Ένα με τον τόπο μας!

«Σκοπός μου δεν είναι να γράψω την ιστορίας της περιοχής των Κάτω Μερών […]. Δεν είμαι Ιστορικός!». § Όμως εξυπηρετώντας, ως εφημέριος, στον τόπο αυτό από το 1966, θέλησα να κάνω ένα οδοιπορικό στην περιοχή που έζησα […].§ Στην αρχή, όταν πρωτοήρθα σ’ αυτή την περιοχή εντυπωσιάσθηκα από αυτό τον τόπο, προπαντός από την «όμορφη» αγριάδα του περιβάλλοντος, από τα αρχαιολογικά ευρήματα […]. Η περιέργειά μου μεγάλωσε όταν άκουγα τις διηγήσεις των ηλικιωμένων κατοίκων της περιοχής για την ύπαρξη «κρυμμένων θησαυρών» […].§ Ανακάλυψα (ή μάλλον γνώρισα), και με πολύ ερασιτεχνικό τρόπο εξερεύνησα αυτές τις περιοχές, πολλές φορές με την οδηγία ηλικιωμένων κατοίκων της περιοχής, ακούγοντας τις διάφορες ιστορίες και παραδόσεις που μου διηγούνταν. […]§ Άσχετος όπως ήμουν, αλλά με πάρα πολύ περιέργεια, […]

Π. Αντώνιος Φόσνος, προλογίζοντας το βιβλίο του «Τα Κάτω Μέρη της Τήνου, Ταξίδι σ’ έναν κόσμο ξεχωριστό», Αναφορές στο χώρο 3, Αδελφότητα Των Τηνίων Εν Αθήναις, Αθήνα 2010.

Ο π. Αντώνης περιγράφει τον εαυτό του πιο καλά από οποιονδήποτε άλλο στον πρόλογο του βιβλίου του επαναλαμβάνοντας με σεμνότητα ότι ο ρόλος του ήταν να μεταφέρει πληροφορία από μία γενιά σε επόμενες. Σε ολόκληρο τον πρόλογο επαναλαμβάνει ως κίνητρό του την περιέργεια αλλά και αποτάσσει κάθε όρο ειδήμονος. Εντάσσει με ένα ξεχωριστό τρόπο τον εαυτό του με τον κόσμο που ζει την ιστορία του στον τόπο του και δεν βρίσκεται ούτε σε μια φράση, σε ολόκληρο το βιβλίο, στον τόπο ως παρατηρητής. Ζει και γράφει, δεν μελετά για να γράψει. Είναι κι αυτός στο βήμα της καθημερινότητας κατεβαίνοντας από την «προστασία» του άμβωνα.

Η περιγραφή στο βιβλίο, που αποτάσσει την αυτοαναφορικότητα, είναι πλήρης και δεν κρίνεται σκόπιμο να ειπωθούν περισσότερα στην μνήμη του. Μια ολόκληρη συλλογή από μικρές μνήμες για όσους τον γνώρισαν, τον συνάντησαν, τον άκουσαν. Και κάπως έτσι η συλλογική μνήμη δεν αποτυπώνεται! Η συλλογική μνήμη χαράσσεται ανεξίτηλα στους ανθρώπους και την καθημερινότητά τους. Κι αν σήμερα δεν ξέρουμε ακόμη πως, αύριο, μια μικρή παράδοση θα ξεπηδά που τιμά όλα όσα η συλλογική μνήμη κατέγραψε.

Το Ξάνεμο, θέλοντας να τιμήσει σήμερα τον π. Αντώνη Φόνσο και αναγνωρίζοντας ότι το βιογραφικό του είναι γεμάτο με καθημερινότητα στα χωριά του νησιού και πλούσιο στην απλότητα της κάθε μέρας στον τόπο μας, παροτρύνει τους αναγνώστες να βρουν και να διαβάσουν το συγκεκριμένο βιβλίο του π. Αντώνη και όχι μόνο αυτό. Ειδικά όμως αυτό, σε μια εποχή που όλο το νησί παλεύει να αντέξει απέναντι στις μονάδες του κέρδους, να βρει τα στοιχεία που συνθέτουν τον τόπο μας, μαζί με την μικρή μας ιστορία και πιο σημαντικό τους ανθρώπους του που την έπλεξαν. ΕΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ!

Όπως ο π. Αντώνης κλείνει τον πρόλογό του: […] Ελπίζω πως κάποιος θα συνεχίσει αυτή την έρευνα για να γράψει την ιστορία αυτής της πολύ ενδιαφέρουσας περιοχής του νησιού μας. Να ερευνήσει κυρίως την περιοχή του «Πολέμου ο Κάμπος» (από τις Κουφάλες, τα Μαύρα Κρεμνά, ανατολικά, μέχρι την Ζωδεμένη δυτικά) και να λύσει τον «γρίφο» αυτής της παρθένας και ανεξερεύνητης περιοχής.

Στους ανθρώπους που τον έζησαν λίγο ή πολύ και θα τον κουβαλάνε μαζί τους!