρδιστικό και χωρίς αλλοδαπούς,  μεθυσμένους, ξανθιές και Τοτούς, από μόνο του), πήγε και το μυαλό μου στον θειο! «Κυνηγημένο» και αυτόν και εξόριστο στο Παρίσι (!) Αμέ!. Λοιπόν ακούστε που πάει το πονηρό μυαλό μας: πως ο φίλος Τριαντάφυλλος (τα είπαμε από το facebook – ανάθεμα τρις) τον θυμήθηκε για να συνδέσει τον Ασυνάρτητο (αυτόν που έχει αρπάξει λίγο) με την ιστορία της λαϊκής δεξιάς παράταξης. Εκείνης που κοροϊδεύει ακόμη παππούδες με το ψευδώνυμο ΝΔ. Τα κατάφερε πάντως, 15 χρόνια από το θάνατο του γέροντα θειου, κλπ τίτλων, κερδισμένων με επιμονή και υπομονή, μας θύμισε κι εμάς πόσο μας λείπει εκείνη η εποχή που ψήφιζαν και τα δέντρα. Τώρα στον ίδιο χώρο παραμένουν μόνο τα αποκαΐδια τους (μεσολάβησαν βλέπετε οι φωτιές του 2007).   

Ψηφίζουν τα δέντρα. Μεγάλη κουβέντα! Η λογική είναι να ψηφίζουμε όσο το δυνατό λιγότερο. Το Σύνταγμα είναι γεμάτο γραφειοκρατία (άτιμοι αριστεροί που κυβερνούσατε τόσα χρόνια τώρα… μας κάνατε το σύνταγμα δυσκίνητο, αντιπαραγωγικό και μη ανταγωνιστικό), ας κόψουμε τα νομοσχέδια να κάνουμε και καμιά δουλειά! Λογική άλλου πολιτευτή ΝΔ χωρίς πυρσό, γιατί εδώ και 2-3 μέρες βγαίνει και με πυρσό!
Το «ρατσιστικό νομοσχέδιο» (μιντιακός χαρακτηρισμός) λοιπόν, δεν κρίνεται απαραίτητο. Καλύπτεται λέει από την υφιστάμενη νομοθεσία (ουόου όρος). Θυμίζουμε πως δεν τους ούτε το μνημόνιο 2, ούτε και το μεσοπρόθεσμο καλύπτονταν από το μνημόνιο 1!
Απ’ την άλλη έχουμε και την Ιερά Μητρόπολη (θυμίζω πάλι αυτοί είναι αυτόχαρακτηρισμοί που θέσπισαν οι επίγειοι εκπρόσωποι) που έχει πιο γρήγορα αντανακλαστικά από εμάς και πρόλαβε το νομοσχέδιο που δεν ψηφίζεται, μη τυχόν και περιέχει διατάξεις που μας προβληματίζουν. Τα μνημόνια μάλλον δεν είχαν τέτοιες διατάξεις!

Τα μνημόνια δεν είχαν τέτοιες διατάξεις, επειδή, όπως μας μεταφέρουν τα τοπικά δικτυακά ΜΜΕ (μη μου τους κύκλους τάραττε), είχαν σοβαρό σκοπό: Οι νέοι επιστρέφουν στα νησιά. Εκεί διαβάσαμε για την Άννα που άνοιξε καφετέρια και τον Κώστα που αν δεν τα καταφέρει θα γυρίσει στην Αθήνα. Δεν μας είπε τι θα κάνει αφού γυρίσει βέβαια στην Αθήνα: Ίσως να κάνει καριέρα ως εισοδηματίας. Προβληματίζομαι μήπως και ο στόχος ήταν να δούμε κανένα ξεχασμένο πάλι στο Ιερό μας το νησί.

Νησί, νησί και τριγύρω θάλασσα και κάπου στα όρια νησιού και θάλασσας να γίνεται ανταλλαγή επιστολών. Εκεί στα όρια πάντως, έχει τελευταία, συνέχεια «φουσκοθαλασσιά» και κουνιούνται οι βάρκες. Βάζουμε οπότε βοήθειά μας την εκκλησία στο έμβλημα. Τώρα σήματα-εμβλήματα-διαγραμμίσεις μπορεί να το χάνουμε που και που. Βίιιιρααααα!

Που και που κάνουμε και καμιά γιορτή βέβαια για να κρατιόμαστε ζεστοί. Τελικά το παν είναι το μέτρο! Γι’ αυτό, άμα χαθεί το μέτρο να κουβαλάτε καμία 25μ. κορδέλα για παν ενδεχόμενο. Από το «π» (όχι μην τρομάζεις δεν γράφω για μαθηματικά να σε μπερδέψω), γνωρίζουμε μόνο την Προώθηση και αγνοούμε την Πιστοποίηση.
Επίσης ένα περίεργο πράγμα σε αυτές τις γιορτές να μην πηγαίνουν οι «άλλοι», και στο τέλος καταλήγει παρεάκι το τρίπτυχο: τουριστική ανάπτυξη, προώθηση, παράδοση.

Και με την πραγματικότητα να συνεχίζεται «αμείωτη», ακολουθεί και η ζωή. Ζωή που δεν ξεχνάμε να την χαιρόμαστε με τα στραβά της και τα καλά της. Όπως και να το κάνουμε διαφέρουμε! Διαφέρουμε πρώτα στην αντιμετώπιση της ζωής. Ίσως και σε τίποτε άλλο σημαντικό. Όπου χρειάζεται, από τις Σκουριές ως την Κεραταία να γίνουμε γέλιο να κρυφτούμε σε παιδιά που ξεφαντώνουν!

Κι επειδή σας ενόχλησε και το ξέρουμε πλέον αντί υστερόγραφου:

[…] η λύση δεν είναι οι επαγγελματίες πολιτικοί και, ακόμη λιγότερο, το άκρον άωτον του πολιτικού επαγγελματισμού, δηλαδή οι επαγγελματίες του κομματικού μηχανισμού.

Λύση μπορεί να μην υπάρχει […]. Υποστηρίζω ότι η λύση αυτή εξαρτάται από τους ανθρώπους τους ίδιους, από την επιθυμία τους και την πραγματική τους δύναμη να αυτοκυβερνηθούν.

Κορνήλιος Καστοριάδης («Η αρχαία ελληνική δημοκρατία και η σημασία της για μας σήμερα», Εκδόσεις Υψιλον)